Podstawy budownictwa

Tematy prac kontrolnych

1. Materiały stosowane do wykonywania izolacji termicznych.

2. Materiały stosowane do wykonywania izolacji wodochronnych.

3. Właściwości fizyczne i mechaniczne materiałów budowlanych.

Pytania na egzamin ustny:

Zestaw 1

1. Wymiń elementy budynku oraz podaj ich funkcje.

Do głównych elementów konstrukcyjnych budynku nale_a (rys. 1.):

_ fundament – podziemna czesc obiektu budowlanego przekazujaca na podło_e gruntowe cie_ar

własny całego obiektu budowlanego oraz wszystkie inne obcia_enia działajace na ten obiekt,

_ sciany konstrukcyjne (zwane te_ scianami nosnymi) – przegrody pionowe (zewnetrzne i

wewnetrzne) przenoszace na fundament lub inne elementy konstrukcyjne cie_ar własny i

obcia_enia od innych wy_ej poło_onych elementów i ustrojów budynku (np. dachów, stropów,

balkonów), jego wyposa_enia i u_ytkowników, a tak_e od parcia wiatru lub gruntu,

_ nadpro_a – elementy konstrukcyjne (poziome lub łukowe) o stosunkowo małej szerokosci,

które przekrywaja od góry otwory okienne oraz drzwiowe i sa zdolne do przenoszenia obcia_en

ze sciany powy_ej nich,

_ stropy – przekrycia kondygnacji, czyli przegrody poziome dzielace budynek na kondygnacje i

usztywniajace go, które przenosza cie_ar własny oraz obcia_enia (np. od scian działowych danej

kondygnacji, mebli, ludzi) na konstrukcje nosna ni_szych kondygnacji,

_ dach – górne przekrycie budynku, zazwyczaj składajace sie z konstrukcji nosnej i uło_onego na

niej wodoszczelnego pokrycia, chroniace przed wpływami atmosferycznymi i przenoszace

obcia_enia (cie_ar własny, obcia_enie sniegiem i wiatrem) na ni_ej poło_one ustroje

konstrukcyjne,

_ stropodach – płaski dach stanowiacy konstrukcyjna całosc z najwy_ej poło_onym stropem,

_ wience – elementy konstrukcji (zazwyczaj _elbetowe) usytuowane w scianach konstrukcyjnych

budynku na całym obwodzie stropów oraz stropodachów, wia_ace te przekrycia ze scianami i

zapewniajace ich współprace w przekazywaniu obcia_en, a ponadto przeciwdziałajacej

zarysowaniom scian w razie ich nierównomiernego osiadania,

_ schody – umo_liwiaja komunikacje miedzy poszczególnymi kondygnacjami, a zarazem

przenosza cie_ar własny oraz obcia_enia zmienne na inne ustroje konstrukcyjne (np. na sciany

klatki schodowej – rys 1.)

1. Co to jest stal? Jakie wyroby budowlane są produkowane ze stali?

Stal – stop żelaza z węglem plastycznie obrobiony i obrabialny cieplnie o zawartości węgla nieprzekraczającej 2,11%, co odpowiada granicznej rozpuszczalności węgla w żelazie (dla stali stopowych zawartość węgla może być dużo wyższa). Węgiel w stali najczęściej występuje w postaci perlitu płytkowego. Niekiedy jednak, szczególnie przy większych zawartościach węgla cementyt, występuje w postaci kulkowej w otoczeniu ziaren ferrytu.

Stal obok żelaza i węgla zawiera zwykle również inne składniki. Do pożądanych składników stopowych zalicza się głównie metale (chrom, nikiel, mangan, wolfram, miedź, molibden, tytan). Pierwiastki takie jak tlen, azot, siarka oraz wtrącenia niemetaliczne, głównie tlenków siarki, fosforu zwane są zanieczyszczeniami.

Stal otrzymuje się z surówki w procesie świeżenia – stary proces, w nowoczesnych instalacjach hutniczych dominują piece konwertorowe, łukowe, próżniowe, pozwalające na uzyskanie wysokiej jakości stali.

Stal dostarczana jest w postaci różnorodnych wyrobów hutniczych – wlewki, pręty okrągłe, kwadratowe, sześciokątne, rury okrągłe, profile zamknięte i otwarte (płaskowniki, kątowniki, ceowniki, teowniki, dwuteowniki), blachy.

1. Jakie są rodzaje materiałów izolacyjnych?

Izolacja – jest to sposób zabezpieczenia dwóch sąsiadujących układów, elementów itp. w celu utrudnienia wzajemnego oddziaływania. Rozróżniamy izolacje:

• elektryczne – zapobiegające przepływowi ładunków elektrycznych

• wodochronne – zapobiegające przepływowi wody, wilgoci i pary wodnej

• termiczne – utrudniające wymianę ciepła – zob. izolator ciepła

• akustyczne – obniżają natężenie dźwięków określonej częstotliwości oraz tłumią dźwięki niepożądane

• przeciwdrganiowe – ograniczają wpływ drgań na elementy budynku, maszyn itp.

• chemoodporne – zabezpieczają element przed agresją środowiska. Są to powłoki antykorozyjne metali i niemetali. Rozróżniamy środowiska agresywne:

  • gazowe - gazy agresywne, podwyższona wilgotność środowiska

  • ciekłe – działalność roztworów kwasów, zasad, soli, substancji organicznych, wody destylowanej itp.

  • stałe – materiały chemiczne sypkie, pyły, grunty agresywne itp.

Zestaw 2

1. Jakie wyroby budowlane produkowane są z materiałów kamiennych.

Do wyrobów tych można zaliczyć: parapety, elementy kominków,

ościeżnice, umywalki, brodziki, zlewozmywaki, płyty warstwowe, płyty

z topionego bazaltu, wełnę skalną, konglomeraty (aglomarmury), terazzo

(lastryko), pokrycia dachowe, posypki papowe, mączki kamienne, kruszywa

barwione, kruszywa sztuczne z surowców mineralnych poddanych obróbce

termicznej, bariery i elementy uszczelniające. fundamenty i mury piwniczne,

− ściany nośne niewysokich budynków,

− gzymsy i pasy dekoracyjne,

− roboty okładzinowe,

− budowle inżynierskie: mury oporowe, filary mostowe.

1. Gdzie stosujemy spoiwa i lepiszcza.

Spoiwa budowlane (omówione będą dokładniej w p.4.5 niniejszego poradnika) są todrobno zmielone substancje pochodzenia mineralnego, które po zarobieniu wodą, dzięki

zachodzącym reakcjom chemicznym, wiążą i twardnieją. Należą do nich spoiwa:

– wapienne: wapno palone (niegaszone), gaszone (ciasto wapienne), hydratyzowane(suchogaszone), hydrauliczne, pokarbidowe,

– gipsowe: gips budowlany, gipsy specjalne (szpachlowy, tynkarski, sztukatorski) i kleje gipsowe,

– cementowe: cement portlandzki, portlandzki z dodatkami, hutniczy, pucolanowy i hydrotechniczny oraz rzadziej stosowane: cement anhydrytowy, magnezjowy, glinowy,ekspansywny.

Lepiszcza są to materiały, które wiążą i twardnieją, podobnie jak spoiwa, ale na skutek zjawisk fizycznych, takich jak: odparowanie rozpuszczalnika, zmiana temperatury. Należą do nich: glina oraz lepiszcza bitumiczne.

Glina jest produktem wietrzenia skał zawierających skalenie (granitów, gnejsów),po wypaleniu w temp. powyżej + 900°C traci wodę i spieka się, dając czerep o różnym zabarwieniu, zależnie od ilości i rodzaju domieszek. Z gliny z domieszką piasku wykonywano dawniej tynki i klepiska. Można też wykonywać tynki cementowo-gliniane. Ze względu na

pochodzenie, rodzaj glinokrzemianów i zawartość domieszek rozróżnia się rodzaje glin:

ceglarską, kamionkową i ogniotrwałą.

Lepiszcza bitumiczne są to substancje organiczne, które dzielą się na:

– asfalty, które są pochodzenia naturalnego (ze skał bitumicznych lub ze złóż bitumicznych występujących w pobliżu źródeł ropy naftowej: w kraterach wygasłych wulkanów lub na obszarach o dużej aktywności tektonicznej) oraz otrzymywane są w wyniku przeróbki ropy naftowej,

– smoły (preparowane), które uzyskiwane są w procesie suchej destylacji węgla kamiennego lub drewna,

– paki z węgla kamiennego, są pozostałością po oddestylowaniu ciekłych frakcji ze smoły węglowej.

Lepiszcza bitumiczne mają zastosowanie jako materiały izolacyjne przeciwwilgociowe i przeciwwodne (lepiki, papy, emulsje, kity) oraz do nawierzchni drogowych.

1. Jakie są etapy wykonywania obiektów budowlanych?

Przedprojektowy (badania gruntów,wybór lokalizacji, zabezpieczenie finansowe)

Etap projektowania( pozwolenie na budowę, uzgodnienia na media, wykonanie projektu tech, kosztorys)

Wykonanie obiektu( urządzenie placu budowy,pomiary gedezyjne, roboty budowlane)

Zestaw 3

1. Podstawowe pojęcia (obiekt budowlany, budynek, budowla, obiekt małej architektury).

Obiektem budowlanym wg definicji przedstawionych w Prawie budowlanym nazywa się:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,

2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,

3. obiekt małej architektury.

Budynek natomiast jest takim obiektem budowlanym, który jest trwale związany z gruntem, jest wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Budowlą jest każdy obiekt budowlany nie będący budynkiem lub obiektem małej architektury.

Obiektami małej architektury są niewielkie obiekty, a w szczególności:

1. kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,

2. posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,

3. użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki;

1. Jakie materiały wykorzystujemy przy wykonywaniu izolacji przeciwwilgociowej?

lekkie – stosowane w celu ochrony podziemnych części budynku w gruntach suchych przed przenikaniem wilgoci w kierunku bocznym. Wykonywane są jako powłoki bez spoinowe jedno lub dwuwarstwowe z różnych mas asfaltowych, lepików i emulsji.

średnie – stosowane przy zabezpieczeniu budynku przed bezpośrednim działaniem wody opadowej lub przesiąkaniem jej w kierunku poziomym i pionowym. Wykonywane są z powłok asfaltowych z pojedynczą lub podwójną wkładką z papy albo jako powłoki z mas asfaltowych odpowiedniej grubości.

ciężkie – stosowane przy zabezpieczeniu budynku lub budowli przed bezpośrednim naporem wód gruntowych (woda działająca pod ciśnieniem). Wykonywane jako powłoki asfaltowe lub z żywic syntetycznych  z odpowiednią ilością wkładek z papy, folii PCW, cienkiej blachy itp.

1. Co to są certyfikaty i aprobaty techniczne.

Aprobaty techniczne są to decyzje dopuszczenia do stosowania materiałów i wyrobów budowlanych

Certyfikat dokument stwierdzający zgodność wyrobu z deklarowanymi przez wytwórcę lub określonymi w przepisach bądź normach właściwościami (zobacz też: świadectwo wzorcowania),

Zestaw 4

1. Wymień podstawowe właściwości mechaniczne materiałów budowlanych.

Do najbardziej charakterystycznych właściwości mechanicznych określanych dla materiałów budowlanych należą:

• wytrzymałość na ściskanie,

• wytrzymałość na rozciąganie,

• wytrzymałość na zginanie,

• wytrzymałość na ścinanie,

• podatność na rozmiękanie,

• twardość (odporność na wgniatanie),

• ścieralność (odporność na ścieranie),

• udarność (odporność na uderzenia),

• sprężystość,

• plastyczność,

• pełzanie,

• lepkość,

• relaksacja,

• ciągliwość,

• kruchość,

• tiksotropia.

1. Jakie wyroby budowlane produkowane są z ceramiki?

Zaliczamy do niej materiały konstrukcyjne, takie jak cegły czy pustaki ścienne i stropowe; materiały pokryciowe, czyli wszelkie rodzaje dachówek ceramicznych oraz materiały wykończeniowe, czyli płytki elewacyjne, terakotę i okładziny ścienne stosowane wewnątrz budynków.

1. Jakie są klasy wytrzymałościowe i jakościowe drewna? Co oznacza klasa C20, D35?

Stosuje się czterostopniową klasyfikację jakości: od I do IV. Dana klasa oznacza przede wszystkim przydatność drewna do konkretnego zastosowania (na konstrukcje, na elementy wykończeniowe, na palety). Nie określa natomiast wartości konstrukcyjnej drewna. W budownictwie używa się najczęściej klas I, II i III. Klasy nie określają jakości wykonania elementów ani ich właściwości technicznych, charakteryzują tylko ich wygląd, jednolitość barwy oraz usłojenie:

• I klasa - bez sęków; jednolita barwa; równomierne, prostoliniowe usłojenie;

• II klasa - nieliczne i niewielkie sęki (średnicy do 6 mm); nieznaczne różnice barwy; słoje lekko zakrzywione, pofalowane;

• III-V klasa - dopuszczalne sęki o średnicy większej niż 6 mm; barwa i usłojenie elementów mogą się wyraźnie różnić.

W najnowszej normie (PN-EN 338: 1999 Drewno konstrukcyjne – klasy wytrzymałości) przyjęto następujące klasy wytrzymałości:

• dla drewna iglastego i topoli: C14, C16, C18, C22, C24, C27, C30, C35, C40,

• dla drewna liściastego (bez topoli): D30, D35, D40, D50, D60, D70.

Liczba przy literze oznacza wytrzymałość drewna na zginanie w N/mm² (MPa)

Zestaw 5

1. Jakie są zasady transportu podstawowych materiałów budowlanych (beton, drewno, szkło, materiały wykończeniowe)

1. Środki transportu mieszanki betonowej nie powinny powodować:

• naruszenia jednorodności mieszania (segregacja składników),

• zmian w składzie mieszanki w stosunku do stanu początkowego wskutek dostawania się do

niej opadów atmosferycznych, ubytku zaczynu cementowego lub zaprawy, ubytku wody na

skutek wysychania pod wpływem wiatru lub promieni słonecznych itp.,

• zanieczyszczenia,

• zmiany temperatury przekraczającej granice określone wymaganiami technologicznymi.

2. Czas trwania transportu, dobór środków i organizacja powinny zapewniać dostarczenie do

miejsca układania mieszankę betonową o takim stopniu ciekłości, jaki został przyjęty przy

ustalaniu składu betonu i dla danego sposobu zagęszczania i rodzaju konstrukcji.

3. Dopuszczalne odchylenie w konsystencji mieszanki betonowej badanej po transporcie w chwili jej

ułożenia, w stosunku do założonej recepturą, może wynosić ± l cm przy stosowaniu stożka

opadowego.

4. W czasie transportu mieszanki betonowej powinny być zachowane wymagania:

• mieszanka powinna być dostarczona na miejsce ułożenia w zasadzie bez przeładunku;

w razie konieczności przeładunku liczba przeładowań powinna być możliwie najmniejsza,

• pojemniki użyte do przewożenia mieszanki powinny zapewniać możliwość stopniowego ich

opróżnienia oraz być łatwe do oczyszczenia i przepłukania,

• przewożenie mieszanki w pudłach samochodów ciężarowych jest niedopuszczalne.

Transport szyb zespolonych powinien odbywac sie na transportowych stojakach

metalowych w sposób zapewniajacy ochrone przed mechanicznymi uszkodzeniami ładunku.

Nale_y wykorzystywac samochodowe srodki transportu wyposa_one w pneumatyczne

zawieszenie i zamkniete nadwozie.

Stojaki z szybami nale_y ustawiac równolegle do osi samochodu, zachowujac niezbedny

odstep pomiedzy stojakami i szybami. Zamocowanie szyb do stojaka oraz stojaków do nadwozia

samochodu powinno zapewnic brak ryzyka przesuniecia ładunku nawet w przypadku silnego

hamowania. Nadwozie samochodu powinno zapewnic ochrone ładunku przed promieniami

słonecznymi, opadami atmosferycznymi oraz przedostawaniem sie pomiedzy szyby du_ych

drobin twardych materiałów, mogacych powodowac uszkodzenie powierzchni szkła.

Zasady ustawiania szkła na stojakach – jak dla przechowywania szkła. Na czas transportu

siła docisku elementów mocujacych powinna byc zwiekszona, tak aby zabezpieczyc szyby przed

przesunieciem.

1. Jakie materiały wykorzystujemy przy wykonywaniu izolacji akustycznej?

2. Jakie są rodzaje instalacji budowlanych?

Rodzaje instalacji[edytuj]

Ze względu na przesyłane medium oraz przeznaczenie można wyróżnić następujące instalacje:
elektryczne

• instalacja elektryczna (gniazda wtykowe)

• instalacja oświetlenia zewnętrznego i wewnętrznego

• instalacja odgromowa

• instalacja radiowa

• instalacja antywłamaniowa

• instalacja alarmu pożarowego (SAP)

• instalacja telefoniczna

• instalacja CCTV

sanitarne

instalacja gazowa

instalacja kanalizacyjna

• instalacja wodociągowa

• instalacja grzewcza

• instalacja chłodnicza

• instalacja wentylacyjna

• instalacja tryskaczowa

• instalacja hydrantowa

Zestaw 6

1. Jakie materiały wykorzystujemy przy wykonywaniu izolacji termicznej?

 Materiały do izolacji termicznych są używane w postaci mat, płyt lub jako materiał sypki, albo jako pianka miejscowa. Są one często przeznaczone do określonych zastosowań, jak podłoga, ściana, strop i dach. Także właściwości fizyczne, jak gęstość objętościowa, przewodność cieplna, współczynnik oporu dyfuzji pary wodnej i odporność ogniowa są brane pod uwagę jako cecha odróżniająca. Dane co do przewodności cieplnej mają tu szczególne znaczenie. Aby nie mieć do czynienia z wielką liczbą mało różniących się wartości, wartości przewodności cieplnej połączono w grupy. Grupa 035 przykładowo odpowiada obliczeniowej przewodności cieplnej 0,035 W/(mYK). Materiały o przewodności cieplnej ponad 0,10 W/(mYK) są ogólnie określane jako materiały budowlane, nie jako termoizolacyjne.

Jako “piankę miejscową” określa się piankę tworzywową, wytworzoną na miejscu jej zastosowania. Służy ona do izolacji termicznej murów dwuwarstwowych, dachów płaskich, jak również wypełniania szczelin (pianka montażowa). Rozróżnia się piankę miejscową mocznikowo-formaldehydową (pianka UF) i poliuretanową (pianka PUR).

Do izolacji cieplnej są stosowane najróżniejsze materiały izolacyjne. Na rynku dominują płyty z pianki tworzywowej i wyroby z wełny mineralnej. Produkcja tworzyw piankowych odbywa się zawsze przy udziale środków porotwórczych Pianka sztywna poliuretanowa (PUR) w formie płyt, pianki miejscowej wypełniającej lub montażowej oraz elementów warstwowych (sandwiczowych) jest już produkowana bez udziału fluorochlorowych pochodnych węglowodorów. Wytłaczany polistyren (XPS) o nazwie handlowej Styrodur, Roofmate, Styrofoam itd. jest jeszcze produkowany przy udziale częściowo halogenowanych fluorochlorowych pochodnych węglowodorów. Bezchlorowe namiastki środków porotwórczych są coraz częściej stosowane. Ekspandowany polistyren (EPS) o nazwie handlowej m.in. Styropor jest spieniany wyłącznie pentanem jako środkiem porotwórczym.

Alternatywy
Ponieważ na tle wzrastającej destrukcji stratosferycznej warstwy ozonowej staje się nagląca potrzeba rezygnacji z odpowiedzialnych za to fluorochlorowych pochodnych węglowodorów, w Niemczech wydano zakaz stosowania halonu.

W stsosunku do materiałów termoizolacyjnycn na bazie tworzywa piankowego występują jako alternatywy:

 włókna mineralne (wełna szklana, wełna mineralna),

 płyty lekkie kilkuwarstwowe z wełną drzewną,

 szkło piankowe (płyty, granulat),

 perlit rozdmuchiwany,

 celuloza,

 perlity,

 korek (granulat, śrut lub płyty),

 włókna kokosowe,

 bawełna,

 wełna owcza,

 len.

1. Jakie są zasady magazynowania podstawowych materiałów budowlanych?

Składowanie materiałów budowlanych powinno odbywać się tylko w wyznaczonych miejscach odpowiednio wyrównanych do poziomu, utwardzonych i odwodnionych, w sposób zabezpieczający przed przewróceniem, zsunięciem lub rozsunięciem się stosów materiałów. Niedozwolone jest opieranie składowanych materiałów o parkany, budynki, słupy linii napowietrznych. 

Przy składowaniu należy zachować co najmniej następujące odległości: 0,75 m od ogrodzeń lub zabudowań, 5,0 m - od stałego stanowiska pracy. 

Substancje i preparaty niebezpieczne przechowuje się i przemieszcza na terenie budowy w opakowaniach producenta. W pomieszczeniach magazynowych umieszcza się tablice określające dopuszczalne obciążenie regałów magazynowych, a także dopuszczalne obciążenie powierzchni stropu. Materiały sypkie, takie jak piasek i żwir, powinny być przechowywane w pryzmach z zachowaniem kąta stoku naturalnego tych materiałów. Materiały drobnicowe należy układać w stosy o wysokości nie przekraczającej 2 m. Materiały workowane należy układać krzyżowo do wysokości najwyżej 10 warstw. Prefabrykaty powinny być układane zgodnie z instrukcją producenta.   Opieranie składowanych materiałów lub wyrobów o płoty, słupy napowietrznych linii elektroenergetycznych, konstrukcje wsporcze sieci trakcyjnej lub ściany obiektu budowlanego, jest zabronione. Wchodzenie i schodzenie ze stosu utworzonego ze składowanych materiałów lub wyrobów jest dopuszczalne wyłącznie przy użyciu drabiny lub schodni. Podczas mechanicznego załadunku lub rozładunku materiałów lub wyrobów, przemieszczanie ich nad ludźmi lub kabiną, w której znajduje się kierowca, jest zabronione. Na czas wykonywania tych czynności kierowca jest obowiązany opuścić kabinę. 

1. Wymień podstawowe właściwości fizyczne i fizykochemiczne materiałów budowlanych.

Do podstawowych właściwości fizycznych materiałów budowlanych należą: gęstość, gęstość pozorna, szczelność, porowatość, wilgotność, nasiąkliwość, przesiąkliwość, przepuszczalność pary wodnej, kapilarność, higroskopijność, przewodność cieplna, pojemność cieplna, odporność na zamrażanie, ogniotrwałość, odporność ogniowa i palność, rozszerzalność cieplna, radioaktywność naturalna, a także: dźwiękochłonność, stopień zmielenia, czas wiązania spoiw, skurcz, pęcznienie.

Zestaw 7

1. Wymień i opisz technologie wykonywania obiektów.

Budownictwo tradycyjne wykorzystuje metody stosowane powszechnie i od dawna.

Charakteryzuje je organizowanie znacznej części produkcji budowlanej na placu budowy oraz

wykonywanie prac sposobami rzemieślniczymi na wznoszonym obiekcie. Mają tu szerokie

zastosowanie elementy drobnowymiarowe takie jak cegła, pustak. Ta metoda wykonawstwa

w budownictwie nie wyklucza użycia nowoczesnych narzędzi i urządzeń, które ułatwiają

i przyspieszają pracę oraz podnoszą jej jakość.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 28

Budownictwo uprzemysłowione polega na montażu gotowych elementów

prefabrykowanych wykonanych wcześniej w specjalnych wytwórniach. W zakładach takich

wykonuje się elementy budowlane takie jak bloki i płyty ścienne, płyty stropowe, biegi

schodowe.

W zależności od wielkości i kształtu prefabrykatu mówimy o budynku wielkoblokowym,

wielkopłytowym lub szkieletowym.

Metody realizacji budownictwa uprzemysłowionego:

− metoda prefabrykacji:

• kompleksowa – cały obiekt wykonany jest z elementów prefabrykowanych,

• częściowa – ustrój konstrukcyjny jest wykonany z elementów prefabrykowanych,

pozostałe roboty są wykonane metodami tradycyjnymi,

− metoda monolityczna: podstawowe elementy są wykonywane bezpośrednio w miejscu

przeznaczenia z wykorzystaniem różnego rodzaju form deskowań powtarzalnych

(przesuwne, ślizgowe, przestawne),

− metoda mieszana.

1. Jaki jest podział wyrobów budowlanych produkowanych ze szkła?

Szkło okienne – jest to szkło płaskie, najczęściej produkowane metodą float (szkło płynie w postaci wstęgi na powierzchni ciekłej cyny). Inną wykorzystywaną jeszcze metodą jest metoda szkła ciągnionego (metoda Furcault'a). Jednak tą metodą szkło produkowane jest coraz rzadziej. Szkło float może być produkowane w grubościach od 2 do 19 mm. Szkło do stosowania w budownictwie dostępne jest standardowo w grubościach od 3 do 12 mm. Przepuszczalność światła zależy od grubości oraz zawartości tlenku żelaza w masie szklanej. Szkło o niskiej zawartości tlenku żelaza nazywane jest szkłem odbarwianym lub ekstrabiałym.

Szkło płaskie walcowane – produkowane najczęściej jako szkło ornamentowe (wzorzyste) w grubościach od 3 do 8 mm.

Szkło płaskie zbrojone – z wtopioną metalową siatką zbrojeniową, w taflach o grubości od 5 do 8 mm.

Szkło płaskie barwione w masie (Szkło barwne)- podczas wytopu szkła dodawane są składniki, które powodują zabarwienie masy szklanej na pożądany kolor. Najczęściej są to związki metali ciężkich.

Szyby zespolone – zestawy szyb złożone z dwóch, trzech lub więcej pojedynczych szyb przedzielonych ramką dystansową, które produkuje się z dwustopniowym uszczelnieniem krawędzi zespolenia.

Szkło hartowane – o większej wytrzymałości mechanicznej i większej odporności na powierzchniową różnicę temperatur. Otrzymywane przez poddanie szkła zwykłego odpowiedniej obróbce termicznej polegającej na podgrzaniu do temperatury 680–720 °C i bardzo szybkim schłodzeniu sprężonym powietrzem ( Temperatura obróbki termicznej+czas "pieczenia" oraz czas chłodzenia zależny jest od gatunku szkła) – co powoduje zmianę jego mikrostruktury – tworzy się bardzo regularna sieć drobnych kryształków krzemionki poprzedzielana niewielkimi domenami fazy amorficznej. Na skutek takiej wysoce krystalicznej struktury, przy rozbiciu szkło to rozpada się na małe kawałeczki o nieostrych krawędziach. Używane w budownictwie i do produkcji szyb samochodowych.

Szkło klejone - W wypadku jego stłuczenia, warstwy folii zabezpieczają przed przebiciem i utrzymują kawałki szkła w niezmienionej pozycji. Używane w budownictwie i do produkcji szyb samochodowych.

Szkło refleksyjne – szkło płaskie, które w procesie on-line (metoda pirolityczna) lub off-line (metoda magnetronowa), poddawane jest obróbce polegającej na napyleniu specjalnej selektywnej powłoki, która przepuszcza światło, ale posiada duży współczynnik odbicia promieniowania podczerwonego. Zastosowanie takiego szkła latem zabezpiecza pomieszczenia przed nagrzaniem, zimą ogranicza wypromieniowanie ciepła z wnętrza pomieszczenia. Przez możliwość naniesienia warstwy refleksyjnej o różnej barwie – daje ciekawe efekty architektoniczne na elewacjach budynków.

Szkło elektroprzewodzące – z naniesioną powłoką z materiału elektroprzewodzącego.

Szkło nieprzezroczyste (marblit) – w postaci płyt i płytek używanych do dekoracji ścian.

Szkło ceramiczne tworzywo szklano-ceramiczne – używane głównie jako szkło kominkowe i w kuchenkach elektrycznych. Jego odporność temperaturowa sięga 750 °C. Ma bardzo mały współczynnik rozszerzalności cieplnej, skąd wynika wysoka odporność na szok termiczny.

Ponadto ze szkła produkowane są wyroby takie, jak np. pustaki szklane, wełna szklana.

1. Jakie wyroby budowlane są produkowane z drewna?

Drewno klejone- klejonka

Sklejka

Fornir

Płyty wiórowe i pilśniowe

Płyta stolarska

Materiały podłogowe