MiBM L2 |
Dawid Kulczykowski | 30.11.2012 |
---|---|---|
Rok II |
Statyczna Próba Skręcania |
Wstęp teoretyczny:
Próba statyczna rozciągania jest jedną z podstawowych prób stosowanych do określenia jakości materiałów konstrukcyjnych wg kryterium naprężeniowego w warunkach obciążeń statycznych. Pozwala bowiem na obserwację zachowania się materiału w całym zakresie odkształceń (sprężystym, sprężysto – plastycznym aż do zerwania), można na jej podstawie określać nie tylko cechy wytrzymałościowe, ale również plastyczne materiału. Próba ta polega na osiowym rozciąganiu próbek o ściśle określonym kształcie w specjalnych uchwytach dostosowanych do próbek.
Próbę skręcania przeprowadza się na próbkach okrągłych o odpowiednio dobranych częściach uchwytowych, które pozwalają na zamocowanie próbek w skręcarce. Próbkę obciąża się na końcach dwoma, równoważącymi się momentami skręcającymi Ms, działającymi w płaszczyznach prostopadłych do osi próbki. Zakładamy, że próbka skręca się równomiernie, czyli kąt obrotu poprzecznego przekroju jest proporcjonalny do odległości tego przekroju od końca części pomiarowej próbki. Powstały wtedy stan odkształcenia próbki określa wartość jednostkowego kąta skręcenia Ø' odniesionego do jej długości pomiarowej.
Cele:
Opracowanie wykresu skręcania
Wyznaczenie modułu sprężystości poprzecznej
Wyznaczenie umownej granicy sprężystości
Obliczenia
τ = G ⋅γ
Obliczanie wartości kąta odkształcenia postaciowego γ:
γ = $\mathbf{\varphi \bullet}\frac{\mathbf{d}}{\mathbf{2}\mathbf{l}_{\mathbf{0}}}$
gdzie:
d - średnia arytmetyczna dla zmierzonych wartości średnicy próbki,
l0 - długość odcinka pomiarowego próbki.
ɤ=Ø*d/2L0 |
---|
0,005 |
0,01 |
0,015 |
0,02 |
0,025 |
0,04 |
0,045 |
0,05 |
0,06 |
0,07 |
0,08 |
0,09 |
0,1 |
0,125 |
0,15 |
0,2 |
0,25 |
0,3 |
0,35 |
0,4 |
0,45 |
0,5 |
0,55 |
0,6 |
0,65 |
0,7 |
0,75 |
0,8 |
Maksymalne naprężenia styczne τ w pręcie skręcanym którego materiał znajduje się w stanie sprężystym:
$$\mathbf{\tau =}\frac{\mathbf{M}_{\mathbf{s}}}{\mathbf{W}_{\mathbf{0}}}$$
gdzie:
W0 – wskaźnik wytrzymałości na skręcanie pręta o przekroju kołowym,
$W_{0} = \frac{\pi d^{3}}{16} = \frac{3,14*0,00000109}{16} = 2,14*10^{- 7}$ [m3]
d = 10,03mm = 0,0103m
τ1=$\frac{{Ms}_{1}}{Wo} = \frac{0,2}{2,14*10^{- 7}} =$ 9,3458 MPa
[Mpa] |
---|
0 |
0 |
9,345794 |
28,03738 |
35,04673 |
44,39252 |
63,08411 |
91,1215 |
109,8131 |
135,514 |
191,5888 |
207,9439 |
217,2897 |
228,972 |
266,3551 |
271,028 |
273,3645 |
273,3645 |
282,7103 |
292,0561 |
299,0654 |
308,4112 |
315,4206 |
317,757 |
324,7664 |
329,4393 |
329,4393 |
331,7757 |
334,1121 |
338,785 |
345,7944 |
352,8037 |
355,1402 |
355,1402 |
Wyznaczanie wartości τˆ za pomocą regresji liniowej opisanej przez równanie prostej w postaci kierunkowej:
$\hat{y}$=a+bx
$\hat{y}$- naprężenie styczne τ[MPa]
b- moduł sprężystości postaciowej G [MPa]
x- odkształcenie postaciowe γ
w celu wyznaczenia b i a z równania $\hat{y}$=a+bx użyto zależności:
$$b = \frac{n\sum_{i = 1}^{n}{x_{i}y_{i} - \ \left( \sum_{i = 1}^{n}x_{i} \right)\left( \sum_{i = 1}^{n}y_{i} \right)}}{n\sum_{i = 1}^{n}x_{i}^{2} - \left( \sum_{i = 1}^{n}x_{i} \right)^{2}}$$
n-liczba pomiarów =7
i=0,1,2,3…n
xi- odkształcenie postaciowe γ
yi-naprężenie styczne τ[MPa]
obliczenie sum i podstawienie do wzoru na wyznaczenie wartości b
x | y | x^2 | xy | |
---|---|---|---|---|
1 | 0 | 0 | 0 | 0 |
2 | 0 | 0 | 0 | 0 |
3 | 0,0001 | 9,3458 | 0,00000001 | 0,000935 |
4 | 0,0004 | 28,0374 | 0,00000016 | 0,011215 |
5 | 0,0006 | 35,0467 | 0,00000036 | 0,021028 |
6 | 0,0007 | 44,3925 | 0,00000049 | 0,031075 |
7 | 0,001 | 63,0841 | 0,000001 | 0,063084 |
suma | 0,00280 | 179,90650 | 0,000002 | 0,12734 |
$$b = \frac{n\sum_{i = 1}^{n}{x_{i}y_{i} - \ \left( \sum_{i = 1}^{n}x_{i} \right)\left( \sum_{i = 1}^{n}y_{i} \right)}}{n\sum_{i = 1}^{n}x_{i}^{2} - \left( \sum_{i = 1}^{n}x_{i} \right)^{2}} = \frac{7\sum_{i = 1}^{7}{x_{i}y_{i} - \ \left( \sum_{i = 1}^{7}x_{i} \right)\left( \sum_{i = 1}^{7}y_{i} \right)}}{7\sum_{i = 1}^{7}x_{i}^{2} - \left( \sum_{i = 1}^{7}x_{i} \right)^{2}}$$
=64451, 747
Wyliczenie a za pomocą:
$$a = \overset{\overline{}}{y} + b\overset{\overline{}}{x}$$
$$\overset{\overline{}}{y} = \frac{1}{n}\sum_{i = 1}^{n}y_{i}$$
$$\overset{\overline{}}{y} = \frac{1}{n}\sum_{i = 1}^{n}y_{i} = 25,701$$
$$\overset{\overline{}}{x} = \frac{1}{n}\sum_{i = 1}^{n}x_{i}$$
$$\overset{\overline{}}{x} = \frac{1}{n}\sum_{i = 1}^{n}x_{i} = 0,0004$$
$$a = \overset{\overline{}}{y} + b\overset{\overline{}}{x} = 51,482$$
współczynnik b określa pochylenie liniowej części krzywej skręcania i wyznacza moduł sprężystości postaciowej:
G = b [MPa]
1[GPa] = 103[MPa]
G=64451, 747 [MPa] = 64, 451747[GPa]
Rsps wynosi około 53 MPa
Wnioski
Wymiary które zostały przeprowadzone w początkowej fazie doświadczenia są obarczone błędami spowodowanymi niedokładnością odczytu małych wskazań charakteryzujących wykonywane doświadczenie (moment skręcający, kąt skręcania).Próbę została przeprowadzona aż do całkowitego zniszczenia próbki. Materiał, z którego wykonano próbkę to stal. Stal jest materiałem plastycznym o plastyczności materiału możemy wnioskować dlatego, iż przed złomem próbka została obracana wokół swojej osi. Próbę prowadzono aż do całkowitego zniszczenia, które nastąpiło momencie skręcania równemu 10,6[daNm].