FIZJOLOGIA ROŚLIN
Sprawozdanie
| Ćwiczenie nr 5 | Katarzyna Antoniewska | Grupa nr 3 |
|---|---|---|
Data wykonania: 04.04.2011 |
TEMAT ĆWICZENIA: Pomiar fotosyntezy roślin wodnych. |
ZALICZENIE: |
Data oddania: 11.04.2011 |
ĆWICZENIE I
Oznaczanie tlenu rozpuszczalnego w wodzie metodą Winklera.
Wstęp:
W metodzie Winklera najpierw tlen zastępuje się jodem, a następnie jod poprzez miareczkowanie wyznacza ilość tlenu. Wiązanie tlenu następuje poprzez związaniem się z koloidalnym wodorotlenkiem magnezu (II) , który otrzymuje się bezpośrednio przed przeprowadzeniem doświadczenia. W celu poprawnego wykonania cwiczenia należy przeprowadzić następującą sekwencję kolejnych reakcji:
MnCl2 + 2 NaOH → 2 NaCl + Mn(OH)2↓
2 Mn(OH)2↓ + H2O + ½ O2 → 2 Mn(OH)3↓
Mn(OH)3↓ + 6 HCl → 2 MnCl3 + 6 H2O
2 MnCl3 →2 MnCl2 + Cl2
Cl2 + 2KJ →2KCl + J2
J2 + 2 Na2S2O3 → 2NaJ + Na2S4O6
Oznaczono 3 kolby ( kontrola, światło, ciemność), po czym napełniono je 100 ml wody z wodociągów.
Do kolby kontrolnej dodano odczynniki służące związaniu całej puli tlenu znajdującego się w wodzie, a do dwóch pozostałych po 1,5 g mchu jawajskiego. Kolbe „ciemność” owinięto szczelnie aluminiową folią natomiast kolbę „światło” pozostawiono na świetle. Po upływie godziny wyciągnięto z kolb mech, a poziom płynu uzupełniono wodą destylowaną. Dodano MnCl2 o stężeniu 40% oraz ługu o stężeniu 30% zawierającego KJ. Dodawane odczynniki doprowadzono na dno kolby aby ograniczyć zetknięcie się z Mn(OH)2 z tlenem atmosferycznym. Wytrącił się ciemnobrunatny osad.
Wprowadzono 2 ml st. HCl, co spowodowało rozpuszczenie się osadu. Powstało żółto-brunatne zabarwienie wynikające z wydzielania się wolnego jodu. Następnie pobrano po dwie próby ( 25ml) z każdej kolby. Dodano po kilka kropel kleiku sodowego jako identyfikatora i miareczkowano tri siarczanem sodu do całkowitego odbarwienia.
Wyniki:
| Kontrola | Światło | Ciemność |
|---|---|---|
| 2,7ml | 4,0ml | 1,36ml |
1 ml M/100 Na2S2O3 – 80/1000 czyli 0,08 mg O2
X = ( Z·4·0,08mg·1000) / V ; V=100-(Z·4) ; Z-dane z tabelki
Kontrola: 9,69ml
Światło: 15,24ml
Ciemność: 4,6ml
Aś – ilość mg tlenu w wodzie z materiałem roślinnym wystawionym na światło
Ak – ilość mg tlenu w próbie kontrolnej
Ac – ilość mg tlenu w wodzie z materiałem roślinnym indukowanym w ciemności
Or = Ak – Ac = 5,09 – ilość mg O2 zużytego na oddychanie
Fp = Aś – Ak = 9,69 – ilość mg O2 wyprodukowanego na świetle bez uwzględnienia ilości tlenu zużytego na oddychanie.
Fr = Aś – Ac = 10,69 – całkowita ilość tlenu wyprodukowana w procesie fotosyntezy.
Wyniki przeliczono na 1 g rośliny:
Or: 3,39 mg
Fp: 3,7 mg
Fr: 7,1 mg
Wnioski:
Otrzymane w przeprowadzonym doświadczeniu wyniki znacznie odbiegały od wartości prawidłowych, dlatego do obliczeń użyto wartości uśrednionych, otrzymanych przez pozostałe grupy. Pierwotne błędne wyniki zostały najprawdopodobniej spowodowane źle wykonaną próbą kontrolną oraz niedokładnością studenta w czasie przygotowywania doświadczenia oraz miareczkowania.
Wyniki powstałe w obliczeniach odbiegają nieznacznie od wartości literaturowych, ale na ich podstawie można stwierdzić że ok. połowa całkowitej ilości tlenu wyprodukowanej w procesie fotosyntezy została wyprodukowana jako produkt uboczny procesu.
ĆWICZENIE II
Wykazanie zużycia CO2 w procesie fotosyntezy.
Wstęp:
Doświadczenie polega na obserwacji absorbowania dwutlenku węgla w procesie fotosyntezy przy wykorzystaniu błękitu bromometylowego ( wskaźnik pH) . Usunięcie dwutlenku tlenku węgla powoduje odbarwienie roztworu.
Przygotowano 70 ml wody destylowanej, po czym dodano kilka kropel błękitu bromotymolowego. Następnie przygotowany roztwór rozlano do trzech probówek. Probówki A i B przedmuchano w celu wprowadzenia dwutlenku węgla – nastąpiło odbarwienie roztworu. Do wszystkich probówek wprowadzono mech jawajski. Probówkę A pozostawiono w cieniu natomiast probówki B i C naświetlano. Po godzinnej inkubacji porównano probówki.
Wyniki:
| Probówka | Barwa początkowa | Warunki świetlne | Barwa końcowa |
|---|---|---|---|
| A | Niebieskia | Kontrola | Niebieska |
| B | Żółto-zielona | Światło | Niebieska |
| C | Żółto-zielona | Ciemność | Żółto-zielona |
Wnioski:
Probówka A(próba kontrolna)– mech w probówce wydzielił dwutlenek węgla, fotosynteza zaszła, jednak z uwagi na początkowe stosunkowo niskie pH nie widać zmian kolorymetrycznych.
Probówka B – Mech w probówce wystawiony był na ekspozycję światła, więc zaszła fotosynteza i został pochłonięty dwutlenek węgla – odbarwienie roztworu.
Probówka C – Mech w probówce inkubowany był w ciemności więc wydzielił się w wyniku oddychania dwutlenek węgla - brak odbarwienia roztworu.