1. ogrzewanie niskotemperaturowe,

Niskotemperaturowy:

Temperatura wody zasilającej nie przekracza zazwyczaj 50’C. System przeznaczony jest do współpracy z kotłem kondensacyjnym i pompą ciepła. Kotły gazowe tradycyjne i olejowe współpracują zarówno z instalacją nisko-, jak i wysokotemperaturową. W przypadku gdy grzejniki miałyby współpracować z systemem niskotemperaturowym, trzeba zwiększyć ich powierzchnię. Najpopularniejszym typem ogrzewania niskotemperaturowego jest ogrzewanie podłogowe.

Instalacje niskotemperaturowe to takie, w których nominalna temperatura wody zasilającej jest niższa niż 50°C. Powyżej tej wartości instalacje traktowane są jako standardowe, czyli wysokotemperaturowe. Niska temperatura zasilania związana jest przede wszystkim z rodzajem źródła ciepła. W praktyce dotyczy to dwóch rozwiązań – instalacji z kotłem kondensacyjnym oraz z pompą ciepła. Uzyskują one bowiem najwyższą sprawność przy niskich temperaturach, co w przypadku pomp ciepła istotnie wpływa na koszty eksploatacji.

Jednak obniżenie temperatury wody zasilającej wiąże się z koniecznością zwiększenia powierzchni grzejników lub zainstalowania ogrzewania podłogowego, co nie zawsze jest możliwe (brak miejsca do zamontowania dodatkowych grzejników, ograniczona powierzchnia podłogi, na której można ułożyć ogrzewanie).

2. zawór podpionowy,

Decydujące znaczenie dla zapewnienia równomierności obiegów mają ciśnienia panujące pod pionami (gdy będziemy mieć równomierny rozkład ciśnień w instalacji – strat ciśnień na pionach). Funkcję regulowania ciśnienia na pionach spełniają zawory podpionowe. Równoważenie instalacji można dokonywać za pomocą zaworów podpionowych lub równoważeniem hydraulicznym, czyli poprzez wyrównanie ciśnień- wszystkie ciśnienia do odbiorników muszą być identyczne.

Stosując podpionowe zawory różnicy ciśnienia otrzymuje się właściwe przepływy i różnice ciśnienia w każdym pionie dla maksymalnego i minimalnego przepływu, a także większe spadki temperatury w instalacji. Korzystne jest stosowanie tych regulatorów łącznie z pompą obiegową sterowaną przetwornikiem różnicy ciśnień (z regulowaną automatycznie prędkością obrotową).

1. algorytm obliczania charakterystyki energetycznej,

4. schemat układu dwudrożnego z armaturą regulacyjną,

5. podział sieci ciepłowniczych ze względu na potrzeby cieplne,

Ilość przewodów: Jednoprzewodowe, Dwuprzewodowe, Trój- i czteroprzewodowe.
Sposób połączenia źródła i odbiorników (układ geometryczny):
Pajęcza - Każdy budynek wówczas jest połączony ze źródłem ciepła odrębnym przewodem. kosztowna, niezawodna w ruchu. Sieci takie realizuje się tylko na niewielkim obszarze,
Promieniowa - Przewód zasilający wychodzący ze źródła ciepła rozgałęzia się na mniejsze odcinki. stosowany w sieciach ciepłowniczych, niski koszt budowy.
Pierścieniowa - możliwe jest zasilanie odbiorców ciepła z kierunków, co jest gwarancją dużej niezawodności Rozdzielcza.
Podział ze względu na budowę: Podziemne, Napowietrzne

6. schemat obliczania pompowej instalacji co

Instalacja centralnego ogrzewania - ogrzewanie pompowe

Ogrzewanie pompowe jest obecnie najczęściej stosowanym rozwiązaniem w instalacjach centralnego ogrzewania w domach jednorodzinnych. Do wymuszania ruchu wody w instalacji wykorzystywana jest pompa obiegowa.

Dzięki niej możemy pokonywać duże opory hydrauliczne powstające przy przepływie wody w rurach o dużo mniejszych średnicach niż w ogrzewaniu grawitacyjnym. Dodatkowo instalacje pompowe nie mają ograniczeń związanych z ich wielkością i rozległością.

Podstawowym, najczęściej stosowanym systemem prowadzenia rur jest system dwururowy. Każdy grzejnik podłączony jest indywidualnie do pionów zasilającego i powrotnego. Dzięki temu temperatura, która panuje na dopływie do poszczególnych grzejników, jest bardzo podobna. Regulacja temperatury grzejnika odbywa się za pomocą zaworu regulacyjnego umieszczonego przy nim. Instalacje dwururowe mogą być z rozdziałem górnym lub dolnym

Drugą możliwością prowadzenia przewodów jest system jednorurowy. Jeżeli połączymy je szeregowo, uzyskamy najtańszy i najprostszy rodzaj instalacji. Woda grzewcza przepływa po kolei przez wszystkie grzejniki.

1. ogrzewanie wysokotemperaturowe,

Wysokotemperaturowy:

Temperatura wody zasilania wynosi 80’C. Przeznaczony jest do współpracy z kotłem na paliwa stałe. Kotły gazowe tradycyjne i olejowe współpracują zarówno z instalacją nisko-, jak i wysokotemperaturową. Dedykowany jest instalacji grzejnikami.

2. algorytm obliczenia instalacji pompowej,

3. omówić funkcję węzłów cieplnych,

1. Węzły indywidualne:

• Bezpośrednie: strumieniowe, zmieszania pompowe, zawory redukcyjne,

• Pośrednie: wymiennik ciepła.

1. Węzły grupowe:

• Jednofunkcyjne: centralne ogrzewanie, ciepła woda użytkowe, dwufunkcyjne,

• Wielofunkcyjne: równoległe, szeregowe, szeregowo- równoległe.

Podział węzłów ciepłowniczych wg kryteriów:

– Lokalizacyjnych (indywidualny, grupowy, mieszkaniowy)

– Funkcji (c.o.,c.w., c.t.)

– Rozdziału instalacji wewnętrznej od sieci ciepłowniczej (pośredni,

bezpośredni)

– Sposobu transformacji parametrów (z pompą

strumienicową, zmieszania pompowego, wymiennikowy)

– Sposobu przygotowania c.w.(przepływowy, z zasobnikiem i pompą

ładującą, z podgrzewaczem pojemnościowym)

– Sposobu połączenia węzła c.o. i c.w. (równoległy, szeregowo-równoległy, szeregowo-szeregowy, I°i II°)

http://www.iko.pwr.wroc.pl/PracowDrct/Maciej_Miniewicz/OiC_1_W3.pdf tutaj jest ponad 200 slajdów o węzłach ciepłowniczych

Węzeł cieplny to zespół urządzeń łączących sieć cieplną znajdującą się na zewnątrz obiektu zaopatrzenia w ciepło z instalacją wewnętrzną obiektu.

Zadaniem węzłów cieplnych jest rozdział dostarczonego siecią ciepła do poszczególnych gałęzi odbiorczych, jak również miejscowa regulacja czynnika grzewczego i kontrola pod względem bezpieczeństwa procesu rozdziału energii i pracy poszczególnych urządzeń. Z tego względu w węźle cieplnym zlokalizowane są urządzenia służące do:

• wymiany ciepła pomiędzy siecią cieplną a odbiorcami

• odcięcia dopływu czynnika,

• oczyszczania dopływającego czynnika,

• zmiany parametrów czynnika,

• kontroli bezpieczeństwa,

• pomiaru i regulacji poszczególnych parametrów (temperatur, ciśnień, przepływów)

Energia cieplna w postaci gorącego strumienia wody jest transportowana od źródła (elektrociepłownie, kotłownie) do indywidualnych odbiorców poprzez sieć cieplną. Węzły cieplne są łącznikami pomiędzy siecią cieplną a instalacjami wewnętrznymi.

Aby optymalnie zapewnić wszystkim odbiorcom dostawę ciepła w odpowiedniej ilości, temperaturze oraz zoptymalizować transport, parametry temperaturowe oraz ciśnienie wody, jako nośnik cieplny, są wyższe, aniżeli te, które możemy stosować w instalacjach wewnętrznych. Zadaniem węzłów cieplnych jest zatem dostosowanie parametrów termodynamicznych (temperatury oraz ciśnienia) wody do potrzeb odbiorcy, a także regulacja ilości dostarczanej energii oraz jej pomiar. Urządzenia węzłów ciepłowniczych zapewniają więc: kontrolę pracy zewnętrznej sieci ciepłowniczej i instalacji odbiorczych, zabezpieczenie wewnętrznych instalacji (przed nadmiernym wzrostem ciśnienia i temperatury wody) oraz pomiar zużycia ciepła.
Można powiedzieć, iż węzeł cieplny jest zespołem urządzeń (wymienniki ciepła, pompy, naczynia wzbiorcze, liczniki ciepła, regulatorów, itd.), armatury (zawory zabezpieczające, zwrotne, odcinające, odpowietrzniki, filtry, termometry, manometry, itd.) oraz rurociągów z izolacją, spełniających powyższe cele. Bardzo ważnym elementem, zapewniającym prawidłową pracę urządzeń oraz dostosowanie parametrów do potrzeb odbiorcy, jest automatyka nadzorująca pracę całego układu.
Obecnie stosuje się przede wszystkim węzły pośrednie, czyli takie, które za pomocą wymienników ciepła oddzielają strumienie wody grzewczej sieciowej i wody grzewczej w instalacji wewnętrznej. Wykonuje się również węzły bezpośrednie, dostarczające czynnik grzewczy bezpośrednio z sieci zewnętrznej do instalacji wewnętrznej po odpowiednim zredukowaniu parametrów temperatury i ciśnienia. Ich zastosowanie jest jednak coraz bardziej marginalne.
Węzły cieplne mogą być indywidualne (zasilające jeden budynek lub nawet pomieszczenie) oraz grupowe (zasilają większą ilość obiektów).

4. sposób montażu i zastosowanie zawory upustowego,

Zawór upustowy.

Różnicowy zawór upustowy jest stosowany w systemach grzewczych w celu utrzymania stałego ciśnienia w instalacji przy czym nadmiar czynnika przy wzrastającym ciśnieniu np. przy zamkniętych zaworach grzejnikowych, przepływa do przewodu powrotnego. Zawór upustowy stosuje się wszędzie tam, gdzie producent kotła wymaga zastosowania obejścia lub gdy określa minimalny przepływ przez obejście podczas pracy kotła. Zastosowanie zaworu DU144 jest szczególnie ważne tam, gdzie w systemie grzewczym znajduje się duża ilość zaworów termostatycznych. Gdy zawory termostatyczne są otwarte zawór upustowy jest zamknięty, natomiast gdy zawory przymykają się, zawór upustowy otwiera się zapewniając wymagany przepływ przez kocioł. Ponadto zastosowanie zaworu upustowego obniża szumy przepływu wynikające ze wzrostu prędkości przepływu.

Zastosowanie

Zawór upustowy różnicy ciśnienia utrzymuje ciśnienie w obiegu pompowym instalacji grzewczej na stałym poziomie zwłaszcza w przypadku gdy zamknięte są wszystkie zawory termostatyczne.

Montaż

Zamontować zawór upustowy za pompą cyrkulacyjna pomiędzy przewodem zasilającym i powrotnym. Średnica przewodu łączącego powinna umożliwić przepływ z prędkością mniejsza niż 1 m/s.

5. schemat inst. dwudrogowej z armatura przelotowa,

6. bilans energetryczny budynku

𝑄 = 𝑄p + 𝑄w − 𝑄l − 𝑄r [𝑘𝑊]
𝑄p − starty ciepła wymieniane przez budynek z otoczeniem na drodze przenikania ciepła, [kW]

𝑄w − straty ciepła na podgrzanie powietrza wentylacyjnego, [kW]
𝑄l − zyski ciepła w budynku od znajdujących się w nim wewnętrznych źródeł, [kW] 𝑄r − zyski ciepła od promieniowania słonecznego, [kW]

1. algorytm i sporzadzenie ? charakterystyk oceny budynkow

2. instalacja dwururowa zamknieta z rozdzialem dolnym z ?

3. scharakteryzowac zawor termostatyczny i omowic zasady doboru nastawy wstepnej

Zawór termostatyczny

Zawór termostatyczny jest regulatorem bezpośredniego działania powodującym zaburzenia w przepływie wody w stosunku do przyjętych do obliczeń dla parametrów obliczeniowych, ekstremalnych. W przypadku wzrostu temperatury w pomieszczeniach wskutek działania zaworów termostatycznych następuje zmniejszenie przepływu wody przez grzejniki, a co za tym idzie ilość wody krążącej w instalacji ulega zmianie. Zmienia się również ciśnienie wytwarzane przez pompę, według jej charakterystyki.

Praca zaworu termostatycznego powoduje że instalacja pracuje w sposób dynamiczny, a zaprojektowana została do pracy statycznej w warunkach obliczeniowych.

Dla ustalonego obiegu najbardziej niekorzystnego pod względem strat ciśnienia należy dobrać zwór z głowicą termostatyczną przy wykorzystaniu kryterium dławienia oraz określić stratę ciśnienia na tym zaworze p_zr przy obliczeniowym przepływie czynnika przez grzejnik.

Zawór termostatyczny pracuje prawidłowo jeżeli jego autorytet (stosunek spadku ciśnienia na zaworze termostatycznym do ciśnienia dyspozycyjnego w małych instalacjach, a do ciśnienia pod pionem w dużych instalacjach) zawiera się w zakresie od 0.3 – 0.7. Praca przy innych autorytetach powoduje, że zawór termostatyczny pracuje bądź jako otwarty lub zamknięty, praktycznie nie przyjmując stanów pośrednich.

1. ogrzewanie niskotemperaturowe

Niskotemperaturowy:

Temperatura wody zasilającej nie przekracza zazwyczaj 50’C. System przeznaczony jest do współpracy z kotłem kondensacyjnym i pompą ciepła. Kotły gazowe tradycyjne i olejowe współpracują zarówno z instalacją nisko-, jak i wysokotemperaturową. W przypadku gdy grzejniki miałyby współpracować z systemem niskotemperaturowym, trzeba zwiększyć ich powierzchnię. Najpopularniejszym typem ogrzewania niskotemperaturowego jest ogrzewanie podłogowe.

Instalacje niskotemperaturowe to takie, w których nominalna temperatura wody zasilającej jest niższa niż 50°C. Powyżej tej wartości instalacje traktowane są jako standardowe, czyli wysokotemperaturowe. Niska temperatura zasilania związana jest przede wszystkim z rodzajem źródła ciepła. W praktyce dotyczy to dwóch rozwiązań – instalacji z kotłem kondensacyjnym oraz z pompą ciepła. Uzyskują one bowiem najwyższą sprawność przy niskich temperaturach, co w przypadku pomp ciepła istotnie wpływa na koszty eksploatacji.

Jednak obniżenie temperatury wody zasilającej wiąże się z koniecznością zwiększenia powierzchni grzejników lub zainstalowania ogrzewania podłogowego, co nie zawsze jest możliwe (brak miejsca do zamontowania dodatkowych grzejników, ograniczona powierzchnia podłogi, na której można ułożyć ogrzewanie).

5. schemat zawory regulacyjnego dwudrogowego w ukladzie mieszajacym

6. scharakteryzowac i podzielic sieci cieplownicze ze wzgledu na zapotrzebowanie na cieplo grzewcze? Roznych odbiorcow

Ilość przewodów: Jednoprzewodowe, Dwuprzewodowe, Trój- i czteroprzewodowe.
Sposób połączenia źródła i odbiorników (układ geometryczny):
Pajęcza - Każdy budynek wówczas jest połączony ze źródłem ciepła odrębnym przewodem. kosztowna, niezawodna w ruchu. Sieci takie realizuje się tylko na niewielkim obszarze,
Promieniowa - Przewód zasilający wychodzący ze źródła ciepła rozgałęzia się na mniejsze odcinki. stosowany w sieciach ciepłowniczych, niski koszt budowy.
Pierścieniowa - możliwe jest zasilanie odbiorców ciepła z kierunków, co jest gwarancją dużej niezawodności Rozdzielcza.
Podział ze względu na budowę: Podziemne, Napowietrzne

1. narysowac i omowic bilans energetyczny budynku w aspekcie obliczania charakterystyki energetycznej budynku

𝑄 = 𝑄p + 𝑄w − 𝑄l − 𝑄r [𝑘𝑊]
𝑄p − starty ciepła wymieniane przez budynek z otoczeniem na drodze przenikania ciepła, [kW]

𝑄w − straty ciepła na podgrzanie powietrza wentylacyjnego, [kW]
𝑄l − zyski ciepła w budynku od znajdujących się w nim wewnętrznych źródeł, [kW] 𝑄r − zyski ciepła od promieniowania słonecznego, [kW]

2. podac algorytm obliczania pompowej inst centr ogrzew

3. omowic sposoby regulacji hydraulicznej inst CO

Podstawowym zadaniem regulacji, w ogrzewaniu jest określenie natężenia przepływu we wszystkich odbiornikach ciepła w warunkach obliczeniowych.

Hydrauliczne połączenie systemu z systemem wtórnym jest możliwe na kilka sposobów. Wybór właściwego połączenia zależy od wielu czynników, m.in. od sposobu użytkowania danej instalacji oraz dostępnego źródła energii, potrzebnego do zaopatrywania w ciepło.

Układ dławiący –stosowany jest w systemach zaopatrzenia w ciepło z zespołami wytwarzania ciepła, które wymaga niskiej temperatury powrotu i zmiennych strumieni czynnika grzejnego (np. systemy ciepłownicze), oraz do regulacji strefowej w ogrzewaniach grzejnikowych i podłogowych z temperaturą zasilania regulowaną wstępnie wg. temperatury zewnętrznej.

Układ wtryskowy – jest szczególną odmianą układu mieszającego, charakteryzującą się jedynie stałą, regulacją stosunku zmieszania i mającą na celu trwałe obniżenie temperatury wody zasilającej; (za pomocą armatury regulacyjnej) stosowany jest do skojarzania różnych poziomów temperatury, np. przy ogrzewaniu grzejnikowym i podłogowym, oraz przy zespołach wytwarzania ciepła z układem kolejnego włączania dwóch lub więcej agregatów, np. kotłów.

Układ z rozdzielaczem – układ taki może zawierać rozdzielacz bez oporowy (ze stałą różnicą ciśnienia) bez pompy głównej w zespole rozdziału ciepła, lub z rozdzielaczem obciążonym różnicą ciśnienia z pompą główną w zespole rozdziału ciepła i stałym strumieniem czynnika grzejnego.

Sprzęgło hydrauliczne – jest to przepływowy rozdzielacz o dużej średnicy spełniający kilka funkcji. Jedną z nich jest oddzielenie hydrauliczne obiegów grzejnych od obiegów kotłowych, drugą – realizacje układu podwyższania temperatury wody powrotnej, trzecią – o ile średnica pozwala na grawitacyjne oddzielenie zanieczyszczeń, filtracja czynnika grzejnego.

Stosuje się go w układach grzewczych średniej i dużej mocy, składających się z jednego lub więcej kotłów, zwłaszcza kilku obiegów grzewczych. Eliminuje konieczność zrównoważenia przepływów pomp – nie zakłócona praca pompy.

4. narysowac schemat zastosowania regulacyjnej armatury dwudrogowej w ukl wielofunkcyjnym???

5. scharakteryzowac systém ogrzew wysokotemperaturowo- ...

Wysokotemperaturowy:

Temperatura wody zasilania wynosi 80’C. Przeznaczony jest do współpracy z kotłem na paliwa stałe. Kotły gazowe tradycyjne i olejowe współpracują zarówno z instalacją nisko-, jak i wysokotemperaturową. Dedykowany jest instalacji grzejnikami.

6. podac podzial i omowic funkcje wezlow cielowniczych

1. Węzły indywidualne:

• Bezpośrednie: strumieniowe, zmieszania pompowe, zawory redukcyjne,

• Pośrednie: wymiennik ciepła.

1. Węzły grupowe:

• Jednofunkcyjne: centralne ogrzewanie, ciepła woda użytkowe, dwufunkcyjne,

• Wielofunkcyjne: równoległe, szeregowe, szeregowo- równoległe.

Podział węzłów ciepłowniczych wg kryteriów:

– Lokalizacyjnych (indywidualny, grupowy, mieszkaniowy)

– Funkcji (c.o.,c.w., c.t.)

– Rozdziału instalacji wewnętrznej od sieci ciepłowniczej (pośredni,

bezpośredni)

– Sposobu transformacji parametrów (z pompą

strumienicową, zmieszania pompowego, wymiennikowy)

– Sposobu przygotowania c.w.(przepływowy, z zasobnikiem i pompą

ładującą, z podgrzewaczem pojemnościowym)

– Sposobu połączenia węzła c.o. i c.w. (równoległy, szeregowo-równoległy, szeregowo-szeregowy, I°i II°)

http://www.iko.pwr.wroc.pl/PracowDrct/Maciej_Miniewicz/OiC_1_W3.pdf tutaj jest ponad 200 slajdów o węzłach ciepłowniczych

Węzeł cieplny to zespół urządzeń łączących sieć cieplną znajdującą się na zewnątrz obiektu zaopatrzenia w ciepło z instalacją wewnętrzną obiektu.

Zadaniem węzłów cieplnych jest rozdział dostarczonego siecią ciepła do poszczególnych gałęzi odbiorczych, jak również miejscowa regulacja czynnika grzewczego i kontrola pod względem bezpieczeństwa procesu rozdziału energii i pracy poszczególnych urządzeń. Z tego względu w węźle cieplnym zlokalizowane są urządzenia służące do:

• wymiany ciepła pomiędzy siecią cieplną a odbiorcami

• odcięcia dopływu czynnika,

• oczyszczania dopływającego czynnika,

• zmiany parametrów czynnika,

• kontroli bezpieczeństwa,

• pomiaru i regulacji poszczególnych parametrów (temperatur, ciśnień, przepływów)

Energia cieplna w postaci gorącego strumienia wody jest transportowana od źródła (elektrociepłownie, kotłownie) do indywidualnych odbiorców poprzez sieć cieplną. Węzły cieplne są łącznikami pomiędzy siecią cieplną a instalacjami wewnętrznymi.

Aby optymalnie zapewnić wszystkim odbiorcom dostawę ciepła w odpowiedniej ilości, temperaturze oraz zoptymalizować transport, parametry temperaturowe oraz ciśnienie wody, jako nośnik cieplny, są wyższe, aniżeli te, które możemy stosować w instalacjach wewnętrznych. Zadaniem węzłów cieplnych jest zatem dostosowanie parametrów termodynamicznych (temperatury oraz ciśnienia) wody do potrzeb odbiorcy, a także regulacja ilości dostarczanej energii oraz jej pomiar. Urządzenia węzłów ciepłowniczych zapewniają więc: kontrolę pracy zewnętrznej sieci ciepłowniczej i instalacji odbiorczych, zabezpieczenie wewnętrznych instalacji (przed nadmiernym wzrostem ciśnienia i temperatury wody) oraz pomiar zużycia ciepła.
Można powiedzieć, iż węzeł cieplny jest zespołem urządzeń (wymienniki ciepła, pompy, naczynia wzbiorcze, liczniki ciepła, regulatorów, itd.), armatury (zawory zabezpieczające, zwrotne, odcinające, odpowietrzniki, filtry, termometry, manometry, itd.) oraz rurociągów z izolacją, spełniających powyższe cele. Bardzo ważnym elementem, zapewniającym prawidłową pracę urządzeń oraz dostosowanie parametrów do potrzeb odbiorcy, jest automatyka nadzorująca pracę całego układu.
Obecnie stosuje się przede wszystkim węzły pośrednie, czyli takie, które za pomocą wymienników ciepła oddzielają strumienie wody grzewczej sieciowej i wody grzewczej w instalacji wewnętrznej. Wykonuje się również węzły bezpośrednie, dostarczające czynnik grzewczy bezpośrednio z sieci zewnętrznej do instalacji wewnętrznej po odpowiednim zredukowaniu parametrów temperatury i ciśnienia. Ich zastosowanie jest jednak coraz bardziej marginalne.
Węzły cieplne mogą być indywidualne (zasilające jeden budynek lub nawet pomieszczenie) oraz grupowe (zasilają większą ilość obiektów).

1. algorytm wyznaczania charakterystyki energ

2. podac algorytm obliczania pompowej inst CO

1. zawory podpionowe

Decydujące znaczenie dla zapewnienia równomierności obiegów mają ciśnienia panujące pod pionami (gdy będziemy mieć równomierny rozkład ciśnień w instalacji – strat ciśnień na pionach). Funkcję regulowania ciśnienia na pionach spełniają zawory podpionowe. Równoważenie instalacji można dokonywać za pomocą zaworów podpionowych lub równoważeniem hydraulicznym, czyli poprzez wyrównanie ciśnień- wszystkie ciśnienia do odbiorników muszą być identyczne.

Stosując podpionowe zawory różnicy ciśnienia otrzymuje się właściwe przepływy i różnice ciśnienia w każdym pionie dla maksymalnego i minimalnego przepływu, a także większe spadki temperatury w instalacji. Korzystne jest stosowanie tych regulatorów łącznie z pompą obiegową sterowaną przetwornikiem różnicy ciśnień (z regulowaną automatycznie prędkością obrotową).

4. ukl hydrauliczny wtryskowy z podwieszeniem (schemat, gdzie sie stosuje, jakie ma funkcje)

Układ wtryskowy – jest szczególną odmianą układy mieszającego, charakteryzującą się jedynie stałą, ()regulacją stosunku zmieszania i mającą na celu trwałe obniżenie temperatury wody zasilającej; (za pomocą armatury regulacyjnej) stosowany jest do skojarzania różnych poziomów temperatury, np. przy ogrzewaniu grzejnikowym i podłogowym, oraz przy zespołach wytwarzania ciepła z układem kolejnego włączania dwóch lub więcej agregatów, np. kotłów.

5. schemat i omowic kociol dwufunkcyjny

Kocioł dwufunkcyjny.

Kotły dwufunkcyjne to urządzenia służące do produkcji ciepła dla potrzeb ogrzewania i spełniające rolę przepływowego podgrzewacza ciepłej wody użytkowej. Oznacza to, że do podgrzewania wody użytkowej nie jest potrzebny dodatkowy, stojący lub wiszący zasobnik ciepłej wody użytkowej.
Niewątpliwą zaletą kotłów dwufunkcyjnych są ich małe wymiary, a w konsekwencji mała powierzchnia potrzebna do ich montażu.
Kotły dwufunkcyjne są polecane przede wszystkim w mieszkaniach lub domach, w których między urządzeniem grzewczym i najdalej wysuniętym punktem czerpalnym ciepłej wody (np. kranem) jest stosunkowo niewielka odległość.

1. schemat wezla cieplowniczego dla inst co

1. omowic sposob obliczania calkowitego projektowego obciazenia cieplengo budynku lub jego czesci

Obciążenie cieplne pomieszczenia jest to całkowita projektowa strata ciepła ogrzewanego pomieszczenia, powiększona o nadwyżkę mocy cieplnej ogrzewania.

Na całkowite straty ciepła składają się straty ciepła przez przenikanie 〖(Φ〗_(T,i)) oraz projektowa wentylacyjna strata ciepła 〖(Φ〗_(V,i)).

Φ_(H,i)=Φ_(T,i)+Φ_(V,i)

Przenikanie ciepła to ogólna nazwa przekazywania ciepła od jednego płynu (powietrza) do drugiego poprzez przegrodę. Straty ciepła przez przenikanie związane są z przenikaniem ciepła przez przegrody z pomieszczenia ogrzewanego do stref o niższej temperaturze. Wpływ na straty ciepła przez przenikanie ma różnica temperatur pomiędzy przestrzenią ogrzewaną (θ_int) a otoczeniem (θ_e) oraz współczynnik straty ciepła przez przenikanie (H_T):

- z pomieszczenia ogrzewanego do otoczenia (ie)

- z pomieszczenia ogrzewanego do otoczenia przez przestrzeń nieogrzewaną (iue)

- z pomieszczenia ogrzewanego do gruntu (ig)

- z pomieszczenia ogrzewanego do sąsiedniego ogrzewanego do znacząco różnej temperatury (ij)

Φ_(T,i)=(H_(T,ie)+H_(T,iue)+H_(T,ig)+H_(T,ij) )∙(θ_int+θ_e)

Na wielkość strat ciepła w wymienionych sytuacjach – poza wspomnianą różnicą temperatury pomieszczenia i otoczenia – wpływ mają: współczynnik przenikania ciepła, który charakteryzuje zdolność przenikania ciepła przez przegrodę, oraz pole powierzchni przegrody. Dodatkowy wpływ ma występowanie okien oraz mostków cieplnych, czyli elementów, które przewodzą ciepło w większym stopniu niż przegroda.

Projektowa wentylacyjna strata ciepła wynika z występowania wentylacji naturalnej bądź mechanicznej. Straty te zależą od wielkości maksymalnego strumienia powietrza wentylacyjnego doprowadzanego do pomieszczenia w skutek infiltracji〖(V ̇〗_(inf⁡)), lub strumienia powietrza wymaganego ze względów higienicznych (V ̇_min).

V ̇=〖max⁡(V ̇〗_inf,V ̇_min)

Infiltracja powietrza to zjawisko polegające na wpływaniu powietrza przez nieszczelności w przegrodach (oknach). Wielkość strumienia w skutek infiltracji zależy od takich czynników jak kubatura pomieszczenia oraz jego konstrukcja, szczelność i lokalizacja.

Strumień powietrza wymaganego ze względów higienicznych określany jest w normach, jako minimalna krotność wymiany powietrza na godzinę dla pomieszczenia, w zależności od jego przeznaczenia.

Przy obliczaniu obciążenia cieplnego powinno się uwzględnić także pewną nadwyżkę mocy cieplnej potrzebnej do zapewnienia żądanych warunków cieplnych w pomieszczeniu. Jej wartość jest równa iloczynowi powierzchni podłogi (A) oraz współczynnika dogrzewania (fRH) dla danej konstrukcji budynku.

Φ_RH=A+f_RH

W przypadku zastosowania nadwyżki mocy cieplnej końcowa wartość obciążenia cieplnego budynku wraża się wzorem:

Φ_(H,i)=Φ_(T,i)+Φ_(V,i)+Φ_(RH,i)

2. podac algorytm obliczania pompowej inst centr ogrz

3. podac warunki stosowania i sposob montazu zaworu upustowego w inst centr ogrz

4. narysowac ukl hydrauliczny pomieszczenia bez pompy glownej, podac mozliwosci zastosowania

5. narysowac i omowic ideowy schemat inst kotlowej wykorzyst cieplo na potrzeby CO i cieplej wody

6. narysowac schemat ogrzew zdalczynnego w syst dwuprzewodowym z wymiennikowymi wezlami cieplnymi i podgrzewaczami wody uzytkowej w budynkach