Polityka spójności 2014-2020

1.Poprawa jakości badań oraz wzmocnienie współpracy sektora nauki i gospodarki

2.Zwiększenie wykorzystania technologii informacyjno komunikacyjnych w gospodarce i społeczeństwie

3.podnoszenie konkurencyjności MŚP, sektora rolnego oraz sektora rybołówstwa i akwakultury

4.wspieranie przejścia na gosp niskoemisyjną we wszystkich sektorach

5.promowanie dostosowania do zmian klimatu, zapobiegania ryzyku i zarządzania ryzykiem

6.zachowanie i ochrona środowiska naturalnego oraz wspierania efektywnego gospodarowania zasobami

7.promowanie zrównoważonego transportu i usuwanie niedoborów przepustowości w działaniu najważniejszych infrastruktur sieciowych

8.promowanie trwałego i wysokiej jakości zatrudnienia oraz wsparcie mobilności pracowników

9.promowanie włączenia społecznego, walka z ubóstwem i wszelką dyskryminacją

10.inwestowanie w kształcenie, szkolenie oraz szkolenie zawodowe na rzecz zdobywania umiejętności i uczenia się przez całe życie

11.wzmacnianie zdolności instytucjonalnych instytucji publicznych i zainteresowanych stron oraz sprawności administracji publicznej

Polityka regionalna- czyli spójność w sferze gospodarczej przestrzennej oraz społecznej. Dotyka problemy których nie da się rozwiązać nawet z poprawa koniunktury, a tylko w długofalowych przemyślnych działaniach. Ma na celu wyrównanie różnic gospodarczych społecznych i przestrzennych poprzez środki z UE lokując w poszczególne regiony. Aby nie było dysproporcji między regionami najbogatszymi a najbiedniejszymi. Stworzenie równomiernego rozwoju poprzez wzrost spójności regionów i likwidacje jak największej ilości różnic.

Wyrównywanie szans w regionach miej rozwiniętych oraz wspieranie procesów restrukturyzacyjnych regionów

Zasady

• Koncentracji- jak najwięcej środków do regionów w gorszej sytuacji

• Partnerstwa- czyli działanie wspólne władz państwowych lokalnych z KE

• Programowania- planowanie na przestrzeni czasu dla stworzenia trwałego rozwiązania problemu danego regionu

• Dodatkowości- uzupełnianie fundusz państwa członkowskiego, finansowanie danego regionu nie może zabużyć reszty prac podjętych na danym terytorium

• Koordynacja- scalenie wszystkich programów polityki wewnątrz krajów członkowskich wraz z instrumentami i funduszami strukturalnymi

• -współfinansowanie- czyli uzupełnienie dofinansowań unijnych środkami budżetowymi danego kraju

• -zgodność- zgodność celów projektu z polityka regionalną innymi UE

Polityka regionalna cele

• - skierowana na regiony opóźnione w rozwoju wedle PKB na mieszkańca

• -pomoc dla regionów transformacyjnych z upadającymi obszarami wiejskimi oraz miejskimi będącymi w trudnej sytuacji a także obszary kryzysu rybołówstwa

• -przystosowanie do modernizacji polityki oraz systemu edukacji zatrudnienia i szkoleń

Fundusze regionalne- służą wspieraniu przemian i modernizacji gospodarek krajów członkowskich. Ma pomóc władzom kraju od szczebla centralnego po regionalnego w rozwiązywaniu problemów.

Zasady

• -subsydiarności( czyli pomoc w finansowaniu przez UE działań które są możliwe wyłącznie z dofinansowaniem)

• -koncentracji( koncentracja środków na główne cele mające znaczenie dla spójności społeczno gospodarczych)

• -programowania( przygotowanie planu rozwoju wraz z celami i wymaganą ilością działań finansowych konieczna do zrealizowania celu

• -partnerstwa(uzgadnianie wszystkiego w relacji krajowych przedstawicieli władz, organizacji itp. z UE)

• -dodatkowości(pomoc unijna ma być uzupełnieniem środków krajowych)

EFRR- europejski fundusz rozwoju regionalnego (zmniejszanie dysproporcji rozwoju pomiędzy regionami i wzrost konkurencyjności regionów poszkodowanych bądź opóźnionych)

Fundusz ten próbuje złagodzić występujące w miastach problemy gospodarcze, środowiskowe i społeczne. Obszary o niekorzystnych warunkach naturalnych (regiony wyspiarskie, górskie lub słabo zaludnione) są traktowane w sposób uprzywilejowany.

Cele-wspieranie lokalnych przedsięwzięć

• -wzrost lokalnej koniunktury

• -wzrost warunków zatrudnienia, jakości życia możliwości rozwojowych

Wspiera: środowisko przedsiębiorstw, rozwój badań naukowych, ochronę środowiska, rozwój turystyki, infrastruktury)

EFS europejski fundusz społeczny- walka z bezrobociem w krajach UE

Obszary wsparcia

-kształcenie, przeciwdziałanie wykluczeniom, aktywność rynku pracy, rozwój przedsiębiorczości oraz kadr, równość płci na rynku)

Pomoc organizowana jest przez:

• ­ - szkolenia rozwijające umiejętności zawodowe co zwiększa możliwości pracowników na rynku pracy

• ­-ulepszanie systemów kształcenia i dostosowywanie ich do aktualnego zapotrzebowania na rynku pracy

• -kształcenie kadr, ekspertów i personelu dydaktycznego;

• -wspieranie pośrednictwa pracy oraz organizacji zajmujących się doradztwem i informacją zawodową ­-wspieranie programów mających na celu tworzenie nowych miejsc pracy w tym zatrudnienia w małych i średnich przedsiębiorstwach ­

• -wyrównywanie szans kobiet i mężczyzn na rynku pracy ­

• -wspieranie grup ludzi odrzuconych przez społeczeństwo (np. bezdomnych i uzależnionych) ­

• -pomoc techniczną, badania naukowe i promowanie nowych technologii

FS fundusz spójności - zmniejszanie różnic w poziomie rozwoju gospodarczego i społecznego w stosunku do innych krajów

• -daje możliwość wspierania programów krajowych a nie regionalnym

• -skierowany tylko dla państw członkowskich

• -dla krajów o największej potrzebie wsparcia

Działa w dziedzinie : ochrony środowiska naturalnego i infrastruktury transportowej(woda pitna, jakość powietrza, wody powierzchniowe, zabezpieczenia powodziowej, infrastruktura drogowa, sieć komunikacyjna)

EFRROW fundusz rolny- działa w ramach wspólnej polityki rolnej. poprawa konkurencyjności rolnictwa i leśnictwa, stan środowiska naturalnego i terenów wiejskich, poprawa jakości życia na wsi i wspieranie różnicowania działalności gospodarczej)

Cele

• -poprawa konkurencyjności sektora rolnego i leśnego(innowacje, usługi doradcze dla rolników i leśników, podejmowanie działalności dla młodych rolników, kształcenie zawodowe w tym kierunku)

• -poprawa środowiska naturalnego terenów wiejskich( wspieranie rolnictwa naturalnego bez nawozów w sposób przyjazny dla środowiska)

• -poprawa jakości życia na wsiach i różnicowanie gosp wiejskiej(konkurencyjność, poprawa środowiska, podnoszenie standardów życia, automatyzacja gosp, rozwój turystyki szkolenia umiejętności)

• -leader( działanie z lokalnymi liderami dla lepszego wykorzystania potencjału wsi, zwiększenia konkurencyjności jako miejsca zamieszkania i na działalność gospodarczą)

EFR(fundusz rybacki)- zapewnienie ciągłości działalności rybołówstwa, wsparcie zrównoważonego rozwoju rybołówstwa, wspieranie poprawy jakości życia na terenach rybołówstwa, ochrona zasobów i poprawa środowiska, równość kobiet i mężczyzn) oś(dostosowanie floty rybackiej, środki na akwakulturę, na metody produkcji przyjaznych dla środowiska, utrzymywanie i tworzenie miejsc pracy, poprawa środowiska przybrzeżnego, poprawa bezpieczeństwa połowów, rozwój nowych rynków, kampanie promocyjne, ochrona fauny i flory wodnej)

INSTRUMENTY FINANSOWE POLITYKI: EUROPEJSKI FUNDUSZ ROZWOJU REGIONALNEGO (ERDF)- wspieranie lokalnej koniunktury oraz wzrost gosp poprzez poprawę warunków zatrudnienia, jakości życia i zwiększeniu możliwości rozwojowych EFRR. EUR. F. SPOŁECZNY (ESF)- wspieranie wspólnotowej polityki społ. Finansuje działania państw członk. w zakresie przeciwdziałania bezrobociu i rozwoju zasobów ludzkich F. SPÓJNOŚCI- wsparcie finansowe w postaci projektów w dziedzinach sieci transeuropejskich, ochronie środowiska oraz w infrastrukturze transport., skierowany do najbiedniejszych państw Wspólnoty EUR. F.ROLNY- Poprawa konk.rolnictwa i leśnictwa, Polepszenie stanu środowiska naturalnego i terenów wiejskich, Poprawa jakości życia na obszarach wiejskich oraz wspieranie różnicowania działalności gosp EUR. F.RYBACKI zapewnienie ciągłości rybołówstwa, wsparcie rozwoju, wzmacnianie konkurencyjności przeds z obszaru rybactwa, poprawa jakości życia na tym obszarze, Wspieranie ochrony i poprawa stanu środowiska i zasobów naturalnych, Promocja równości między kobietami i mężczyznami pracującymi w rybactwie

Polityka spójności polega na wzmocnieniu spójności gospodarczej i społecznej Wspólnoty Europejskiej, poprzez zmniejszenie dysproporcji w poziomach rozwoju różnych regionów oraz zacofania regionów lub najmniej uprzywilejowanych, w tym obszarów wiejskich. Celem polityki spójności jest przyczynianie się do wzrostu gospodarczego, zwiększanie konkurencyjności i zatrudnienia poprzez włączenie priorytetów Wspólnoty dotyczących trwałego rozwoju

1.Cel Konwergencja - poprawę warunków wzrostu i zatrudnienia dzięki zwiększaniu ilości i poprawie jakości inwestycji w kapitał rzeczowy i ludzki, -rozwoj innowacyjności i społeczeństwa opartego na wiedzy, -ochrona i poprawa jakości środowiska naturalnego oraz zwiększanie wydajności administracji. Cel ten stanowi priorytet funduszy;

2Cel Konkurencyjność regionalna i zatrudnienie, zwiększanie konkurencyjności i atrakcyjności regionów- rozwój zatrudnienia poprzez przewidywanie zmian gospodarczych i społecznych, -zwiększenie i poprawę jakości inwestycji w kapitał ludzki- innowacyjność i promowanie społeczeństwa opartego na wiedzy,- ochronę i poprawę jakości środowiska naturalnego oraz poprawę dostępności, zdolności adaptacyjnych pracowników i podmiotów gospodarczych- rozwój rynków pracy sprzyjających integracji społecznej;

3.Cel Europejska współpraca terytorialna, - ukierunkowany na umacnianie współpracy transgranicznej poprzez wspólne inicjatywy lokalne i regionalne- umacnianie współpracy transnarodowej za pomocą działań sprzyjających zintegrowanemu rozwojowi terytorialnemu powiązanemu z priorytetami Wspólnoty-umacnianie współpracy międzyregionalnej i wymiany doświadczeń na właściwym szczeblu terytorialnym.

Konstrukcja PROJEKTU

Krok 1 identyfikacja odniesienie do dokumentów planistycznych- możliwość ich zaspokojenia- określenie potrzeb

Krok 2 PLANOWANIE grupa zarządzająca- budżet- działania i harmonogram

Krok 3 REALIZACJA diagnozowanie zagrożeń, monitoring wyników, wdrażanie działań

Krok 4 OCENA „nowe życie” projektu-lista niezgodności działania korygujące- porównanie efektów z rezultatami

Są 3 typy projektów

1prywatny przedsiębiorca czyli nastawienie na zysk

2przedsiebiorstwo państwowe lub państwo czyli zaspokojenie potrzeb społecznych gospodarczych

3pomocy i współpracy międzynarodowej czyli korzyści i zaspokajanie potrzeb społecznych

3Fazy projektu

1 przedinwestycyjna

• -określenie możliwości inwestycyjnych - -przewidzieć popyt krajowy i zagraniczny, uwzględniając zasoby naturalne, zachowanie konkurentów, lokalizacja, nakłady,

• -określenie wariantów i wstępna selekcja- opracowanie założeń techniczno ekonomicznych, które umożliwią selekcje wariantów inwestycyjnych w oparciu o ocenę finansowa i ekonomiczną projektu

• -studium przed realizacji- raport będący ostateczną wersję projektu

• -ocena i podjęcie decyzji- weryfikacja ostatecznej oceny danego projektu

2realizacja

• -prowadzenie negocjacji i zawieranie kontraktów – z wykonawcami, dostawcami i instytucjami finansowymi

• -przygotowanie ostatecznych planów technicznych projektu- ustalenie lokalizacja, plany inżynieryjne, ustalenie harmonogramu prac i dostaw

• -budowa- prace związane z teren budową obiektu i zakupem a także instalacją sprzętu

• -marketing przedprodukcyjny- promocja i reklama

• -rekrutacja i szkolenie pracowników- przygotowanie kadr na czas uruchomienia produkcji trwa to już w czasie budowy

• -przyjęcie obiektu do realizacji- połączenie fazy realizacji i operacyjnej czyli odbiór techniczny projektu

3operacyjna odnawianiem, modernizacją i powiększaniem majątku, koniecznością przeprowadzenia działań restrukturyzacyjnych, a także ekspansją rynkową przedsiębiorstwa.

Metody oceny projektów

1ocena finansowa :

-jaka będzie efektywność zasobów materialnych, pieniężnych i niematerialnych niezależnie od źródeł. Trzeba się zastanowi czy na pewno nie zabraknie środków w trakcie

Mamy mierniki – stopa zysku do kapitału zakładowego i nakładów inwestycyjnych

• -okres zwrotu

• -zaktualizowana wartość netto projektu

• -wew. Stopa %

Właściwa analiza

• -analiza zdolności płatniczej projektu

• -analiza stopnia płynności zasobów

• -analiza efektywności wykorzystania środków

Trzeba zgromadzić informacje przez dotyczących całego okresu cyklu projektu jak

• -zmian w bilansie projektu

• -źródeł finansowania

• -kosztów produkcji

• -programu nakładów inwestycyjnych

• -program produkcji

• -podział zysku oraz wyników finansowych

2 ocena ekonomiczna składa się z etapów

-określenie miary efektów z punktu określonego celu

-określenie miary nakładów

-określenie metody obliczeń, która pozwoli na syntezę i porównanie chronologicznych czasowych efektów i nakładów

NUTS- jednolita pięciostopniowa kategoryzacja jednostek terytorialnych państw członkowskich UE .Wspólna klasyfikacja Stworzona w celu zbierania opracowywania i rozpowszechniania w obszarze UE danych statystycznych z zakresu demografii rynku pracy czy społeczeństwa informacyjnego. Klasyfikacja jest niezbędna do przeprowadzania analiz stopnia rozwoju społeczno-gospodarczego. Służy kształtowaniu regionalnych polityk UE.

Klasyfikacja dzieli terytorium gospodarcze krajów członkowskich UE na 3 poziomy

• -podstawowe - 3 poziomy regionalne NUTS 1 –NUTS 3

• -2 poziomy lokalne NUTS 4 i 5

• - Oprócz tego wyróżniono poziom krajowy (NUTS 0), który odzwierciedla granice administracyjne poszczególnych państw

Poziomie pierwszy (NUTS 1) pod względem wielkości powierzchni oraz liczby ludności kategoria ta odpowiada w przybliżeniu niemieckim krajom związkowym. Średnia wielkość powierzchni tych regionów w dużych krajach Unii jest do siebie zbliżona, większe zaś zróżnicowanie panuje natomiast pod względem liczby ludności. Mniejsze państwa Unii, takie jak Dania, Irlandia i Luksemburg, tworzą w całości pojedyncze regiony tego typu. • Poziom drugi NUTS 2 odgrywa podstawową rolę w polityce regionalnej Unii. Pod względem wielkości powierzchni oraz liczby ludności kategoria ta odpowiada francuskim Regions lub hiszpańskim Comunidaes autonms . Zachodzą duże różnice w zakresie powierzchni i liczby ludności. • Poziom NUTS 3 pod względem wielkości powierzchni oraz liczby ludności odpowiadają one francuskim departamentom lub niemieckim powiatom

Podstawowe zasady klasyfikacji NUTS obejmują:

1. Hierarchiczność Klasyfikacja NUTS jest hierarchiczna – dzieli każde państwo członkowskie na jednostki terytorialne poziomu NUTS 1, z których każdy dzieli się na jednostki terytorialne poziomu NUTS 2, a te z kolei dzielą się na jednostki terytorialne poziomu NUTS 3. Dana jednostka terytorialna może jednak reprezentować kilka poziomów NUTS.

2. Podział administracyjny Jednostki administracyjne istniejące w ramach państw członkowskich stanowią pierwsze kryterium stosowane dla określenia jednostek terytorialnych. Przy czym „jednostka administracyjna" oznacza obszar geograficzny z władzami administracyjnymi uprawnionymi do podejmowania decyzji administracyjnych i politycznych dla tego obszaru w obrębie prawnych i instytucjonalnych ram państwa członkowskiego.

3. Kryterium ludnościowe Dla jednostek administracyjnych kryterium ludnościowe wyznaczane jest w oparciu o średnią wielkość danej klasy jednostek administracyjnych w państwie członkowskim, która będzie się mieścić w granicach stanu ludności dla określonego poziomu NUTS.