GRECKIE SZKOŁY ŻYCIA Jak żyć? Niezależnie od naszego życia istnieją pewne okoliczności zewnętrzne które mogą zaburzyć nasze dotychczasowe życie i szczęście. Greckie szkoły życia wychodziły z założenia że jeśli poznamy naturę człowieka to poznamy drogę do szczęścia. Nie mamy jednak wpływu na przeciwności losu , dlatego gdy się pojawią musimy się z nimi pogodzić.

HEDONIZM-być szczęśliwym tzn. doznawać przyjemności CYRENAIZM (Arystyp z Cyreny) to co daje nam przyjemności to zaspokojenie potrzeb fizycznych , maksymalizacja przyjemności uczty u niego to orgie sex. W umyśle chrześcijanina pewne rzeczy są zabronione.

EPIKUREIZM-druga postać hedonizmu, twórca Epikur Krytykował Arystypa że nie był konsekwentnym hedonista. Szczęście polega na unikaniu przykrości i dążeniu do przyjemności. Uniknięcie przykrości jest już przyjemnością np. kurtka i zima. Przyjemności cielesne mają jednak taką naturę że ich nadużycie sprawia nieprzyjemności Epikur nie zakazuje przyjemności tylko mówi żeby korzystać z nich z umiarem.. Przyjemności cielesne są krótkotrwałe nie możemy wypełnić nimi całego swojego życia. Przyjemności duchowe- obcowanie z pięknem książki nie można ich przedawkować. Budujmy swoje życie ne przyjemnościach duchowych, czerpmy z przyjemności fizycznych ale z nich tylko z umiarem. Epikur ma świadomość że są rzeczy które powodują że jest się nieszczęśliwym. Lęk przed śmiercią , bogiem losem są to trzy zasadnicze rzeczy ograniczające szczęście człowieka. Epikur mówi że nie należy się bać tych rzeczy ponieważ: śmierć jest końcem odczuwania a przykrości to coś co trzeba doświadczyć.” bo jeżeli ja jestem to śmierci nie ma” bóg-bogowie przerastają nas w sposób nieskończony jeżeli poważnie traktujemy bogów to nie mamy się czego obawiać. Los-co ma być to będzie nie unikniemy pisanego nam losu (fatum)

CYNIZM ( Diogenes z Synopy) mówili że naturą człowieka jest jego zwierzęca natura czyli nasze życie , które powinno dążyć do szczęścia , musi być zgodne z naszą zwierzęcą naturą i musimy podglądać życie zwierząt. W życiu człowieka jest masa innych potrzeb , których nie mają zwierzęta: potrzeby naturalne- niezbędne do życia potrzeby sztuczne- władza sława bogactwo( nie dają nam one szczęścia ale napędzają nas) wg cyników są zbędne i szkodliwe Cynicy dokonali pierwszej krytyki cywilizacji, pokazują co w potrzebach jest szkodliwe. Każda potrzeba ma pewnie haczyk. statyczna większość tego nie osiągnie np. nie każdy będzie bogaty , niewielka grupa ludzi będzie sławna w anonimowej grupie ktoś się wyróżni, władza- nieliczni rządzą większością władza skupiona w jednym ręku. U zwierząt też jest władza np. wilków ale tam nie dążą wszyscy do władzy życie w stadzie jest fajne, albo 2 psy pana filozofa, jedna która rządzi i jest mniej szczęśliwa. Cynicy żyli jak psy, czyli żyć na sposób psa, mało potrzebują. DIOGENES-mieszkał w beczce nie musiał się przejmować domem bo musiał by martwić się , szmata miskę , wyrzucił miskę bo się o nią martwił , Aleksander Wielki ze świta” przesuń się trochę bo mi słońce zasłaniasz” Zaproszony na ucztę pije dobre wino ale mówi że nie może się od niego uzależnić. Antysteles-zatrudniał w porcie szczęśliwy stary Kalias-najbogatszy nieszczęśliwy że mu coś brakuje . Sensem bogactwa jest zaspokajanie swoich i tylko swoich potrzeb.

STOICYZM ( Zenon z Kition) wykładał z jeden z bram ateńskich , refleksje nad naturą człowieka , naturą człowieka jest jego rozumność ( coś istotnego , coś co nas wyróżnia) a nie zwierzęcość , trzeba odrzucić to co nierozumne czyli emocje i namiętności ( irracjonalne) trzeba wyciszyć emocje, nie przejmować się tym na co nie mamy wpływu nie przywiązywać się do ludzi i żyć w samotności . Ideałem jest zachowanie stoickiego spokoju – nie ulegać żadnym wpływom , emocjom Jest to APATIA