1. Sposoby połączeń kanałów w studzienkach przy zmianie średnic (wady, zalety)

Mamy do dyspozycji 4 sposoby połączeń kanałów przy wzroście wymiarów (średnic bądź wysokości przekroju) kanałów, mianowicie poprzez:

a) wyrównanie den - najtańsze w budowie, najgorsze hydraulicznie;

b) wyrównanie sklepień - najdroższe w budowie (zagłębienia), poprawne hydr.;

c) wyrównanie osi kanałów - poprawne hydraulicznie;

d) wyrównanie zwierciadeł ścieków - hydraulicznie najwłaściwsze.

Ad a)

Ad b)

Ad c)

Ad d)

1. Studzienki rewizyjne i komory połączeniowe, konstrukcje, zastosowanie, rozstawy

Rozstaw studzienek kanalizacyjnych nie może być większy niż:

50 ÷ - wg 2003 r.: 60 ÷ ,

- dla kanałów nieprzełazowych i przełazowych do wysokości przekroju kanału h < , oraz

75 ÷ - wg 2003 r.: 80 ÷ ,

- dla kanałów przełazowych o h .

1. Zasady projektowania studzienek kaskadowych

Studzienki i komory kaskadowe służą do pokonywania znacznych różnic wysokości, przy zmianach zagłębień kanałów.

Studzienki kaskadowe stosowane są zazwyczaj dla małych średnic kanałów (- mała energia kinetyczna strumienia ścieków). Przykładowo, dla kanałów bytowo-gospodarczych o średnicy d 0.4 m należy stosować studzienki kaskadowe z dodatkowym (pionowym bądź ukośnym) przewodem spadowym (o mniejszej średnicy) na zewnątrz studzienki. W kanalizacji ogólnospławnej, dla kanałów o średnicy d0.6 m, pionowym przewodem spadowym spływają ścieki pogody bezdeszczowej. Różnica poziomów den kanałów (H_max) przy takiej konstrukcji studzienek kaskadowych nie powinna przekraczać .

Schemat studzienki kaskadowej dla kanałów o d 0.6 m przy różnicy poziomów H_max ≤ 4 m

Przykład połączeniowej studzienki kaskadowej

W kanalizacji deszczowej dla małych spadów (H_max ≤0.6 m) i małych średnic kanałów (d ≤0.6 m) stosowane są pionowe studzienki kaskadowe, ewentualnie z obniżeniem dna - tworzącym tzw. poduszkę wodną - do tłumienia energii spadającego swobodnie strumienia ścieków).

Schemat studzienki kaskadowej dla kanałów deszczowych o d0.6 m

przy różnicy poziomów H_max≤