Linia wpływu jest wykresem zależności funkcyjnej między daną wielkością statyczną bądź kinematyczną a odciętą punktu przyłożenia siły jednostkowej. Linia wpływu jest krzywą łamaną, gdy układ jest statycznie wyznaczalny oraz jest funkcją wyższego stopnia, gdy jest to układ statycznie niewyznaczalny.

Tok postępowania przy budowie linii wpływu metodą kinematyczną:

1) Odrzucamy myślowo więz warunkujący występowanie tej wielkości statycznej, której linię wpływu budujemy;

2) Wymuszamy przemieszczenie jednostkowe odrzuconego więzu;

3) Wykres przemieszczeń traktujemy jako poszukiwaną linię wpływu a rzędne przemieszczeń odpowiadają rzędnym linii wpływu.

Obwiednie:

Dla rodziny krzywych (lub rodziny powierzchni) jest to krzywa (powierzchnia) styczna w każdym swoim punkcie do co najmniej jednej krzywej (powierzchni) z tej rodziny.

Obwiednia obciążeń jest wykresem współczynnika obciążeń dopuszczalnych.

Obwiednia momentów jest wykresem współczynnika momentów dopuszczalnych.

Zasadę prac wirtualnych formułujemy dla:

1. Ciała doskonale sztywnego (odległość pomiędzy poszczególnymi punktami materialnymi nie mogą ulec zmianie, przemieszczenie wirtualne musi być nieskończenie małe)

2. Odkształcenia w dwóch przypadkach

a. Wirtualnym stanie naprężenia

b. Wirtualnym stanie odkształcenia

Pełne równanie pracy wirtualnej:

Układy statycznie niewyznaczalne są układami przesztywnionymi. Stopień przesztywnienia zależy od stopnia statycznej niewyznaczalności. Określamy ją wzorem:

SSN = r − 3(1−z) − p

Gdzie:
r – liczba reakcji podporowych
z – liczba pól zamkniętych
p – liczba przegubów pojedynczych

Co oznaczają δ₁₃ oraz δ₂₂ oraz podać ich sens fizyczny.

P₁ δ₁ – efekt działania jednoczesnego

δ_ij- jest to przemieszczenie węzła i-tego w miejscu przyłożenia na kierunku P_i (i-tej siły) od przyczyn P_j.
i- określa gdzie jest siła przyłożona, j- określa przyczynę.
δ_{ip –} przemieszcznie w miejscu i na kierunku i-tej nadliczbowej od stanu P.

δ₁₃ – jest to przemieszczenie w miejscu przyłożenia siły pierwszej nadliczbowej oraz na kierunku tej siły od stanu x₃=1.

δ ₂₂ – jest to przemieszczenie w miejscu przyłożenia x₂=1 oraz na kierunku tej siły od stanu x₂=1.

δ_i = P_j δ_{ij ,}
δ_{i –} przemieszczenie spowodowane działaniem siły w k’tym pkt.
P_j – i to wartość siły
δ_ij - przemieszczenie δ_i od jednostkowej siły

Równanie metody sił dla wpływu temperatury:

$$\delta_{\text{it}} = \alpha_{t}t_{o}\int_{}^{}{N_{i}\text{\ ds}} + \alpha_{t}\frac{t}{h}\int_{}^{}{M_{i}\text{\ ds}}$$

Wady i zalety: + w układach statycznie niewyznaczalnych wartości sił wewnętrznych są znacznie mniejsze aniżeli w układach statycznie wyznaczalnych, obciążonych ten sam sposób

+ uogólnione przemieszczenia w układach statycznie niewyznaczalnych są mniejsze aniżeli w układach statycznie wyznaczalnych

- w układach statycznie niewyznaczalnych osiadanie podpór zmiany temperatury powodują powstanie dodatkowych sił wewnętrznych, tego nie obserwujemy w układach statycznie wyznaczalnych (z wykładu)