Przysadka
Nadczynność przysadki i gruczolaki przysadki
- przyczyny nadczynności przysadki
gruczolak
rak czynny hormonalnie
rozrost
zaburzenia podwzgórza
- najczęściej gruczolaki produkują jeden hormon i utworzone są z jednego typu komórek
- gruczolaki przysadki to ok. 10% guzów wewnątrzczaszkowych
- zwykle miękki, dobrze odgraniczony guz z ogniskami martwicy i krwotoków
- mogą szerzyć się do zatok jamistych i klinowych oraz rozrastać się nadsiodłowo
- 1/3 guzów jest nieotorebkowana niszczący naciek na otaczające tkanki
- udar przysadkowy – nagły wylew krwi do gruczolaka, dający objawy ucisku, niedoczynności i wzrostu ciśnienia śródczaszkowego
- zbudowany z podobnych do siebie, wielobocznych komórek tworzących gniazda i sznury
- podścielisko skąpe – miękka, galaretowata konsystencja
- konieczne badanie immunohistochemiczne
- rozrost guza może dawać ucisk na skrzyżowanie skroniowe dwuskroniowe zaburzenia pola widzenia ( najpierw na barwę czerwoną)
Guz prolaktynowy
- najczęstsze czynne gruczolaki (30-40%) przysadki
- najcześciej mikrogruczolaki (<1cm)
- hiperprolaktynemia ( mlekotok, zaburzenia miesiączkowania u kobiet, impotencja u mężczyzn)
- zbudowany z komórek słabo kwasochłonnych lub chromofobnych
Gruczolaki produkujące hormon wzrostu ( somatotropowe, z komórek somatotropowych)
- najczęstsza przyczyna nadmiaru hormony wzrostu ( gigantyzm, akromegalia)
- efekt monoklonalnej proliferacji zmutowanej komórki somatycznej
- zbudowany z komórek o ziarnistej kwasochłonnej lub chromofobnej cytoplazmie
- w trakcie wykrycia zwykle duży guz ( objawy narastają powoli)
- zwykle ujawniają się między 30 a 50 r.ż. (stąd częściej akromegalia)
- w akromegalii wzrasta gęstość kości w obrębie kręgosłupa i obręczy barkowej
Gruczolaki produkujące ACTH ( kortykotropowe)
- w trakcie rozpoznania zwykle (90%) są mikrogruczolakami
- zbudowane z komórek zasadochłonnych lub chromofobnych, barwiących się pozytywnie metodą paS
- choroba Cushinga ( typowe objawy)
- zespół Nelsona – gwałtowny rozrost mikrogruczolaka po usunięciu nadnerczy (brak hamującego działania na przysadkę kortykosteroidów) – objawy masy guza + hiperpigmentacja skóry i błon śluzowych( MSH)
- adenoma mixtum – gruczolak zbudowany z kilku populacji komórek
Inne, rzadsze typy gruczolaków
- gruczolaki produkujące gonadotropiny (10-15%)
trudne do wykrycia – produkują niewielka i zmienną ilość hormonów, nie dają objawów klinicznych
zbudowane z zasadochłonnych lub chromofobnych komórek
- gruczolaki produkujące tyreotropinę (TSH)
rzadki
zbudowany z komórek zasadochłonnych lub chromofobnych
bardzo rzadka przyczyna nadczynności tarczycy
- gruczolaki bez czynności hormonalnej ( null cell adenoma)
ok. 20% gruczolaków
zbudowane z komórek chromofobnych lub posiadają ziarnistą ( ziarnistości to efekt dużej ilości mitochondriów, ponieważ ziarnistości sekrecyjnych jest tu niewiele), kwasochłonną cytoplazmę
często powodują ucisk i zanik pozostałego miąższu przysadki objawy niedoczynności
Raki przysadki
- bardzo rzadkie
- najczęściej nieczynne hormonalnie
- budowa zróżnicowana – od nowotworów przypominających atypowe gruczolaki do raków o niskim stopniu zróżnicowania
- rozpoznanie raka wymaga wykazania przerzutów, najczęściej do węzłów chłonnych, kości, wątroby
Niedoczynnosc przysadki (Hypopituitarismus)
- zespół objawów związanych z brakiem lub zmniejszeniem wydzielania jednego lub większej liczby hormonów
- efekt schorzeń podwzgórza lub przysadki
- objawy, gdy ok. 75% miąższu narządu jest uszkodzone
- może nastąpić nagle , np. w przebiegu poporodowej, niedokrwiennej martwicy przysadki ( zespół Sheehana) lub być efektem powolnego niszczenia miąższu narządu( zespół Glińskiego – Simmondsa)
- główne przyczyny
nowotwory i inne zmiany guzowate
urazowe uszkodzenie przysadki
operacje i napromieniania przysadki
torbiel kieszonki Rathkego- wysłana urzęsionym, kubicznym nabłonkiem z obecnością licznych komórek kubkowych oraz komórek przedniego płata przysadki, wypełniona białkowym płynem
wylew krwi do przysadki ( udar przysadki)- ostre objawy kliniczne- bardzo silny, nie
do zniesienia ból głowy, podwójne widzenie, niedoczynność przysadki
niedokrwienna martwica przysadki i zespół Sheehana
zmiany zapalne – sarkoidoza, gruźlica, ziarniniak Wegenera, autoimmunologiczne zapalenie limfocytowe
zaburzenia rozwojowe
zaburzenia genetyczne
zaburzenia podwzgórza
brak podwzgórzowych liberyn
nowotwory łagodne ( czaszkogardlak)
przerzuty z raka sutka, czy raka oskrzela
efekt radioterapii w guzach mózgu i nosogardła
- ZESPÓŁ SHEEHANA
najczęstsza forma niedoczynności przysadki powstająca w następstwie martwicy niedokrwiennej
najbardziej typowy objaw- brak laktacji po porodzie ( dopiero później dochodzą inne objawy niedoczynności)
tylny płat nie ulega martwicy, ponieważ jest mniej podatny na niedokrwienne uszkodzenie
przysadka jest miękka, blada, czasem z wylewami krwawymi
z czasem martwicze tkanki ulegają resorpcji i są zastąpione przez tkankę włóknistą
w badaniu obrazowym – zespół pustego siodła
- ZESPÓŁ PUSTEGO SIODŁA (Syndroma sellae vacuae)
pierwotny
następstwo wnikania opony pajęczej z płynem mózgowo – rdzeniowym ( pm-r)
w obszar siodła tureckiego przez uszkodzoną lub nie w pełni rozwiniętą przeponę siodła ( ucisk na przysadkę)
typowo u otyłych wieloródek
głównie objawy ucisku ( niedoczynność się nie pojawia ze względu na wystarczającą ilość zachowanego miąższu gruczołu)
wtórny – efekt operacji lub napromieniania przysadki, często niedoczynność
- nanosomia pituitaria – karłowatość wynikająca z niedoboru GH w okresie dzieciństwa
Zespoły związane z tylnym płatem przysadki
Moczówka prosta (Diabetes insipidus)
Zespół nieadekwatnego wydzielania ADH ( zespół Schwartza i Barttera; Syndroma nimiae secretionis hormoni antidiuretici, SIADH)
- najczęstsza przyczyny – ektopowe wydzielanie ADH przez nowotwory złośliwe ( szczególnie przez drobnokomórkowego raka oskrzela), nienowotworowe choroby płuc oraz miejscowe uszkodzenia podwzgórza i/lub tylnego płata przysadki
- brak obrzęków na obwodzie, ale obrzęk mózgu
Nadsiodełkowe guzy podwzgórza
- naczęstszy - czaszkogardlak ( craniopharyngioma)
z resztek kieszonki Rathkego
wolno rośnie
część rośnie na terenie siodła tureckiego, ale większość nadsiodłowo
u dzieci najczęściej hamuje wzrost, a u starszych prowadzi do zaburzeń widzenia
rzadko daje objawy niedoczynności przysadki lub moczówki prostej
może rosnąc w formie otorebkowanego, litego guza, ale zwykle jest zmianą torbielowatą, czasem wielokomorową
bardzo często obecne zwapnienia
dwie odmiany histologiczne
postać przypominająca szkliwiaka (adamantinoma)
zbudowana z wysp (otoczonych komórkami walcowatymi) i sznurów nabłonka wielowarstwowego płaskiego lub z nabłonka walcowatego, zatopionych w łącznotkankowym podścielisku
czasem obecne rogowacenie
na terenie mas rogowych widoczne są zwapnienia
często obecne są torbiele obfite w cholesterol z włóknieniem i odczynem zapalnym
odmiana brodawkowata
brak rogowacenia, zwapnień i torbieli
na obwodzie zmian z nabłonka wielowarstwowego nie ma komórek walcowatych
TARCZYCA
Torbiel środkowa szyi ( cystis coli mediana; cystis ductus thyreoglossi)
- efekt niecałkowitego zarośnięcia przewodu tarczowo – językowego
- wysłana nabłonkiem wielowarstwowym płaskim lub oddechowym
-w ścianie może znajdować się utkanie tarczycy oraz obfite nacieki limfoidalne
- gdy ulegnie zakażeniu – może utworzyć się przetoka
Nadczynność tarczycy ( Hyperthyreosis, thyretoxicosis)
- najwcześniejszymi i najbardziej stałymi objawami nadczynności tarczycy są objawy ze strony serca
może dojść nawet do zastoinowej niewydolności serca
czasem w mięśniu sercowym widoczne są nacieki z limfocytów i eozynofilów, niewielkie włóknienie podścieliska, stłuszczenie kardiomiocytów oraz zwiększenie liczby i wielkości mitochondriów
- zanik i stłuszczenie mięśni szkieletowych, czasem ze śródmiąższowymi naciekami z limfocytów
- minimalne stłuszczenie wątroby z niewielkim okołowrotnym włóknieniem i naciekami z limfocytów
- osteoporoza- porowatość części korowej i zmniejszenie objętości części beleczkowej kości
- uogólniony rozrost tkanki limfatycznej z limfadenopatią
- w chorobie Gravesa – Basedowa może występować tzw. dermatopatia naciekowa ( obrzęk przedgoleniowy) i / lub zmiany oczne postępujące ( ophtalmopathia progressiva)
- najczęstsze przyczyny
choroba Gravesa – Basedowa
wole guzkowe nadczynne ( choroba Plummera)
nadczynny gruczolak
- jedną z rzadszych przyczyn jest choroba trofoblastyczna
Niedoczynnośc tarczycy ( Hipothyreosis)
- na terenach, gdzie jest wystarczająca ilość jodu najczęstszą przyczyną hipotyreozy jest przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy typu Hashimoto
- Kretynizm ( Cretinismus)
u niemowląt i małych dzieci
kretynizm sporadyczny – efekt błędu metabolicznego ( niedoboru enzymatycznego), zaburzającego produkcję hormonów tarczycy
objawy
przepuklina pępkowa
duży język ( macroglossia)
ciężkie upośledzenie umysłowe ( niedorozwój OUN)
niedorozwój układu szkieletowego
- Obrzęk śluzowaty ( Myxoedema)
umysłowe i fizyczne spowolnienie
nagromadzenie glikozaminoglikanów i kwasu hialuronowego w skórze, tkance podskórnej (obrzęki)oraz wielu narządach wewnętrznych
Zapalenia tarczycy ( Thyreoiditis)
Infekcyjne zapalenie tarczycy
ostre(bakteryjne) lub przewlekłe ( wywołane przez mycobacterium, grzyby, pierwotniaki)
czasem po ustąpieniu zapalenia pozostają drobne zbliznowacenia
Zapalenie Hashimoto (struma lymphomatosa)
najczęstsze autoprzeciwciała: przeciw tyreoglobulinie, tyreoperoksydazie (oba typy Ig występują w wielu schorzeniach tarczycy), receptorom TSH ( ten typ Ig tylko w chorobie Hashimoto, gdzie blokują receptor TSH i w chorobie Gravesa – Basedowa, gdzie pobudzają ww. receptor)
tarczyca równomiernie powiększona ( czasem asymetrycznie)
torebka niezmieniona, a tarczyca dobrze oddzielona od otoczenia
powierzchnia przekroju blada, szarobrązowa, twarda i nieznacznie guzkowa
nacieki z komórek jednojądrowych, złożone z małych limfocytów i plazmocytów
z tworzeniem grudek chłonnych z centrami odczynowymi
pęcherzyki tarczycy małe, wysłane w wielu miejscach komórkami o obfitej, kwasochłonnej, ziarnistej cytoplazmie ( onkocyty, komórki Hürthle’a)
czasem znaczne zwiększenie ilości tkanki łącznej podścieliska, ale włóknienie nie przechodzi przez torebkę gruczołu ( rzadko rozległe włóknienie mała, zanikowa tarczyca)
zwiększone ryzyko wystąpienia chłoniaków strefy brzeżnej typu MALT
hashitotoxicosis ( hyperthyreoiditis)- nadczynność tarczycy powstała na podłożu choroby Hashimoto
Podostre(ziarniniakowi) zapalenie tarczycy ( Thyreoiditissubacuta granulomatosa)
inaczej zapalenie de Quervain
prawdopodobnie następstwo infekcji wirusowej
tarczyca powiększona symetrycznie, twarda o niezmienionej torebce, bolesna
na przekroju żółtawo-białawe ogniska otoczone prawidłowym miąższem gruczołu
część pęcherzyków ulega rozerwaniu mikroropnie z neutrofilów nieserowaciejące ziarniniaki z charakterystycznymi i komórkami olbrzymimi, wielojądrowymi oraz komórkami nabłonkowatymi, neutrofilami, limfocytami
i plazmocytami rozrost tkanki łącznej
Podostre limfocytowe ( bezbolesne, ciche) zapalenie tarczycy ( Thyreoiditis subacuta lymphocytica non dolorosa)
po przebytej ciąży – poporodowe
zapalenie autoimmunologiczne
uznawane za odmianę choroby Hashimoto ( te same Ig)
niewielkie, bezbolesne powiększenie tarczycy
wieloogniskowe nacieki z małych limfocytów z ogniskowym niszczeniem pęcherzyków ( bark plazmocytów i centrów odczynowych w odróżnieniu od choroby Hashimoto)
nabłonek pęcherzykowy może wykazywać cechy metaplazji oksyfilnej
Zapalenie Riedla ( Thyreoiditis sclerosans, struma lignosa, morbus Riedel)
rozległe włóknienie tarczycy i otaczających tkanek szyi ( twarde zmiany – lignum)
uznawane jest za fibromatozę
Choroba Gravesa – Basedowa (Morbus Graves –Basedowi, struma diffusa toxica, tyreotoxicosis autoimmunogenes)
-triada objawów klinicznych
nadczynność tarczycy rozlegle powiększonej
naciekowa oftalmopatia z wytrzeszczem gałek ocznych ( exophtalmus)
miejscowa naciekowa dermatopatia – obrzęk śluzowaty przedgoleniowy ( myxoedema praetibiale)
- IgG przeciw receptorom TSH , pobudzające
-obraz morfologiczny
rozległy przerost i rozrost komórek pęcherzykowych tarczycy ( symetryczne, gładkie, miękkie wole o niezmienionej torebce)
na przekroju miąższ przypomina wyglądem przekrój prawidłowego mięśnia
nadmiar komórek wpukla się do światła pęcherzyków ( brodawki bez rdzenia naczyniowo – łącznotkankowego – różnicowanie z rakiem brodawkowatym!)
koloid blady, zwakuolizowany na obwodzie
tkanka limfatyczna w podścielisku tarczycy ( czasem grudki chłonne)
w innych tkankach uogólniony rozrost tkanki limfatycznej
serce – przerost + zmiany niedokrwienne
WOLE
Wole rozlane nietoksyczne, proste ( Struma parenchymatosa non toxica)
- rozlane powiększenie całej tarczycy bez tworzenia guzków
- różnej wielkości pęcherzyki z wysokim nabłonkiem , wpuklającym się do światła
- poszerzone pęcherzyki wypełnione koloidem ( wole koloidowe- struma colloides)- obraz
po dostarczeniu jodu lub zmniejszeniu zapotrzebowania na hormony
- wole endemiczne
tam , gdzie mało jodu
gdy > 10% populacji danego regionu ma wole
źle leczone lub nieleczone przechodzi po latach w wole guzowate
- wole sporadyczne
nadmiar spożycia produktów wolotwórczych lub defekt enzymatyczny
u młodych kobiet najczęściej
Wole guzkowe nadczynne ( choroba Plummera)
- liczne guzki rozrostowe
- powolny rozwój nadczynności
- łagodne zmiany oczne (efekt sympatykotonii)
Wole wieloguzkowe ( Struma nodosa)
- powoduje największe, niesymetryczne powiększenie tarczycy
- współistnienie guzków mono – i poliklonalnych, otoczonych tkanka łączną podścieliska
- na przekroju brązowe guzki różnej średnicy, czasem galaretowate
- wylewy krwi, bliznowacenie, zwapnienia, torbiele
- histologicznie – pola pęcherzyków wysłanych spłaszczonym nabłonkiem z dużą ilością koloidu
oraz pola z cechami przerostu i rozrostu
NOWOTWORY
- najczęściej GRUCZOLAKI ( 90%)
- bardzo rzadko rak
- guzki tarczycy szczególnie podejrzane o proces nowotworowy są:
pojedyncze
w wieku < 18 i > 40 r.ż
u mężczyzn
scyntygraficznie zimnie
powstające u osób po napromienianiu głowy i szyi
- ryzyko złośliwości zwiększają:
dodatni wywiad rodzinny kierunku raka
szybkie powiększanie się guzka
towarzyszące powiększenie się węzłów chłonnych
chrypka wynikająca z porażenia nerwu krtaniowego wstecznego
zaburzenia połykania
GRUCZOLAKI TARCZYCY
- łagodne, dobrze odgraniczone, otorebkowane, pojedyncze guzy z nabłonka pęcherzykowego
- efekt klonalnej proliferacji komórek
- pola wylewów krwawych, włóknienie, zwapnienia, ogniska zwyrodnienie torbielowatego szczególnie w guzach o dużych rozmiarach
- cech wspólne wszystkich gruczolaków tarczycy
kompletna, zazwyczaj cienka torebka łącznotkankowa
deformacja lub zanik z ucisku pęcherzyków w przylegającym do guza miąższu gruczołu
odmienny wygląd komórek gruczolaka od komórek pęcherzykowych w otaczającym miąższu tarczycy
- typy histologiczne
gruczolaki proste/ koloidowe ( adenoma simplex, adenoma colloides) o układach średnio-
i wielko pęcherzykowych
gruczolaki płodowe ( adenoma foetale)- drobnopęcherzykowe, przypominają tarczycę płodu
gruczolaki zarodkowe ( adenoma embryonale, adenoma trabeculare) o budowie litej
lub beleczkowej
gruczolaki onkocytarne ( adenoma oncocyticum, adenoma oxyphilicum) – zbudowane
z dużych, ziarnistych komórek Hürtle’a ( onkocytów)
gruczolaki atypowe ( adenoma atypicum) o polimorfizmie komórkowym i jądrowym jak
w raku pęcherzykowym, z grubszą torebką łącznotkankową i dużą ilością komórek
( szczególnie tuz po torebką)
gruczolak beleczkowy szkliwiejący ( adenoma trabeculare hyalinisans)- komórki tworzą układy beleczkowe, a w podścielisku, głównie okołonaczyniowo widoczne jest włóknienie
i szkliwienie
-zwykle guzki zimne scyntygraficznie
INNE ŁAGODNE GUZY TARCZYCY
- torbiele - zwyrodnienie torbielowate gruczolaka lub guzków wola guzowatego
- łagodne nowotwory nienabłonkowe- bardzo rzadko
przyzwojak niechromochłonny (paraganglioma)
leyomyoma
RAKI TARCZYCY
- występują bardzo rzadko, ale są najczęstszymi nowotworami złośliwymi układu dokrewnego
- 90% raków wywodzi się z nabłonka pęcherzkowego
- największy czynnik ryzyka – ekspozycja na promieniowanie jonizujące
Rak brodawkowaty ( Carcinoma papillare)
- najczęściej wykrywany nowotwór złośliwy tarczycy
- związany z zespołami polipowatości rodzinnej – zespołem Gardnera ( rozsiane polipy gruczolakowe) i zespołem Cowdena (polipy hamartomatyczne)
- zmiana pojedyncza lub wieloogniskowa
-może być dobrze odgraniczony od otoczenia ( otorebkowany), ale może też naciekać otaczające tkanki
-czasem z ogniskami zwapnień i zwłóknień
- powierzchnia przekroju lekko ziarnista lub z widocznymi brodawkami
- zbudowany z rozgałęziających się struktur brodawkowatych ( rdzeń łącznotkankowy + naczynia+ jedna lub kilka warstw komórek pokrywających )
- charakterystyczne jądra komórkowe:
chromatyna rozproszona równomiernie ( obraz matowego szkła)
kwasochłonne inkluzje cytoplazmatyczne na terenie niektórych jąder komórkowych
rowki wynikające ze sfałdowanie błony jądrowej
- ciała piaszczkowate – koncentrycznie ułożone zwapnienia, głównie w obrębie rdzenia brodawek
- rodzaje
otorebkowany – nie nacieka, dobre rokowanie
pęcherzykowy – budowa pęcherzykowa, ale z typowymi dla raka brodawkowatego jądra komórkowe, nieotorebkowany, nacieka
wysokokomórkowy – zbudowany z wysokich, walcowatych, o kwasochłonnej cytoplazmie komórek pokrywających struktury pęcherzykowe lub papilarne, często przerzuty
kolumnokomórkowy
z rozległym stwardnieniem
- microcarcinamoa papillare – raki brodawkowate o wysokim stopniu zróżnicowania, małe o dobrym rokowaniu
Rak pęcherzykowy ( Carcinoma folliculare)
-drugi , co do częstości nowotwór złośliwy tarczycy
- częściej w rejonach niedoboru jodu
- otorebkowany guz zbudowany z komórek pochodzenia pęcherzykowego, naciekający całą grubość torebki guza
- wyróżniamy raka minimalnie inwazyjnego o bardzo dobrym rokowaniu oraz raka z rozległym naciekaniem o złym rokowaniu
- na przekroju mogą być przeświecające, jeśli zawierają dużo koloidu
- często widoczne zwłóknienia i zwapnienia ( zmiany wsteczne)
- histologicznie przypomina budową prawidłowy miąższ tarczycy ( małe pęcherzyki zawierające koloid)
- czasem zbudowany z komórek Hürtle’a ( obfita, kwasochłonna cytoplazma)- oksyfilna odmiana raka pęcherzykowego
- rzadziej guz ma budowę beleczkową lub utworzony jest z wielobocznych lub wrzecionowatych komórek z niewielką tendencja do tworzenia poronnych struktur pęcherzykowych
- rzadko zajmuje regionalne węzły chłonne ( słabe powinowactwo do naczyń limfatycznych), ale często daje droga krwionośna przerzuty odległe
Rak wyspowy ( Carcinoma insulare)
- rak niskozróżnicowany, nieotorebkowany, naciekający z angioinwazją
- źle rokuje
- zbudowany z niskozróżnicowanych komórek pęcherzykowych, tworzących struktury beleczkowe
i wyspowe
Rak rdzeniasty (Carcinoma medullare)
- powstaje z neuroendokrynnych komórek pęcherzykowych C
- produkuje kalcytoninę, ale także inne polipeptydowe substancje ( CEA, SOM, VIP)
- postaci – sporadyczna (80%) i dziedziczna (mutacja protoonkogenu RET)– MEN2a i 2b (20%)
- zmiana pojedyncza lub wieloogniskowa i obustronna
- w dużych zmianach często wylewy krwawe i ogniska martwicy oraz zwapnienia dystroficzne
- najczęściej w górnych częściach płatów bocznych ( tam najwięcej komórek C)
- histologicznie zbudowany z wielobocznych lub wrzecionowatych komórek układających się w gniazda, beleczki ( czasem małe, anaplastyczne komórki)
- w podścielisku guza często złogi amyloidu ( zmienione cząsteczki kalcytoniny)
- bardzo złośliwy, z dużą tendencją do dawania przerzutów droga naczyń krwionośnych ( postać sporadyczna)
Rak anaplastyczny ( Carcinoma anaplasticum)
- bardzo groźny, niskozróżnicowany nowotwór wywodzący się z nabłonka pęcherzykowego
- szybko prowadzi do zgonu
- często współistnieje z rakiem zróżnicowanym, przeważnie brodawkowatym
- zbudowany z anaplastycznych komórek
- dwa typy
wielkokomórkowy, wrzecionowato komórkowy ( mięsakopodobny)
anaplastyczny, drobnokomórkowy ( wymaga różnicowania z chłoniakiem złośliwym tarczycy)
PRZYTARCZYCE
NADCZYNNOŚĆ PRZYTARCZYC (Hyperparathyreoidismus)
PIERWOTNA (H. primarius)
Gruczolak przytarczyc
- najczęstsza przyczyna pierwotnej nadczynności gruczołu
-dobrze odgraniczony, miękki, brązowy guzek otoczony delikatną torebką łącznotkankową
- cechy zaniku miąższu otaczającego guzek oraz w pozostałych, zdrowych przytarczycach
- zbudowane z wielobocznych komórek głównych oraz niewielkiej ilości komórek o kwasochłonnej, jasnej cytoplazmie
- brak na jego terenie tkanki tłuszczowej
Pierwotny rozrost
- druga, co do częstości przyczyna pierwotnej nadczynności gruczołu
- występuje sporadycznie lub w przebiegu zespołu MEN1 /MEN2a
- zazwyczaj obejmuje wszystkie przytarczyce
- rozrost komórek głównych ( rozlany lub wieloguzkowy)
- barak tkanki tłuszczowej na terenie rozrostu
Rak przytarczyc
- może być zmiana dobrze odgraniczoną
- zbudowany z monomorficznych, przypominających prawidłowy miąższ komórek tworzących układy beleczkowe Lub guzkowe
- otoczony zbitą , włóknistą torebką
- rozpoznanie można postawić tylko przy stwierdzeniu obecności naciekania i przerzutów
Związane z nadczynnością przytarczyc zmiany innych narządach:
UKŁAD KOSTNY
- Zwłóknienie torbielowate kości ( Osteitis fibrosa cystic, choroba von Recklinghausena)
rzadko rozmieszczone, delikatne beleczki kostne
ścieńczenie kory kości
w szpiku kostnym zwiększona ilość tkanki łącznej, wylewy krwawe oraz torbielowate przestrzenie
- guz brunatny kości – nagromadzenie osteoklastów, reaktywnych komórek olbrzymich, mas krwotocznych i złogów hemosyderyny, tworzące guza przypominającego nowotwór
UKŁAD MOCZOWY
- złogi w drogach moczowych ( nephrolithiasis)
- odkładanie wapnia w podścielisku nerek i w kanalikach nerkowych ( nephrocalcinosis)
ZWAPNIENIA PRZERZUTOWE – żołądek, płuca, serce, ściany naczyń, trzustka
WTÓRNA ( H. secundarius)
- kompensacyjna nadczynność przytarczyc względem przewlekłej hipokalcemii
- najczęstszą przyczyna jest przewlekła niewydolność nerek
- rozlany lub wieloguzkowy rozrost przytarczyc ( komórek głównych lub komórek o jasnej cytoplazmie)
- zmiany kostne i zwapnienia przerzutowe jak w nadczynności pierwotnej
TRZECIORZĘDOWA (H. tertiarius)- efekt nieskutecznie leczonej nadczynności wtórnej autonomizacja nadczynnych przytarczyc
RZEKOMA ( Pseudohyperparathyreoidismus) – hiperkalcemia niezwiązana z nadmiernym wydzielaniem PTH; główne mechanizmy:
- niszczenie tkanki kostnej i uwalnianie wapnia przez pierwotne lub przerzutowe nowotwory kości ( szpiczak mnogi, rak oskrzela, sutka, prostaty, tarczycy)
- wytwarzanie przez nowotwór PTHrP ( rak oskrzela, rak nerki)
NIEDOCZYNNOŚĆ PRZYTARCZYC (Hypoparathyreoidismus)
- występuje rzadziej niż nadczynność
- główne przyczyny
jatrogenna – chirurgiczne usunięcie przytarczyc
wrodzony brak przytarczyc ( zespół Di George’a – wrodzony brak grasicy+ niedorozwój przytarczyc; zespół III i IV kieszonki skrzelowej)
pierwotny (idiopatyczny) zanik przytarczyc
rodzinna niedoczynność – często skojarzona ze skórno – śluzówkową kandydiazą i pierwotną niedoczynnością nadnerczy
uszkodzenie przytarczyc w przebiegu hemochromatozy, choroby Wilsona, amyloidozy
- RZEKOMA NIEDOCZYNNOŚĆ ( Pseudohyperparathyreoidismus) – oporność tkanek na działanie prawidłowego lub podwyższonego poziomu PTH
typ 1- defekt receptora; charakterystyczny fenotyp – niski wzrost, krępa budowa ciała, okrągła twarz, krótkie kości śródręcza i śródstopia ( osteodystrofia wrodzona ALBRIGHTA)
typ 2 – defekt pozareceptorowy
KORA NADNERCZY
ZESPÓŁ CUSHINGA
- przyczyny
nadmiar GKS egzogennych – najczęstsza
pierwotne schorzenia podwzgórza lub przysadki, powodujące nadmierne wydzielanie ACTH
nadmierna sekrecja kortyzolu przez gruczolaka ( żółte, otorebkowane guzki zbudowane
z komórek przypominających warstwę pasmowatą), raka ( duże, nieotorebkowane guzy) lub rozrost kory nadnerczy
ekotopowa produkcja ACTH przez nowotwór niewywodzący się z układu dokrewnego ( rak drobnokomórkowy oskrzela, rakowiak, rak rdzenia sty tarczycy, wyspiak trzustki)
- zmiany w przysadce ( niezależnie od przyczyny zespołu Cushinga)
zmiany szkliste ( ziarnistości Crooka) – efekt zwiększonego poziomu GKS
cytoplazma komórek produkujących ACTH z ziarnistej, zasadochłonnej przekształca się w homogenną, lekko bazofilia masę ( nagromadzenie pośrednich fi lamentów w cytoplazmie)
- zmiany w nadnerczach
obustronny zanik kory nadnerczy ( efekt egzogennego podawania GKS)
rozlany rozrost – często przy nadmiarze endogennych GKS
poszerzona, żółta kora
wzrost bogatych w lipidy komórek warstwy pasmowatej i siatkowatej
rozrost guzkowy – rzadziej przy nadmiarze endogennych GKS
obustronnie żółte guzki rozrzucone w poszerzonej części korowej nadnerczy
barwnikowe, drobnoguzkowe schorzenie nadnerczy – nasilone odkładanie lipofuscyny w strefie pasmowatej kory w postaci czarno – brazowych guzków, u dzieci
HIPERALDOSTERONIZ PIERWOTNY
- najczęściej wywołany gruczolakiem kory nadnerczy produkującym aldosteron ( zespół Cohna)
zwykle mały, pojedynczy, otorebkowany guzek , częściej zlokalizowany w lewym nadnerczu
na przekroju jasnożółty zbudowane z obładowanych lipidami komórek ( bardziej przypominają komórki warstwy pamowatej niż kłębkowatej)
- rzadko przyczyną jest obustronny, idiopatyczny rozrost komórek przypominających komórki warstwy kłębkowej nadnerczy
- hiperaldosteronizm poddający się supresji glukokortykosteroidami
występowanie rodzinne
zaburzona warstwowa budowa kory komórki hybrydy ( budową przypominają komórki warstwy kłębkowatej i pasmowatej, produkują obok aldosteronu i kortyzolu hormony hybrydy)
ZESPOŁY NADNERCZOWO- PŁCIOWE
-nowotwory kory nadnerczy dające objawy wirylizacji częściej są rakami niż gruczolakami
- wrodzone rozrosty kory nadnerczy – efekt defektu enzymatycznego, uniemożliwiającego syntezę kortyzolu lub kortyzolu i aldosteronu, co prowadzi do nadmiernej produkcji hormonów androgennych
- niedobór 21 – hydroksylazy
90% przypadków wrodzonego rozrostu kory nadnerczy
zespoły – różnice uzależnione od stopnia niedoboru enzymu
androgenitalizm z utratą soli – całkowity brak enzymu
androgenitalizm prosty przebiegajacy z wirylizacją – częściowy brak enzymu
nieklasyczny androgenitalizm – bezobjawowy lub z minimalnymi objawami, najczęstszy
nadnercza powiększone 10-15x ( efekt wysokiego poziomu ACTH)
kora nadnerczy poszerzona, guzkowa, na przekroju brązowa ( efekt zaniku lipidów)
w przysadce rozrost komórek produkujących ACTH
NIEDOCZYNNOŚĆ KORY NADNERCZY
Pierwotna ostra niewydolność kory nadnerczy
- przyczyny
załamanie funkcji kory u osób z przewlekłą niewydolnością kory w wyniku większego zapotrzebowania na kortyzol ( duży stres)
nagłe odstawienie GKS egzogennych u osób poddanych przewlekłej sterydoterapii
masywny krwotok do nadnerczy
u noworodków – efekt długotrwałego, powikłanego porodu z urazem lub hipoksją
( początek w części rdzennej, szerzenie obwodowe, w kierunku kory)
u pacjentów leczonych lekami antykoagulacyjnymi
u pacjentów po zabiegach operacyjnych, u których rozwinie się DIC z następową martwicą krwotoczną
masywny krwotok jako powikłanie infekcji bakteryjnej – zespół Waterhouse’a – Friderichsena*
*zespół Waterhouse’a – Friderichsena składa się z:
infekcji bakteryjnej, najczęściej wywołanej przez meningokoki lub inne bakterie jak gronkowce, pneumokoki, Pseudomonas, Haemophilus influenzae
gwałtownego spadku ciśnienia krwi doprowadzającego do wstrząsu
DIC z rozsianymi wybroczynami krwawymi, głównie skórnymi
nagłych objawów niewydolności kory nadnerczy w następstwie masywnego krwotoku do nadnerczy ( worki krwi ze skrzepami z zatartą budową narządu)
Pierwotna przewlekła niewydolność kory nadnerczy ( choroba Addisona, cisawica)
- objawy, gdy >90% kory uległo zniszczeniu
- najczęstsze przyczyny
proces autoimmunologiczny
gruźlica
przerzuty nowotworowe ( najczęściej z raka oskrzela i raka sutka)
Wtórna niewydolność kory nadnerczy
- niedoczynność przysadki
- długotrwałe leczenie GKS
- brak hiperpigmentacji
- poziom aldosteronu prawidłowy
Nowotwory kory nadnerczy
GRUCZOLAKI
- większość nie jest czynna hormonalnie
- dobrze odgraniczone guzy
- gdy duże – mają wylewy krwawe, ogniska torbielowatego zwyrodnienia, zwapnienia
- gdy czynne hormonalnie – pozostała kora ścieńczała
- zbudowane z komórek przypominających prawidłowe komórki kory nadnerczy
RAKI
- wysoki stopień złośliwości
- przeważnie bardzo duże w momencie wykrycia
- często z polami wylewów krwawych, ognisk martwicy, torbielowatego zwyrodnienia
- silna tendencja do nacieku żyły nerkowej, żyły próżnej i naczyń limfatycznych
- częste przerzuty do regionalnych i okołoaortalnych węzłów chłonnych
RDZEŃ NADNERCZY
Guz chromochłonny ( pheochromocytoma)
- guz zbudowany z komórek chromochłonnych produkujących i wydzielających katecholaminy,
a także czasem hormony peptydowe i sterydy ( zespół Cushinga)
- 85% guzów chromochłonnych powstaje w rdzeniu nadnerczy ( reszta w przyzwojowych ciałkach pozanadnerczowych)
- przyzwojaki chromooporne ( paraganglioma nonchromaffinicum) – pozanadnerczowe guzy, które nie wykazują reakcji chromafinowej i są nieczynne hormonalnie
- w rdzeniu nadnerczy to guz drobny, ograniczony do nadnercza lub duży, zmieniony krwotocznie, ważący kilka kilogramów
większe guzy otoczone są tkanką łączną lub uciśniętą tkanką nadnercza
pasma bogato unaczynionej tkanki łącznej dzielą guz na zraziki
duże guzy mają na przekroju liczne wylewy krwawe, ogniska martwicy, torbiele
zbudowany z wielobocznych komórek, tworzących małe gniazda lub pęcherzyki otoczone bogato unaczynionym podścieliskiem
cytoplazma komórek lekko ziarnista
pleomorfizm – częste komórki olbrzymie i dziwaczne
podziały komórkowe nieliczne, a ich obecność nie przesądza o złośliwości nowotworu
naciek torebki i naczyń można obserwować w zmianach łagodnych
o złośliwości guza świadczy jedynie obecność przerzutów
zmiany w sercu w skutek napadów nadciśnienia– katecholaminowa kardiomiopatia
miokardioliza
martwica pojedynczych włókien mięśniowych
włóknienie śródmiąższowe
czasem nacieki limfoidalne
NOWOTWORY POZANADNERCZOWYCH CIAŁEK PRZYZWOJOWYCH ( Paraganglioma)
- może rozwinąć się w każdym narządzie zawierającym tkankę przyzwojową
w kłębku szyjnym – guzy kłębka szyjnego
w zwoju bębenkowym – chemodectoma
- często wieloogniskowe ( w odróżnieniu od jednoogniskowych w rdzeniu nadnerczy)
- twarde guzy, otorebkowane, ale ściśle związane z otaczającymi naczyniami
- zbudowane z dobrze zróżnicowanych neuroendokrynnych komórek o nieostrych granicach komórkowych ( wyglądają jak komórki syncytialne), które tworzą drobne skupienia lub sznury poprzedzielane włóknisto- naczyniowym podścieliskiem
- w większości komórek występują neurosekrecyjne ziarnistości zawierające katecholaminy
- czasem guz wykazuje wyjątkową atypię licznymi mitozami
- częściej niż w rdzeniu nadnerczy występuje postać złośliwa
ZESPOŁY MNOGICH NOWOTWORÓW UKŁADU WYDZIELANIA WEWNĘTRZNEGO (MEN)
- MEN – grupa rodzinnie występujących chorób, w których występują rozrosty i / lub nowotwory wielu narządów wydzielania wewnętrznego; zespoły te dziedziczą się w sposób autosomalny dominujący
- MEN 1 ( zespół Wermera)
pierwotna nadczynność przytarczyc ( gruczolak lub rozrost)
wyspiaki trzustki
gruczolaki przysadki, najczęściej prolactinoma
rzadziej
gastrinoma lub rakowiak w XII-cy
rozrost kory nadnerczy
rozrost komórek C tarczycy
tłuszczaki
- MEN 2A ( zespół Sipple)
pheochromocytoma
rak rdzeniasty tarczycy
rozrost przytarczyc z hiperkalcemią i kamicą nerek
w zależności od wariantu zespołu dodatkowo może występować skórna skrobiawica liszajowa lub choroba Hirschprunga
- MEN 2b ( inaczej MEN3)
rak rdzeniasty tarczycy
pheochromocytoma
nerwiaki i ganglioneuroma w obrębie skóry i błon śluzowych dróg oddechowych, w błonie śluzowej jamy ustnej oraz w przewodzie pokarmowym
Rodzinne występowanie raka rdzeniastego tarczycy rozpoznajemy, gdy co najmniej 4 członków rodziny choruje na ten nowotwór i żaden z nich nie wykazuje innych objawów zespołu MEN 2.
SZYSZYNKA
Szyszyniaki
- nowotwory wywodzące się z pinealocytów
PINEOBLASTOMA
- miękki, kruchy guz występujący głównie u ludzi młodych
- często z ogniskami martwicy i krwotoków
- może naciekać otaczające struktury – podwzgórze, śródmózgowie, okolice komory trzeciej
- zbudowany z pleomorficznych komórek z dużymi, nadbarwliwymi jądrami, które maja tendencję
do tworzenia rozet
- tendencja do rozsiewu drogą płynu mózgowo – rdzeniowego
PINEOCTOMA
- dobrze odgraniczony, wolno rosnący guz
- uciska, ale nie nacieka otaczających tkanek
- wykazuje glejowe i nerwowe różnicowanie
- zbudowany głównie z pinealocytów z ciemnobarwiącym się jądrem i dodatnim odczynem
na neuronospecyficzną enolazę (NSE)
- rozety rzekome otoczone rzędem pinealocytów
- w centralnych częściach rozet znajduje się cytoplazmatyczny, kwasochłonny materiał utworzony
z wypustek komórkowych
- komórki nowotworu otoczone są delikatnymi, łącznotkankowo – naczyniowymi przegrodami
( zraziki)
ROZROSTY KOMÓREK ROZPROSZONEGO UKŁADU WEWNĄTRZWYDZIELNICZEGO
-GEP – NETs – żołądkowo – jelitowo – trzustkowe guzy neuroendokrynne
- nowotworami neuroendokrynnymi są również: rak rdzenia sty tarczycy i pheochromocytoma
- objawy zależą od czynności hormonalnej ( serotonina – zespół rakowiaka)
-niskozróznicowane raki neuroendokrynne nie wytwarzają czynnych peptydów, a spośród innych raków wyróżnia je dodatni odczyn na chromogranine A, synaptofizynę, NSE
- klasyfikacja WHO
guzy neuroendokrynne wysoko zróżnicowane
łagodne
o trudnym do przewidzenia przebiegu; guzy potencjalnie złośliwe
raki neuroendokrynne wysoko zróżnicowane
raki neuroendokrynne nisko zróżnicowane
raki złożone – egzo – i neuroendokrynne – gruczolak/ rak neuroendokrynny
- rakowiak – wysokozróżnicowany guz neuroendokrynny
- złośliwy rakowiak – rak neuroendokrynny o wysokim stopniu zróżnicowania
- rakowiakami nie są:
neuroendokrynne nowotwory trzustki
neuroendokrynne nowotwory tarczycy
przyzwojaki
drobnokomórkowe raki płuc
raki Merkela skóry