1. Zasady projektowania zbiorników retencyjnych – klasycznych

Obliczenia niezbędnej objętości użytkowej (V_u) zbiorników retencyjnych przeprowadza się poprzez zbilansowanie dopływów (Q_d) i odpływów (Q_o) w czasie (t=0; t_m+t_p):

.

Schemat do obliczania objętości V_u zbiornika przepływowego o dławionym odpływie Q_o

Jeśli przekrój kolektora został zwymiarowany metodą granicznych natężeń na przepływ maksymalny (Q_{d (max)}) – przy czasie trwania deszczu równym czasowi przepływu (t_d = t_p), to strumień ten wynosi:

gdzie: q(t_p) - natężenie deszczu o czasie trwania równym t_p, [dm³/s ha],

A - współczynnik ze wzoru Błaszczyka: A = 6.631, (H – [mm]; C – [lata]),

- zlewnia zredukowana zbiornika, [ha].

Zasady projektowania zbiorników retencyjnych – udoskonalonych

Obliczanie objętości retencyjnej zbiorników przelewowych V_zb = V₍₁₎ sprowadza się w praktyce do scałkowania powierzchni pola trapezu E – F – G – D . Podstawą określenia objętości komory retencyjnej zbiornika przelewowego jest więc modelowy hydrogram dopływu ścieków deszczowych (Q_d), będący efektem opadu o określonym prawdopodobieństwie wystąpienia, oraz założony (uproszczony) hydrogram odpływu ścieków (Q_o) dla β = idem, przedstawiony na rys. 68a.

Dla przyjętych założeń, wymagana objętość czynna komory retencyjnej V_zb (w m³), równa polu powierzchni ekwiwalentnego prostokąta (rys. 68a), wynosi:

gdzie: - (maksymalny) strumień dopływu ścieków deszczowych, m³/s

- (maksymalny) stały strumień odpływu ścieków ze zbiornika, m³/s

- czas trwania deszczu miarodajnego do zwymiarowania zbiornika, min

- czas przepływu ścieków w kolektorze dopływowym, min

Modelowy hydrogram dopływu i odpływu ścieków dla zbiornika przelewowego