Technologia Postaci Leków WYK
2014-04-08
Temat: Receptura leków ocznych
Receptura leków ocznych
Mogą mieć postać płynną, półstałą, stałą
Podawane są do worka spojówkowego, bezpośrednio na powierzchnię gałki ocznej lub do wnętrza gałki ocznej
Postaci leków ocznych
Płynne postacie leków
Wodne krople do oczu – Guttae ophtalmicae
Olejowe krople do oczu – Guttae ophtalmicae oleose
Płyny do oczu – Collyria, solutiones ophtalmicae
Zawiesiny do oczu – Suspensiones ophtalmicae
Emulsje do oczu – Emulsionese ophtalmicae
Wstrzyknięcia do oczu – Iniectiones ophtalmicae
Półstałe i stałe leki do oczu
Maści do oczu – Unguenta ophtalmicae
Wkładki do oczu – Inserty
Proszki do sporządzania kropli i płynów do oczu
Leki płynne
Wodne krople oczne
Mogą być stosowane na uszkodzoną i nieuszkodzoną powierzchnię oka
Z powodu stałego wymywania muszą być aplikowane wielokrotnie w ciągu dnia
Ich działanie utrzymuje się ok. 5-6 minut
Wydawane są chorym w buteleczkach szklanych lub z tworzywa sztucznego o pojemności 10 ml
Buteleczki są zamknięte zatyczką z aplika torem
Bazą jest Aqua pro usu ophtalmico (musi bycbadana na obecność pirogenów)
Olejowe krople do oczu
Sporządza się na bazie oleju arachidowego, rycynowego, oliwkowego, słonecznikowego
Oleje muszą odpowiadać wymaganiom olei do wstrzykiwań
Zalety
Łagodzą drażniące działanie leku
Przedłużają czas kontaktu substancji leczniczej z powierzchnią oka
Nie wymagają dodatku środków konserwujących
Nie pojawia się problem izotonii (zgodność ciśnienia)i izohydrii (zgodność pH)
Wady
Zakłócenia widzenia po aplikacji
Ograniczona trwałość leku
Płyny do oczu
Wodne roztwory, przepisane w ilościach większych niż krople
Są stosowane do przemycia oka
W stanach zapalnych
W wyniku podrażnienia
W obecności ciała obcego w oku
Oko przemywa się przy wykorzystaniu specjalnych kieliszków i wanienek,
Mogą być stosowane jako okłady
Płyny te muszą zawierać dodatek stosunek środków konserwujących
Roztwory do soczewek kontaktowych
Soczewki mają bezpośredni i długotrwały kontakt z okiem i muszą mieć wysoką czystość mikrobiologiczną
Płynami do wstępnego oczyszczania i przechowywania są płyny izotoniczne (0,9% NaCl) z dodatkiem środków konserwujących
Raz w tygodniu soczewki należy oczyszczać enzymatycznie, jednak przed założeniem należy je przepłukać jałowym izotonicznym roztworem
Zawiesiny do oczu
Dyspersja trudno rozpuszczalnych lub nierozpuszczalnych substancji leczniczych
W celu uniknięcia podrażnienia wymagana jest mikronizację
Zawiesiny do oczu sporządza się z zachowaniem zasad aseptyki przez dyspergowanie substancji leczniczej w jałowej fazie płynnej (r-ry wodne wymagają konserwowania)
W celu stabilizacji stosuje się substancje zwiększające lepkość
Emulsje do oczu
Fazę wodną i fazę olejową wyjaławia się osobno
Substancja lecznicza może być rozpuszczona w dowolnej z faz
Do fazy wodnej zalecany jest dodatek środków konserwujących
Wstrzyknięcia do oka
Wykonywane gdy wymagane jest uzyskanie szybszego efektu niż przy podaniu miejscowym
Lub gdy lek ma działać na wewnętrznych częściach oka
Maksymalna objętość możliwa do wstrzyknięcia to 1 ml
Wstrzyknięcie może być pod spojówkowe lub dokomorowe
Wstrzykiwane mogą być zarówno roztwory jak i zawiesiny
Leki stałe lub półstałe
Maści do oczu
Jałowe preparaty o konsystencji półstałej, zawierające jedną lub kilka substancji leczniczych
Przeznaczone do umieszczania w worku spojówkowym lub nanoszone na brzeg powieki
Działanie maści utrzymuje się około 2 godzin
Mogą to być kremy, maści lub żele
Podłoża nie mogą drażnić oka
Muszą być pozbawione zanieczyszczeń nierozpuszczalnych
Powinny być trwałe i obojętne chemicznie
Odczyn pH zbliżony do 7
Powinny mieć odpowiednie cechy reologiczne
Tabletki i wkładki do oczu
Wkładki do oczu są to jałowe, stałe lub półstałe preparaty o odpowiedniej wielkości i kształcie najczęściej krążka. Umieszcza się je w worku spojówkowym
Substancja lecznicza uwalnia się powoli z postaci leku
Jest to lek o przedłużonym działaniu
Terminy ważności leków z antybiotykami
Leki do oczu sporządzone metodą przemysłową są trwałe 2-3 lata w nienaruszonym opakowaniu. Po otwarciu krople i maści należy zużyć w ciągu 1 miesiąca lub po tym czasie wyrzucić
Krople sporządzone w aptece – 1 miesiąc w nienaruszonym stanie w lodówce
10 dni po otwarciu, jeśli zawierają środek konserwujący
24 godziny – jeżeli nie zawierają środka konserwującego
Krople z antybiotykami (od sporządzenia)
7 dni – z penicyliną
14 dni – z gentamycyną i neomycyną
6 tygodni – z detreomycyną
Opakowania
Buteleczki z zakraplaczem
Końcówkę zakraplacza należy odciąć zdezynfekowanym ostrzem, pierwszą kroplę należy odrzucić
Minimsy – opakowania jednodawkowe tworzyw sztucznych
Tuby aluminiowe lakierowane wewnątrz – pierwsze 2-3 mm maści należy odrzucić
Substancje stosowwoane w recepturze kropli ocznych
Atropini sulfas – siarczan atropiny
Bezbarwne kryształy lub krystaliczny proszek
Temp. topnienia 190oC (następuje rozkład)
Rozpuszczalność: bardzo łatwo rozpuszcza się w wodzie , łatwo w etanolu, nie rozpuszcza siew eterze etylowym
pH roztworu o stęż. 20 mg/ml – 4.5 – 6,2
należy do wykazu A
działanie: rozkurczowo na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, porażające układ współczulny, w bloku serca, rozszerzające źrenice, w zatruciach związkami fosfoorganicznymi
atropina jest racematem, postać czynna optycznie to hioscyjamina
rozszerzenie źrenic po zastosowaniu atropiny jest długotrwałe (do 10dni). Towarzyszy temu porażenie akomodacji
atropinę wykorzystuje się do sporządzania kropli ocznych i maści ocznych (stężenia 0,2-1%)
Sporządzanie kropli ocznych
szczegółowe informacje na temat sporządzania kropli do oczu podaje Farmakopea V
wymagania
jałowość
ciśnienie osmotyczne zbliżone do ciśnienia osmotycznego płynu łzowego
odczyn zbliżony do odczynu płynu łzowego
brak zanieczyszczeń mechanicznych, a w przypadku zawiesin – cząstki nie większe niż 20 um
Metoda 1
Metoda stosowana do sporządzania kropli o zwiększonej lepkości
substancję leczniczą należy rozpuścić w określonej ilości wody jałowej, dodać środek konserwujący i uzupełnić przewidzianym roztworem izotonizującym do wymaganej wody. Uzyskany roztwór należy przesączyć w celu usunięcia zanieczyszczeń nierozpuszczalnych i umieścić w buteleczce stanowiącej opakowanie
po zabezpieczeniu wlotu butelki folią aluminiową wyjałowić autoklawie
po wyjałowieniu: w warunkach aseptycznych, zamknąć buteleczkę jałowym zakraplaczem.
Metoda 2
sporządzić krople jak w metodzie 1
Uzyskany roztwór sączyć w warunkach aseptycznych przez jałowy sączek membranowy do jałowej buteleczki stanowiącej opakowanie i zamknąć jałową nakrętką z zakraplaczem
Metoda 3
Sporządzić jałowy rozpuszczalnik zawierający środek konserwujący
Substancję leczniczą rozpuścić w warunkach aseptycznych w przygotowanym roztworze i umieścić roztwór w jałowej buteleczce
Zamknąć jałową nakrętką z zakraplaczem
Farmakopea wyróżnia 3 podstawowe roztwory izotonizujące
A – roztwór chlorku sodu 9g/l
B – roztwór azotanu potasu 16 g/l
C – roztwór kwasu borowego 19 g/l
Roztwory D-H to roztwory buforujące (do utrzymania pH)
D – roztwór cytrynianu sodu (dla penicyliny)
H – roztwór glukozy
E-G – roztwory buforujące o różnym składzie (tetraboran sodu/kwas borowy, bufor fosforanowy)
Kolejne roztwory to roztwory konserwujące od I do VII
Są to mieszaniny chlorku benzalkoniowego, alkoholu beta-fenylortęciowego, tiomersalu, chlorheksydyny, benzoesanów i innych w ściśle określonych proporcjach i stężeniach
Farmakopea V podaje jakiego roztworu i w jakiej ilości użyć, a także w jakich warunkach wyjaławiać roztwór, aby uzyskać krople o odpowiedniej jakości
Tabelka z farmakopei V wkleić !!!!!!
W przypadku gdy nie ma substancji w tabelce
Użyć chlorku sodu
Użyć roztworu który jest zgodny
Przykład:
Atropini sulfas
Kolumna 1: 0,1 g substancji w 1,3 jałowej wody
Kolumna 2: Roztwór do uzupełnianie: A,C
Kolumna 3: Środek konserwujący : II, III,V ( ilość podaje Farmakopea – nie odejmujemy od masy leku)
Kolumna 4: metoda sporządzania 1,2
Kolumna 5: 100oC 30 minut
Rp.
Atropini sulfas 0,2
Vehiculi et conservantis ad 10,0
M.f. guttae ophtalmicae
D.S. jedną kroplę wieczorem do lewego oka
Skład podłoża do maści ocznych
Wazelina biała 80,0 cz
Parafina płynna 10,0 cz
Lanolina 10,0 cz
Podłoże po stopieniu należy przesączyć przez bibułę za pomocą lejka z płaszczem grzejnym i wyjałowić w suchym gorącym powietrzu w 160oC przez 1 godzinę
Najczęstsze schorzenia oczu
Stany zapalne (bakteryjne, uczuleniowe, w wyniku ciał obcych, działaniem promieniowania)
STANY ZAPALNE ROGÓWKI MOGĄ PROWADZIĆ DO POWSTANIA BIELMA – ZBLIZNOWACENIE OKA
Stany zapalne mogą dotyczyć także tęczówki
Choroba soczewki – zmętnienie – zaćma
Starzenie
Urazy
Cukrzyca
Choroba cieczy wodnistej – jaskra
Ograniczony odpływ cieczy wodnistej powoduje wzrost ciśnienia śród-gałkowego, choroba ta prowadzi do zaniku nerwu wzrokowego
Oczy
Odczyn łez zasadowy 7,0-7,4
Wchłanianie do wnętrza oka odbywa się przez rogówkę, a w znacznie mniejszym stopniu przez spojówkę i twardówkę
Poprzez wchłanianie przez spojówkę lek może dostać się do krążenia ogólnego
Przykłady leków ocznych
Rozszerzające źrenicę
Neo-synephrinę
Atropina (2 tygodnie)
Homatropina (36 godzin)
Scopolamina (3-7 dni)
Tropicamid (1,3-3 godziny)
Obniżające ciśnienie śród-gałkowe
Pilokarpina
Beta-blokery
Leki stosowane w zakażeniach
Większość chorób o przebiegach ostrych może być leczona miejscowo. Warunkiem jest częsta aplikacja – co minutę, co godzinę, co 4 godziny
Spośród antybiotyków
Biodacyna, gentamycyna, neomycyna
Tobrex – krople i maści
Atecortin – zawiesina
Oxycort A –maść
Sulfacetamid
Środki odkażające
Protargol
Collargol
Targesinum
Argentum nitras 1% (do zabiegu Credego – przemycie oczu noworodkowi po urodzeniu)
Środki ściągające i przeciwzapalne
Cortineff – zawiesina
Dexamethason – zawiesina
Flarex
Prednisolon
NLPZ
Naclof
Leki zmniejszajże przekrwienie
Starazolin
Visine
Leki stosowane w stanach alergicznych
Betadrin
Oculosan
Rhinophenazol
Leki stosowane w zaćmie
Catalin
Quinax
Vitreolent
KI
Leki przyśpieszające regenerację tkanek
Corneregel
Solcoseryl
Leki stosowane w zespole suchego oka – sztuczne łzy
Lacrimal
Vidisic
Tears naturale
Większość substancji podanych ogólnoustrojowo nie przenika do głaki oznej
Leki do oczu nie mogą wykazywać działania drażniącego
Podrażnieni sprzyja wymywaniu – zmniejsza się skuteczność terapeutyczna leku