1. Białkami strukturalnymi tkanki łącznej są:

1. Laminina

2. Fibronektyna

3. Witronektyna

4. Wszystkie wymienione

1. Fibroblast jest komórką:

1. Krwiotwórczą

2. Młodocianą komórką płytek krwi

3. Niezróżnicowaną komórką tkanki łącznej

4. Młodocianą komórką granulocytów

1. Które pojęcie nie dotyczy błon

1. Błony nie są homogenne

2. Błony są homogenne

3. Wiele składników błon jest w dynamicznej płynności

4. Komponenty błonowe są aymetryczne

1. Markerem mitochondriów jest:

1. Glukozo-6-fosfataza

2. Dehydrogenaza glutaminowa

3. Kwaśna fosfataza

4. Galaktozylotransferaza

1. Markerem cytoszkieletu są:

1. Nie ma specyficznych enzymów markerowych

2. Tubulina

3. Inozytol

4. Dehydrogenaza bursztynianowa

1. U podstawy zmienności morfologicznej komórek ssaka leży:

1. Kompleks cytoszkieletowy sieci białek strukturalnych

2. Różnorodne rozmieszczenie organelli

3. Kora komórki

4. Glikokaliks

1. Do funkcji aparatu Golgiego nie należy:

1. Wewnątrzkomórkowe sortowanie białek

2. Reakcje glikozylacji

3. Reakcjie siarkowania

4. Reakcje metylacji

1. Peroksysomy odpowiadają m. in. za:

1. Wytwarzanie i rozkład nadtlenku wodoru

2. Syntezę lipidów

3. Syntezę białek

4. Wytwarzanie wolnych rodników

1. Transbłonowe przeniesienie dużych cząsteczek przez błonę komórkową zachodzi przez:

1. Dyfuzje bierną

2. Transport aktywny

3. Endocytozę

4. Dyfuzję ułatwioną

1. Przenoszenie sygnałów w poprzek błony zachodzi przy udziale:

1. Kanałów jonowych

2. Endocytozy

3. Egzocytozy

4. Receptorów powierzchniowych komórek

1. Synteza białek w komórce zachodzi w przedziałach takich jak:

1. Cytozol

2. W błonie siateczki śródplazmatycznej

3. Jądro

4. Aparat Golgiego

1. Które białka nie są syntezowane na polirybosomach w cytozolu:

1. Mitochondrialne

2. Jądrowe

3. Cytosolowe

4. Wydzielnicze

1. Które białka są syntetyzowane na polirybosomach RER:

1. Białka błony cytoplazmatycznej

2. Białka mitochondrialne

3. Białka jądrowe

4. Białka peroksysmalne

1. Proces przenoszenia białek z ER do płony plazmatycznej zachodzi na drodze:

1. Transportu regulacyjnego

2. Transportu pęcherzykowego

3. Transportu kotranslacyjnego

4. Transportu posttranslacyjnego

1. Błony organelli komórkowych mają:

1. Ten sam wygląd co błona cytoplazmatyczna

2. Odmienny skład białek

3. Odmienny skład lipidów

4. Wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

1. Do głównych lipidów występujących w błona biologicznych należą:

1. Cholesterol i sfingomielina

2. Fosfatydyloinozytol i cholesterol

3. Fosfatydylocholina i fosfatydyloetanoloamina

4. Fosfatydyloseryna i fosfatydylocholina

1. Która odpowiedź jest błędna:

1. Przy stałej długości łańcuchów kwasów tłuszczowych i stałej temperaturze duża liczba podówjnych wiązań zwiększa płynność błony

2. Przy stałej liczbie podwójnych wiązań i stałej temperaturze, dłuższe łańcuchy kwasów tłuszczowych zmniejszają płynność błony

3. Przy różnych kombinacjach długości łańcucha i liczby podwójnych wiązań, wyższa temperatura zwiększa płynność błon

4. Przy stałej liczbie podwójnych wiązań i stałej temperaturze krótsze łańcuchy zmniejszają płynność błony

1. Wstawienie cząsteczki cholesterolowej do hydrofobowych domen lipidów wpływa na:

1. Mniejszą lepkość dwuwarstwy lipidowej

2. Większą płynność dwuwarstwy lipidowej

3. Ściślejsze upakowanie lipidów

4. Wszystkie odpowiedzi są błędne

1. Cholesterol wykazuje tendencję do gromadzenia w błonie cytoplazmatycznej w:

1. Zewnętrznej warstwie lipidowej

2. Wewnętrznej warstwie lipidowej

3. Równomiernie się odkłada

4. Brak wyraźnej regularności

1. Amfipatyczność cząsteczek nie występuje wówczas kiedy:

1. W cząsteczce występują domeny hydrofilowe i hydrofobowe

2. W cząsteczce występują domeny polarne i niepolarne

3. W cząsteczce występują domeny hydrofilowe i hydrofobowe

4. Wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

1. Różne typy lipidów ułóżone są w błonie:

1. Przypadkowo

2. Tworzą obszary dla swoistych funkcji komórkowych

3. Są tak samo ułożone jak w ER

4. Są tak samo ułożone jak w pęcherzykach powstałych z aparatu Golgiego

1. Która odpowiedź jest prawidłowa, fosfatydyloinozytol zlokalizowany jest:

1. Niemal wyłącznie w warstwie zewnętrznej błony

2. Niemal wyłącznie w warstwie wewnętrznej błony

3. Lipid ten jest zaangażowany w szlak przenoszenie sygnałów w kierunku do cytoplazmy

4. Odpowiedź b i c jest prawidłowa

1. Białka peryferyjne wiążą się z błoną głównie przez:

1. Oddziaływania jonowe

2. Wiązania wodorowe

3. Wiązania peptydowe

4. Wiązania glikozylowe

1. Przykładem białek peryferyjnych są:

1. Fibronektynektyna

2. Laminina

3. Glikoforyna

4. Lamina

1. Amfipatyczny charakter posiadają:

1. Białka powierzchniowe błon

2. Białka peryferyjne błon

3. Białka integralne błon

4. Białka błonowe nie mają charakteru amfipatycznego

1. Które białka nie są syntetyzowane na polirybosomach cytozolu:

1. Mitochondrialne

2. Jądrowe

3. Cytozolowe

4. Wydzielnicze i błonowe

1. Mikrokosmki utrzymywane są w wyprostowanej postaci dzięki włóknom:

1. Tubulinowym

2. Aktynowym

3. Aktynowo- miozynowym

4. Aktynowo- tubulinowym

1. Ścisłe połączenie komórek nabłonkowych, zlokalizowane najbliżej w powierzchni szczytowej to:

1. Połączenie zamykające

2. Połączenie typu neksus

3. Desmosomy

4. Połączenie zwierające

1. Które białka są syntetyzowane na polirybosomach siateczki śródplazmatycznej szorstkiej:

1. Białka błony aparatu Golgiego

2. Białka mitochondrialne

3. Białka jądrowe

4. Białka peroksysomalne

1. Proces przenoszenia białek i lipidów z ER do płony plazmatycznej zachodzi na drodze transportu:

1. Pęcherzykowego

2. Posttranslacyjnego

3. Aktywnego

4. Kotranslacyjnego

1. Błony organelli komórkowych mają:

1. Ten sam wygląd co błona cytoplazmatyczna

2. Odmienny skład białek

3. Odmienny skład lipidów

4. Wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

1. Obwódka zwierająca leży:

1. Na zewnętrznej powierzchni komórki i łączy się z glikokaliksem

2. Na wewnętrznej powierzchni komórki i składa się z licznych białek cytoszkieletu

3. Na wewnętrznej powierzchni komórki i składa się z białek powierzchniowych błony

4. Na zewnętrznej powierzchni komórki i łączy się z błoną podstawną

1. Połączenie typu neksus jest zlokalizowane między komórkami nabłonka:

1. W podstawno- bocznej powierzchni

2. W powierzchni szczytowej

3. W powierzchni postawnej

4. W powierzchni boczno- szczytowej

1. Neksus to:

1. Kompleks białkowy zbudowany z 6 podjednostek białkowych zwanych koneksonem z centralnym porem

2. To połączenie dwóch symetrycznych struktur białkowych i dwóch centralnych porów miedzy dwoma komórkami

3. Połączenie jonowo- metaboliczne

4. Wszystkie odpowiedzi prawidłowe

1. Która odpowiedź jest błędna, połączenie typu neksus:

1. W obecności dużego stężenia jonów wapnia jest zamknięte

2. W obecności dużego stężenia jonów wapnia jest otwarte

3. W obecności dużego stężenia cAMP jest zamknięte

4. W obecności dużego stężenia cAMP jest otwarte

1. Połączenia jonowo- metaboliczne są szczególnie ważne w:

1. W tkance nabłonkowej

2. W tkance mięśniowej

3. W tkance łącznej

4. W tkance chrzęstenj

1. Receptory powierzchniowe komórek to:

1. Wyspecjalizowane białka transbłonowe

2. Wyspecjalizowane białka powierzchniowe

3. Lipidy w warstwie wewnętrznej

4. Lipidy w warstwie zewnętrznej

1. Receptory powierzchniowe mają domeny:

1. Zewnątrzkomórkowa

2. Transbłonową

3. Cytoplazmatyczną

4. Odpowiedź a i b jest prawidłowa

1. Która odpowiedź jest błędna:

1. Receptory serpentynowe to receptory sygnalizacyjne

2. Receptory serpentynowe siedem razy przechodzą przez błonę

3. Mają domenę kinazy od strony cytoplazmy

4. Mają wysokie powinowactwo do wiązania ligandu

1. Receptory powierzchniowe, które mają domeny transbłonowe jednokrotnie przechodzą przez błonę charakteryzują się tym, że:

1. Aktywizują białko G od strony cytoplazmy

2. Mają domeny enzymatyczne np. domenę kinazy

3. Mają domeny które są substratem dla kinazy

4. Odpowiedź b i c jest prawidłowa

1. Wysokie stężenie wapnia (średnio 5 mmoli) zawiera światło:

1. Siateczki śródplazmatycznej

2. Cysterny aparatu Golgiego

3. Przestrzeń miedzybłonowa mitochondriów

4. Otoczki jądrowej

1. Która odpowiedź jest błędna, chaperony siateczki śródplazmatycznej chronią białka:

1. Przed przedwczesnym fałdowaniem

2. Przed agregacją

3. Przed degradacją

4. Wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

1. Kalneksyna w siateczce śródplazmatycznej pełni funkcję

1. Wiąże wapń o niskim stężeniu

2. Wiąże wapń o wysokim stężeniu

3. Wiąże nieprawidłowo sfałdowane białka i zatrzymuje je w ER

4. Wszystkie odpowiedzi są błędne

1. Białka błędnie sfałdowane w ER są degradowane:

1. W proteasomach

2. W lizosomach

3. We wnętrzu światła ER

4. W peroksysomach

1. „znacznik adresowy” dla białek stanowią:

1. Swoiste sekwencje polipeptydów

2. Receptory transbłonowe

3. Peptydy sygnalizacyjne w cytoplaźmie

4. Wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

1. Który proces nie zachodzi w jąderku:

1. Transkrypcja rRNA

2. Pakowanie rRNA w kompleksy rybonukleoproteinowe

3. Synteza podjednostek rybosomowych

4. Synteza jednostek białkowych uczestniczących w budowie rybosomów

1. Która odpowiedź jest błędna:

1. Wielkość jąderka jest odbiciem aktywności komórki

2. Wielkość jąderka zależy od intensywności syntezy białek

3. Najaktywniejsze komórki mają największe jąderko

4. Jąderko stanowi zbiór cząsteczek rybosomalnych otoczonych błoną

1. Przejście cząsteczek z jądra i do jądra odbywa się na zasadzie:

1. Transportu aktywnego przez jądrowy kompleks pora

2. Biernej dyfuzji

3. Sekwencji sygnałowych

4. Wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

1. Następstwem fosforylacji podjednostek lamin jądrowych przez kinazy cytosolowe jest:

1. Polimeryzacja sieci lamin

2. Depolimeryzacja sieci lamin

3. Przyłączenie lamin do wewnętrznej blaszki otoczki jądrowej

4. Wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

1. Która odpowiedź jest prawidłowa, podczas rozpadu jądra:

1. Wewnętrzna blaszka otoczki jądrowej dysocjuje na małe pęcherzyki

2. Wewnętrzna blaszka podlega depolimeryzacji

3. Zewnętrzna i wewnętrzna blaszka łączy się z siateczką śródplazmatyczną

4. Otoczka jądrowa rozpuszcza się w cytozolu

1. DNA mitochondrialny

1. Jest taki sam jak DNA jądrowy

2. Jest mały i kolisty

3. Ma taki sam jak DNA jądrowy stop kodon

4. Replikacja jest zsynchronizowana z replikacją DNA jądrowego

1. Do przestrzeni mitcohondrialnej składniki cytosolowe przechodzą:

1. Przez pory w białkach poryny

2. Przez kanały typu neksus

3. Przez aktywny transport

4. Wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

1. Enzymy przestrzeni śródbłonowej mitochondriów uczestniczą w:

1. Cyklu kwasów trójkarboksylowych

2. Fosforylacji nukleotydów

3. Utleniania lipidów

4. Utleniania węglowodanów

1. Elektrony przenoszone przez łańcuch oddechowy przechodzą z cząsteczek:

1. NADH i FADH2

2. ATP

3. GTP

4. Wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

1. Która odpowiedź błędnie charakteryzuje ubichinon:

1. Ubichinon odbiera elektrony z kompleksu I albo kompleksu II

2. Ma charakter niepolarny i swobodnie przemieszcza się w warstwie hydrofobowej błony

3. Ubichinon odbiera dwa elektrony

4. Pula ubichinonu w błonie jest najmniejsza w porównaniu z innymi składnikami łańcucha oddechowego

1. Który z enzymów funkcjonuje jednocześnie jako kompleks II łańcucha oddechowego i jako jeden z enzymów cyklu kwasu cytrynowego:

1. Dehydrogenaza NADH

2. Dehydrogenaza bursztynianowa

3. Reduktaza cytochormowa

4. Oksydaza cytochromowa

1. W skład łańcucha oddechowego wchodzą 2 ruchome przenośniki elektronów, którymi są:

1. Ubichinon i oksydaza cytochromowa

2. Ubichinon i ubichinol

3. Ubichinon i cytochrom c

4. Cytochromy i oksydaza cytochromowa

1. Ułóż przenośniki elektronów łańcucha oddechowego wg wzrastającego powinowactwa do elektronów:

1. Ubichinon

2. Kompleks deydrogenazy NADH

3. Kompleks oksydazy cytochromowej

4. Cytochrom C

Prawidłowa kolejność…………

1. Która odpowiedź zawiera błędną informację:

1. 3 kompleksy oddechowe są w błonie ustawione tak by mogły pompować wodór H+ w różnych kierunkach

2. Wynikiem pompowania H+ z matrix jest powstanie gradientu ich stężenia w poprzek błony i różnicy pH matrix i przestrzenią międzybłonową

3. Kompleks I, III, IV są pompami protonowymi

4. Nierównomierne rozłożenie ładunków przy powierzchni błony wewnętrznej mitochondriów prowadzi do powstania potencjału błonowego

1. Biogeneza peroksysomów jest odpowiedzią na:

1. Sygnały jądrowe

2. Bodźce środowiskowe

3. Sygnały mitochondrialne

4. Wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

1. Peroksysomy powstają z:

1. Pęcherzyków aparatu Golgiego

2. Z fagosomów wtórnych

3. Przez pączkowanie istniejących wcześniej peroksysomów

4. Odpowiedź b i c jest prawidłowa

1. Enzymy trawienne, przeciwciała, białka surowicy wydzielane są przez komórki na drodze:

1. Konstytutywnego szlaku wydzielania

2. Regulatorowego szlaku wydzielania

3. Bezpośrednio z komórki bez formowania pęcherzyków

4. Odpowiedź b i c jest prawidłowa

1. Wydzielanie regulowane jest całkowicie uzależnione od:

1. Jonów wodoru

2. Wapnia

3. Magnezu i wapnia

4. Czynników wzrostu

1. W transporcie wstecznym z aparatu Golgiego do ER pęcherzyki okryte są:

1. Koatomerami COP I

2. Koatomerami COP II

3. Klatryną

4. Ankityną

1. Pęchrzyki okryte COP I i COP II

1. Są odmienne morfologicznie

2. Są podobne morfologicznie

3. Odmienne w składzie biochemicznym

4. Odpowiedź b i c jest prawidłowa

1. Obecność płaszcza białkowego dookoła pęcherzyka:

1. Jest konieczna aby połączył się z błoną akceptorową

2. Przyśpiesza połączenie pęcherzyka do błony docelowej

3. Nie pozwala na przyłączeni się pęcherzyka do błony akceptorowej

4. Wymaga przyłączenia czynnika cytozolowego

1. Która odpowiedź jest błędna, pęcherzyki okryte klatryną zaangażowane są w ruch materiału:

1. Z błony komórkowej do endosomów

2. Z TGN do błony komórkowej

3. Z ER do CGN

4. Na drodze endocytozy

1. Dokładna lokalizacja pęcherzyków jest zapewniona przez:

1. Obecność specjalnej cząsteczki receptorowej v- SNARE

2. Obecność białka Ras

3. Obecność białka Rab

4. Zależy od wszystkich białek

1. Warunkiem zachowania ciągłości cech między kolejnymi pokoleniami komórek jest:

1. Faza M cyklu komórkowego

2. Faza S

3. Faza G1

4. Faza G2

1. Synteza dodatkowej błony komórkowej, która jest zużywana w czasie cytokinezy zachodzi w:

1. Fazie profazy

2. Fazie G1

3. Fazie G2

4. Fazie S

1. W przypadku uszkodzenia DNA podczas jego replikacji cykl komórkowy zostaje zatrzymany w:

1. Fazie S

2. Punkcie kontrolnym G1

3. Punkcie kontrolnym G2

4. Punkcie G

1. Kinetochory są to kompleksy białkowe powstające:

1. Na końcach chromosomów

2. W centromerach

3. W telomerach

4. W nukleosomach

1. Obecność kinetochorów pozwala na:

1. Oddzielenie chromosomów homologicznych

2. Oddzielenie chromatyd siostrzanych

3. Oddzielenie biwalentów

4. Oddzielenie chromosomów od blaszki jądrowej

1. Której funkcji nie pełni kinetochor:

1. Wiąże mikrotubule kinetochorowe wrzeciona podziałowego

2. Wiąże mikrotubule biegunowe wrzeciona podziałowego

3. Przyczynia się do ściągania chromatyd do biegunów komórek w anafazie

4. Wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

1. Wysoki poziom MPF (regulatora procesów mitotycznych) prowadzi do:

1. Segregacji chromosomów

2. Replikacji DNA

3. Podwojenia centrosomu

4. Tworzenia wrzeciona podziałowego

1. W mechanizmie procesu starzenia komórek nie biorą udziału:

1. Uszkodzenia makrocząsteczek przez utlenianie

2. Niestabilność genomu

3. Geny apoptozy

4. Geny starzenia się

1. Komórkami, które zachowują ciągłość do podziału, których telomery nie skracają się, są:

1. Komórki zarodkowe

2. Komórki macierzyste

3. Komórki nowotworowe

4. Wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

1. Jeżeli w czasie syntezy DNA, masa DNA w komórkach diploidalnych wzrasta z 6 do 12 pg, to gameta męska lub żeńska otrzymuje:

1. 6 pg

2. 12 pg

3. 3 pg

4. 24 pg

1. Zredukowanie do połowy liczby chromosomów (1n) podczas podziału mejotycznego zachodzi w:

1. Metafazie I podziału

2. Anafazie I podziału

3. Metafazie II podziału

4. Anafazie II podziału

1. Organizmami, u których tylko niewielka cząść informacji genetycznej może być zduplikowana są:

1. Grzyby

2. Glony

3. Bakterie

4. Pierwotniaki

1. Częściowa duplikacja materiału genetycznego u tych organizmów nie zachodzi podczas

1. Transformacji

2. Transdukcji

3. Koniugacji

4. Podziałów amitotycznych

1. Osiągnięciem techniki klonowania było wykazanie że:

1. Genom może ulec zwielokrotnieniu

2. Geny mogą podlegać amplifikacji

3. W jądrze komórki zróżnicowanej jest zawarta cała informacja genetyczna potrzebna w procesie rozwoju

4. Rozwój organizmu zależy od aktywności niektórych genów

1. Która odpowiedź jest błędna, wzór ekspresji genów warunkuje:

1. Odpowiedni zestaw białek strukturalnych i enzymatycznych

2. Odpowiedni fenotyp komórki

3. Cechy komórki niezróżnicowanej

4. Cechy komórki zróżnicowanej

1. Substancje indukujące, których efekt działania indukuje do różnicowania komórek sąsiednich nazywamy:

1. Onkogenami

2. Protoonkogenami

3. Morfogenami

4. Cytokinami

1. Utrzymanie stanów dezaktywacji poszczególnych genów w komórkach zróżnicowanych jest zależne od:

1. Kondensacji pewnych obszarów chromatyny w heterochromatynę

2. Metylacji cytozyny w DNA

3. Reorganizacji genetycznej

4. Wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

1. Która cecha nie jest charakterystyczna dla komórki macierzystej:

1. Zdolność do samoodnowy

2. Zdolność do generowania zróżnicowanego potomstwa

3. Po wielokrotnych podziałach komórka ginie

4. W czasie podziału powstają takie same komórki macierzyste

1. Która odpowiedź jest błędna, komórki zróżnicowane nabłonka jelitowego, jego części szczytowej:

1. Przechodzą programowaną śmierć

2. Zostają wyrzucone do światła jelita

3. Są fagocytowane przez makrofagi

4. Przechodzą apoptozę

1. Która zmiany morfotyczne dotyczą nekrozy:

1. Utrata kontroli ciśnienia osmotycznego komórki

2. Pęcznienie komórki

3. Rozległe uszkodzenia obejmujące zespoły komórek

4. Wszystkie zmiany dotyczą nekrozy

1. Sprawność funkcjonowania przewodu pokarmowego zależy od:

1. Nekrozy komórek zużytych

2. Apoptozy

3. Proliferacji komórek

4. Hiperplazji komórek

1. Do kaspaz, które odgrywają bezpośrednią rolę w śmierci komórki należą:

1. Kaspazy 8, 9

2. Kaspazy 1, 2

3. Kaspazy 3, 6, 7,

4. Kaspazy 8, 9, 10

1. Endonukleazy zaangażowane w proces apoptozy dokonują w komórce:

1. Swoistej degradacji dwuniciowego DNA

2. Cięć DNA między nukleosomami

3. Fragmentacji DNA na odcinki odpowiadające 180 pz

4. Wszystkie odpowiedzi są prawidłowe?

1. Czynnikiem który nie należy do czynników uruchamiających mitochondrialny szlak śmierci jest:

1. Szok termiczny

2. Wzrost stężenia reaktywnych form tlenu

3. Wzrost stężenia tlenku azotu

4. Leki alkilujące

1. Fosforylacja białka p53:

1. Zapobiega ubikwitynacji i zależnej od proteasomów degradacji p53

2. Powoduje inaktywację p53

3. Powoduje proteolizę przez enzymy lizosomalne

4. Wszystkie odpowiedzi są błędne

1. Która odpowiedź jest błędna:

1. Wzmożona apoptoza hepatocytów pod wpływem alkoholu etylowego przyczynia się do uszkodzenia wątroby

2. Apoptoza komórek alfa wysepek Langerhansa jest związana z powstawaniem cukrzycy insulinozależnej

3. Apoptoza komórek pęcherzyków tarczycy związana jest z chorobą Gravesa- Basedowa

4. Apoptoza kardiomiocytów powiększa uszkodzenia po zawale serca

1. Elektroforeza DNA na żelu agarozowym wskazująca na apoptozę daje obraz:

1. Rozmazanej smugi

2. Drabinki DNA

3. Zachodzących na siebie prążków

4. Nieregularnych prążków

1. Najpopularniejszą metodą wykrywania apoptozy w preparatach histologicznych jest:

1. Użycie przeciwciał monoklonalnych

2. Metoda TUNEL

3. Metoda wykrycia fosfatydyloseryny w błonie komórkowej

4. Elektroforeza DNA na żelu agarozowym

1. Autofagia polega na:

1. Otoczeniu przez błony ER organelli, która będzie trawiona

2. Pochłonięciu i strawieniu innych organelli wewnątrz komórki

3. Tworzeniu autofagosomów w następnie fuzji z lizosomem

4. Wszystkie odpowiedz są prawidłowe

1. Która odpowiedź jest błędna:

1. Pinocytoza jest procesem konstytutywnym tzn. wymaga ciągłego tworzenia pęcherzyków

2. Pęcherzyki pinocytarne są opłaszczone klatryną

3. Pęcherzyki pinocytarne ulegają internalizacji

4. Pęcherzyki pinocytarne tworzą pierwotne endosomy

1. Wirusy mogą wykorzystać do wejścia do komórki

1. Receptory i szlak RME

2. Pinocytozę

3. Fagocytozę

4. Transcytozę

1. Wyspecjalizowane pod względem funkcjonalnym przedziały komórkowe istnieją dzięki:

1. Białkom osadniczym

2. Białkom wydzielniczym

3. Lipidom błonowym

4. Glikolipidom błonowym