Roma Wajer

Edukacja przedszkolna

I terapia pedagogiczna

Scenariusz zajęć

1. Prowadzący: Roma Wajer

2. Temat: „Chorym kotek” – jakie przedmioty można spotkać u lekarza.

3. Cele:

- ogólne:

Omówienie wiadomości na temat przychodni lekarskiej,

Słuchanie wiersza S. Jachowicza „Chory kotek”,

Ćwiczenia mięśni dłoni – lepienie z masy solnej

- szczegółowe:

Dziecko wie po co chodzi się do przychodni,

Dziecko wie kto pracuje w przychodni,

Dziecko wie jaki strój nosi lekarz, pielęgniarka,

Dziecko umie wypowiedzieć się na temat treści wiersza,

Dziecko wie, gdzie w sali znajduje się kącik „zabiegowy”,

Dziecko potrafi lepić przyrządy medyczne z masy solnej.

4. Formy pracy:

- indywidualna

- zbiorowa

5. Metody:

- oparte na słowie,

- oparte na zadaniu

6. Środki dydaktyczne:

Masa solna, fartuch, czepek, słuchawki, strzykawki, tabletki, maseczka.

Tok zajęć	Czynności nauczyciela	Czynności ucznia
1. Czynności orientacyjno – porządkowe.	Nauczyciel wita się z dziećmi. Zaprasza wszystkich, aby usiedli przed nim w siadzie skrzyżnym.	Dzieci witają się z nauczycielem, siadają wokół nauczyciela.
2. Wprowadzenie w tematykę zajęć.	Nauczycielka przebrana jest za pielęgniarkę, pyta więc dzieci czy wiedzą kto nosi taki strój. - a gdzie ostatnio byliście z Panią na wycieczce? - w tym miejscu noszą właśnie takie stroje jak ten, który mam dzisiaj na sobie.	Dzieci odpowiadają na pytania, opowiadają gdzie były i co widziały.
3. Uświadomienie celów.	Ja przebrałam się dzisiaj dla Was za pielęgniarkę, bo będziemy dziś mówić o tym, co jest pielęgniarce i lekarzowi potrzebne do tego, żeby nas wyleczyć.	Dzieci słuchają.
4. Realizacja tematu. - wiersz S. Jachowicza „Chory kotek” - rozmowa na temat treści wiersza - rozmowa na temat przyrządów medycznych	Posłuchajcie uważnie wiersza S. Jachowicza„Chory kotek” Stanisław Jachowicz „Chory kotek” Pan kotek był chory i leżał w łóżeczku, I przyszedł pan doktor: „Jak się masz, koteczku”! — „Źle bardzo...” — i łapkę wyciągnął do niego. Wziął za puls pan doktor poważnie chorego, I dziwy mu śpiewa: — „Zanadto się jadło, Co gorsza, nie myszki, lecz szynki i sadło; Źle bardzo... gorączka! źle bardzo, koteczku! Oj! długo ty, długo poleżysz w łóżeczku, I nic jeść nie będziesz, kleiczek i basta: Broń Boże kiełbaski, słoninki lub ciasta!” — „A myszki nie można? — zapyta koteczek — Lub z ptaszka małego choć z parę udeczek?" — „Broń Boże! Pijawki i dyjeta ścisła! Od tego pomyślność w leczeniu zawisła”. I leżał koteczek; kiełbaski i kiszki Nie tknięte, zdaleka pachniały mu myszki. Patrzcie, jak złe łakomstwo! Kotek przebrał miarę; Musiał więc nieboraczek srogą ponieść karę. Tak się i z wami dziateczki stać może; Od łakomstwa strzeż was Boże! Przeczytam ten wiersz jeszcze raz, a Wy uważniej słuchajcie, żebyście umieli odpowiedzieć na moje pytania. - o kim jest mowa w wierszu? - dlaczego kotek jest chory? - czy dobrze zrobił jedząc tyle? - kogoś z Was też kiedyś bolał brzuch z przejedzenia? - a kto przyszedł do kotka? - co ma przy sobie lekarz albo pielęgniarka? - widzieliście już kiedyś takie przedmioty jak trzymam w ręce? - to są przyrządy, które są potrzebne lekarzowi, pielęgniarce do tego, żeby leczyć. - zostawię Wam niektóre z tych przedmiotów. Gdzie je umieścicie? W jakim kąciku?	Dzieci słuchają wiersza. Dzieci odpowiadają na pytania nauczyciela. Dzieci oglądają przyrządy medyczne. Dzieci zanoszą przedmioty do kącika „zabiegowego”.
5. Ćwiczenie utrwalające. - ćwiczenia mięśni dłoni	- teraz każdy z Was przygotuje z masy solnej jeden, bądź kilka przyrządów medycznych. Najpierw jednak musimy dobrze rozgnieść naszą masę solną. - najpierw ugniatamy naszą masę w rączkach – najpierw w prawej, potem w lewej, - robimy kulę, kulamy masę po stoliku, najpierw prawą, potem lewą rączką, - teraz robimy wałeczki (prawa, lewa ręka) - teraz, gdy nasza masa gotowa jest już do użycia, możemy robić te przyrządy, które najbardziej się nam podobały.	Dzieci ugniatają masę. Dzieci wykonują przyrządy medyczne z masy solnej.