19. Podział języków programowania:

Kod maszynowy (język maszynowy) – język programowania, w którym zapis programu wymaga instrukcji bezpośrednio jako liczb, które są rozkazami i danymi bezpośrednio pobieranymi przez procesor wykonujący ten program.

Jest dopasowany do konkretnego typu procesora i przeznaczony do bezpośredniego wykonania przez procesor. Analiza kodu maszynowego jest praktycznie niemożliwa przez człowieka.

Języki niskopoziomowe

Przedstawiają one instrukcje udostępniane przez system komputerowy w postaci prostych oznaczeń (o ograniczonej liczbie, zakodowane w procesorze). Do języków niskopoziomowych należą Assemblery.

Języki wysokopoziomowe

Składnia i słowa kluczowe mają maksymalnie ułatwić rozumienie kodu programu dla człowieka, tym samym zwiększając poziom abstrakcji i dystansując się od budowy sprzętu komputerowego.

Kod napisany w języku wysokiego poziomu nie jest bezpośrednio zrozumiały dla komputera – większość kodu stanowią tak naprawdę normalne słowa (najczęściej w języku angielskim).

Języki wysokopoziomowe dzielimy na dwie grupy:

- interpretowane,

- kompilowane.

Języki interpretowane nie wymagają kompilacji tylko interpretera .Są przechowywane w postaci kodu źródłowego i dopiero podczas uruchomienia wczytywane, analizowane i wykonywane przez interpreter języka – PHP , JavaScript, Python , PERL. Programy przeznaczone do interpretacji często nazywane są skryptami.

Języki kompilowane wymagają procesu kompilacji kodu źródłowego do postaci kodu maszynowego (postaci binarnej). Robi to specjalny program zwany kompilatorem , dzięki czemu możliwe staje się jego późniejsze uruchomienie.

Języki kompilowane:

Pascal , C , C++ , Fortran , Java .

20. Visual Basic dla Aplikacji – zastosowania :

- dostęp do plików, portów, drukarek, skanerów

- wykorzystywanie plików graficznych w różnych formatach

- tworzenie własnych formatów Active X

- dostęp do bazy danych SQL, dBase

- wykorzystywanie wewnętrznych funkcji Windows przez użycie APL

- wymianę danych z innych aplikacji przez Clipboard, Dynamic Data Exchange

- dostęp do danych przez użycie Data Aces Objects i Remote Data Objects

- tworzenie rozbudowanych aplikacji na strukturze

- tworzenie aplikacji do stron internetowych i intranetowych

1. Technologia informacyjna jako dziedzina wiedzy.

Technologia informacyjna (IT- Information Technology ) dziedzina wiedzy obejmująca :

• informatykę (włącznie ze sprzętem komputerowym oraz

oprogramowaniem używanym do tworzenia, przesyłania,

prezentowania i zabezpieczania informacji),

• telekomunikację,

• narzędzia i inne technologie związane z informacją .

Dostarcza użytkownikowi narzędzi, za pomocą których może

on pozyskiwać informacje, selekcjonować je, analizować,

przetwarzać, zarządzać i przekazywać innym ludziom.

Technologie Informacyjne (IT) (inaczej) jest to technologia wymagana do przetwarzania informacji, w szczególności użycie komputerów oraz oprogramowania do przekształcania, przechowywania, przekazywania oraz odzyskiwania informacji z dowolnego miejsca w dowolnym czasie .

Informatyka – (computer science , computing science , information technology , informatics )

Dyscyplina naukowa, która wytworzyła pojęcia, metody i techniki budowania złożonych systemów gromadzenia, przetwarzania, przedstawiania i przekazywania informacji i wiedzy w postaci symbolicznej.

Informatyka pierwotnie była częścią matematyki ale rozwinęła siędo osobnej dyscypliny naukowej.

Informatykę dzielimy na dwie części:

- analizę (analiza „otaczającej nas informacji”),

- tworzenie i użytkowanie systemów przetwarzania informacji

Telekomunikacja to dziedzina nauki i techniki zajmująca się transmisją informacji na odległość.

Obejmuje również sposoby przetwarzania tych informacji,

kodowanie, sprzęt telekomunikacyjny, teorie propagacji, sieci

telekomunikacyjne i wiele innych zagadnień.

Obecnie telekomunikacja w coraz większym stopniu zależy od

Rozwiązań informatycznych i zaczyna odgrywać coraz większe

znaczenie w sieciach komputerowych.

System telekomunikacyjny składa się z nadajnika, medium transmisyjnego (połączenia), czasem podzielonego na kanały,

oraz odbiornika.

Telematyka - rozwiązania telekomunikacyjne, informatyczne i

informacyjne oraz rozwiązania automatycznego sterowania

dostosowane do potrzeb obsługiwanych systemów fizycznych –

wynikających z ich zadań, infrastruktury, organizacji, procesów utrzymania oraz zarządzania – i zintegrowane z tymi systemami. Termin ten występuje zazwyczaj z przymiotnikiem określającym dziedzinę zastosowania np.: telematyka transportu, telematyka medyczna, telematyka przemysłowa . Najważniejszymi funkcjami systemów telematycznych są

funkcje operowania informacją. Dotyczy to jej pozyskiwania,

przetwarzania, dystrybucji wraz z transmisją i wykorzystania w

różnorodnych procesach decyzyjnych. Systemy i aplikacje

telematyczne są konstruowane do pewnych procesów

Zastosowania technologii informacyjnej:

•Nauka – badania

•Technika

•Gospodarka

•Media

•Rozrywka