Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa

Wydział Ochrony Zdrowia

Kierunek Pielęgniarstwo

Hanna Stempień

I semestr I rok studiów

Nr albumu: 5964

Poziom C

Analiza porównawcza ustawy o samorządzie pielęgniarek i położnych

z 19 IV 1991r i z 1 VII 2011r.

Artykuły w ustawie z dnia 1 VII 2011r. zmienione względem ustawy z dnia 19 IV 1991r.:

Art. 93.

W ustawie z dnia 19 kwietnia 1991 r. o samorządzie pielęgniarek i położnych (Dz. U. Nr 41, poz. 178, z późn. zm.9)) wprowadza się następujące zmiany:

1. art. 6 otrzymuje brzmienie:

„Art. 6.

1. Organy kolegialne izb podejmujące daną uchwałę są obowiązane przekazywać ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, w terminie 21 dni od dnia ich podjęcia, uchwały dotyczące:

1. regulaminu wyborów do organów izb;

2. regulaminów organów izb;

3. wyborów osób na funkcje w organach izb;

4. reprezentowania izb przez osoby pełniące funkcje w ich organach.

1. Minister właściwy do spraw zdrowia może zaskarżyć do Sądu Najwyższego pod zarzutem niezgodności z prawem uchwałę organu izby w terminie 3 miesięcy od dnia jej otrzymania. Do rozpoznania skargi stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.10)) o postępowaniu nieprocesowym.

2. Sąd Najwyższy utrzymuje zaskarżoną uchwałę w mocy lub ją uchyla i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania właściwemu organowi samorządu, ustalając wytyczne co do sposobu jej załatwienia.

3. Minister właściwy do spraw zdrowia w celu realizacji uprawnienia, o którym mowa w ust. 2, lub w przypadku nienadesłania uchwały, o której mowa w ust. 1, ma prawo zwrócić się do organu izby z żądaniem przekazania podjętej przez ten organ uchwały. Organ izby przekazuje uchwałę w terminie 14 dni od dnia otrzymania żądania.

4. Minister właściwy do spraw zdrowia może zwrócić się do Krajowego Zjazdu lub do Naczelnej Rady o podjęcie uchwały w sprawie należącej do właściwości samorządu.

5. Wniosek, o którym mowa w ust. 5, powinien rozpatrzyć najbliższy Krajowy Zjazd, a Naczelna Rada – na najbliższym posiedzeniu, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia jego wpływu.

6. Przepisów ust. 1–6 nie stosuje się do uchwał:

   1. podejmowanych w postępowaniu w zakresie odpowiedzialności zawodowej pielęgniarek i położnych;

   2. do których na podstawie odrębnych przepisów stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.11)), odnoszące się do decyzji administracyjnych.”;

2. art. 14 otrzymuje brzmienie:

„Art. 14.

1. Kadencja organów izby trwa 4 lata. Organy te działają do czasu pierwszego posiedzenia nowo wybranych organów.

2. Wyboru zastępcy rzecznika odpowiedzialności zawodowej dokonuje się na okres kadencji rzecznika odpowiedzialności zawodowej. Zastępca rzecznika odpowiedzialności zawodowej pełni funkcję do czasu wyboru nowego zastępcy rzecznika odpowiedzialności zawodowej.

3. Funkcję:

   1. przewodniczącego okręgowej rady, wiceprzewodniczącego okręgowej rady, skarbnika okręgowej rady, przewodniczącego komisji rewizyjnej, przewodniczącego sądu pielęgniarek i położnych, okręgowego rzecznika oraz sekretarza okręgowej rady,

   2. Prezesa Naczelnej Rady, Wiceprezesa Naczelnej Rady, Skarbnika Naczelnej Rady, Przewodniczącego Naczelnej Komisji Rewizyjnej, Przewodniczącego Naczelnego Sądu, Naczelnego Rzecznika oraz Sekretarza Naczelnej Rady – można nieprzerwanie pełnić nie dłużej niż przez 2 następujące po sobie kadencje; pełnienie danej funkcji dłużej niż przez 24 miesiące w danej kadencji przyjmuje się za pełnienie jej przez pełną kadencję.”;

3. art. 17 otrzymuje brzmienie:

„Art. 17.

1. W sprawach wynikających z przepisów prawa organy kolegialne izb podejmują uchwały. Po podjęciu uchwały organy izby są obowiązane do niezwłocznego sporządzenia jej tekstu na piśmie.

2. Uchwały, o których mowa w ust. 1, są podejmowane zwykłą większością głosów, w obecności co najmniej połowy członków danego organu.

3. Uchwałę okręgowej rady lub uchwałę Naczelnej Rady podpisuje przewodniczący lub wiceprzewodniczący oraz członek rady i odpowiednio Prezes Naczelnej Rady lub wiceprezes oraz członek prezydium.

4. W sprawach wynikających z przepisów prawa organy samorządu mają prawo do używania wizerunku orła, określonego na podstawie przepisów o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej oraz o pieczęciach państwowych.”.

Art. 94.

1. Naczelna Izba działająca przed dniem wejścia w życie ustawy staje się Naczelną Izbą w rozumieniu ustawy.

2. Organy Naczelnej Izby działające przed dniem wejścia w życie ustawy stają się organami Naczelnej Izby w rozumieniu ustawy. Kadencja tych organów liczy się od dnia ich wyboru na podstawie dotychczasowych przepisów.

3. Zastępcy Naczelnego Rzecznika działający przed dniem wejścia w życie ustawy stają się zastępcami Naczelnego Rzecznika w rozumieniu ustawy i pełnią funkcję do dnia wyboru zastępców Naczelnego Rzecznika na podstawie ustawy.

4. Uchwały podjęte przez organy Naczelnej Izby działające przed dniem wejścia w życie ustawy zachowują moc.

5. Sprawy prowadzone przez organy Naczelnej Izby wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy są prowadzone przez właściwy organ Naczelnej Izby w rozumieniu ustawy, w trybie i na zasadach określonych w ustawie.

Art. 95.

1. Okręgowe izby działające przed dniem wejścia w życie ustawy stają się okręgowymi izbami w rozumieniu ustawy.

2. Członkowie okręgowych izb działających przed dniem wejścia w życie ustawy stają się członkami okręgowych izb działających na podstawie ustawy.

3. Organy okręgowych izb działające przed dniem wejścia w życie ustawy stają się organami okręgowych izb w rozumieniu ustawy. Kadencja tych organów liczy się od dnia ich wyboru na podstawie dotychczasowych przepisów.

4. Zastępcy okręgowych rzeczników działający przed dniem wejścia w życie ustawy stają się zastępcami okręgowych rzeczników w rozumieniu ustawy i pełnią funkcję do dnia wyboru zastępców okręgowych rzeczników na podstawie ustawy.

5. Uchwały podjęte przez organy okręgowych izb działające przed dniem wejścia w życie ustawy zachowują moc.

6. Sprawy prowadzone przez organy okręgowych izb wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy są prowadzone przez właściwe organy okręgowych izb w rozumieniu ustawy, w trybie i na zasadach określonych w ustawie.

Art. 96.

Kadencję członka organu izby, w trakcie której pełnił on funkcję w organach, o których mowa w art. 8 ust. 3, na podstawie przepisów dotychczasowych, wlicza się do liczby kadencji określonej w art. 8 ust. 3.

Art. 97.

Przepisu art. 13 ust. 3 nie stosuje się do rzeczników odpowiedzialności zawodowej, zastępców rzeczników odpowiedzialności zawodowej i członków sądów pielęgniarek i położnych wybranych na podstawie dotychczasowych przepisów.

Art. 98.

1. Przepisy ustawy dotyczące odpowiedzialności zawodowej stosuje się do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy prawomocnym orzeczeniem w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej, o ile przepisy dotychczasowe nie są dla osoby obwinionej względniejsze.

2. Czynności w sprawach, o których mowa w ust. 1, dokonane na podstawie przepisów dotychczasowych są skuteczne.

Art. 99.

Traci moc ustawa z dnia 19 kwietnia 1991 r. o samorządzie pielęgniarek i położnych (Dz. U. Nr 41, poz. 178, z późn. zm.).

Art. 100.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2012 r., z wyjątkiem art. 93, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Powyżej wymienione są poszczególne artykuły zmienione w samej ustawie. Niemniej jednak najistotniejsze zmiany w pracy pielęgniarek i położnych wprowadzają następujące przepisy wynikające z dalszej części ustawy:

Ustawa o działalności leczniczej weszła w życie z dniem 1 lipca 2011r., z wyjątkiem art. 17 ust. 2 i 3, art. 25, art. 88 ust. 3, art. 106 ust. 2 zdanie trzecie, ust. 3 pkt 13, ust. 4 pkt 11 i ust. 5, art. 148 pkt 6 oraz art. 172 pkt 10, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2012 r. Ustawa określa:
1) zasady wykonywania działalności leczniczej,
2) zasady funkcjonowania podmiotów wykonujących działalność leczniczą niebędących przedsiębiorcami,
3) zasady prowadzenia rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą,
4) normy czasu pracy pracowników podmiotów leczniczych,
5) zasady sprawowania nadzoru nad wykonywaniem działalności leczniczej oraz podmiotami wykonującymi działalność leczniczą.

Ustawa o działalności leczniczej wprowadza zmiany w zakresie nazewnictwa podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych. Na mocy dotychczas obowiązujących przepisów istniały publiczne zakłady opieki zdrowotnej oraz niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej. W nowej ustawie niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej stają się przedsiębiorstwami podmiotów leczniczych, natomiast nazwa samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej nie ulega zmianie, ale charakteryzowane są one jako podmioty lecznicze niebędące przedsiębiorcami.

Działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych tj. działań służących zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz innych działań medycznych wynikających z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania. Działalność lecznicza może również polegać na:
1) promocji zdrowia lub
2) realizacji zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia, w tym wdrażaniem nowych technologii medycznych oraz metod leczenia.

Podmiotami leczniczymi są:
1) przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 i Nr 239, poz. 1593 oraz z 2011 r. Nr 85, poz. 459 i Nr 106, poz. 622) we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa o działalności leczniczej nie stanowi inaczej,
2) samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej,
3) jednostki budżetowe, w tym państwowe jednostki budżetowe tworzone i nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Sprawiedliwości lub Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, posiadające w strukturze organizacyjnej ambulatorium, ambulatorium z izbą chorych lub lekarza podstawowej opieki zdrowotnej,
4) instytuty badawcze, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz.U. Nr 96, poz. 618),
5) fundacje i stowarzyszenia, których celem statutowym jest wykonywanie zadań w zakresie ochrony zdrowia i których statut dopuszcza prowadzenie działalności leczniczej,
6) kościoły, kościelne osoby prawne lub związki wyznaniowe
- w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą.

Ustawa o działalności leczniczej w sposób odmienny uregulowała kwestię wykonywania działalności gospodarczej przez pielęgniarki i położne, wprowadzając m. in. praktykę wykonywaną wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego na podstawie umowy z tym podmiotem (tzw. kontrakt).

Pielęgniarki i położne mogą wykonywać swój zawód w ramach działalności leczniczej na zasadach określonych w ustawie oraz w przepisach odrębnych, po wpisaniu do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą.

Działalność lecznicza pielęgniarki, położnej może być wykonywana w formie:
1) jednoosobowej działalności gospodarczej jako indywidualna praktyka pielęgniarki/położnej, indywidualna praktyka pielęgniarki/położnej wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna specjalistyczna praktyka pielęgniarki/położnej, indywidualna specjalistyczna praktyka pielęgniarki/położnej wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna praktyka pielęgniarki/położnej wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego na podstawie umowy z tym podmiotem lub indywidualna specjalistyczna praktyka pielęgniarki/położnej wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego na podstawie umowy z tym podmiotem,
2) spółki cywilnej, spółki jawnej albo spółki partnerskiej jako grupowa praktyka pielęgniarek, położnych.

Pielęgniarka, położna wykonująca zawód w ramach działalności leczniczej jako indywidualną praktykę jest obowiązana spełniać następujące warunki:
1) posiadać prawo wykonywania zawodu;
2) posiadać co najmniej dwuletnie doświadczenie w wykonywaniu zawodu;
3) nie może być:
a) zawieszona w prawie wykonywania zawodu albo ograniczona w wykonywaniu określonych czynności zawodowych na podstawie przepisów o zawodach pielęgniarki i położnej lub przepisów o samorządzie pielęgniarek i położnych,
b) pozbawiona możliwości wykonywania zawodu prawomocnym orzeczeniem środka karnego zakazu wykonywania zawodu albo zawieszona w wykonywaniu zawodu zastosowanym środkiem zapobiegawczym;
4) nie może mieć przerwy w wykonywaniu zawodu łącznie przez okres dłuższy niż 5 lat w okresie ostatnich 6 lat poprzedzających wniosek o wpis;
5) dysponować pomieszczeniem, w którym będą udzielane świadczenia zdrowotne, wyposażonym w aparaturę i sprzęt medyczny oraz posiadać opinię właściwego organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej o spełnieniu warunków umożliwiających udzielanie określonych świadczeń zdrowotnych;
6) uzyskać wpis do ewidencji działalności gospodarczej;
7) zawrzeć umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w zakresie określonym w art. 25 ust. 1 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej.

Pielęgniarka, położna wykonująca zawód w ramach działalności leczniczej jako indywidualną specjalistyczną praktykę jest obowiązana:
1) posiadać prawo wykonywania zawodu;
2) posiadać co najmniej dwuletnie doświadczenie w wykonywaniu zawodu;
3) nie może być:
a) zawieszona w prawie wykonywania zawodu albo ograniczona w wykonywaniu określonych czynności zawodowych na podstawie przepisów o zawodach pielęgniarki i położnej lub przepisów o samorządzie pielęgniarek i położnych,
b) pozbawiona możliwości wykonywania zawodu prawomocnym orzeczeniem środka karnego zakazu wykonywania zawodu albo zawieszona w wykonywaniu zawodu zastosowanym środkiem zapobiegawczym;
4) nie może mieć przerwy w wykonywaniu zawodu łącznie przez okres dłuższy niż 5 lat w okresie ostatnich 6 lat poprzedzających wniosek o wpis;
5) dysponować pomieszczeniem, w którym będą udzielane świadczenia zdrowotne, wyposażonym w aparaturę i sprzęt medyczny oraz posiadać opinię właściwego organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej o spełnieniu warunków umożliwiających udzielanie określonych świadczeń zdrowotnych;
6) uzyskać wpis do ewidencji działalności gospodarczej;
7) zawrzeć umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w zakresie określonym w art. 25 ust. 1 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej;
8) posiadać specjalizację w dziedzinie pielęgniarstwa lub położnictwa lub innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia.

Pielęgniarka, położna wykonująca zawód w ramach działalności leczniczej jako indywidualną praktykę lub indywidualną specjalistyczną praktykę wyłącznie w miejscu wezwania jest obowiązana:
1) posiadać prawo wykonywania zawodu;
2) posiadać co najmniej dwuletnie doświadczenie w wykonywaniu zawodu;
3) nie może być:
a) zawieszona w prawie wykonywania zawodu albo ograniczona w wykonywaniu określonych czynności zawodowych na podstawie przepisów o zawodach pielęgniarki i położnej lub przepisów o samorządzie pielęgniarek i położnych,
b) pozbawiona możliwości wykonywania zawodu prawomocnym orzeczeniem środka karnego zakazu wykonywania zawodu albo zawieszona w wykonywaniu zawodu zastosowanym środkiem zapobiegawczym;
4) nie może mieć przerwy w wykonywaniu zawodu łącznie przez okres dłuższy niż 5 lat w okresie ostatnich 6 lat poprzedzających wniosek o wpis;
5) uzyskać wpis do ewidencji działalności gospodarczej;
6) zawrzeć umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w zakresie określonym w art. 25 ust. 1 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej;
7) w przypadku indywidualnej specjalistycznej praktyki - posiadać specjalizację w dziedzinie pielęgniarstwa lub położnictwa lub innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia;
8) posiadać sprzęt medyczny umożliwiający udzielanie określonych świadczeń zdrowotnych w miejscu zamieszkania lub pobytu pacjenta;
9) wskazać adres praktyki oraz adres miejsca przechowywania dokumentacji medycznej.

Pielęgniarka, położna wykonująca indywidualną praktykę pielęgniarki/położnej wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego na podstawie umowy z tym podmiotem jest obowiązana spełniać warunki:
1) posiadać prawo wykonywania zawodu;
2) posiadać co najmniej dwuletnie doświadczenie w wykonywaniu zawodu;
3) nie może być:
a) zawieszona w prawie wykonywania zawodu albo ograniczona w wykonywaniu określonych czynności zawodowych na podstawie przepisów o zawodach pielęgniarki i położnej lub przepisów o samorządzie pielęgniarek i położnych,
b) pozbawiona możliwości wykonywania zawodu prawomocnym orzeczeniem środka karnego zakazu wykonywania zawodu albo zawieszona w wykonywaniu zawodu zastosowanym środkiem zapobiegawczym;
4) nie może mieć przerwy w wykonywaniu zawodu łącznie przez okres dłuższy niż 5 lat w okresie ostatnich 6 lat poprzedzających wniosek o wpis;
5) uzyskać wpis do ewidencji działalności gospodarczej;
6) zawrzeć umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w zakresie określonym w art. 25 ust. 1 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej.

Pielęgniarka, położna wykonująca indywidualną specjalistyczną praktykę pielęgniarki/położnej wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego na podstawie umowy z tym podmiotem jest obowiązana spełniać warunki:
1) posiadać prawo wykonywania zawodu;
2) posiadać co najmniej dwuletnie doświadczenie w wykonywaniu zawodu;
3) nie może być:
a) zawieszona w prawie wykonywania zawodu albo ograniczona w wykonywaniu określonych czynności zawodowych na podstawie przepisów o zawodach pielęgniarki i położnej lub przepisów o samorządzie pielęgniarek i położnych,
b) pozbawiona możliwości wykonywania zawodu prawomocnym orzeczeniem środka karnego zakazu wykonywania zawodu albo zawieszona w wykonywaniu zawodu zastosowanym środkiem zapobiegawczym;
4) nie może mieć przerwy w wykonywaniu zawodu łącznie przez okres dłuższy niż 5 lat w okresie ostatnich 6 lat poprzedzających wniosek o wpis;
5) uzyskać wpis do ewidencji działalności gospodarczej;
6) zawrzeć umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w zakresie określonym w art. 25 ust. 1 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej;
7) posiadać specjalizację w dziedzinie pielęgniarstwa lub położnictwa lub innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia.

W ramach grupowej praktyki mogą być udzielane świadczenia zdrowotne wyłącznie przez pielęgniarki będące wspólnikami albo partnerami spółki cywilnej, jawnej albo partnerskiej, spełniające następujące warunki:
1) posiadać prawo wykonywania zawodu;
2) posiadać co najmniej dwuletnie doświadczenie w wykonywaniu zawodu;
3) nie może być:
a) zawieszona w prawie wykonywania zawodu albo ograniczona w wykonywaniu określonych czynności zawodowych na podstawie przepisów o zawodach pielęgniarki i położnej lub przepisów o samorządzie pielęgniarek i położnych,
b) pozbawiona możliwości wykonywania zawodu prawomocnym orzeczeniem środka karnego zakazu wykonywania zawodu albo zawieszona w wykonywaniu zawodu zastosowanym środkiem zapobiegawczym;
4) nie może mieć przerwy w wykonywaniu zawodu łącznie przez okres dłuższy niż 5 lat w okresie ostatnich 6 lat poprzedzających wniosek o wpis;
5) dysponować pomieszczeniem, w którym będą udzielane świadczenia zdrowotne, wyposażonym w aparaturę i sprzęt medyczny oraz posiadać opinię właściwego organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej o spełnieniu warunków umożliwiających udzielanie określonych świadczeń zdrowotnych;
6) zawrzeć umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w zakresie określonym w art. 25 ust. 1 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej;
7) w przypadku specjalistycznej praktyki - posiadać specjalizację w dziedzinie pielęgniarstwa lub położnictwa lub innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia.

Miejscem wezwania nie może być przedsiębiorstwo podmiotu leczniczego.

Po wprowadzeniu odpowiednich aktów wykonawczych, rejestr indywidualnych, indywidualnych specjalistycznych i grupowych praktyk pielęgniarek i położnych stanie się rejestrem podmiotów wykonujących działalność leczniczą. Rejestr ten będzie prowadzony przez właściwe okręgowe izby pielęgniarek i położnych, w zakresie pielęgniarek i położnych wykonujących działalność leczniczą.

Opłata za wpis do rejestru działalności leczniczej, w przypadku praktyki pielęgniarki/położnej, wynosi 2% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłaty nagród z zysku za ubiegły rok, ogłaszanego, w drodze obwieszczenia, przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, obowiązującego w dniu złożenia wniosku o wpis do rejestru, zaokrąglonego w górę do pełnego złotego, co w 2011 roku daje kwotę 69 zł. Natomiast wniosek o zmianę wpisu w rejestrze podlega opłacie stanowiącej 50% wysokości opłaty tj. 34,50 zł.

W terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy o działalności leczniczej, podmiot wykonujący działalność leczniczą, w tym również pielęgniarka/położna wykonująca zawód w formie indywidualnej lub grupowej praktyki, dokona zmian wpisów w rejestrze w zakresie wynikającym z ustawy o działalności leczniczej. Wnioski o zmianę wpisów są wolne od opłat.

W celu monitorowania przestrzegania przepisów prawa pracy, kierownik raz na kwartał przekazuje Państwowej Inspekcji Pracy oraz właściwym organom samorządu zawodów medycznych, w tym okręgowej izbie pielęgniarek i położnych, informacje o liczbie osób, które wykonują zawód medyczny na podstawie umów cywilnoprawnych albo jako praktykę zawodową, z którą podmiot leczniczy zawarł umowę cywilnoprawną.

Od dnia 1 lipca 2011 roku minimalne normy zatrudnienia pielęgniarek i położnych, będą obowiązywały wyłącznie w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami, czyli w samodzielnych publicznych zakładach opieki zdrowotnej oraz podmiotach leczniczych w formie jednostki budżetowej. Minimalne normy zatrudnienia pielęgniarek i położnych nie będą obowiązywały w przedsiębiorstwach podmiotów leczniczych (obecne niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej).

Odmiennie uregulowana została kwestia pokrywania ujemnego wyniku finansowego przez samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej. Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej pokrywa we własnym zakresie ujemny wynik finansowy. Podmiot tworzący samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej może, w terminie 3 miesięcy od upływu terminu zatwierdzenia sprawozdania finansowego samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, pokryć ujemny wynik finansowy za rok obrotowy tego zakładu, jeżeli wynik ten, po dodaniu kosztów amortyzacji, ma wartość ujemną - do wysokości tej wartości. W przypadku niepokrycia ujemnego wyniku finansowego podmiot tworzący w terminie 12 miesięcy od upływu określonego powyżej terminu wydaje rozporządzenie, zarządzenie albo podejmuje uchwałę o zmianie formy organizacyjno-prawnej albo o likwidacji samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej.

Ustawa o działalności leczniczej przewiduje możliwość częściowego „oddłużenia” publicznych zakładów opieki zdrowotnej, w przypadku, gdy podmiot tworzący przekształcił samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej w spółkę kapitałową na zasadach określonych w art. 69-82 ustawy w okresie do dnia 31 grudnia 2013 r. Ponadto, podmiot tworzący, który przekształcił samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej w spółkę kapitałową może ubiegać się w okresie do dnia 31 grudnia 2013 r. o dotację celową z budżetu państwa, w którym przeznaczono na ten cel kwotę 1400 mln zł.

Z dniem 1 lipca 2011 roku, niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej stają się przedsiębiorstwami podmiotów leczniczych. Natomiast wszystkie podmioty prowadzące zakłady opieki zdrowotnej w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, dostosują swoją działalność do przepisów ustawy o działalności leczniczej w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie tej ustawy, z zastrzeżeniem wymagań ogólnoprzestrzennych, sanitarnych i instalacyjnych, do których podmiot wykonujący działalność leczniczą jest obowiązany się dostosować w terminie do dnia 31 grudnia 2016 roku.

Od dnia wejścia w życie ustawy o działalności leczniczej, nie mogą być tworzone samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej, z wyjątkiem samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej powstałych w wyniku łączenia na zasadach określonych w ustawie.

W zakresie wynagrodzeń pracowników samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, nie zachodzą znaczące zmiany tj. zachowane są:
1) nagrody jubileuszowe,
2) odprawy emerytalno-rentowe,
3) dodatki za wysługę lat.
Przepisy powyższe, tak jak w obecnym stanie prawnym, nie dotyczą przedsiębiorstw podmiotów leczniczych (dotychczasowych niepublicznych zakładów opieki zdrowotnej).

W zakresie czasu pracy pracowników podmiotów leczniczy zaszły następujące zmiany:
1) zlikwidowano 30% dodatek dla pracowników wykonujących zawód medyczny zatrudnionych w zespole wyjazdowym pogotowia ratunkowego (pomocy doraźnej), za każdą godzinę pracy;
2) zlikwidowano 20% dla pracowników wykonujących zawód medyczny zatrudnionych w pogotowiu ratunkowym (pomocy doraźnej) poza zespołem wyjazdowym, za każdą godzinę pracy;
3) z dniem 1 lipca 2014r. ujednolica się czas pracy pracowników m. in. radiologii, radioterapii, medycyny nuklearnej – stosujących w celach diagnostycznych lub leczniczych źródła promieniowania jonizującego, który będzie wynosił 7h 35 min. na dobę i przeciętnie 37h 55 min. na tydzień w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy.

Co do zasady, odpowiednie akty wykonawcze wydane na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów, a w szczególności ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz ustawy o zawodach pielęgniarek, zachowują moc do dnia wejścia w życie odpowiednich aktów wykonawczych do ustawy o działalności leczniczej, jednak nie dłużej niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Szczegółowy wykaz aktów wykonawczych, które zachowują moc, zawiera art. 219 ustawy o działalności leczniczej. 
 

Z dniem 22 lipca 2011 roku weszło w życie rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami (Dz. U. z 2011r. Nr 151, poz. 896).
 

 

Z dniem 1 sierpnia 2011 roku weszło w życie z mocą obowiązującą od dnia 1 lipca 2011 roku rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 29 lipca 2011 r. w sprawie warunków wynagradzania za pracę pracowników niektórych podmiotów leczniczych (Dz. U. z 2011r. Nr 159, poz. 954).