11. REMONT PRZEWODÓW KANALIZACYJNYCH W TECHNOLOGII RELININGU. Relining długi i krótki: Długi- wciągnięcie do starego tunelu nowej rury i wypełnienie odpowiednim iniektem przestrzeni miedzy ich ścianami. Do osuszonego i wyczyszczonego przewodu wciąga się nową rurę o nieco mniejszej średnicy (powstaje przestrzeń). Przy małych średnicach można wykorzystać studnie rewizyjne. Częściej wykonuje się wykop startowy długości kilku metrów. Rurę montuje się pod wykopem startowym i podaje na rolkach. Zwykle wykonuje się odcinki 100-300m. Z wykorzystaniem studzienki można wykonać rurę w obu kierunkach. Odcinki rur łączy się przez zgrzewanie lub spawanie. Przestrzeń miedzy starą rurą a nową wypełnia się iniektem (zwykle cementowo-popiołowym o wytrz. 5-10 MPa). Najczęściej do renowacji sieci wodociągowych, rzadziej do kanalizacyjnych, gazowych. Krótki- przez studnie lub wykop startowy do starej rury wprowadza się krótkie odcinki rur. Można wprowadzać przewody o dowolnym kształcie przekroju. Odcinki rur wykonuje się z tworzywa GRP (żywica +włókno szklane) lub PCV lub wykorzystuje się gotowe prefabrykaty o dł. od 1-6m. Nowa rura ma mniejszą średnicę przez co tworzy się pustka miedzy nowym a starym przewodem. Przestrzeń napełnia się iniektem (cementowo- popiołowym lub spienionym zaczynem) po ustabilizowaniu profilu aby nie zmieniać rzędnych przewodu?. Dużą wadą jest istotne zmniejszenie przekroju (i tym samym przepływu). Zaleta jest pełna kontrola nośności. Nie zawsze konieczne jest zamkniecie naprawianego przewodu w czasie układania (dopiero przed wprowadzeniem iniektu). RYS.
12 . TROLINING – REMONT Do oczyszczonego przewodu wciąga się preliner (rękaw z tworzywa sztucznego) mający za zadanie umożliwić dalsze prace. Wykorzystuje się go, gdy następują przecieki do kanału lub gdy ściana konstrukcji jest mocno uszkodzona. Następnie wprowadza się inliner (rękaw wewnętrzny) pokrytego kołkami (dystans między pre- i inlinerem). Powstałą przestrzeń wypełnia się iniektem polimerowocementowym o dużej wytrzymałości. Przed wtłoczeniem iniektu należy przewód zaślepić i wypełnić sprężonym powietrzem aby w trakcie wprowadzania iniektu nie tracił kształtu (do dużych średnic stosuje się szalunki). W przestrzeń między pre- i inlinerem można wprowadzić np. przewody światłowodowe. Zalety: *rękaw doskonale dopasowany do kształtu starego przewodu; *możliwość naprawy przewodu o dowolnym kształcie; *można naprawiać przewody w niewielkim łuku; *gładkie ściany – małe opory ruchu; *powierzchnia wewnętrzna (polietylenowa) o dużej odporności chemicznej i na ścieranie. Wady: *max przewodu naraz; *należy wykonać bardzo dokładnie, przestrzeń między pre- i inlinerem musi być dokładnie wypełniona iniektem; *iniekt drogi i nie można go niczym zastąpić. Do dużych średnic i dla dużych obciążeń stosuje się maxi trolining. Pre- i inliner wykorzystywany jest jako szalunek – między nimi wykonuje się konstrukcję żelbetową. (RYS)
13. REMONT PRZEWODÓW KANALIZACYJNYCH METODĄ UTWARDZONEGO REKAWA. Metoda polega na wprowadzeniu do wnętrza wyczyszczonego kanału tzw. linera (rękawa z tkaniny poliestrowej lub włókna szklanego) czyli utwardzonego rękawa (utwardzonego na miejscu). Rękaw nasączony jest żywicą epoksydową (droższa rzadko) lub poliestrowa (lub winyloestrową wyższa odporność chemiczna i na wysokie temp) .Przed nasączeniem odsysamy powietrze i przepuszczamy przez wałek nasączający. Tak przygotowany rękaw wprowadza się do istniejącego przewodu. Potem wypełnia się go aby ściśle przylegał do ścianek i utwardza (sposób zależy od żywicy) w temp. otoczenia lub gorąca para wodną, wodą, promieniami UV (za pomocą wprowadzonej lampy). Podgrzewanie przebiega w temp. 85oC utrzymywaniu jej od 3-5h i powolnym ochładzaniu. Po utwardzeniu mamy rurę w rurze. W rękawie wykonujemy otwory na dobiegające kanały za pomocą małego robota z frezem, który także zakłada kształtke na łącznikach RYS. Zalety : - dopasowanie do każdego kształtu rury (ale tylko kołowej), -dostęp przez studzienki rewizyjne (rękaw prowadzony przez inwersję – wywracania pod cisnieniem), -szybka metoda kilkaset metrów dziennie, -w każdego rodzaju przewodach, -przewody mogą być ułożone w dowolnym kierunku, -eliminacja większych wycieków, -Można naprawiać kanału z każdego materiału, -zwiększenie przepustowości (gładkie powierzchnie), -całkowite zabezpieczenie antykorozyjne, -wzmocnienie konstrukcji, -duża szczelność nowego przewodu
14. CIASNOPASOWANE WYKŁADZINY Z PEHD – REMONT Metoda renowacji bezwykopowej metodą „closefit”. Rury można dostarczać w długich odcinkach, czyli można wykonywać odcinki przewodów o dużych długościach (nawet do ) i średnicach do DW500 (?). Przewody reliner są wprowadzane przez wykop lub studnie rewizyjne o szer >= . Przy kanalizacji grawitacyjnej można wykorzystywać istniejące średnice. Po sprawdzeniu i oczyszczeniu przewodu można wprowadzić rurę. Kiedy rura jest już przeciągnięta poddaje się ją procesom odkształcenia. Para pod ciśnieniem powoduje, ze rura odzyskuje swój pierwotny kształt i wyściela ściany wewnętrzne starego przewodu. Po schłodzeniu tworzy się wykładzina ciasnopasowana. Na końcu rur (?) robi się przyłącza i połączenia z istniejącymi przewodami. Początkowo wykładziny stosowano do przewodów gazowych lub wodociągowych. Dziś, ze względu na dużą odporność, ścieranie i obecność innych materiałów (podobnych) na rynku wykorzystuje się do napraw kanalizacji deszczowych.