Analiza widma dźwięku (mowy) wybranych głosek:

Celem ćwiczenia jest pomiar i analiza wymawianych głosek „a”, „e”, „i”, „u” oraz spółgłoski „r” przez Kobietę, Sebastiana, Mateusza.

Wykresy pomiarów przedstawione są na oddzielnych arkuszach milimetrowych.

1) głoska „a”

a) W trakcie wymawiania głoski „a” przez kobietę zaobserwowaliśmy duży wzrost częstotliwości(Hz) oraz amplitudę, czyli natężenie dźwięku (dB) utrzymującą się na podobnym poziomie.

b) Analizując wymawianie głoski „a” przez Sebastiana, odczytaliśmy wzrastającą czestotliwość i wahającą się amplitudę.

c) W chwili wypowiadania głoski „a” przez Mateusza częstotliwość i amplituda rosną.

Wszystkie trzy wykresy charakteryzują się odmiennym natężeniem oraz częstotliwością. Analizując widmo liniowe dźwieku (mowy) przy wymawianiu głoski „a” przez kobietę zauważyć można rozbieżności w stosunku do widm wykonanych przez Mateusza i Sebastiana. Widma wydają się być charakterystyczne dla obojga płci. Mężczyźni maja donośny, wysoki głos o wysokim natężeniu, natomiast kobiety wymawiają poszczególne głoski z niższą amplitudą, co jest spowodowane róznicą w ukształtowaniu krtani, strun glosowych. Rozbieżności widac także w częstotliwościach, czyli barwiach dźwięku (głosu).

2) głoska „e”

W chwili wymawiania głoski „e” przez Mateusza zaobserwowaliśmy wzrastającą częstotliwosć oraz zmienną amplitudę z tendencją do wzrostu.

3) głoska „i”

W chwili wymawiania głoski „i” przez Mateusza zaobserwowaliśmy rosnącą czestotliwość oraz malejącą amplitudę.

4) głoska „u”

W chwili wymawiania głoski „u” przez Mateusza zaobserwowaliśmy rosnącą czestotliwość oraz amplitudę, która pozostaje na podobnym poziomie.

5) głoska „r”

Widmo liniowe dźwieku(mowy) przy wymawianiu głoski „r” przez Mateusza

Podczas wymawiania spółgłoski „r” nie zaobserwowaliśmy pojedynczych tonów harmonicznych

Widmo czasowe:

Celem ćwiczenia jest dokonanie pomiarów oraz analizy wymawianych kolejno głosek „a-e-i-o-u-y”

Głoski wymawiane przez kobietę

Z powyższego pomiaru wynika, że:

- dla głoski „a” natężenie jest niskie,

- dla głoski „e” natężenie jest wysokie,

- dla głoski „i” natężenie jest wysokie, ,

- dla głoski „o” występuje niskie natężenie,

- dla głoski „u” można zaobserwować szum,

- dla głoski „y” występuje wysokie natężenie

Natężenie w ciągłości głosek jest zmienne, natomiast częstotliwość dla każdej poszczególnej litery jest inna.

Wnioski:

Na obraz widma dźwięku wpływ mają:

*po pierwsze, barwa, która zależy od wysokości oraz natężenia fal składowych.

*po drugie, rodzaje strun głosowych, budowa krtani,

*po trzecie, otoczenie, liczne szumy, obce fale akustyczne mogą zakłócic pomiary,

*po czwarte, sposób w jaki wymiawiane są głoski, zależny od częstotliwości i natężenia.

Tylko dla samogłosek można odczytac pojedyńcze tony harmoniczne.

---