A miała być haja w lesie

W małym lesie kajś wśrod krzokow

zebrało sie pora ptokow,

za kwila piorka polecom

tak sie wadzom i tak skrzeczom.

-Po mojimu- kracze wrona,

-a wszystkimu winna łona,

bo zachować sie niy umi

do tego nic nie rozumi.

I jeszcze gańba przinosi

po lesie klachy roznosi,

jak najynto głośno skrzeczy,

bez przerwy godo łod rzeczy.-

-Niby żeś je takom damom,

niby mondrom jak Salamon,

kraczesz, że aż bolom uszy,

a nas to i tak niy ruszy-.

-Moji drogi nie wadzcie sie,

cicho mo być dzisiej w lesie,

bo wykluły sie pisklynta,

a tera śpiom niebożynta.-

Po polu sie echo niesie

że miała być haja w lesie,

sojka sprawa załatwiła

jeszcze nim w rajza ruszyła.

Kajś daleko lecieć miała,

a jednak zrezignowała,

bo wybiyro sie za morze

ale wybrać sie ni może.