III grupa
1.Rodzaje wody wyst. w drewnie
2.Sinizna i brunatnica
Sinizna – przebarwienie drewna wynikające z działalności grzybów drewna iglastego na kolor od niebieskiego do zielonoczarnego. Powodowana przez grzyby 100 gatunków a najcześciej spotyka się rodzaj Ophiostoma. Występuje w drewnie obumierających drzew oraz tarcicy głównie bielu iglastych. Rzadko zewnętrznie w nie do końca wykszatałconej twardzieli. Grzyby wnikają przez rany oraz przekrój czołowy.
Podział:
Sinizna odkryta
Sinizna ukryta
* sinizna surowcowa ( w dr okrągłym): posuszowa, składnicowa i spałowa
* sinizna tarcicowa (po przetarciu):zewnętrzna, wewnętrzna, płytka(do 2mm), głęboka
* sinizna podpowłokowa- w dr pokrytym powłokami malarskimi
Optimum temperatur 20-27oC, wilgotność 40-120%.
Znaczenie: nie wpływa na mechaniczne właściwości, obniża walory estetyczne – wada w stolarskich – trudności w klejeniu, grzyby mogą rozkładać klej; dotkliwie obniża cenę surowca.
Brunatnica – kawowobrunatne zabarwienie bielu iglastych (Discula bruneotingens) w czasie składowania, często łącznie z sinizną. Brak zmian wł. mechanicznych, PN traktuje tak samo jak sinizny.
3.Twardziel.
Po przekroczeniu pewnej granicy wieku (So 20-70lat) w starszych przyrdzeniowych warstwach drewna obumierają komórki miękiszu i promieni rdzeniowych. Naczynia w drewnie niektórych liściastych zostają zamknięte przez wcistki, cewki iglastych przez zatyczjki (torusy). Wewnętrzne warstwy drewna przestają przewodzić wodę i wysychają. W wyniki różnic wilgotności między słojami zew i wew zatyczki w jamkach wychylają się z centralnego położenia, zostają przyssane do okienka jamki i przyklejone lepiszczem do otoczki – zamknięta droga dla przepływu wody i przenikania grzybów.
Następnie zachodzą biochemiczne zmiany treści żywych komórek i przesycanie błon komórkowych nowopowstającymi substancjami twardzielowymi (żywiczne garbniki, barwniki) powstającymi w żywych komórkach wypełniając wnętrze sąsiednich, martwych.
U iglastych zamierają przewody żywiczne, a przeobrażona żywica odgrywa rolę czynnika impregnującego błonę oraz wypełniającego wolne przestrzenie. Obok związków żywicznych są tu jeszcze rozpuszczalne w wodzie garbniki, alkaloidy, węglowodany i wielocukry – wypełniają przestrzenie międzymicelarne zmniejszając kurczliwość twardzieli.
U liściastych duże ilości garbników przesycają drewno twardzieli zwiększając jego odporność. Poza tym powstają barwniki (u naszych gatunków w nieznacznych ilościach).
Wpływ: Ciężar właściwy twardzieli znacznie większy niż bielu. Związki twardzielowe utleniają się na powietrzu (ciemnienie po ścięciu). Twardziel jest bardziej odporna na działanie czynników destrukcyjnych, rola elementu mechanicznego. Zmniejsza się jej wilgotność ( pochodzi z zewnęrzych warstw bielu). Obumarłe promienie rdzeniowe, miękisz, komórki wypełnione powietrzem, duże naczynia z wcistkami
4.Formuła Naviera
Formuła Naviera i jej zastosowanie przy zginaniu statycznym.
Wychodzi z założenia równych i symetrycznie rozłożonych naprężeń ściskających i rozciągających (słuszne dla materiałów jednorodnych). Zgodnie z tym górna ściskana płaszczyzna belki skróci się o tyle o ile wydłuży się rozciągana płaszczyzna dolna. Warstwy pomiędzy wykazują wartości pośrednie. Powierzchnia obojętna przechodzi przez ˝ wysokości zginanej belki. W przypadku niejednorodnych zakres spełnienia założenia jest ograniczony. Rozkład naprężeń ulega zmianie (wytrzymałość na rozciąganie jest 2x większa od ściskania – asymetryczny rozkład naprężeń). Jeżęli sumy pól w powierzchniach naprężeń mają być równe to część przekroju obięta działaniem naprężeń ściskających musi być większa od rozciąganej. W drewnie występuje przesunięcie powierzchni obojętnej w kierunku warstw rozciąganych. Większe, im większa różnica między wytrrzymałością rozciąganie – ściskanie. Można obliczyć wzór Bielankina str. 547 Krzysik.
Mimo niedokładności formuły Naviera stosuje się ją do obliczania wytrzymałości na zginanie (nie ma dokładniejszych wzorów).
Po wyprowadzeniu Rgd=3lPgd/2bh2. Trza umieć go wyprowadzić.