Widłaki: widlasto rozgałęzione pędy boczne ( dychotomiczne), bezzieleniowe przedrośle, które żyje w glebie w symbiozie z grzybami, bardzo długi okres przemiany pokoleń ( nawet 20 lat), liście: łuskowate – spłaszczone, przylegające, na krzyż ległe, igiełkowate – pojedyncze, równowąskie, zaostrzone na szczycie, czasem wystepuje ość.
Hyperzia selago, Widłak wroniec: brak kłosa zarodnionośnego, krótkie ostre liście, barwa ciemnozielona, liście zarodnionośne między liśćmi płonymi.
Lycopodium annotinum: Widłak jałowcowaty: Kłos zarodnionośny siedzący, pojedynczy, czasem podwójny. Liście wąsko lancetowate, ułożone na pędach skrętolegle. Liście nie zakończone ością,
Lycopodium clavatum, Widłak gożdzisty: Kłos zarodnionośny na rozwidlonych szypułkach. Liście wąsko lancetowate, wyposażone w długą ość, położone na pędach skrętolegle.
Diphasiastrum companatum, Widlicz spłaszczony: Liście łuskowate, ustawione parami, na krzyż. Boczne liście wyraźnie odstające, liście na spodniej stronie pędów bardzo małe. Kłosy z liśćmi zarodnionośnymi na długim trzonku, w liczbie od 2-6. Liście zarodnikonośne bardzo szerokie, okrągławe, krótko zaostrzone.
Skrzypy: Członowana budowa łodyg (węzły i międzywięźla), liście zredukowane, małe, występują w ilości do 20-30 w okółku, przylegające do pędów, występowanie kanału powietrznego, pęd zarodnionośny składa się z tarczek zarodnionośnych, do których umocowane są zarodniki. Pędy boczne wyrastają okółkowo.
Equisetum hyemale, Skrzyp zimowy: Pęd zarodnionośny pozbawiony pędów bocznych, duzy kanał powietrzny, pochwy liściowe u dolu z czarnym paskiem, ząbki błoniaste liści podatne na odpadanie.
Equisetum arvense, Skrzyp polny: Pędy zarodnionośne brązowe, żółte, bez odgałęzień bocznych –> pojawiają się przed pędami płonnymi. Pęd płony jest zielony i okółkowo rozgałęziony (10–12 gałązek bocznych), szorstki i żeberkowany (ma 6–19 żeberek). Pochwy są zielone, walcowate z 6–18 czarniawymi ząbkami na szczycie z białym obrzeżeniem. Odgałęzienia są pojedyncze, z 4-5 głębokimi żeberkami i pochwami o 4-5 ząbkach
Equisetum sylvaticum, Skrzyp leśny: Mało listków w węzłach, rozgałęzienia pędu II i III rzędu. Liście brązowe. Pęd zarodnikowy początkowo różny od pędu płonnego – niezielony i niski, po dojrzeniu zarodników (co następuje w miesiącach kwiecień-maj) zielenieje, wydłuża się i rozgałęzia. Po dojrzeniu i rozsypaniu zarodników kłos zarodnionośny odpada. Pędy płonne są jasnozielone, wiotkie.