praca magisterska wa c 7791


BAŁTYCKA WYŻSZA SZKOŁA HUMANISTYCZNA

W KOSZALINIE






PRACA Z PRZEDMIOTU - Rachunkowość

PROWADZĄCY - dr

Temat Pracy - Metody kalkulacji kosztów










METODY KALKULACJI KOSZTÓW























W gospodarce rynkowej duże znaczenie dla przedsiębiorstwa nabiera poprawny rachunek kalkulacji, gdyż od niego często zależy szansa utrzymania się określonych jednostek na rynku, kontynuowanie opłacalnej działalności gospodarczej. Na rynku utrzymują się ci wytwórcy, którzy produkują taniej i lepiej albo przynajmniej nie drożej od innych, ale lepiej lub nie gorzej od innych ale taniej. Często u sukcesie firmy decydują niewielkie różnice w kosztach jednostkowych, czy też cenach, co w przeliczeniu na setki lub tysiące jednostek przynosi znaczne efekty.

Do tego aby czuwać nad tymi, często subtelnymi różnicami trzeba być kompletnym (mieć wiedze i doświadczenie) w businessie, a także trzeba dysponować aktualnymi i pewnymi informacjami zwłaszcza o wysokości kosztów i cen zarówno w swojej firmie, jak i u konkurentów. Znacznej części informacji do prowadzenia pomyślnej i skutecznej strategii gospodarczej dostarcza poprawna kalkulacja.

Czym zatem jest kalkulacja kosztów?

Kalkulacja kosztów jest jednym z głównych elementów rachunku kosztów (obok ewidencji i rozliczania). Istnieje wiele definicji kalkulacji kosztów, ogólnie można powiedzieć, że kalkulacja stanowi wykonanie czynności obliczeniowych - rachunku kalkulacyjnego polegającego na ustaleniu wysokości jednostkowego kosztu wytworzenia (technicznego, własnego) i wykazania jego struktury w przekroju elementów składowych (pozycji kalkulacyjnych).

Przedmiotem kalkulacji są jednoznacznie zdefiniowane (określone) oraz pozwalające się wyrazić liczbowo odcinki działalności, a zwłaszcza wytwarzane produkty. Wymiernym wyrazem przedmiotu kalkulacji są ilościowo określone jednostki kalkulacyjne.

Pod pojęciem jednostki kalkulacyjnej rozumie się określoną jednostkę miary produktu (lub jej wielokrotność) dla której oblicza się jednostkowy koszt wytworzenia, a więc opracowuje kalkulację. Jednostką kalkulacyjną może być zatem jednostka produktu (wyrób, usługa, półfabrykat) jak i grupa produktów mierzona wspólną jednostką miary np. w sztukach, metrach, kilogramach.

Podział kalkulacji

Kalkulację kosztów możemy podzielić na 2 następujące rodzaje:

Kalkulację kosztów można przeprowadzić różnymi metodami - co jest tematem ninijszego opracowania.
I tak w ramach kalkulacji kosztów wyróżnia się następujące metody:

I Kalkulację podziałową
II Kalkulację doliczeniową


Obie z powyższych metod kalkulacji dzieli się na odmiany.

I tak odmianami kalkulacji podziałowej są:

  1. kalkulacja podziałowa prosta

  2. kalkulacja podziałowa ze współczynnikami

  3. kalkulacja podziałowa fazowa (procesowa)

  1. Kalkulacja produktów sprzężonych (łącznych)

Kalkulacja doliczeniowa może wystąpić w postaci:

  1. kalkulacji zleceniowej

  2. kalkulacji asortymentowej


I Kalkulacja Podziałowa

Metodę kalkulacji podziałowej stosuje się przy produkcji prostej jednorodnej typu masowego bądź wieloseryjnego, tj. wówczas gdy np. wytwarza się jeden rodzaj produktu lub grupę produktów zbliżonych pod względem zużywanego materiału albo techniki wytwarzania, co umożliwia zastosowanie umownych jednostek przeliczeniowych przy wspólnej ich kalkulacji. Kalkulację tę mogą zatem stosować jednostki wytwarzające masowo (seryjnie) jeden wyrób lub kilka wyrobów przy wykorzystaniu tego samego surowca podstawowego oraz zastosowaniu tej samej techniki i technologii obróbki. Polega na tym, że koszty poniesione w ciągu okresu, a dotyczące całej produkcji lub jej działów (zakładów, wydziałów, stanowisk pracy) dzieli się przez ilość jednostek kalkulacyjnych wytworzonych w tym okresie.


I.1 Kalkulacja podziałowa prosta

Kalkulacja podziałowa prosta może być stosowana w działach podstawowych lub pomocniczych wytwarzających masowo bądź wieloseryjnie tylko jeden rodzaj produktu. Ma ona ograniczone zastosowanie ze względu na nieliczne zastosowanie ze względu na nieliczne przypadki występowania takiej produkcji w praktyce, ale może np. dotyczyć elektrowni, cegielni.

Kalkulacja ta polega na zwykłym podzieleniu łącznych kosztów wytwarzania ujętych zarówno w kwocie ogółem jak i w przekroju pozycji kalkulacyjnych przez ilość wytworzonego jednorodnego produktu np. MWh energii elektrycznej

Przykład

Jednostka zajmująca się wytwarzaniem jednego rodzaju wyrobu poniosła w m-cu sprawozdawczym koszty produkcji i sprzedaży w wysokości 188.000,00 zł. Na początek i koniec okresu produkcja w toku nie wystąpiła. W ciągu miesiąca wytworzono 1000 szt. wyrobów gotowych.

Koszt jednostkowy obliczamy następująco:

188.000,00 zł : 1000 szt = 188 zł


I.2 Kalkulacja podziałowa ze współczynnikami

Kalkulacja ta może być stosowana w jednostkach wytwarzających masowo bądź wieloseryjnie kilka rodzajów produktów z tego samego surowca wsadowego oraz wg. tej samej techniki (maszyn i urządzeń) i technologii wytwarzania. Przykładem jednostki w której ta odmiana kalkulacji podziałowej może zostać zastosowana jest np. browar produkujący kilka gatunków piwa, czy zakłady ceramiki budowlanej wytwarzające np. różne rodzaje cegły wypalanej.

Główną cechą kalkulacji podziałowej ze współczynnikami jest sprowadzenie różnych, aczkolwiek pod wieloma względami podobnych produktów do wspólnej umownej jednostki przeliczeniowej. W tym celu poszukuje się najbardziej reprezentatywnej cechy mierzalnej, występującej we wszystkich wytwarzanych rodzajach wyrobów objętych wspólną kalkulacją np. waga, pracochłonność wytwarzania, wymiary itp. i ustala się jednostkę umowną stanowiącą wspólny podzielnik.

Przykład

Istotę i mechanizm funkcjonowania zasady na jakiej oparte jest opracowanie kalkulacji podziałowej ze współczynnikami ilustruje poniższy schemat opatrzony danymi liczbowymi.


Ogólny koszt wytworzenia przewidziany

do podziału między produkty w wyniku

kalkulacji podziałowej ze współczynnikami

168.000,00 zł


Wyroby wytwarzane z tego samego surowca i przy zastosowaniu takiego samego przerobu


DUŻE



     

      Małe

Podziału kosztów ogółem w kwocie 168.000,00 zł pomiędzy wyroby przedstawione na schemacie dokonać można w wyniku sprowadzenia jednostek naturalnych (przy wyrobach dużych 4 szt. zaś przy wyrobach małych 12 szt.) do określonej liczby i rodzaju jednostek umownych np. w następujący sposób

1. W drodze przeliczenia wyrobów dużych na małe

liczba wyrobów dużych 4

liczba wyrobów małych 12

stosunek (proporcja) wyrobu dużych do wyrobów małych stanowi ułamek 4/1 co wyraża wzajemną proporcje wagi wyrobów, ich powierzchni lub innej miary odniesienia

przeliczenie dużych wyrobów na małe 4 x 4/1 = 16 szt. - jednostką umowną będzie w tym przypadku jednostka wyrobu małego

liczba jednostek umownych po dokonaniu przeliczenia 16 + 12 = 28

ustalenie koszty jednostki umownej 168.000,00 : 28 szt. = 6.000 zł

ustalenie kosztu jednostki naturalnej wyrobów

- wyrobów dużych 6.000 x 4 = 24.000

- wyrobów małych 6.000 x 1 = 6.000

zbilansowanie kosztów wyrobów

- wyrobów dużych 4 szt. x 24.000 = 96.000

- wyrobów małych 12 szt. x 6.000 = 72.000

Razem 168.000

2. W drodze przeliczenia wyrobów małych na duże

stosunek wyrobów małych do wyrobów dużych wynosi 1/4

przeliczenie wyrobów małych na duże 12 x 1/4 = 3 szt. - w tym przypadku jednostka umowna jest jedna sztuka wyrobu dużego

suma jednostek umownych po przeliczeniu 4 + 3 = 7

ustalenie kosztu jednostki umownej 168.000 : 7 szt. = 24.000

ustalenie koszty jednostki naturalnej wyrobów:

- wyrobów dużych 24.000 x 1 = 24.000

- wyrobów małych 24.000 x 1/4 = 6.000

zbilansowanie kosztów wyrobów

- wyrobów dużych 4 szt. x 24.000 = 96.000

- wyrobów małych 12 szt. x 6.000 = 72.000

Razem 168.000

I.3 Kalkulacja podziałowa fazowa (procesowa)

Przy kalkulacji podziałowej fazowej każda faza produkcji poszczególnego wyrobu (grupy wyrobów) traktowana jest jako odrębny etap kalkulacji. Każda faza z wyjątkiem ostatniej kończy się przekazaniem nie zakończonego produktu (półfabrykatu) do fazy następnej lub przejściowo - po podręcznego magazynu międzyoperacyjnego.

Ta odmiana kalkulacji ma zastosowanie przy produkcji masowej, bądź wieloseryjnej, która przechodzi przez szereg procesów obróbczych, stanowiących zamknięte fazy produkcji np. przemysł lekki, cukierniczy.

Przy kalkulacji procesowej (fazowej) ustalenie jednostkowego kosztu wytworzenia może być dokonane
2 sposobami:

Przykład

Jednostka wytwarza masowo wyrób x. W okresie sprawozdawczym wytworzyła odpowiednio
w poszczególnych fazach:

I faza 300 szt. półfabrykatu

II faza 240 szt. półfabrykatu

III faza 225 szt. wyrobu gotowego

Różnice ilościowe odpowiadają końcowym remanentom półfabrykatów w poszczególnych fazach. Remanentów początkowych nie było.

Koszty produkcji jednostek za ten okres przedstawiają się następująco:

L.p.

Rodzaj kosztów

I faza

II faza

III faza

Razem

1

Koszty bezpośrednie

90.000

102.000

30.000

222.000

2

Koszty wydziałowe

30.000

90.000

21.000

141.000

3

Techniczny koszt wytworzenia 1+2

120.000

192.000

51.000

363.000

4

Koszty zarządu

-

-

-

39.000

5

Pełny koszt wytworzenia

-

-

-

402.000


W powyższej sytuacji kalkulacja metoda fazową (procesową) może mieć przebieg:

1. metoda półfabrykatowa

faza I

120.000 : 300 szt. = 400 zł na 1 szt. półfabrykatu

faza II

a.koszty poniesione przez tę fazę 192.000

b. koszty półfabrykatów fazy I (240 szt. x 400) 96.000

Razem 288.000

288.000 : 240 szt. = 1.200 zł na 1 szt. półfabrykatu

faza III

a. koszty poniesione przez tę fazę 51.000

b. koszty półfabrykatów pobranych z fazy II

225 X 1.200 270.000

c. koszty zarządu 39.000

Razem 360.000

360.000 : 225 szt. = 1.600 na 1 szt. wyrobu gotowego

2. wg. metody bezpółfabrykatowej

L.p.

Faza

Kalkulacja

Koszt jednostkowy fazy

Koszt jednostkowy po danej fazie

1

I

120.000 : 300

400

400

2

II

192.000 : 240

800

1200

3

III

90.000* : 225

400

1600

4

Razem

x

1600

x

* koszy fazy (51.000) + koszty zarządu (39.000)


I.4. Kalkulacja produktów sprzężonych (łącznych)

Kalkulacja tą metoda polega na umownych sposobach podziału kosztów na poszczególne produkty główne i uboczne (wartościowe), powstające w toku tego samego procesu. Sposób podziału kosztów zależy od tego, czy w ciągu tego samego procesu powstaje:

Pojęcia produkt główny, produkt uboczny są umowne, co powoduje, że często produkt główny jest traktowany jako produkt uboczny i odwrotnie, z wszystkimi płynącymi dla kalkulacji produktów łącznych konsekwencjami.

Produkty łączne (sprzężone) powstają w oparciu o wspólny wsad surowcowy albo w wyniku realizacji procesu wspólnego wydobycia szeregu kopalin, niejako na zasadzie przymusu.

Przy produkcji sprzężonej (łącznej) koszty ponoszone są w przeważającej liczbie przypadków na realizacje procesu łącznego bez podziału na jego efekty (rodzaje otrzymanych produktów), gdyż na ogół nie jest to łatwe chociaż w pewnym zakresie możliwe.

Warianty kalkulacji produktów sprzężonych

1. jeden produkt główny i jeden lub kilka produktów ubocznych

W tym przypadku podziału pomiędzy produkty łącznych kosztów można dokonać za pomocą tzw. metody resztowej opartej na cenach sprzedaży produktów ubocznych. W uproszczeniu cenę sprzedaży uznaje się za koszt wytworzenia produktów ubocznych. Mnożąc je przez ilość tych produktów dochodzi się do kwoty, o którą należy pomniejszyć koszt wytworzenia (lub koszt własny sprzedaży) przypadający na produkt główny. Można też przyjąć zasadę, że aby dojść do kosztu wytworzenia produktów ubocznych trzeba cenę ich sprzedaży pomniejszyć o przeciętnie osiągany zysk na sprzedaży i ewentualnie o koszty sprzedaży. Różnica będzie kosztem wytworzenia (kosztem własnym sprzedaży) produktu ubocznego (produktów ubocznych), o którą pomniejszy się ogółem koszt produkcji łącznej, aby wyjść na koszt produktu głównego.

Kalkulację produktu głównego przeprowadza się wówczas przy zastosowaniu metody podziałowej prostej w drodze podzielenia pozostałej części kosztów przez liczbę jednostek produktu głównego.

Przykład

W okresie sprawozdawczym wytworzono produkt główny, oraz 2 produkty uboczne x i y.

- produkt główny 120.000 m2

- produkt uboczny x 1.800 kg

- produkt uboczny y 1.200 szt.

Na tę produkcje poniesiono koszty w wysokości 12 015.600 zł

Produkt x zużywa się na potrzeby wewnętrzne a cena jego substytutu wynosi 200 zł/kg

Produkt y jest sprzedawany po cenie 152 zł za sztukę

W opisanej sytuacji kalkulację można przedstawić następująco:

- produkt x 1.800 kg x 200 zł = 360.000 zł

- produkt y 1.200 szt. x 152 zł = 182.400 zł

Razem 542.400 zł

12 015.600 zł - 542.400 zł = 11 473.200

11.473.200 : 120.000 = 95,61 zł/m2

2. dwa lub więcej produktów głównych

Kalkulację taka przeprowadzamy przy użyciu współczynników - kalkulacja podziałowa ze współczynnikami (I.3)

3. dwa lub więcej produktów głównych oraz jeden lub więcej produktów ubocznych

W tym przypadku przeprowadzamy na wstępie kalkulację produktów ubocznych jak w przypadku pierwszym (jeden produkt główny i jeden lub kilka produktów ubocznych), zaś podziału pozostałych kosztów - przypadających na produkty główne, dokonuje się między ich rodzaje a następnie dzieli się je przez liczbę jednostek za pomocą odmiany kalkulacji podziałowej ze współczynnikami (I.3.).


II. KALKULACJA DOLICZENIOWA

Kalkulację doliczeniowa stosuje się tam gdzie nie ma możliwości przeprowadzenia kalkulacji podziałowej a więc w jednostkach prowadzących produkcję jednostkową lub małoseryjną a nawet średnioseryjną o dużej zmienności wytwarzanego asortymentu wyrobów. W jednostkach tych nie można stosować kalkulacji podziałowej z uwagi na niepowtarzalność asortymentu wyrobów, zużywanych surowców i materiałów oraz techniki i technologii wytwarzania. Ma ona zastosowanie zwłaszcza w przemyśle maszynowym, samochodowym itp.

Ogólnie można stwierdzić, że kalkulacja doliczeniowa stanowi obliczenie kosztów przypadających na określony przedmiot kalkulacji przez doliczenie do części kosztów ustalonych bezpośrednio na podstawie dokumentów źródłowych, pozostałej części kosztów (kosztów pośrednich) za pomocą umownych kluczy rozliczeniowych. Warunkiem stosowania kalkulacji doliczeniowej jest dokumentacja umożliwiająca określenie kosztów bezpośrednich dla każdego przedmiotu kalkulacji.

W zależności od tego, czy przedmiotem kalkulacji jest określony asortyment (rodzaj) produktu wykonanego w danym okresie bez bliższego określenia ilościowego, czy też dana partia, zamówienie, seria itp. odróżnia się kalkulację doliczeniową asortymentową i zleceniowa.

II.1 Kalkulacja zleceniowa

Jest najczęściej stosowana do ustalania jednostkowego kosztu wytworzenia w przekroju ilości poszczególnych wyrobów, objętych odrębnymi zleceniami. Kalkulacją tą objęta jest zatem każda jednostka kalkulacyjna, stanowiąca element odrębnego zlecenia.

Za jednostkę kalkulacyjną mogą być przyjęte dotyczące danego zlecenia:

- seria lub partia wyrobu

- pojedynczy wyrób

- element wyrobu gotowego

Ta odmiana kalkulacji wymaga na ogół stosowania następujących dokumentów:

- zlecenia produkcyjne stanowiące dyspozycję wykonania produktu (jego części składowych, operacji itp.)

- kart pracy

- dowody pobrania materiałów np. RW - rozchód wewnętrzny

-dowody księgowe dokumentujące inne koszty bezpośrednie np. faktura wykonawcy operacji obróbki obcej.

W oparciu o zlecenia produkcyjne wystawiane na poszczególne przedmioty kalkulacji (pojedyncze wyroby, ich serie lub elementy) opracowywane są odpowiednie dokumenty kalkulacyjne (karty kalkulacji wynikowej lub zestawienia kalkulacyjne) stanowiące pojedynczą ewidencję szczegółową,

Zlecenia produkcyjne, a następnie ich śladem - karty kalkulacji wynikowej lub zestawienia kalkulacyjne, wystawiane są na ogół na podstawie zamówień odbiorców lub analizy rynku.

Koszty bezpośrednie a zwłaszcza materiały bezpośrednie, płace bezpośrednie oraz inne koszty bezpośrednie ujmuje się na kartach kalkulacji wynikowej (zestawieniach kalkulacyjnych) dotyczących określonych rodzajów wyrobów (przedmiotów kalkulacji) na podstawie dowodów źródłowych lub sporządzonych z nich dowodów wtórnych (rozdzielników).

Do tak ustalonych kosztów bezpośrednich danego zlecenia doliczane są odpowiednio koszty pośrednie tj. koszty zakupu, koszty wydziałowe (wówczas zakres kalkulacji obejmuje techniczny koszt wytworzenia) a w przypadku gdy kalkuluje się pełny koszt wytworzenia, również koszty zarządu. Często jednostki w wyniku kalkulacji starają się ocenić wysokość kosztu własnego sprzedaży, co jest im niezbędne do negocjacji cenowych lub oceny opłacalności prowadzonej działalności. Wówczas zakresem kalkulacji objęte są również koszty sprzedaży.

Koszty pośrednie podlegają doliczeniu do poszczególnych zleceń przy zastosowaniu odpowiednich metod lub kluczy doliczeniowych (podziałowych). Kluczami tymi mogą być koszy bezpośrednie lub ich elementy (np. płace bezpośrednie).

Koszt produkcji w toku są przy kalkulacji zleceniowej ustalane na podstawie kart kalkulacji wynikowej (zestawień kalkulacyjnych) dotyczących zleceń znajdujących się w toku produkcji. Dlatego łączna kwota kosztów zaewidencjonowanych na kontach produkcji, dla których sporządza się kalkulację zleceniową, winna być zgodna z sumą kart kalkulacji wynikowych (zestawień kalkulacyjnych) zleceń nie zakończonych.

Przykład

W wydziale produkcji podstawowej jednostki wytwórczej uruchomiono w miesiącu sprawozdawczym 3 zlecenia produkcyjne na produkcje wyrobów A, B i C.

1. z opracowanego na podstawie dowodów Rw rozdzielnika materiałów z kosztami zakupu wynikają następujące wartości zużytych materiałów:

a. na zlecenie A 24.000

b. na zlecenie B 60.000

c. na zlecenie C 66.000

Razem 150.000

2. z opracowanego na podstawie kart pracy rozdzielnika płac ustalono następujące koszty wynagrodzenia:

a. na zlecenie A 50.000

b. na zlecenie B 140.000

c. na zlecenie C 114.000

Razem 304.000

3. narzuty na płace (ustalone na podstawie tego samego rozdzielnika wyniosły 50% płac bezpośrednich)

a. na zlecenie A 25.000

b. na zlecenie B 70.000

c. na zlecenie C 57.000

Razem 152.000

4. faktura za obróbkę obcą dotyczącą zlecenia B na kwotę 26.000

OGÓŁEM: 150.000 + 304.000 +152.000 + 26.000 = 632.000

Na początek miesiąca produkcja w toku nie wystąpiła, zaś na koniec miesiąca zaawansowanie produkcji w przekroju zleceń przedstawiło się następująco:

W miesiącu poniesiono 228.000 kosztów wydziałowych, które podlegają rozliczeniu na produkcję globalną w stosunku do klucza podziałowego, za który jednostka przyjęła płace bezpośrednie z narzutem.

Koszty zarządu stanowią 20% rzeczywistych kosztów przerobu, tj. płac bezpośrednich z narzutem i kosztów wydziałowych.

Zaawansowanie produkcji w toku dotyczy w jednakowym stopniu wszystkich pozycji kalkulacyjnych kosztów, tj. materiałów, płac itp.

W zleceniu A występuje następująca liczba jednostek kalkulacyjnych:

- wyroby gotowe 40 szt. tj. 80%

- produkcja w toku (20 szt. przerobionych w 50%) 10 szt. tj. 20 %

Razem 50 szt.

Przeprowadzenie kalkulacji przedstawia się następująco:

Karta kalkulacyjna zlecenia A


Koszty bezpośrednie [zł]

Operacja

ogółem zlecenia

materiałów

płac z narzutem

innych kosztów bezpośrednich

1 a

24 000

24 000

-

-

2 a

50 000

-

50 000

-

3 a

25 000

-

25 000

-

Razem koszty bezpośrednie

99 000

24 000

75 000

-

z tego





a) na produkcję w toku (20%)

19 800

4 800

15 000

-

b) na wyroby gotowe (80%)

79 200

19 200

60 000

-

Karta kalkulacyjna zlecenia B


Koszty bezpośrednie [zł]

Operacja

ogółem zlecenia

materiałów

płac z narzutem

innych kosztów bezpośrednich

1 b

60 000

60 000

-

-

2 b

140 000

-

140 000

-

3 b

70 000

-

70 000

-

4

26 000

-

-

26 000

Razem koszty bezpośrednie

296 000

60 000

210 000

26 000

Karta kalkulacyjna zlecenia C


Koszty bezpośrednie [zł]

Operacja

ogółem zlecenia

materiałów

płac z narzutem

innych kosztów bezpośrednich

1 c

66 000

66 000

-

-

2 c

114 000

-

114 000

-

3 c

57 000

-

57 000

-

Razem koszty bezpośrednie

237 000

66 000

171 000

-

OGÓŁEM na wszystkie zlecenia 99.000 + 296.000 + 237.000 = 632.000

Przy zleceniu A całkowite koszty bezpośrednie dotyczą w 80% (79.200) wyrobów gotowych, a w 20% (19.800) produkcji w toku.. W zleceniu B całość kosztów dotyczy wyrobów gotowych (296.000), a w zleceniu C całość dotyczy produkcji w toku (237.00).

Doliczanie kosztów pośrednich

Przy kalkulacji doliczeniowej koszty pośrednie ( w tym wydziałowe i koszty zarządu) doliczane są na jednostki kalkulacyjne stanowiące przedmiot kalkulacji za pomocą kluczy podziałowych, za które można przyjąć

- płace bezpośrednie z narzutami

- sumę kosztów bezpośrednich

- przepracowane roboczogodziny lub maszynogodziny

- wielkość produkcji wyrażona w jednostkach fizycznych

- inne wielkości

Przy rozliczaniu kosztów zarządu jako klucze podziałowe mogą być stosowane

- płace bezpośrednie z narzutem

- koszt przerobu

- techniczny koszt wytworzenia

1. Doliczenie kosztów wydziałowych

Obliczenie wskaźnika narzutu:

koszt wydziałowe x 100 : (płace bezpośrednie + narzuty na płace) = %

228.000 x 100 : (304.000 + 152.000) = 228.000 : 456.000 = 50% z czego:

304. 000 stanowi płace bezpośrednie (50.000 + 140.000 + 114.000)

152.000 stanowi narzuty na płace (25.000 + 70.000 + 57.000)

Ustalenie kwot kosztów wydziałowych przypadających na poszczególne zlecenia

Zlecenie (wyrób)

obliczenie narzutu

kwota narzutu

A - produkcja w toku

A- produkcja gotowa

B- produkcja gotowa

C - produkcja w toku

50% od 15.000

50% od 60.000

50% od 210.000

50% od 171.000

7.500

30.000

105.000

85.500

Razem

50% od 456.000

228.000

2. Doliczenie kosztów zarządu

W powyższym przykładzie przyjęto założenie iż wynoszą one 20% kosztu przerobu. Wyniki tego doliczenia będą następujące:

Zlecenie (wyrób)

Podstawa narzutu (koszty przerobu)

Kwota narzutu
(20 % kosztu przerobu)

A - produkcja w toku

A- produkcja gotowa

B- produkcja gotowa

C - produkcja w toku

15.000 + 7.500 = 22.500

60.000 + 30.000 = 90.000

210.000 + 105.000 = 315.000

171.000 + 85.500 = 256.500

4.500

18.000

63.000

51.300

Razem

456.000 + 228.000 = 684.000

136.800


Po dokonaniu doliczenia kosztów zarządu dokonano pełnej kalkulacji kosztów wytworzenia poszczególnych wyrobów. Dla zobrazowania tego kosztu niezbędne jest sporządzenie zestawienia wyników kalkulacji - co przedstawia poniższa tabela






Koszty w zł

Zlecenia

Ilość szt

Koszty

pozycji kalkulacyjnych

techniczne


pełne

(produkt)



materiałów bezpośr.

płac bezpośr. z narzutem

innych kosztów bezpośr.

wydziałowe

wytworzenie (4+5+6+7)

zarządu

wytworzenia

(8+9)

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

A

50

na całe zlecenie

24 000

75 000

-

37 500

136 500

22 500

159 000



na jednostkę

480

1 500

-

750

2 730

450

3 180

z tego










A

40

na ilość ogólną

19 200

60 000

-

30 000

109 200

18 000

127 200

gotowe


na jednostkę

480

1 500

-

750

2 730

450

3 180

A

20

na ilość ogólną

4 800

15 000

-

7 500

27 300

4 500

31 800

w toku

(w 50%)

na jednostkę

240

750

-

375

1 365

225

1 590

B

50

na całe zlecenie

60 000

210 000

26 000

105 000

401 000

63 000

464 000

gotowe


na jednostkę

1 200

4 200

520

2 100

8 020

1 260

9 280

C

100

na całe zlecenie

66 000

171 000

-

85 500

322 500

51 300

373 800

w toku


na jednostkę

660

1 710

-

855

3 225

513

3 738

Razem


Koszty na całość

150 000

456 000

26 000

228 000

860 000

136 800

996 800


II.2 Kalkulacja doliczeniowa asortymentowa

Kalkulacja doliczeniowa asortymentowa charakteryzuje się tym, że kosztów poszczególnych zleceń otwieranych w okresie sprawozdawczym nie kalkuluje się odrębnie (w obrębie tych zleceń), lecz łącznie dla danego asortymentu produktu objętego wieloma zleceniami. Produkty zaliczane do danego rodzaju asortymentu , dla którego koszt jednostkowy ustala się za pomocą tej metody kalkulacji nie mogą się znacznie różnić od siebie.

Kalkulację asortymentową stosuje się zatem głównie do ustalenia jednostkowego kosztu wytworzenia wyrobów wytwarzanych masowo lub wieloseryjnie w sytuacji, w których na poszczególne produkty nie mogą być odniesione i skalkulowane wprost koszty pośrednie, a zwłaszcza wydziałowe i zarządu, gdyż wówczas można byłoby zastosować kalkulacje podziałową, która jest znacznie prostsza, a więc i tańsza. Dodatkowo produkcja do której stosuje się metodę asortymentowa musi dotyczyć więcej niż jednego wyrobu.

Przedmiotem kalkulacji asortymentowej, nie jest zlecenie jak w przypadku kalkulacji zleceniowej lecz dany rodzaj wyrobu (asortyment), którego jednostkowy koszt ustala się dla zamkniętego okresu (miesiąca, roku). Z tego też powodu kalkulacja asortymentowa jest często nazywana kalkulacją okresową lub remanentową.

Przed ustaleniem kosztów jednostkowych przedmiotów kalkulacji (produktów) podobnie jak w każdej metodzie i odmianie kalkulacji, następuje podział zaangażowanych kosztów produkcji (z uwzględnieniem struktury kosztów) pomiędzy produkcję zakończoną oraz produkcje w toku.

W zależności od złożoności produkcji (fazowa, sprzężona itp.) dalszy podział kosztów następuje za pomocą kalkulacji podziałowej prostej, ze współczynnikami, fazowej itp.

Pozostałe zasady oraz dokumentacja księgowa i produkcyjna, wykorzystywana przy kalkulacji asortymentowej, są analogiczne jak przy kalkulacji zleceniowej.

Przykład

W wydziale produkcji podstawowej jednostki wytwórczej uruchomiono w okresie sprawozdawczym po
3 zlecenia produkcyjne na wyroby X i Y oraz 1 zlecenie na wyrób Z. Zlecenia produkcyjne nie stanowią
w jednostce dokumentów rozliczeniowych kosztów, lecz maja charakter dyspozycji produkcyjnych wydawanych komórkom zajmującym się procesem wytwarzania. Dlatego rozdzielniki kosztów bezpośrednich, a zwłaszcza materiałów bezpośrednich oraz wynagrodzeń bezpośrednich nie są opracowywane na konkretne zlecenia produkcyjne, lecz w przekroju asortymentowym, a więc na trzy rodzaje wyrobów tj. X, Y, i Z. Zatem w przekroju asortymentowym otwierane są też analityczne urządzenia księgowe np.wpostaci kart kalkulacji wynikowej lub zestawień kalkulacyjnych odrębne dla wyrobów X,Y i Z.

Ujęcie kosztów w takim przekroju analitycznym wygląda następująco:

1. Na podstawie dowodów pobrania (Rw) wystawionych na określone zlecenia opracowano rozdzielnik zużycia materiałów łącznie z narzutem kosztów zakupu i przypadających na te materiały odchyleń od cen ewidencyjnych:

a. na kartę kalkulacji wynikowej dotyczącej wyrobu Z ( z 3 zleceń) 120.000

b. na kartę kalkulacji wynikowej dotyczącą wyroby Y (z 3 zleceń) 300.000

c. na kartę kalkulacji wynikowej dotyczącą wyrobu Z (z 1 zlecenia) 330.000

Razem 750.000

2. Na podstawie kart pracy zawierających informacje o wykonanych przez poszczególnych pracowników operacjach obróbczych na rzecz poszczególnych zleceń produkcyjnych opracowano rozdzielnik płac:

a. na kartę kalkulacji wynikowej dotyczącej wyrobu Z ( z 3 zleceń) 250.000

b. na kartę kalkulacji wynikowej dotyczącą wyroby Y (z 3 zleceń) 700.000

c. na kartę kalkulacji wynikowej dotyczącą wyrobu Z (z 1 zlecenia) 570.000

Razem 1 520.000

3. Narzuty na wynagrodzenia z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, fundusz pracy, fundusz gwarantowanych świadczeń pracowniczych, zakładowy fundusz świadczeń socjalnych itp. wyniosły w jednostce 50% płac i podlegają odniesieniu na rzecz tego wydziału:

a. na kartę kalkulacji wynikowej dotyczącej wyrobu Z ( z 3 zleceń) 125.000

b. na kartę kalkulacji wynikowej dotyczącą wyroby Y (z 3 zleceń) 350.000

c. na kartę kalkulacji wynikowej dotyczącą wyrobu Z (z 1 zlecenia) 285.000

Razem 760.000

4. Faktura za obróbkę obcą dotycząca wyrobu Y (z 3 zleceń) opiewa na kwotę 130.000

Na początku okresu produkcja w toku nie wystąpiła

Na koniec okresu zaawansowanie produkcji w przekroju zleceń produkcyjnych przedstawia się następująco

Wyrób X: całkowicie zakończono 2 zlecenia, z których do magazynu przekazano 160 szt. wyrobów gotowych X, produkcja w toku dotyczy 3 zlecenia i odnosi się do 80 szt. wyrobów X, których obróbka zaawansowana jest w 50%

Wyrób Y: wszystkie 3 zlecenia zostały zakończone, a wyroby w całości przekazane do magazynu

Wyrób Z: dotyczy jednego zlecenia, które znajduje się całkowicie w toku i odnosi się do 400 szt. wyrobów Z o równomiernym zaawansowaniu przerobu

W okresie sprawozdawczym poniesiono 1 140.000 kosztów wydziałowych, które podlegają rozliczeniu pomiędzy produkcję globalną (wyroby gotowe i produkcja w toku) w stosunku do płac bezpośrednich łącznie z narzutami na płace.

Koszty zarządu stanowią 40% kosztu przerobu (tj. płac bezpośrednich z narzutem na te place oraz kosztów wydziałowych), które zostały przyjęte jako klucz ich podziału między produkty X, Y i Z.

Aby ustalić jednostkowe koszty wytworzenia wyrobów X, Y i Z, z uwzględnieniem ich struktury (kalkulacyjnych pozycji kosztów) należy:

- dokonać księgowania na kartach kalkulacji wynikowej poszczególnych wyrobów dotyczących ich kosztów bezpośrednich (wraz z kosztami zakupu i narzutem na płace), na podstawie danych wynikających z rozdzielników kosztów

- ustalić i przyporządkować do poszczególnych kart kalkulacji wynikowej wyrobów narzuty kosztów pośrednich (wydziałowych i zarządów)

- przeprowadzić kalkulację jednostkowego kosztu wytworzenia wyrobów gotowych i produkcji w toku

Czynności te będą miały przebieg następujący

A. Księgowanie bezpośrednich kosztów zleceń wraz z kosztami zakupu i narzutami na płace na asortymentowych kosztach kalkulacji wynikowej

Asortymentowa karta kalkulacji wynikowej wyrobu X



Pozycje kalkulacyjne kosztów w zł



Treść

Ogólna suma

Materiały

Płace

Narzut

Inne

Koszty

Koszty

(symbol

kosztów w zł

bezpośr.

bezpośr.

na płace

koszty

wydziałowe

zarządu

operacji)


z kosztami



bezpośr.





zakupu






1

2

3

4

5

6

7

8

1 a

120 000

120 000

-

-

-



2 a

250 000

-

250 000

-

-



3 a

125 000

-

-

125 000

-



Razem

495 000

120 000

250 000

125 000

-



z tego:








20 % - produkcja w toku

99 000

24 000

50 000

25 000

-



80 % - wyroby gotowe

396 000

96 000

200 000

100 000

-



Uwaga: kolumny 7 i 8 zostana wypełnione po dokonaniu doliczenia kosztów pośrednich produkcji (wydziałowych i zarządu)

W 3 zleceniu wyrobu X produkcja w toku stanowi 80 szt. przerobionych w 50 % co odpowiada 40 szt. wyrobów gotowych. liczba jednostek przeliczeniowych dla celów kalkulacji kosztów wyrobu X wynosi 200 szt. (160 + 40).

Z tego względu we wszystkich pozycjach kalkulacyjnych wyrobu X 80% kosztów przypada na produkty gotowe, zaś 20% na produkcję w toku.

Asortymentowa karta kalkulacji wynikowej wyrobu Y

(wyroby gotowe)



Pozycje kalkulacyjne kosztów w zł

Treść

Ogólna suma

Materiały

Płace

Narzut

Inne

Koszty

Koszty

(symbol

kosztów w zł

bezpośr.

bezpośr.

na płace

koszty

wydziałowe

zarządu

operacji)


z kosztami



bezpośr.





zakupu






1

2

3

4

5

6

7

8

1 b

300 000

300 000

-

-

-



2 b

700 000

-

700 000

-

-



3 b

350 000

-

-

350 000

-



4

130 000

-



130 000



Razem

1 480 000

300 000

700 000

350 000

130 000




Asortymentowa karta kalkulacji wynikowej wyrobu Z

(produkcja w toku)



Pozycje kalkulacyjne kosztów w zł



Treść

Ogólna suma

Materiały

Płace

Narzut

Inne

Koszty

Koszty

(symbol

kosztów w zł

bezpośr.

bezpośr.

na płace

koszty

wydziałowe

zarządu

operacji)


z kosztami



bezpośr.





zakupu






1

2

3

4

5

6

7

8

1 c

330 000

330 000

-

-

-



2 c

570 000

-

570 000

-

-



3 c

285 000

-

-

285 000

-



Razem

1 185 000

330 000

570 000

285 000

-




B. Ustalenie i doliczenie narzutów kosztów pośrednich produkcji (wydziałowych i zarządu)

a. obliczenie wskaźnika narzutu kosztów wydziałowych do płac bezpośrednich z narzutem

1 140.000 x 100 : (1 520.000 + 760.000) = 50%

b. ustalenie kwoty kosztów wydziałowych przypadających (doliczeniowych) na poszczególne produkty

Rodzaj wyrobu

Obliczenie kosztów wydziałowych (50% płac bezpośrednich z narzutem)

Kwota narzutu doliczanych kosztów wydziałowych

Wyrób X - produkcja w toku

Wyrób X - produkcja zakończona

Wyrób Y - produkcja zakończona

Wyrób Z - produkcja w toku

50% od 75.000

50% od 300.000

50% od 1 050.000

50% od 855.000

37.500

150.000

525.000

427.500

Razem

50% od 2 880.000

1 140.000

c. obliczenie i przyporządkowania poszczególnym wyrobom gotowym i produktom w toku kosztów zarządu w wysokości 40% kosztu ich przerobu stanowiącego płace bezpośrednie z narzutem oraz koszty wydziałowe

Rodzaj wyrobu

Obliczenie kosztów przerobu (płace bezpośrednie + narzuty + koszty wydziałowe)

Narzut kwotowy kosztów zarządu (40% kosztów przerobu)

Wyrób X - produkcja w toku

Wyrób X - produkcja zakończona

Wyrób Y - produkcja zakończona

Wyrób Z - produkcja w toku

50.000 + 25.000 + 37.500 = 112.500

200.000 + 100.000 + 150.000 = 450.000

700.000 + 350.000 + 525.000 = 1 575.000

575.000 + 285.000 + 427.500 = 1 282.500

45.000

180.000

630.000

513.000

Razem

1.520.000 + 760.000 + 1 140.000 =
3 420.000

1 368.000


Po przeprowadzonych obliczeniach karty kalkulacji wynikowej przedstawiają się następująco

Asortymentowa karta kalkulacji wynikowej wyrobu X



Pozycje kalkulacyjne kosztów w zł



Treść

Ogólna suma

Materiały

Płace

Narzut

Inne

Koszty

Koszty

(symbol

kosztów w zł

bezpośr.

bezpośr.

na płace

koszty

wydziałowe

zarządu

operacji)


z kosztami



bezpośr.





zakupu






1

2

3

4

5

6

7

8

1 a

120 000

120 000

-

-

-

-

-

2 a

250 000

-

250 000

-

-

-

-

3 a

125 000

-

-

125 000

-

-

-

B.b

187500

-

-

-

-

187 500

-

B.c

225000

-

-

-

-

-

225 000

Razem

907 500

120 000

250 000

125 000

-

187 500

225 000

z tego:








20 % - produkcja w toku

181 500

24 000

50 000

25 000

-

37 500

45 000

80 % - wyroby gotowe

726 000

96 000

200 000

100 000

-

150 000

180 000


Asortymentowa karta kalkulacji wynikowej wyrobu Y



Pozycje kalkulacyjne kosztów w zł

Treść

Ogólna suma

Materiały

Płace

Narzut

Inne

Koszty

Koszty

(symbol

kosztów w zł

bezpośr.

bezpośr.

na płace

koszty

wydziałowe

zarządu

operacji)


z kosztami



bezpośr.





zakupu






1

2

3

4

5

6

7

8

1 b

300 000

300 000

-

-

-

-

-

2 b

700 000

-

700 000

-

-

-

-

3 b

350 000

-

-

350 000

-

-

-

4

130 000

-



130 000

-

-

B.b

525 000

-

-

-

-

525 000

-

B.c

630 000

-

-

-

-

-

630 000

Razem

2 635 000

300 000

700 000

350 000

130 000

525 000

630 000


Asortymentowa karta kalkulacji wynikowej wyrobu Z



Pozycje kalkulacyjne kosztów w zł



Treść

Ogólna suma

Materiały

Płace

Narzut

Inne

Koszty

Koszty

(symbol

kosztów w zł

bezpośr.

bezpośr.

na płace

koszty

wydziałowe

zarządu

operacji)


z kosztami



bezpośr.





zakupu






1

2

3

4

5

6

7

8

1 c

330 000

330 000

-

-

-

-

-

2 c

570 000

-

570 000

-

-

-

-

3 c

285 000

-

-

285 000

-

-

-

B.b

427 500

-

-

-

-

427 500

-

B.c

513 000

-

-

-

-

-

513 000

Razem

2 125 500

330 000

570 000

285 000

-

427 500

513 000


C. Ustalenie jednostkowych kosztów wytworzenia poszczególnych wyrobów z uwzględnieniem struktury pozycji kalkulacyjnych w formie zestawienia kalkulacyjnego




Koszty w zł





Według pozycji kalkulacyjnych


Symbol

Liczba

Treść

Materiały

Płace

Narzut

Inne

Koszty

Koszty


(określenie

jednostek

(koszty na)

bezpośr.

bezpośr.

na płace

koszty

wydziałowe

zarządu

Razem

wyrobu)

w szt.


z kosztami



bezpośr.







zakupu







1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

X w toku

80

całą produkcję

24 000

50 000

25 000

-

37 500

45 000

181 500



jednostkę produkcji

300

625

312,50

-

468,75

562,50

2 269

X gotowe

160

całą produkcję

96 000

200 000

100 000

-

150 000

180 000

726 000



jednostkę produkcji

600

1 250

625

-

937,50

1 125

4 538

Y gotowe

200

całą produkcję

300 000

700 000

350 000

130 000

525 000

630 000

2 635 000



jednostkę produkcji

1 500

3 500

1 750

650

2 625

3 150

13 175

Z w toku

400

całą produkcję

330 000

570 000

285 000

-

427 500

513 000

2 125 500



jednostkę produkcji

825

1 425

712,50

-

1068,75

1282,50

5313,75

Razem

na całą produkcję

750 000

1 520 000

760 000

130 000

1 140 000

1 368 000

5 668 000


Sprawdzenie:

Ze zbiorczego zestawienia kalkulacyjnego, wynika łączna kwota kosztów w wysokości 5 668.000

Z założeń wynikają następujące koszty:

- materiały 750.000

- płace 1 520.000

- narzuty na płace 760.000

- obróbka obca 130.000

- koszty wydziałowe 1 140.000

- koszy zarządu 1.368.000

Razem 5.668.000


Asortymentowe karty kalkulacji wynikowej opiewają na:

- Wyrób X 907.500

- Wyrób Y 2.635.000

- Wyrób Z 2.125.500

Razem 5.668.000


Kalkulacja kosztów stała się obecnie bardzo ważnym elementem zarówno rachunku kosztów jak i całej rachunkowości w przedsiębiorstwie. Daje ona zarządzającym czytelne informację na temat opłacalności produkcji, pozycji firmy na rynku, kosztów działalności, opłacalności produkcji poszczególnych wyrobów itp. Bez tych informacji przedsiębiorstwo działałoby „w ciemno”, narażając się na szereg przykrych niespodzianek, których pozwalają uniknąć informacje uzyskane z kalkulacji.



Od autora

Przepraszam za znaczne przekroczenie ustalonego na 4 strony wymogu objętościowego pracy, jednak temat kalkulacji kosztów jest tak szeroki, że mógłby na pewno być tematem pracy dyplomowej, czy nawet magisterskiej. Przyznam szczerze, że kalkulacja kosztów bardzo mnie zaintrygowała, dlatego poświęciłem jej podstawom więcej miejsca, podałem przykłady w celu pełniejszego zrozumienia i nie wykluczam wykorzystania opracowanego materiału w pracy dyplomowej.

Sebastian Dąbrowski


Szukasz gotowej pracy ?

To pewna droga do poważnych kłopotów.

Plagiat jest przestępstwem !

Nie ryzykuj ! Nie warto !

Powierz swoje sprawy profesjonalistom.




Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
praca-magisterska-wa-c-7459, Dokumenty(2)
praca-magisterska-wa-c-7525, Dokumenty(2)
praca-magisterska-wa-c-7468, Dokumenty(2)
praca-magisterska-wa-c-7499, Dokumenty(2)
praca-magisterska-wa-c-7474, Dokumenty(2)
praca-magisterska-wa-c-7486, Dokumenty(2)
praca-magisterska-wa-c-7565, Dokumenty(2)
praca-magisterska-wa-c-7520, Dokumenty(2)
praca magisterska wa c 7654
praca magisterska wa c 7658
praca-magisterska-wa-c-8169, Dokumenty(2)
praca-magisterska-wa-c-7507, Dokumenty(2)
praca-magisterska-wa-c-7446, Dokumenty(2)
praca-magisterska-wa-c-7839, Dokumenty(2)
praca-magisterska-wa-c-8167, Dokumenty(2)