10. Przewody wentylacyjne i spalinowe. Kominy: klasyfikacja, podział, wymiary, podstawowe wymagania, materiały, konstrukcja.
Komin – pionowa konstrukcja przewodowa służąca do odprowadzania z pomieszczeń do atmosfery spalin i innych gazów. Ma również za zadanie wytwarzanie w pomieszczeniu z paleniskiem podciśnienia zdolnego do „zassania” przez otwory wentylacyjne powietrza niezbędnego w procesie spalania.
Podział kominów:
ze względu na funkcję:
- dymowe – do odprowadzania spalin z palenisk opalanych paliwem stałym
- spalinowe – do odprowadzania spalin z palenisk gazowych i opalanych paliwem płynnym
- wentylacyjne:
~ nawiewne – dostarczanie powietrza koniecznego w procesie spalania
~ wyciągowe – do wymiany zużytego powietrza w pomieszczeniu
ze względu na konstrukcję obudowy:
- jednowarstwowe – ściana przewodu jest jednorodna
- wielowarstwowe – ściana przewodu składa się z kilku warstw
ze względu na charakter pracy:
- w mokrym trybie pracy – temperatura spalin zawarta w przedziale 80-160oC
- w suchym trybie pracy – temperatura spalin powyżej 160oC
- pracujące w nadciśnieniu – ciśnienie wewnątrz komina jest wyższe niż ciśnienie zewnętrzne
- pracujące w podciśnieniu – ciśnienie wewnątrz komina jest niższe niż ciśnienie zewnętrzne
ze względu na ciąg:
- o ciągu naturalnym
- o ciągu sztucznym:
~ z wentylatorem podmuchowym
~ z wentylatorem wyciągowym
~ układ mieszany
Wymiary kominów:
Najmniejszy wymiar przekroju lub średnice murowanych przewodów spalinowych o ciągu naturalnym i przewodów dymowych powinna wynosić minimum 14 cm, a przy zastosowaniu stalowych wkładów kominowych ich najmniejszy wymiar lub średnica co najmniej 12 cm. Przewody kominowe do wentylacji grawitacyjnej powinny mieć powierzchnię przekroju 16 cm2 oraz najmniejszy wymiar przekroju 10 cm.
Materiały użyte do konstruowania obudów kominów powinny być:
» niepalne, posiadać odporność ogniową co najmniej 60 min,
» w przypadku przewodów spalinowych ich powierzchnia wewnętrzna powinna być gładka i odporna na destrukcyjne działanie spalin,
» powinny zapewniać kominowi szczelność; gazoprzepuszczalność przy nadciśnieniu statycznym
40 Pa wewnątrz komina nie powinna przekroczyć wielkości 0,003 m³/(s x m²),
» wszystkie materiały powinny być dopuszczone do stosowania w budownictwie w zakresie sanitarnym, a także pod względem parametrów ciśnienia, temperatury, wilgotności i odporności ogniowej występujących w warunkach eksploatacji.
Podstawowe wymagania:
- rozwiązania konstrukcyjne kominów powinny przeciwdziałać zawilgoceniu na całej ich długości.
- przekrój przewodów dymowych i spalinowych powinien być dostosowany do obciążenia cieplnego pochodzącego od urządzeń grzewczych, na całej długości przewodów nie powinno występować zmniejszenie ich przekroju.
- kominy powinny być skonstruowane w taki sposób, aby istniał dostęp do okresowego czyszczenia i kontroli w trakcie eksploatacji.
- w przypadku zmiany funkcji komina (np. z wentylacyjnego na spalinowy) należy dostosować przekrój komina do nowych warunków i zabezpieczyć przed kondensatem.
- wnętrze komina powinno być gładkie, tak by straty ciągu powodowane tarciem i osadzaniem się nagaru były jak najmniejsze.
- komin powinien być usytuowany jak najbliżej kotłów.
- kominy budowane przy zewnętrznych ścianach powinny być docieplone.
Budowa komina:
Zasady montażowe:
- do jednego przewodu kominowego można podłączyć tylko jedno urządzenie grzewcze
- efektywna wysokość komina powinna wynosić co najmniej 4 m
- dopuszcza się odchylenie przewodu kominowego od pionu nie więcej niż 30% na długości nie większej niż 2,0 m
- przewody spalinowe powinny być oddalone od łatwopalnych nieosłoniętych części konstrukcyjnych budynku o co najmniej 0,3 m
- przy dachach płaskich o kącie nachylenia < 12o niezależnie od konstrukcji dachu wyloty przewodów powinny znajdować się co najmniej 0,6 m wyżej od poziomu kalenicy