opis 5 06 poprawić

POLITECHNIKA WROCŁAWSKA JELENIA GÓRA 06.06.2014r.

ZAMIEJSCOWY OŚRODEK

DYDAKTYCZNY W JELENIEJ GÓRZE

WYDZIAŁ: INŻYNIERII ŚRODOWISK

Ćwiczenie projektowe –GAZOWNICTWO

Prowadzący:

dr inż. Sebastian Englart

Nazwa grupy: „POLIGAS”

Wykonali:

Adam Peterson 199694

Aleksandra Nowogrodzka 206105

Katarzyna Nowak 206090

Klaudia Gębczyńska 206104

Rok: II

Zajęcia: Inżynieria Środowiska

Zajęcia: Piątek 14.15-15.30

Rok ak.: 2013/2014

SPIS TREŚCI

1. DOKUMENTACJA PROJEKTOWA 3

2. OPIS TECHNICZNY 4

2.1. Przedmiot opracowania 4

2.2. Zakres opracowania 4

2.3. Część rysunkowa 4

2.4. Podstawa opracowania 5

2.5. Wykorzystane materiały 9

2.6. Ogólna charakterystyka jednostki osadniczej 9

2.7. Opis sieci gazowej 9

2.8. Opis przyłączy 10

2.9. Wytyczne wykonawcze 10

2.10. Wytyczne montażowe 11

2.10.1. Łączenie przewodów 5

2.10.2. Lokalizacja gazociągów 5

2.10. 3. Przejścia pod drogami 5

2.11. Próby szczelności 11

2.12. Warynki BHP przy budowie i użytkowaniu siezi gazowych z polietylenu 11

2.13. Uwagi końcowe 11

3. OBLICZENIA 12

3.1. Obliczenia zapotrzebowania na gaz dla klas 12

3.2. Dobór średnic dla gazociągu 14

4. SPIS TABEl 16

5. SPIS RYSUNKÓW 17

DOKUMENTACJA PROJEKTOWA

SPIS ZAŁĄCZNIKÓW

  1. Wniosek o zarejestrowanie firmy Poligas .

  2. Pełnomocnictwo dla osoby reprezentującej firmę.

  3. Wniosek o wydanie mapy do celów projektowych na potrzeby projektu GAZOWNICTWO 

  4. Wniosek o wydanie wypisu z zobowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (dokument Z1) wraz z załączoną listą działek

  5. Wniosek o ustalenie warunków zabudowy (dokument Z3) wraz z załączoną listą działek

  6. Wniosek o określenie warunków przyłączenia dla podmiotu ubiegającego się o przyłączenie do sieci gazowej deklarującego pobór paliwa gazowego w ilości nie większej niż 10m3/h

  7. Wniosek o określenie warunków przyłączenia dla podmiotu ubiegającego się o przyłączenie do sieci gazowej deklarującego pobór paliwa gazowego w ilości powyżej10m3/h

  8. Wniosek o pozwolenie na przejście przez ulicę sieci gazowej średniego ciśnienia (dokument Z7)

  9. Wniosek o pozwolene na wejście na nieruchomość (dokument Z7)

  10. Karty katalogowe urządzeń i materiałów rurociągu

  1. OPIS TECHNICZNY

    1. Przedmiot opracowania

Przedmiotem opracowania jest projekt techniczny sieci gazowej średniego ciśnienia w mieście Wrocław, którego mapa jest załączona do projektu.

Zadaniem sieci jest zaopatrzenie w gaz wszystkie budynki mieszkalne i poszczególne użyteczności publicznej znajdujące się wewnątrz obszaru zaznaczonego na mapie. Struktura sieci oparta jest na przewodzie magistralnym (oznaczonym na załączonej mapie) i sieci rozgałęźnej.

Zakres opracowania

  1. Zapewnienie prawidłowego obiegu dokumentów i przygotowanie kompletu dokumentacji

  2. Wykonanie opisu technicznego

  3. Wykonanie części obliczeniowej:

  1. Sporządzenie bilansu zapotrzebowania na gaz dla zaopatrywanego obszaru,

  2. Zaprojektowanie prowadzenia przewodów wzdłuż ulic

  3. Wyznaczenie zapotrzebowania na gaz dla poszczególnych odcinków obliczeniowych i przyłączy

  4. Dobór średnic na podstawie obliczeniowego przepływu gazu

    1. Część rysunkowa

  1. Trasowanie poziome sieci (mapa z zaznaczonymi trójnikami jak w profilu)

  2. Profil magistrali (trasowanie pionowe)

  3. Profil odcinka sieci gazociągowej

    1. Podstawa opracowania

Podstawę do opracowania projektu stanowi temat, wydany na zajęciach przez Prowadzącego – dr. inż. Sebastiana Englarta.

Wykorzystane materiały

Teren na którym projektowana jest sieć gazowa to obszar o zabudowie domów jednorodzinnych i wielorodzinnych. Zabudowa obszaru jest dość zwięzła. Wysokości bezwzględne terenu od 50 – 65 m n.p.m.

Opis sieci gazowej

Materiał potrzebny do budowy:

Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 26 kwietnia 2013r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać sieci gazowe i ich usytuawanie (Dz. U z 2010r. Nr 243, poz 1623, z późn. zm.)

Zaprojektowano gazociąg ułożony w ziemi. Na okres użytkowania zostaną wytyczone strefy kontrolowane, których linia środkowa będzie pokrywa się z osią rurociągu (nie należy stawiac w tych strefach budynków, urządzać stałych składów i magazynów, sadzić drzew, nie powinna być podejmowana żadna działalność mogąca uszkodzić gazociąg podczas jego eksploatacji). Szerokość stref kontrolnych powinna wynosić dla gazociągów niskiego i średniego ciśnienia 1,0 m.

Odległość pomiędzy powierzchnią zewnętrzna gazociągu i skrajnymi elementami uzbrojenia powinna wynosić nie mniej niż 40 cm, a przy skrzyżowaniach i zbliżeniach nie mniej niż 20 cm, jeśli gazociąg układany jest w pierwszej klasie lokalizacji (zabudowa jedno- lub wielorodzinna, rozwinięta infrastruktura podziemna, ulice drogi i tereny górnicze) równolegle do podziemnego uzbrojenia.

Podstawowe odległości dla trasowania gazociągów, na których opierało się podczas projektu przedstawiono poniżej w tab. 1

Tab. 1 Odległości podstawowe w poziomie dla trasowania gazociągów

Tabela zaczerpnięta z [2] (K. Bąkowski Gazyfikacji)

Rury ochronne gazociągów:

W celu ochrony rur przed naciskami przenoszonymi z powierzchni terenu - drogi zastosowano rury ochronne.

Aby rura ochronna mogła w pełni ochraniać rurę przewodową należy zadbać by:

Zabezpieczenie przed korozją

Złącza rur stalowych oraz metalowe części połączeń PE/stal należy izolować taśmami polietylenowymi POLYKEN.

Opis przyłączy

Trasa przyłączy oraz lokalizację skrzynek gazowych wolnostojących ustalono w uzgodnieniu z właścicielami posesji.

Każde z przyłączy rozpoczyna się od trójnika umiejscowionego na przewodzie w ulicy.

Wielkość przyłączy do domów jednorodzinnych przyjęto jako minimalną stosowaną DN20 (PE SDR 11). Średnie zapotrzebowanie na gaz dla pojedynczego budynku z pełnym wyposażeniem w urządzenia gazowe (klasa I) wynosi 1,05 m3/h. Przyłącza gazu zakończone będą kurkiem głównym umieszczonym w szafce gazowej o wymiarach 600 x 600 x 250mm usytuowanej na ścianie budynki. W szafce umieszczony zostanie także gazomierz oraz reduktor ciśnienia. Wszelkie przejścia przez ściany budynku należy prowadzić w rurach osłonowych.

Przyłącza gazu DN40 PE do budynków wielorodzinnych oraz użyteczności publicznej zakończone będą kurkiem głównym umieszczonym w szafce gazowej o wymiarach 600 x 600 x 250 mm zlokalizowanej na ścianach budynków. W szafce umieszczonej na budynku wielorodzinnym nie ma gazomierza głównego. Jest reduktor ciśnienia i kurek główny.

Zawór główny należy wykonać jako gwintowany. Drzwiczki powinny posiadać otwory wentylacyjne. Szafka powinna być zabezpieczona przed dostępem osób nieupoważnionych. Podejście pod zawór główny wykonać za pomocą wsporników stalowych. Odległość kurka głównego, montowanego przy ścianie lub we wnęce ściany budynku, od poziomu terenu oraz najbliższej krawędzi okna, drzwi lub innego otworu w budynku powinna wynosić co najmniej 0,5 m.

W zabudowie jednorodzinnej, zagrodowej i rekreacji indywidualnej, gdy kurek główny jest zainstalowany w linii ogrodzenia w odległości większej niż 10 m, należy na ścianie budynku dodatkowo zastosować zawór odcinający.

Wytyczne wykonawcze

Przed przystąpieniem do części obliczeniowej, na planie miasta, którego dotyczy ćwiczenie projektowe- Wrocław, wytyczono trasę gazociągu i przyłączy. Kierowano się przy tym przepisami regulującymi lokalizowanie gazociągów, tj.: rozporządzeniem wymienionym powyżej w punkcie 2.5.

W przypadku dużego zagęszczenia uzbrojenia podziemnego na trasie projektowanego rurociągu (w razie gdy nie ma innej możliwości) postanowiono przeprowadzić przez działki prywatne, uprzednio zwracając się o pozwolenie na takie postępowanie. Wszelkie roboty ziemne w miejscach takiego dużego zagęszczenia uzbrojenia podziemnego- 2,0 m przed i za- należy wykonywać ręcznie.

W razie gdy trasa projektowanego gazociągu kolidowałaby z rurociągami drenarskimi to należy je w miarę możliwości zabezpieczyć przed zniszczeniem. W przeciwnym razie odtworzyć przy pomocy rur drenarskich PCV-U z filtrem z włókna syntetycznego o średnicy odpowiadającej zniszczonym drenom.

Głębokość wykopu należy wykonywać w taki sposób, aby przykrycie wynosiło od 0,8/ 1,0m dla sieci gazowej oraz około 0,6 m dla przyłączy gazu.

Przewiduje się, że wykopy pod sieć gazową będą miały szerokość 0,5 m a pod przyłącza gazu 0,4 m. Dno wykopu przed przystąpieniem do prac należy dokładnie oczyścić z kamieni i korzeni oraz wygładzić podsypką piaskową o grubości nie mniejszej niż 10 cm.

W miejscach odgałęzień, łuków oraz zmiany kierunków należy zapewnić kompensację poprzez zastosowanie w tych miejscach elastycznej obsypki np. piasku. Zasypywać wykopy należy w możliwie najniższych dodatnich temperaturach otoczenia (np. wczesne godziny ranne).

  1. Wytyczne montażowe

    1. Łączenie przewodów

Planuje się łączenie odcinków rur gazociągu oraz przyłączy poprzez zgrzewanie elektrooporowe. Łączenie rur polietylenowych powinno być wykonane zgodnie z wcześniej opracowana kartą technologiczną rur z PE na każdy rodzaj zgrzewania i osobno dla każdego obiektu.

Montaż gazociągu powinien sie odbywać w temperaturze od 0° do 30° C. Gazociąg w wykopie należy układać luźno. Na gazociągu i przyłączach ułożyc taśmę sygnalizacyjną z wtopionym drutem nierdzewnym, a nad nimi w odległości min. 40 cm ułożyć należy taśmę ostrzegawczą żółtą.

Oznakowanie trasy gazociągu oraz zasuw doziemnych należy wykonać w terenie zabudowanym tabliczkami orientacyjnymi, a w terenie niezabudowanym słupkami betonowymi oznakowanymi. Odległość pomiędzy dwoma kolejnymi punktami oznakowanymi nie powinna być większa niż 500 m.

Odgałęzienia i załamania

Do wykonania odgałęzienia i załamania służą odpowiednie kształtki. Kształtki i rury w miarę możliwości powinny być wykonane przez jednego producenta. Kształtki łączone z rurami PE poprzez zgrzewania elektrooporowe.

Przejścia pod drogami

Przed przystąpieniem do prac ziemnych i montażowych w rejonie dróg powiatowych i gminnych należy w odpowiednim czasie powiadomić służby eksploatacyjne tych jednostek. W trakcie wykonywania prac ziemnych i montażowych należy stosować się do uwag zawartych w pismach uzgadniających przebieg projektowanego gazociągu w pobliżu obiektów administrowanych przez uzgadniające jednostki.

Próby szczelności

Podczas budowy i użytkowania sieci gazowych z polietylenu istnieją zagrożenia wpływające na warunki pracy:
- możliwość porażenia prądem przy wykonywaniu zgrzewania,

- możliwość poparzenia przy manipulowaniu płytą grzewczą,

-możliwość zapłonu lub wybuchu gazu przy pracach na czynnych gazociągach lub przy zagazowywaniu sieci.

W związku z powyższym, oprócz stosowania zasad BHP jak przy gazociągach stalowych należy zwrócić uwagę na poniższe zalecenia uwzględniające specyfikę prac przy rurach z PE:

- przy pracach ze zgrzewarkami należy przestrzegać zasad zawartych w instrukcji obsługi dostarczanych przez producentów urządzeń,

- przewód zasilający płytę grzewczą lub piłę elektryczną zgrzewarki o napięciu 220V musi mieć kabel uziemiający,
- przewody kablowe łączące zgrzewarkę ze źródłem energii elektrycznej muszą być typu „W” lub „OP” i odpowiadać wymaganym normom,

- agregat prądotwórczy musi być starannie uziemiony i obsługiwany zgodnie z fabryczną instrukcją obsługi,

- elektryczna płyta grzejna wraz z termoregulatorem musi być zerowana i starannie chroniona przed deszczem i wilgocią,

- zabrania się pozostawania bez obsługi włączonej do prądu płyty grzewczej,

- stanowisko zgrzewania nie może być zlokalizowane pod przewodami napowietrznej linii elektroenergetycznej jak również przy słupie linii wysokiego napięcia, minimalna odległość stanowisk zgrzewania od w/w obiektów winna wynosić w linii prostej 50m,

- przed przystąpieniem do prac na zagazowanym gazociągu PE należy z jego powierzchni odprowadzić ładunki elektryczne i wykonać uziemienie poprzez zwilżenie powierzchni rury szmatą nasyconą wodą z detergentem, szmata powinna łączyć rurę z wilgotną ziemią przez cały okres wykonywania prac,

- przy zagazowaniu gazociągu względnie wypuszczaniu z sieci gazu należy jako końcówki wyprowadzającej używać wyłącznie rur stalowych z uziemieniem,

- po zagazowaniu sieci z PE wszelkie dalsze prace należy traktować jako gazoniebezpieczne.

2.13. Uwagi końcowe

  1. Wszelkie prace należy wykonać zgodnie z technologią wykonawstwa, przepisami BHP

  2. Montaż przyłącza wykonać zgodnie z technologią łączenia rur PE (podaną przez producenta rur) oraz armatury od punktu włączenia ze spadkami określonymi na profilu podłużnym.

  3. Wykonawca powiadomi z dwutygodniowym wyprzedzeniem przed przystąpieniem do robót ziemnych wszystkich użytkowników uzbrojenia terenu, aby umożliwić im pełnienie nadzoru nad ich urządzeniami.

  4. Roboty ziemne w miejscach, gdzie znajduje się uzbrojenie, należy wykonywać ręcznie pod nadzorem użytkowników poszczególnych uzbrojeń.

  5. W przypadku natrafienia na urządzenia drenarskie i uszkodzenia ich wykopem gazociągowym należy je odbudować.

  6. Trasa gazociągu i armatura zabudowana powinny być trwale oznakowane w terenie.

  7. Należy dopilnować, aby powierzchnie przylgowe rur i kształtek wzajemnie do siebie pasowały.

OBLICZENIA

Dane do obliczeń:

  1. Ciśnienie na początku magistrali: 3,3 bar

  2. Ilość gazu na przesyle: 1500 tyś. m3 /h

  3. Przedział prędkości: 6 – 15 (max. 20) m/s

  4. Przedział spadków jednostkowych w sieci średniego ciśnienia: 0,2 – 0,7 bar a2 /km

  5. Rodzaj gazu: E (GZ50)

    1. Obliczenia zapotrzebowania na gaz dla klas.

Obszar przeznaczony do gazyfikacji podzielono na trzy klasy o różnym wyposażeniu odbiorców w urządzenia gazowe. Listę budynków w poszczególnych klasach załączono do projektu.

Klasa I osiedle domów jednorodzinnych jedno lub dwukondygnacyjnych oraz budynków szeregowych, gaz na cele: przygotowanie posiłków, ciepłej wody i ogrzewanie pomieszczeń, każdy z odbiorców zaopatrzony jest w kocioł gazowy dwufunkcyjny, bez zasobnika c.w.u., kuchnie wyposażone w kuchenki gazowe z piekarnikiem gazowym. Stan izolacji budynku dobry i bardzo dobry.

Klasa II gaz na cele: przygotowanie posiłków i ogrzewanie pomieszczeń, każdy z odbiorców zaopatrzony we własny kocioł gazowy jednofunkcyjny, kuchnie wyposażone w kuchenki gazowe z piekarnikiem elektrycznym. Stan izolacji budynku bardzo dobry lub zły.

Klasa III osiedle domów jednorodzinnych lub wielorodzinnych, gaz na cele: przygotowanie posiłków i przygotowanie ciepłej wody użytkowej, każdy z odbiorców zaopatrzony w przepływowy podgrzewacz c.w.u., kuchnie wyposażone w kuchenki gazowe z piekarnikiem. Ogrzewanie z innego źródła.

Zestawienie zapotrzebowania na gaz w poszczególnych budynkach przedstawiono w tabeli (Tabela 1)

Dokonano spisu wszystkich budynków według ulic oraz określono ich powierzchnie użytkowe. Powierzchnia użytkowa, to powierzchnia budynku (odczytana z mapy) pomnożona razy ilość kondygnacji.

Na podstawie powierzchni użytkowej, określono wskaźnikowo zapotrzebowanie na energię w celu pokrycia strat ciepła przez przegrody. W zależności od rodzaju izolacji cieplnej budynku, w przeliczeniu na 1 m2 powierzchni ogrzewanej straty ciepła wynoszą:

Zużycie gazu przez urządzenia gazowe, zasilane gazem GZ 50 odczytano z Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 26 kwietnia 2013r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać sieci gazowe i ich usytuawanie (Dz. U z 2010r. Nr 243, poz 1623, z późn. zm.)

Dla każdego budynku określono ilość łazienek i określono moc cieplną kotłów (analogia do podgrzewaczy przepływowych) na potrzeby c.w.u.

Po zliczeniu zapotrzebowania na gaz każdego z budynków należy określić prognozowany godzinowy pobór, ponieważ nie wszyscy użytkują urządzenia gazowe w tym samym czasie. Przez to rzeczywiste obciążenie przewodu jest znaczenie mniejsze. Należy przyjąć odpowiednie współczynniki jednoczesności działania urządzeń gazowych. Do obliczeń zastosowano metodę niemiecką wg DVGQ-TRGI-86. W metodzie współczynniki jednoczesności są zmienne w przypadku zasilania do 50 urządzeń . Powyżej 50 współczynniki są stałe.

Wykonane obliczenia zostały zebrane w tabeli (tabela 2)

Dobór średnic dla gazociągu

Do budowy gazociągu wykorzystano rury PE.

Dobrane średnice przedstawiono w tabeli [tabela 2].

Założenia projektowe:

3,3 bar

1,5 tyś m3/h

6÷15 (max20) m/s

0.2÷0.7 bar.a2/km

Dokonano doboru średnic na podstawie optymalnej prędkości przepływu gazu.

Znając obciążenia obliczeniowe odcinka gazociągu i zakładając określone optymalne prędkości przepływu obliczono średnicę wewnętrzne średnice rur DN z wzoru:

Gdzie:

Qp – obciążenie przewodu pod ciśnieniem ruchowym, m3/h

wg – prędkość przepływu gazu, m/s

p – nadciśnienie, bar

Dla rur średniego ciśnienia Qp obliczamy ze wzoru:

Określenie długości odcinka przewodu oraz miejscowej straty ciśnienia:

Po określeniu długości odcinka, ze względu na występujące opory miejscowe obliczono długości zastępcze, czyli długość geometryczna + dodatek 10 %.

Gdzie:

Lz – długość zastępcza ; m,

Li – długość geometryczna ; m,

Określenie spadku ciśnienia Δpj gazu na danym odcinku:

Po odczytaniu z nomogramu szukanych wielkości wyznaczono spadki ciśnienia na odcinkach z zależności:

Gdzie:

Obliczenie ciśnienia początkowego i końcowego rozpatrywanego gazociągu:

Ciśnienie początkowe gazociągu założono na podstawie tematu projektu - 3,3 bar.

Dla dalszych obliczeń ciśnienie końcowe jednego odcinka zgodnie z kierunkiem przepływu gazu stanowiło jednocześnie ciśnienie początkowe następnego.

Ciśnienie końcowe oblicza się z zależności:

Gdzie:

pp – ciśnienie początkowe ; bar,

pk – ciśnienia na końcu odcinka ; bar,

  1. SPIS TABEL

  1. SPIS RYSUNKÓW

  1. Plan sytuacyjny sieci gazowej

  2. Przebieg planowanego gazociągu


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
opis techniczny poprawiony (2)
Opis techniczny poprawoiny, Inżynieria Środowiska, Gospodarka odpadami
opis techniczny poprawny, Przodki, drogi
Opis Przemo poprawiony id 33717 Nieznany
Egzamin zima 2011 2012 02 06 poprawkowy
SW opis do poprawy
Opis techniczny poprawoiny
Szczegółowy opis projektu poprawiony
opis slajow do prezentacji poprawionej 2
06 Opis Stat, Studia, Rok III, Rynek nieruchomości
Opis techniczny INSTALACJE 06 14
KUBICKA M OPIS POPRAWIONY FORMAT B5
poprawiam opis techniczny, BUDOWNICTWO, INŻ, semestr 5, Konstrukcje Metalowe, opistechniczny
kolokwium z czas. gram. opis. (poprawa), Filologia polska I st, GRAMATYKA OPISOWA, GRAMATYKA OPISOWA

więcej podobnych podstron