I. Formułowanie problemów
dydaktyczno-wychowawczych |
Paweł Kowalski, uczeń 1 klasy Szkoły Podstawowej nr 9 w Olsztynie.
Przedmiotem diagnozy jest autyzm.
Jakie są przyczyny zaburzenia?
Jakie skutki społeczne i zdrowotne wywołuje zaburzenie?
Na jakim etapie jest zaburzenie?
|
| II. Etap diagnozy |
1.Paweł Kowalski, uczeń klasy 1 klasy Szkoły Podstawowej nr 9 w Olsztynie.
ul. Dworcowa 35/2 10-444 Olsztyn
2.lista symptomów:
Autystyczna izolacja Niezdolność do interakcji społecznych Zaburzenia mowy (odwracanie zaimków) Nadmierne porządkowanie zabawek Przyzwyczajenie do jednej zabawki Słaby kontakt wzrokowy Nie uśmiecha się
3.Problem zauważono(najpierw rodzice, potem nauczyciele) w wieku 3 lat. Problem rozwija się dynamicznie.
Przyczyny:
Ekonomiczne-brak Społeczne-od najmłodszych lat bardzo słaby kontakt z rówieśnikami, brak rodzeństwa Biopsychiczne-intensywna antybiotykoterapia w okresie niemowlęcym, wrodzona toksoplazmoza Genetyczne-posiadanie genu EN 2
4.
Pierwsze symptomy choroby zauważyli rodzice w momencie gdy syn miał 3 lata-słabo mówił, nie chciał bawić się z rówieśnikami. W wieku od 4 do 5 lat objawy trochę się uspokoiły, chłopiec chętniej bawił się z innymi dziećmi, jednocześnie był przy tym bardzo ostrożny. Jednak po 5 r.ż objawy powróciły i w podobnym stopniu utrzymują się do dnia dzisiejszego.
5.Badania jakościowe
Badania genetyczne dowiodły istnienie genu EN 2 na chromosomie 11. Psycholog stwierdził zaburzoną samoocenę u chłopca, lękliwość, strach przed otaczającym światem. Pedagog stwierdził, że dziecko wyraźnie odstaje od grupy rówieśniczej, jest wyizolowane z grupy.
W obecnej sytuacji zaleca się dodatkowe badania specjalistyczne.
Drugi etap badań potwierdził istnienie autyzmu u chłopca. W tym wypadku mamy doczynienia z zaburzeniem sprzężonym : autyzm+lękliwość+niska samoocena.
6.Prognoza
Negatywna: zaburzenie będzie się pogłębiać i utrwalać Pozytywna: po włączeniu terapii i diety złagodzą się symptomy zaburzenia, lecz nie możliwe jest całkowite jego cofnięcie. |
| III. Etap projektowania rozwiązań |
Cel1:praca nad samooceną i lękiem chłopca
Cel2:praca nad integracją chłopca z rówieśnikami
Cel3:praca nad złagodzeniem symptomów zaburzenia
Metody:
Ad.celu1:indywidualne spotkania z psychologiem
Ad.celu2: pogadanki, warsztaty integracyjne w klasie
Ad.celu3:dogoterapia,wprowadzenie diety bez glutenu i kazeiny, włączenie farmakoterapii
|
| IV. Etap wdrażania projektu |
1.Psycholog odbył planowany cykl zajęć w trakcie których minimalnie wzrosła samoocena chłopca. Natomiast jego lęk, który odczuwał wobec otaczającego świata zmalał. Chłopiec zyskał większe zaufanie do ludzi.
2.W przeciągu ostatnich 4msc wychowawca wraz z pedagogiem przeprowadzili 8 warsztatów integracyjnych oraz uświadamiających inne dzieci na temat autyzmu.
3.Dogoterapia przyniosła oczekiwane efekty. Dołączając do tego terapię dietę i farmakoterapię zauważono znaczne wyhamowanie zaburzenia. |