Jesień-zima-lato

W miarę wzrostu temperatury wody maleje ilość tlenu mogącego się w niej rozpuścić

Sezonowe zmiany temperatury, intensywności światła słonecznego, a także dostępności substancji odżywczych maja wpływ na roślinność zamieszkująca zbiorniki wodne. W rejonach o klimacie umiarkowanym, wiosenny wzrost temperatury i ilości światła zbiega sie ze zwiększonym dopływem (w wyniku mieszania) substancji odżywczych z głębszych warstw wody, co sprzyja intensywnemu wzrostowi roślin.

Rozpuszczalne związki chemiczne kumulują sie w zalęgającym śniegu i w związku z tym występują w dużych stężeniach w wodzie pochodzącej z roztopów. Może to powodować duże zmiany (zwykle spadek) pH wody w strumieniu.

Wodne układy dyspersyjne.

- zawiesiny- wymiar cząsteczki ponad 10^-5cm; cząsteczki są zatrzymywane przez bibułę filtracyjną; cząstecznie nie dyfundują i nie wywołują ciśneinia atmosferycznego; cząsteczki widoczne gołym okiem lub pod mikroskopem; brak ruchów Browna dla cząsteczki ponad 10^-3cm.

- koloidy- wymiar cząsteczki 10^-5-10^-7cm; cząsteczxki przechodzą przez bibułę; cząsteczki dyfundują wolno, a ciśnienie atmosferyczne jest małe; cząsteczki widoczne pod ultramikroskopem lub mikroskopem elektronowym; intensywne ruchy Browna.

- roztwór właściwy-wymiar cząsteczki mniejszy niż 10^-7cm; cząsteczki przechodzą przez membranę; cząsteczki dyfundują szybko, a ciśnienie atmosferyczne jest duże; cząsteczki nie widoczne pod mikroskopem elektronowym, a ich ruchy cieplne są bardzo widoczne.

Skutki uczoczne dezynfekcji wody.

-chlorowanie- powstają: kwas dichlorooctowy i trichlorooctowy, aldechyd mrówkowy i octowy, chlorofenole.

-ozonowanie- powstają: kwas karboksylowy, epoksydy, aldechydy i nadtlenki.

Kształtowanie się składu wód od opadowych do podziemnych.

Wody opadowe: W znacznej ilości posiadają:Tlen, Azot, Dwutlenek węgla; W małych ilościach:Gazy szlachetne, Amoniak, Tlenki azotu, Wodorowęglan amonu, Azotan (V) amonu oraz azotan (III) amonu, Siarczan sodu, Chlorek sodu, Nierozpuszczalne sole wapnia oraz magnezu, Związki krzemu;

W regionach uprzemysłowionych:Dwutlenek węgla, Amoniak, Siarkowodór, Tlenki azotu i siarki, Metale ciężkie, Tlenki fosforu, żelaza, ołowiu oraz cynku;

W obszarach rolniczych:Środki owadobójcze, Środki chwastobójcze, Środki grzybobójcze;

Skład wód opadowych zależy od:Czystości atmosfery, Wielkości opadów, Kierunku wiatru, Wysokości chmur, Rodzaju opadów;

Obszary leśne i wysokogórskie – najczystsze wody opadowe.

Wody podziemne:skład chemiczny wód podziemnych nie jest stały i ulega ciągłym zmianom, zależy od: Ilości i rodzaju wód opadowych i powierzchniowych, Zanieczyszczenia powierzchni ziemi i górnych warstw gruntu

Występują:C0₂, H₂S, NH₃, CH₄, H₂, Chlorki, siarczany, azotany, Małe ilości fluorków, bromków, jodków i fosforanów;

Wody morskie:Chlorki, Sod, Magnez, Siarka, Wapń, Potas, Brom, Węgiel, Stront, Bor, Krzem, Fluor

Wody powierzchniowe: to wody powstające wskutek spływania wód opadowych, podziemnych i gruntowych do naturalnych lub sztucznych zagłębień terenowych; zalicza się do nich wody płynące oraz stojące; skład tych wód zależy od: ilości i jakości wód opadowych i podziemnych, od klimatu, pory roku, ilości opadów, przyborów wód powodziowych, czasu kontaktu z glebą, rodzaju gleby oraz charakteru, zagospodarowania i topografii zlewni; na skład wód powierzchniowych wpływają także procesy życiowe organizmów wodnych świata roślinnego i zwierzęcego;

Klasyfikacja według stopnia mineralizacji

Klasyfikacja według stopnia mineralizacji: Słodkie – zawartość suchej pozostałości do 1 kg/m³ – pitne solanki; słabo zmineralizowane – 1-3 – pitne solanki; średnio zmineralizowane – 3-10 – pitne solanki; zmineralizowane – 10-50 – wody o zasoleniu morskim; solanki – powyżej 50 – wody o zasoleniu większym niż morskie.

Klasyfikacja według składu chemicznego:

- klasyfikacja Palmera – uwzględnia się stosunek anionów i kationów, które nadają wodzie twardość, zasolenie, alkaliczność, odczyn, wiele wad;

- klasyfikacja Szczukariewa – uwzględnia jony w ilości ponad 12,5%: sód, magnez, wapń, chlor, wodorowęglan, siarczany, 49 klas;

- klasyfikacja Aleksandrowa – podział ze względu na skład na sześć klas,

- klasyfikacja Arlekina

Naturalne związki organiczne w wodach.

Naturalne związki organiczne to: białka, tłuszcze; celuloza; glukoza; laktoza; sacharoza; chlorofil; skrobia; glikogen; lignina; kwas ligninosulfonowy; garbniki;

W wodach naturalnych powstają w wyniki chemosyntezy i fotosyntezy.

Możemy je podzielić na:Substancje autochtoniczne (sub. Organiczne powstające w wodach naturalnych), Substancje allochtoniczne (sub. Organiczne napływające z zewnątrz)

Zanieczyszczenie wód syntetycznymi związkami organicznymi:
Związki powierzchniowo czynne (mydła, saponiny, syntetyczne związki powierzchniowo czynne), Pestycydy (insektycydy, fungicydy, herbicydy), Fenole i chlorowane związki organiczne, Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne

Są to substancje nowe, które nie występowały wcześniej w przyrodzie. W związku z tym są trudno rozkładalne przez mikroorganizmy czyli utrudniają procesy samoczyszczenia się wód. Mikroorganizmy nie posiadają odpowiednich enzymów niezbędnych do rozkładu tych substancji, ale mogą je wytworzyć co zajmuje trochę czasu.

OWO, BZT5, ChZT
* BZT - wskaźnik stężenia substancji organicznych w wodzie naturalnej lub ściekach. Termin umowny, określa ilość tlenu wyrażoną w mg/dm³ wody (ścieków), potrzebna do utlenienia biochemicznie związków organicznych w warunkach, w temperaturze 293K.
* ChZT - ilość tlenu pobranego z utleniacza (w warunkach umownych) na utlenienie w wodzie związków organicznych jak i niektórych nieorganicznych (soli żelazowych, azotynów, siarkowodorów); chemiczne zapotrzebowanie tlenu, dwuchromianowe zapotrzebowanie tlenu.
* OWO – jest wskaźnikiem zawartości substancji organicznych w wodzie, jest to też zawartość ogólnego węgla organicznego. Metody oznaczenia tego wskaźnika polegają na utlenianiu substancji organicznych do CO2 przez spalanie mokre lub suche i oznaczeniu otrzymanego CO2