„Dzień na Harmenzach” – plan wydarzeń

Rozdział I

1.Praca Tadka z innymi więźniami w gospodarstwie rolnym na Harmenzach, przy torach kolejki wąskotorowej.
2.Opis jego towarzyszy greckich Żydzi.
3.Pojawienie się pani Haneczki, przynoszącej czasem bohaterowi skradzione jedzenie przeznaczone dla kur.
4.Chęć przemycenia narratorowi posiłku i jego stanowcza odmowa.
5.Poinformowanie kobiety o dwóch mydłach z napisem „Warszawa”, które miał dla niej, lecz zostały skradzione.
6.Uświadomienie sobie, że złodziejem był Iwan (Haneczka od niego dostała takie właśnie mydło).
7.Prośba kobiety o przekazanie Iwanowi kawałka słoniny od niej.
8.Historia greckiego Żyda Beker, niegdyś Lagerältestora w żydowskim obozie pod Poznaniem, wieszającego ludzi – nawet własnego syna - za kradzież żywności, którego kazał zabić jego drugi syn przebywający także w obozie.

Rozdział II

1.Rozprowadzanie szyn kolejki wąskotorowej po całym polu.
9.Opis przeznaczenia toru: wożenie kości z krematorium do pobliskiego stawu, a potem do rowu.
10.Widmo zbliżającej się wybiórki.
11.Strach ludzi: zrywanie bandaży, opatrywanie ran, masowanie mięśni.
12.Przekopywanie wilgotnej ziemi w wale przez Tadka.
13.Pojawienie się dozorującego więźniów esesmana.
14.Pytanie strażnika o godzinę.
15.Odmowa narratora na prośbę Niemca o odsprzedanie zegarka.
16.Pora obiadowa.

Rozdział III

1.Marsz na posiłek drogą prowadzącą przez Harmenzę obok dworku, przed którym bawiła się córka właściciela majątku.
2.Szczegółowa analiza kotłów z zupą – różnych dla każdego komando.
3.Kradzież wiadra z wywarem z pokrzywy przez Tadka i jego kolegów.
4.Podejście narratora do grupy Iwana i oddanie mu słoniny od pani Haneczki.
5.Nakrycie starego Greka na kradzieży gęsi z gospodarstwa.

Rozdział IV

1.Namawianie Tadka przez nielubiącego go wartownika esesmana na przekroczenie rowu na polu, za co groziła śmierć.
2.Odmowa narratora.
3.Złość strażnika.
4.Pobicie Janka z Warszawy przez dowódcę warty.
5.Przyniesienie Tadkowi jedzenia od kapa.
6.Zdradzenie faktu skradzenia gęsi przez bohatera.

Rozdział V

1.Oddanie przez pełniącego funkcję pomocnika kapo Tadka dwóch należących mu się porcji zupy z kartoflami i mięsa Bekerowi i Andrzejowi.
2.Poobiedni odpoczynek więźniów.
3.Przyglądanie się kobiecemu komando.
4.Ukaranie jednej z dziewcząt, za zabawianie się w polu kukurydzy z Petrem, klęczeniem z rękami wyprostowanymi nad głową, trzymając w nich ciężką belkę.
5.Omdlenie wystraszonej i wyczerpanej więźniarki.
6.Wezwanie Tadka przez rozzłoszczonego kapo.
7.Ukaranie narratora za oddanie swego obiadu innym – jutro nie otrzyma zupy.
8.Przypomnienie bohaterowi o konieczności zrobienia czterech par noszy.

Rozdział VI

1.Bicie i kopanie Bekera przez Iwana za zjedzenie zostawionej mu przez Haneczkę kaszy.
2.Nauka maszerowania dwóch greckich Żydów, prowadzona na polecenie kapo przez Andrzeja.
3.Poinformowanie więźniów przez Tadka o zajęciu Kijowa.
4.Gniew wartownika esesmana za rozsiewanie politycznych plotek przez narratora.
5.Wyłudzenie od bohatera zegarka i ofiarowanie się załagodzenia sprawy z postem przez Rubina.
6.Przyjechanie na rowerze właściciela i gospodarz majątku na Harmenzach.
7.Wydanie Andrzejowi rozkazu zabicia musztrowanych Żydów.
8.Wykonanie polecenia.

Rozdział VII

1.Zbiórka więźniów.
2.Pojawienie się esesmanów i postów od strony dworu – znak nadchodzącej wybiórki do gazu.
3.Przeszukiwanie stojących w rzędach, spowodowane doniesieniem o kradzieży gęsi.
4.Wyciągnięcie na środek Greka.
5.Wzięcie na siebie winy na kradzież przez Iwana.
6.Zbicie go pejczem po twarzy przez dowódcę.
7.Łzy przyglądającej się wszystkiemu pani Haneczki.
8.Powrót więźniów do obozu.
9.Wybranie przez esesmanów numerów ludzi mających iść do gazu, między innymi Żyda Bekera.
10.Nakarmienie przez bohatera nielubianego współwięźnia.