CiÄ…g dalszy porad dotyczÄ…cych fotografowania zwierzÄ…t

2007-03-02, ostatnia aktualizacja: 2007-03-08 13:16

Prezentujemy dalszy ciąg wskazówek Włodzimierza Kwaśniaka, dotyczących fotografowania dzikich zwierząt.

 

Kilka przydatnych trików przy popularnych gatunkach

Sarna – nasz najmniejszy gatunek z rodziny jeleniowatych
Zimą jest to obiekt stosunkowo łatwy do podejścia na odpowiednia odległość, podczas popasu na otwartych przestrzeniach łąk i pól. Maja one, co prawda doskonały słuch i węch, jednak ich wzrok jest bardziej wyczulony na ruch, niż kontrast, stad trudno im dostrzec osobę w maskującym ubraniu, stojącą nieruchomo. Posiadając taka wiedze można rozpocząć podchodzenie stadka. Wiatr, idealnie gdy jest w kierunku od zwierząt do nas. Poruszamy się powoli w ich kierunku, stojąc nieruchomo, w momencie gdy którykolwiek z osobników obserwuje teren. W ten sposób, w ciągu kilkunastu, kilkudziesięciu minut można dojść na odległość 50-60m, czyli wystarczająco blisko dla ogniskowej 300mm w cyfrze z cropem 1,5. Kolejnym sprzyjającym okresem jest maj-sierpień. Wówczas możemy pokusić się o fotografowanie samca sarny, zwanego kozłem. Wychodzą one z lasu o świcie i przed zmierzchem na przyleśne łąki i pola, na popas. Przed rozpoczęciem sesji foto, dobrze jest zrobić rozpoznanie w terenie i zrobić notatki, zapisując miejsce i dokładną godzinę wychodzenia interesującego nas osobnika. Uzbrojeni w taka wiedze, zjawiamy się w terenie przynajmniej godzinę przed planowanym wyjściem naszego modela (kozły są punktualne z dokładnością +/- 0,5h), zajmujemy pozycje korzystna ze względu na wiatr, światło, maskowanie itd. i czekamy w ciszy nieruchomo. Przy odrobinie szczęścia możemy opuścić teren z ciekawym ujęciem kozła skąpanego w porannej rosie i mgle.

Kozioł fot. papkin .

Kozioł fot. papkin .

Ptaki drapieżne i Padlinożercy
To zajęcie wymagające największego zaangażowania z naszej strony. Zimą w miejscu występowania ptaków możemy wybudować czatownie (rodzaj szałasu maskującego, chroniący nas również przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi). Pamiętajmy jednak wpierw o uzyskaniu zgody właściciela terenu. Następnie w odpowiedniej odległości od czatowni (około 20-30m) wystawiamy odpadki mięsne z rzeźni, odpowiedniej wielkości, żeby ptak łatwo nie rozdrobnił i nie poniósł mięska.
Nie wystawiajmy wieprzowiny, gdyż prawdopodobnie szkodzi ptakom, poprzez zakwaszanie układu pokarmowego. Po kilku dniach wystawiania i sprawdzania mięska, możemy przystąpić do czatowania. Dobrze jest być w czatowni przed świtem. Przy odrobinie szczęścia, możemy spotkać myszołowy, bieliki, kruki, wrony, sroki oraz lisy. Przy fotografowaniu zwierząt pamiętajmy żeby jak najmniej ingerować w środowisko, oraz ze ich dobro jest ważniejsze niż nasze zdjęcia.

.

Kod obserwatora ptaków

Myślę ze każdy fotograf przyrody powinien zapoznać się z kodem obserwatora ptaków:

Kodeks obserwatora ptaków
(na podstawie American Birding Association)

Każdy, kto obserwuje ptaki musi zawsze szanować ptaki, przyrodę i prawa innych. Dobro ptaków i ich środowiska naturalnego ma zawsze pierwszeństwo przed interesami miłośnika ptaków.

1. Promuj dobro ptaków i ich naturalnego środowiska.

(a) Wspieraj ochronę środowisk ważnych dla ptaków.

(b) Aby nie wystawiać ptaków na stres lub niebezpieczeństwo, ograniczaj się i zachowuj ostrożność podczas obserwacji, fotografowania, nagrywania głosów lub filmowania. Szczególnie należy ograniczać swoje zachowanie w miejscach często odwiedzanych przez obserwatorów ptaków i/lub innych turystów, gdzie sumuje się wpływ wielu osób na ptaki i otoczenie. Ogranicz stosowanie nagrań głosów i innych sposobów przywabiania ptaków i nigdy nie używaj takich metod w miejscach często odwiedzanych przez obserwatorów ptaków, ani do wabienia żadnego gatunku, który jest ginący lub zagrożony, albo jest rzadki w danej okolicy. Trzymaj się w odpowiedniej odległości od gniazd, kolonii lęgowych, noclegowisk, tokowisk i ważnych miejsc żerowania. Jeśli zachodzi potrzeba dłuższej obserwacji, fotografowania, filmowania lub nagrywania w takich wrażliwych miejscach, spróbuj użyć ukrycia (budki obserwacyjnej) i korzystaj z istniejących możliwości ukrycia się. W takich przypadkach dowiedz się i stosuj zasady bezpiecznego korzystania z ukrycia. Ogranicz używanie sztucznego oświetlenia przy filmowaniu lub fotografowaniu, szczególnie do zbliżeń.

(c) Miejsca lęgowe rzadkich ptaków powinno się ujawniać tylko odpowiednim czynnikom ochrony przyrody. Nie dotyczy to miejsc żerowania, jeśli są położone daleko od właściwych miejsc lęgowych (gniazd), nie dają informacji o ich położeniu i żerujące ptaki nie będą narażone na wielokrotne płoszenie lub niebezpieczeństwo.

(d) Zanim rozgłosisz obecność rzadkiego ptaka, oceń prawdopodobieństwo, że będzie to przeszkadzać ptakom, otoczeniu i innym ludziom w okolicy, i rozgłaszaj wiadomość tylko, jeśli dostęp dla ludzi można będzie kontrolować, zminimalizować kłopoty i otrzyma no pozwolenie prywatnych właścicieli gruntów. Stosuje się to głównie za granicą, gdzie obserwowanie ptaków jest masowe.

(e) Trzymaj się dróg, szlaków i ścieżek, jeśli takowe istnieją; w innych przypadkach ogranicz niszczenie środowiska (roślinności itp.) do minimum.

2. Szanuj prawo i prawa innych.

(a) Respektuj przepisy i regulaminy dotyczące użytkowania terenów chronionych i innych terenów publicznych, w kraju i za granicą. Jeśli jest to zakazane, nie wchodź na własność prywatną bez wyraźnej zgody właściciela.

(b) Zachowaj grzeczność i uprzejmość w kontaktach z innymi ludźmi. Twoje wzorowe zachowanie spowoduje przyjazne nastawienie obserwatorów ptaków i innych ludzi.

3. Zapewnij, by karmniki, budki lęgowe i inne sztuczne urządzenia dla ptaków były bezpieczne.

(a) Utrzymuj pożywienie, wodę i pojemniki na nie w czystości. Podczas surowej pogody należy dokarmiać ptaki bez przerw.

(b) Regularnie czyść i reperuj budki lęgowe, sztuczne gniazda itp.

(c) Gdy przywabiasz ptaki w jakieś miejsce, zapewnij, by nie były wystawione na drapieżnictwo kotów i innych zwierząt domowych, inne niebezpieczeństwa powodowane przez działalność człowieka, ani nienaturalnie wystawione na dzikie drapieżniki gniazd itp.

4. Obserwowanie ptaków w grupie, zorganizowane lub spontaniczne, wymaga dodatkowej uwagi. Każda osoba w grupie, poza powinnościami wymienionymi w punktach 1. i 2. ma powinności wynikające z bycia członkiem grupy.

(a) Szanuj zainteresowania, prawa i umiejętności innych obserwatorów ptaków, a także innych ludzi przebywających w terenie. Bez ograniczeń dziel się z innymi wiedzą i doświadczeniem, z wyjątkiem przypadków wymienionych w punkcie 1(c). Szczególnie pomagaj początkującym obserwatorom ptaków.

(b) Jeśli jesteś świadkiem nieetycznego zachowania się obserwatorów ptaków, oceń sytuację i interweniuj, jeśli uważasz to za właściwe. Interweniując, poinformuj osobę(y) o ich niewłaściwym zachowaniu i spróbuj, w rozsądnym zakresie, je powstrzymać. Jeśli to nie skutkuje, udokumentuj przypadek i poinformuj odpowiednie osoby lub organizacje. Powinności przywódcy lub przewodnika grupy [amatorskie i zawodowe wycieczki i wyjazdy].

(c) Bądź szczególnym wzorem etycznego zachowania dla grupy. Ucz przez słowa i przykładem.

(d) Odpowiednio dostosuj wielkość grupy, by ograniczyć wpływ na środowisko i nie przeszkadzać innym ludziom w otoczeniu.

(e) Spraw, by każda osoba w grupie znała i przestrzegała tego kodeksu.

(f) Dowiedz się i poinformuj grupę o dowolnych szczególnych okolicznościach dotyczących miejsca wycieczki (np. nie można wabić magnetofonem).

(g) Firmy i organizacje zawodowe mają szczególny obowiązek stawiać dobro ptaków i korzyści dla publicznej wiedzy przed komercyjnymi interesami organizacji. Idealnie, przewodnicy powinni notować obserwacje grupy, dokumentować rzadkie stwierdzenia i przekazywać je odpowiednim organizacjom.

5. Zapisuj i dokumentuj interesujące obserwacje i informuj o nich innych obserwatorów ptaków lub odpowiednie organizacje, zwłaszcza, jeśli ma to znaczenie dla ochrony ptaków. Weź przy tym pod uwagę punkt 1(c). Zachowaj zdrowy samokrytycyzm przy opisywaniu swoich obserwacji. Rozważ, wzięcie udziału, na miarę swoich możliwości, w akcjach liczenia ptaków itp. organizowanych przez odpowiedzialne organizacje.
Przestrzegaj tego kodeksu, rozprowadzaj i ucz go innych, proszÄ™.

Opracowanie - Jerzy Dyczkowski na podstawie American Birding Association(http://www.americanbirding.org/abaethics.htm), dzięki uprzejmości Blake'a Maybanka i Judith Uehlein.

Jerzy Dyczkowski
[e-mail]
http://www.birding.gt.pl/

.

Wiem ze ten artykuł nie traktuje tematu wyczerpująco, ale ma on na celu przede wszystkim zachęcić czytelnika do dalszych poszukiwań, oraz do zbierania doświadczeń i doskonaleniu warsztatu.

Wlodzimierz Kwasniak (vodek4791)