1 Prawo Lamberta – Beera

Promieniowanie elektromagnetyczne przechodząc przez materie doznaje osłabienia.

Prawo Lamberta

P^D-moc promieniowania po pzejściu przez absorbent o grubości d P0—moc promieniowania padającego k- współ.osłabienia

Prawo Beera – dla pewnych roztworów o małym stężeniu współczynnik osłabiania k jest proporcjonalny do stężenia k=a_λc gdzie a – współ. Absorpcji c – stężenie r-u. Prawo Beera stosuje się do subst. Które wraz ze zmianą stężenia nie zmieniają swojej budowy czyli dla subst niezjonizowanych lub całkowicie zjonizowanych.

Łącząc te prawa otrzymamy: (rysun)

Obliczanie stężeń I sposób: przy roznych stężeniach dobiera się grubość absorbujących warstw tak, żeby strumienie które przez nie przeszly były jednakowe , wtedy z zaleznosci cx*dx=cd możemy wyznaczyć cx , dx i d grubości warstw danego r-u dla znanego stężenia c i nieznanego cx -> zasade te realizuje kalorymetr Duboscqua II sposób: mierzymy moce promieniowań P_D i P_DX po przejściu przez absorbent dla znanych i nieznanych stezen przy stalej d przy określonej lambda Otrzymujemy . Robimy pomiar dla 2 r-ów o znanym stężeniu aby wyliczyć 1/ad P_D0-moc promieniowania osłabionego przez wszelkie przyczyny niezmienne w trakcie pomiarów P_D/p_d0 =τ (przepuszczalność) ->dla wyznaczonego stężenia sporządzamy wykres τ© na podstawnie wyników pomiarów roztworów i znanym stężeniu. Nastepnie wykonujemy pomiar przepuszczalności roztworu o nienzanym stężeniu cx i z wykresu odczytamy wartość tego stężenia.

Warunki: aby było spełnione prawo LB *wiazka promieniowania musi być monochromatyczna(barw otrzymanych przez rozszczenienie swiatla bnialego) *wiazka promieniowania skolimowanego (promienie równoległe)

2. Dyspersja oporu tk.mięsniowej : właściwości elektryczne tkanek są określone przez jej opór i pojemność.

(wykres) –możemy wyroznic trzy zakresy dyspersji, każdy z nich możemy powiazac z mechanizmami polaryzacji: dyspersja alfa- polaryzacja powierzchniowa, beta skutek polaryzacji dipolowej bimolekuł(białek) oraz polaryzacji błon komórkowych (kompleksów molekularnych tworzących te błony) gamma-wiaze się z polaryzacją dipolową wywołaną drganiami relaksacyjnymi cząsteczek wody. Metody polaryzacji: a)(rysun)dipolowa- uczestniczą w niej trwałe dipole którymi w tkance są całe biomolekuły – stałe pole elrktryczne powoduje ze po pewnym czasie polaryzacja osiąga stan w którym wszystkie dipole sa zorientowane wzdłuż linii sil pola z dokladnoscia na jaka pozwalają im ruchy cieplne. Zdolnosc cząsteczek dipolowych do polaryzowania się okresla czas relakacji. (wzor) τ-czas relaksacji ᶮ -lepkosc środowiska T –temp r-promien cząsteczki k-stala Boltzmana. b)(rysun) jonowa – uczestniczą w niej jony zawarte w ograniczonej blonie komórkowa obj. Dla których blona jest nieprzepuszczalna. Umiezczenie kom. w stalym polu elektrycznym powoduje rucgh wszystkich jonów w wyniku dzialan sil pola – trafiają one na nieprzepuszczalna blone – dochodzi do nagromadzenia kationów w jednej części i anionow po przeciwnej komórka staje się dipolem elektrycznym. C) miedzywarstwowa-uczesnicza jony przechodzące przez granice dwóch warstw o roznych przewodnościach właściwych ᵞ1rózne od ᵞ2 , gdy ᵞ1> ᵞ2 to liczba joinow przechodzących z warstwy 1 do 2 jest wieksza. W wyniku tego na granicy warstw nastepuje gromadzenie ładunków elektrycznych – powstaje warstwa elektryczna podwojna. Czas w jonowej i miedzywarstwowej jest zależny od u(ruchliwość jonów)

(wzor) v-predkosc jonow w polu E-natezenie jednostkowe pola ni-lepkosc z –wartosciowaosc jonu, e –ladunek elektronu r-promien jonu.

3) Luminescencja-tzw.zimne świecenie, zjawisko emisji fal świetlnych przez ciała(luminofory) wywpołane inną przyczyną niż rozgrzanie ich do odpowiednio wys.temp.np. światle, energia leketryczna, chemiczna i mechaniczna. Fotoluminescencja- wywolana przez pochloniecie promieniowania elektromagnetycznego z obszaru widzialnego, ultrafioletu lub podczerwieni. W tym zjawisku sluszna jest regula Stokesa – dlugosc fali swiatla pobudzającego powinna być mniejsza niż dl.fali swiatla luminescencji(emitowanego) λ _p,< λ_e

(rysun)W –energia stracona w przejściach bezpromienistych. –Fluoroscencja-gdy elektron przechodzi bezpośrednio z stanu wzbudzonego do stanu o niższej energii. Fosforoscencja- czasteczka przechodzi do stanu podstawowego, odbywa się to na drodze promienistej. (rysun)

Metody: a)elektroluminescencja-pod wpływem pradu elektrycznego b)chemiluminescenja-swiecenie w trakcie reakcji chemicznych [bioluminescencja-swiecenie narzadow] c)tryboluminescencja-wywołana czynnikiem mechanicznym np.tarciem d)scyntylacja-emisja światła pod wpływem promieniowanie jonizującego [rentgenoluminescencja-promieniowanie x, radioluminescencja-wywolana alfa gamma beta] e)sonoluminescencja-wywolana ultradźwiękami

4. Uklad zastępczy komórki

Stymulujemy zachowanie się obiektow zywych kombinacjami obwodów. Przykladem jest układ Schwarza (rysun) R_{m -} opór elektryczny rzeczywsty i C_m –pojkemność elektryczna błony, R_i-opor cytoplazmy R_p opor rzeczywisty plynu pozakomórkowego. Nie wystepuje indukcyjność- obiekty biologiczne nie wykazują takiej właściwości.