Opracowano na podstawie: Materiały Budowlane – Małolepszy
Ceramiczne materiały budowlane to wyroby, których wymagane właściwości użytkowe uzyskuje się w wyniku obróbki cieplnej kształtek uformowanych z odpowiednio przygotowanych mas ceramicznych. Sposób i warunki realizacji poszczególnych elementów cyklu produkcyjnego są różne w wypadku poszczególnych rodzajów materiałów. W technologii ceramicznych materiałów budowlanych są stosowane dwa rodzaje procesów termicznych:
Wypalanie (w temperaturze 900-1300˚C)
Autoklawizacja ( w temperaturze 150-200˚C)
Podział ceramicznych materiałów budowlanych w zależności od rodzaju technologii wytwarzania i funkcji użytkowych wyrobu:
Niewypalane:
Wyroby wapienno - piaskowe (silikaty)
Wypalane:
o czerepie spieczonym (P < 20%)
kamionka
- kanalizacyjna
- kwasoodporna
- płytki ceramiczne (szkliwione i nieszkliwione)
klinkier
- drogowy
- budowlany
o czerepie porowatym (P=20-80%)
ceramika budowlana
- wyroby ścienne (drążone i grubościenne)
- wyroby stropowe (cienkościenne)
- pokrycia dachowe (cienkościenne)
- rurki drenarskie (cienkościenne)
sztuczne kruszywa lekkie
- spieniane (np. żużel granulowany, pumeks hutniczy)
- spiekane (np. łupkoporyt, glinoporyt)
- spęczniane (keramzyt)
Wyroby wypalane i niewypalane, choć należą do wspólnej grupy konstrukcyjnych materiałów budowlanych, to jednak zasadniczo się różnią. Różnice dotyczą zarówno rodzaju surowców wykorzystywanych do ich otrzymywania, jak i sposobu ich produkcji, a następnie właściwości.
Ceramika wypalana:
Podstawowymi surowcami w produkcji tych materiałów są surowce ilaste do których wprowadza się różne dodatki, spełniające określone funkcje technologiczne (np. schudzające, porykujące, topniki). Sposób i warunki realizacji cyklu produkcyjnego są różne w wypadku poszczególnych rodzajów materiałów. Dominująca jest metoda plastycznego formowania, natomiast metoda półsuchego formowania stosowana bywa tylko do wytwarzania wyrobów o czerepie spieczonym z surowców niewykazujących wystarczających właściwości plastycznych.
Zastosowanie ceramicznych wyrobów wypalanych w konstrukcjach betonowych:
Materiały ścienne o czerepie porowatym (cegły budowlane, pustaki ścienne) i o czerepie spieczonym (cegły budowlane klinkierowe)
Materiały stropowe (pustaki i belki stropowe)
Materiały dekarskie (dachówki i gąsiory ceramiczne)
Klinkier drogowy
Rurki drenarskie
Kamionka kanalizacyjna
Podstawowymi właściwościami użytkowymi, które określają przydatność większości asortymentów ceramicznych materiałów budowlanych wypalanych są:
wytrzymałość mechaniczna:
na ściskanie -dla materiałów ściennych
na działanie siły łamiącej - dla dachówek i płytek
na obciążenia statyczne - dla pustaków stropowych
na działanie siły zgniatającej - dla rurek drenarskich i rur kamionkowych)
nasiąkliwość
nasiąkliwość moczenia - dla wyrobów o czerepie porowatym
nasiąkliwość gotowania - dla wyrobów o czerepie spieczonym
przesiąkliwość - dla wyrobów drenarskich
gęstość objętościowa wyrobu
mrozoodporność
obecność szkodliwej zawartości marglu (ziaren CaO)
obecność szkodliwej zawartości soli rozpuszczalnych (wykwity siarczanowe)
stężenie naturalnych pierwiastków promieniotwórczych
Ponadto, w przypadku wyrobów klinkierowych, istotnymi właściwościami są ścieralność i odporność na uderzenia, a w przypadku wyrobów kamionkowych – odporność na działanie substancji chemicznych (tzw. kwasoodporność i ługoodporność)
Ceramika niewypalana - autoklawizowana (wyroby silikatowe):
Produkowane z trzech podstawowych surowców:
piasku (kruszywo) o minimalnej zawartości krzemionki 80%
wapna palonego (spoiwo) o zawartości CaO+MgO 70-80%, przy czym MgO < 5%
wody
Odważone porcje piasku i wapna są mieszane ze sobą na sucho, a następnie z odpowiednią ilością wody. Potem kierowane są do reaktorów (na 4h), gdzie następuje proces gaszenia wapna (hydratacja CaO i MgO z utworzeniem wodorotlenków). Następnie masa trafia na stanowisko pras, gdzie nadawane są kształty półfabrykatom. Kolejnym etapem jest zasadnicza obróbka hydrotermalna wyrobów w autoklawach. W wyniku reakcji chemicznych zachodzących podczas autoklawizacji pomiędzy składnikami masy następuje synteza uwodnionych krzemianów wapnia, głownie fazy C-S-H i tobermorytu, stanowiących materiał spajający ziarna piasku i wapna.
Zastosowanie ceramicznych wyrobów autoklawizowanych w konstrukcjach betonowych:
ściany nośne w budynkach
ściany zewnętrzne warstwowe
warstwy licowe ścian zewnętrznych
ściany wewnętrzne tzw. międzymieszkaniowe i działowe w budynkach mieszkalnych oraz użyteczności publicznej
ściany miedzy budynkami w budownictwie jednorodzinnym
przewody wentylacyjne do odprowadzania zużytego powietrza
barwne okładziny zewnętrzne i wewnętrzne ścian budynków
ażurowe ściany, mury i ogrodzenia oraz elementy wystroju architektonicznego
Podstawowe właściwości wyrobów wapienno-piaskowych:
Duża wytrzymałość mechaniczna (do 75 MPa)
Znaczna odporność na działanie mrozu i innych czynników atmosferycznych
Bardzo dobra izolacyjność akustyczna
Duża dokładność wymiarowa
Wysoka odporność na korozję chemiczną i biologiczną
Duża trwałość (porównywalna do piaskowca naturalnego)
Duża zdolność do akumulacji ciepła
Stosunkowo dobra podatność na kształtowanie cech i właściwości (odnośnie kształtu, wymiarów, gęstości)
Dobra przyczepność do zapraw budowlanych
Wysoka odporność ogniowa
Średnia nasiąkliwość
Stosukowo duża wartość współczynnika przewodności cieplnej (0,8-1,0 W/(mK))