Podczas transferu bez tunelowania prędkość transferu wynosiła 112MB/s, przepustowość karty sieciowej wynosi 125 MB/s, więc wartość była zbliżona do maksimum. Bez tunelowania procesor nie był obciążony, zarówno w kliencie – 2% – jak i w serwerze – 4%.

Jako pierwszą testowaliśmy metodę kryptograficzną 3DES. Spadek prędkości był dziesięciokrotny, wynosił 11,73 MB/s. Zaobserwowaliśmy także wzrost zużycia procesora zarówno u odbiorcy, jak i serwera. Dla klienta użycie pojedynczego rdzenia wynosiło 87%, natomiast dla serwera aż 99%. Przy pierwszym poziomie kompresji, szybkość transferu spadła jeszcze bardziej i wynosiła 7,01 MB/s, dostrzegliśmy jednak spadek użycia procesora klienta, który wynosił teraz 66%, a w przypadku serwera poziom użycia nadal był wysoki i wynosił 100%. Przy poziomie kompresji równemu 9 prędkość nieznacznie wzrosła (do 7,22 MB/s) zmieniło się także użycie rdzenia klienta i wynosiło 61%, natomiast dla serwera pozostawało bez zmian.

Następnie testowaliśmy metodę szyfrowania Arcfour. Spadek prędkości w porównaniu z metodą bez tunelowania nie był tak drastyczny jak w przypadku 3DES. Wynosił on około 102,7 MB/s, więc można stwierdzić, że nie był to duży spadek. Także użycie rdzeni zarówno klienta jak i serwera było niższe, niż w przypadku 3DES. Dla klienta wynosiło ono 59%, natomiast dla serwera tylko 25%. Następnie zastosowaliśmy pierwszy poziom kompresji. Spadek szybkości transferu był ponad siedmiokrotny i wynosił około 14,23 MB/s. Użycie procesora dla klienta znacznie spadło i utrzymywało się na poziomie 18%, natomiast dla serwera wzrost był czterokrotny i użycie rdzenia serwera wynosiło 100%. Przy 9 poziomie kompresji prędkość nieznacznie wzrosła do 14,7 MB/s, natomiast wykorzystanie rdzeni klienta wzrosło o 1%, a dla serwera nie zaszły żadne zmiany..

Ostatnią testowaną przez nas metodą był Cast. Początkowa prędkość transferu wynosiła 43,23 MB/s, a użycie procesorów wynosiło 98% dla klienta i 66% dla serwera. Dla poziomu kompresji równego 1 spadek szybkości transferu był ponad 3-krotny i wynosił około 12,47 MB/s. Jeśli chodzi o użycie procesora, to dla klienta wynosiło 34%, więc spadło prawie 3 razy, natomiast dla serwera wzrosło do 100%. Gdy poziom kompresji ustawiliśmy na 9, prędkość transferu nieznacznie spadła i wynosiła 11,87 MB/s, natomiast użycie procesora dla klienta i serwera wynosiło kolejno 35% i 100%.

Po analizie otrzymanych wyników możemy wyciągnąć wniosek, iż najlepszą z trzech użytych przez nas metod jest Arcfour, gdyż zarówno prędkości transferu, jak i użycie procesora przy odpowiednich poziomach kompresji są lepsze (tj. prędkości transferu większe, a użycie procesora niższe).