UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI w OLSZTYNIE Olsztyn, 15.01.2013
Wydział Geodezji i Gospodarki Przestrzennej
Katedra Planowania i Inżynierii Przestrzennej

SPRAWOZDANIE
Opis taksacyjny drzewostanu

Sporządził:
Kacper Rakowski
GiSzN III, gr. 2

1. CEL SPORZĄDZANIA OPSIU TAKSACYJNEGO,

Opis taksacyjny stanowi integralny składnik części inwentaryzacyjnej planu urządzenia lasu.

Opis taksacyjny zawiera w szczególności:

- przynależność administracyjną konturu lasu;

- grupę lasów i gospodarcze kategorie ochronności;

- powierzchnię w wydzielenia w ha (z dokładnością do ara);

- opis siedliska;

- opis drzewostanu;

- zalecane wskazania gospodarcze na okres najbliższego 10-lecia (planowane czynności hodowlane, ochronne oraz dotyczące użytkowania rębnego).

1. PLAN URZĄDZENIA LASU :

Szczegółowy leśny plan gospodarczy, podstawowy dokument gospodarki leśnej opracowywany dla lasów stanowiących własność Skarbu Państwa - np. nadleśnictwa.

Zgodnie z Ustawą o Lasach tworzony jest co 10 lat według stanu na dzień 1 stycznia pierwszego roku obowiązywania (przez Biura Urządzania Lasu, bądź inne firmy posiadające uprawnienia). W wyjątkowych przypadkach, uzasadnionych stanem lasów, (występowaniem szkód lub klęsk żywiołowych), plan urządzenia lasu może być opracowany na okresy krótsze niż 10 lat. Plan ten staje się podstawą do prowadzenia jakichkolwiek zabiegów gospodarczych po zatwierdzeniu przez ministra właściwego do spraw środowiska.

Składowe planu urządzenia lasu (PUL):

• dane inwentaryzacji lasu (część inwentaryzacyjna), w tym:

  • dokumentacja prac siedliskowych,

  • opis taksacyjny lasu,

  • mapy obrazujące wyniki inwentaryzacji lasu:

    • mapa gospodarcza,

    • mapy przeglądowe:

      • drzewostanów,

      • siedlisk,

      • funkcji lasu,

      • mapa sytuacyjna,

  • zestawienia zbiorcze danych inwentaryzacyjnych (raporty w formie tabeli i wykazów),

  • pierwsza część ogólnego opisu urządzanego nadleśnictwa, zawierająca ogólną charakterystykę lasów oraz zestawienia zbiorcze danych inwentaryzacyjnych,

• analiza gospodarki leśnej w minionym okresie, w tym:

  • referat nadleśniczego (kierującego nadleśnictwem),

  • koreferat wykonawcy projektu planu urządzenia lasu (najczęściej regionalne Biuro Urządzania Lasu),

  • koreferat Inspekcji Lasów Państwowych,

  • końcową ocenę dokonaną przez dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych.

• program ochrony przyrody, w tym:

  • kompleksowy opis stanu przyrody w nadleśnictwie, z uwzględnieniem lasów innych form własności w zasięgu terytorialnym nadleśnictwa,

  • podstawowe zadania z zakresu ochrony przyrody i sposoby realizacji tych zadań,

  • mapę walorów przyrodniczo-kulturowych.

• część planistyczna, w tym:

  • podstawy gospodarki przyszłego okresu, zawarte w części planistycznej ogólnego opisu nadleśnictwa, w tym cele i zasady trwale zrównoważonej gospodarki leśnej w lasach wielofunkcyjnych, oraz przewidywane sposoby ich realizacji,

  • wskazania gospodarcze zawarte w opisie taksacyjnym lasu,

  • określenie etatów cięć użytkowania głównego,

  • wykaz projektowanych cięć rębnych wraz z mapą przeglądową cięć,

  • zestawienie i opisanie zadań z zakresu użytkowania głównego (rębnego i przedrębnego),

  • zestawienie i opisanie zadań z zakresu hodowli lasu, w tym zalesień gruntów przeznaczonych do zalesienia (określonych w ustawie o lasach), odnowienia lasu oraz pielęgnowania upraw i młodników,

  • określenie kierunkowych zadań z zakresu ochrony lasu, w tym ochrony przeciwpożarowej, z przedstawieniem tych zadań na mapach przeglądowych,

  • określenie kierunkowych zadań z zakresu gospodarki łowieckiej, z przedstawieniem tych zadań na mapie przeglądowej,

  • określenie potrzeb w zakresie infrastruktury technicznej, w tym dotyczących turystyki i rekreacji.

1. UPROSZCZONY PLAN URZĄDZANIA LASU:

Tryb sporządzania uproszczonego planu urządzenia lasu obejmuje sporządzenie:

skróconego opisu lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia, zawierającego informację o:

a) powierzchni poszczególnych drzewostanów, gruntów przejściowo pozbawionych roślinności leśnej, a także gruntów przeznaczonych do zalesienia wynikającej z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,

b) gatunku drzewa dominującego w drzewostanie, zwanego dalej "gatunkiem głównym", jego wieku i bonitacji,

c) miąższości i zadrzewieniu całego drzewostanu,

d) siedliskowym typie lasu,

e) gospodarczym typie drzewostanu

oraz zestawienie powierzchni lasów ochronnych;

2) ogólnego opisu drzewostanów wraz z zestawieniem powierzchni gruntów i miąższości drzewostanu według gatunków głównych i ich wieku;

3) rejestru zawierającego:

a) zestawienie powierzchni lasów według gatunków głównych oraz ich wieku,

b) zadania z zakresu gospodarki leśnej;

4) kopii lub wyrysu mapy ewidencyjnej gruntów z oznaczeniem działek ujętych w sporządzanym uproszczonym planie urządzenia lasu.

2.Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, sporządza się według ewidencjonowanych podmiotów, osobno dla każdego numeru działki gruntu w ramach tych podmiotów.

3.Zadania w zakresie gospodarki leśnej, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. b, zestawione oddzielnie z przeznaczeniem dla poszczególnych właścicieli lasów, powinny wskazywać:

1) etat cięć w drzewostanach przeznaczonych do użytkowania rębnego ustalony w oparciu o warunki, o których mowa w § 7 ust. 3 pkt 1 lit. b-d, oraz:

a) w drzewostanach zapewniających osiągnięcie celów gospodarki leśnej - przy przyjęciu dla gatunku głównego minimalnego wieku wyrębu w wysokości:

– 120 lat - dla dębu, jesionu, wiązu,

– 100 lat - dla buka, jodły,

– 80 lat - dla sosny, świerka, modrzewia, daglezji, klonu,

– 60 lat - dla brzozy, grabu, olchy czarnej,

– 40 lat - dla osiki,

– 30 lat - dla topoli, olchy szarej,

b) w drzewostanach niezapewniających osiągnięcia celów gospodarki leśnej (do przebudowy) - bez uwzględniania minimalnego wieku wyrębu;

2) etat cięć w drzewostanach przeznaczonych do użytkowania przedrębnego wynikający z potrzeb pielęgnacyjnych oraz stanu sanitarnego lasu, nieprzekraczający 20 % miąższości drzewostanu wskazanej w sporządzanym uproszczonym planie urządzenia lasu;

3) wskazania dotyczące:

a) ponownego wprowadzenia roślinności leśnej (upraw leśnych) w lasach w okresie dwóch lat od usunięcia drzewostanu,

b) zalesienia gruntów,

c) przebudowy drzewostanu,

d) pielęgnowania lasu,

e) ochrony lasu, w tym ochrony przeciwpożarowej,

f) ochrony gleb i wód.

1. POJĘCIA:

ZADRZEWIENIE

W leśnictwie cecha drzewostanu. Określa się ją poprzez porównanie masy drzewnej (miąższości) istniejącej rzeczywiście w drzewostanie danego gatunku na 1 hektarze do podanej w tzw. tablicach zasobności, jaką mógłby ten sam drzewostan wykazywać w danym wieku i na danym siedlisku w najlepszym wypadku

ZAGĘSZCZENIE

Zagęszczenie drzewostanu to liczba drzew na jednostce powierzchni gleby (1 ha).

ZWARCIE

Oznacza rodzaj i stopień wypełnienia przestrzeni przez korony drzew w drzewostanie, pełni istotną rolę w powstawaniu i życiu lasu, wywiera wpływ na kształtowanie się drzew, i ich środowiska.

Rozróżnia się 4 rodzaje zwarcie drzewostanu:

poziome

pionowe

schodkowe

skośne

PIERŚNICA

Miara stosowana w opisie drzew uzyskiwana w wyniku pomiaru drzewa na wysokości 1,3 metra nad poziomem gruntu (czyli na wysokości klatki piersiowej przeciętnego dorosłego człowieka – stąd nazwa)

MIĄŻSZOŚĆ DRZEWOSTANU

Objętość części drzewa, także drzewostanu zwykle ograniczana do drewna okrągłego mierzona w kubikach, czyli metrach sześciennych. Zazwyczaj określa się miąższość nadziemnej części drzew, chociaż pomiarom może podlegać również miąższość całkowita (łącznie z korzeniami). Istotnym parametrem oceny drzewostanu jest przyrost jego miąższości obliczany w m³/ha