MODEL SYSTEMU PRODUKCYJNEGO

Z.P.H. UNIBUT

Z.P.H. UNIBUT jest firmą prywatną o dwuosobowym zarządzie. W obecnej formie istnieje od 1991 roku, jednak jej tradycje sięgają początku lat osiemdziesiątych. Kierunek rozwoju przedsiębiorstwa wyznaczają właściciele – Jadwiga Płowiec i Henryk Baksiński.

W ciągu kilku ostatnich lat, chcąc sprostać konkurencji i dostosowując się do wymagań rynku, UNIBUT przeszedł prawdziwą metamorfozę. Z małego, prowincjonalnego zakładu szewskiego przerodził się w dobrze prosperującą, średniej wielkości fabrykę obuwia.

Nazwa firmy powstała w roku 1991 - wtedy właśnie zapadła decyzja o zaprzestaniu produkcji torebek damskich i przekwalifikowaniu się na produkcję butów. Posiadanie własnej szwalni pozwoliło na szybki start w rozwijającym się myszkowskim "zagłębiu obuwniczym".

W 1995 roku firma zmieniła profil produkcji: zrezygnowano z produkcji obuwia skóropodobnego, stawiając na wysokiej jakości skóry naturalne. Wtedy też rozpoczęto produkcję butów w systemie California. Zakupiono nowe hale produkcyjne i maszyny. Firma zwiększyła zatrudnienie.

Wprowadzenie w 1997 roku nowoczesnej linii produkcyjnej pozwoliło na wytwarzanie - posiadającego atest Celapo - damskiego i męskiego obuwia dla stopy wrażliwej.

Produkcja – celowa i świadoma działalność ludzka (praca) przystosowująca zasoby i siły przyrody do potrzeb ludzkich, w czasie której powstają dobra (produkty).

System produkcyjny – stanowi celowo zaprojektowany i zorganizowany układ materialny, energetyczny i informacyjny eksploatowany przez człowieka i służący produkowaniu określonych produktów ( wyrobów lub usług) w celu zaspokojenia różnorodnych potrzeb konsumentów.

System produkcyjny składa się z pięciu podstawowych elementów:

Wektor wejścia X w skład, którego wchodzą wszystkie czynniki produkcji.

Wektor wyjścia Y w skład, którego wchodzą wyroby, usługi, a także szkodliwe odpady produkcyjne zanieczyszczające środowisko.

Procesy przetwarzania wektora wejścia w wektor wyjścia nazywane procesem produkcyjnym (T).

Proces zarządzania systemem.

Sprzężenia materialne, energetyczne i informacyjne pomiędzy wyżej wymienionymi elementami składowymi systemu produkcyjnego.

Pierwsze trzy punkty z wymienionych elementów wraz ze sprzężeniami materialnymi, energetycznymi i informacyjnymi nazywane są łącznie podsystemem przetwarzania lub produkcji, natomiast element wymieniony w punkcie czwartym wraz ze sprzężeniami informacyjnymi nazywany jest podsystemem zarządzania.

W systemie produkcyjnym mogą być wyodrębnione w ramach zakładu czy wydziału przemysłowego w zależności od celów, którym ma służyć projektowanie systemowe. Zazwyczaj syst. produkcyjne są rozróżniane wg struktury produkowanych wyrobów lub usług. W zależności od stopnia agregacji mogą wystąpić mniej lub bardziej zdezintegrowane systemy produkcyjne.

Za wyodrębniony system produkcyjny w skrajnym przypadku można uważać cały zakład przemysłowy lub nawet pojedyńcze stanowisko robocze.

Celem pierwszego systemu może być produkcja półwyrobów, które wraz z półwyrobami wytworzonymi w innych systemach mogą z kolei stanowić materiały wyjściowe dla systemu montażowego dającego w wyniku wyrobów bardziej złożony. Można traktować też zakład montażowy pierwszego wyrobu jako pierwszy system produkcyjny. Jak przedstawiliśmy poniżej na rysunku istnieje zróżnicowanie strukturalne systemu produkcyjnego funkcjonującego w gospodarce planowanej centralnie.

WEKTOR WEJŚCIA

1. Środki techniczne

Zakład jest ulokowany na peryferiach miasta. Teren zakładu stanowi np. 200 m² .Cały zakład jest ogrodzony. Nie jest strzeżony, gdyż znajduje się przy posesji właściciela. Na tym terenie znajdują się dwa budynki. W jednym mieści się biuro oraz magazyny. Drugi to hala produkcyjna, w której znajdują się następujące pomieszczenia:

• hala, w której wykraja się materiał na cholewki

• szwalnia

• hala montażowa gotowych wyrobów

Zakład posiada także stołówkę.

Istotne są tu także czynniki produkcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania zakładu tj. :

• sieć telefoniczna

• instalacje wodno-kanalizacyjne

• energia energetyczna, która dostarczana jest z sieci miejskiej, rozliczana co miesiąc i wliczana w koszty

Warto też wspomnieć o maszynach i urządzeniach, które są w bardzo dobrym stanie technicznym. W hali produkcyjnej znajdują się następujące urządzenia:

1. prasy hydrauliczne

• do krojenia materiału

• do sklejania obuwia

2. maszyny do szycia firmy „MINERVA”

3. ćwiekarki

• do przedniej części obuwia

• do boków obuwia

• do pięt

4. drasarki, przygotowujące obuwie do sklejenia

Zakład posiada w pomieszczeniu biurowym komputer, fax, telefony, natomiast na wyposażanie składają się regały, stoły, krzesła.

2. Przedmiot pracy

Do produkcji obuwia zakupywany jest materiał:

• skóry w postaci płatów

• laminat (materiał ocieplający obuwie) w postaci zwojów, bel

• termoplast (tworzywo usztywniające obuwie)

• materiał pod podeszwę

Zakupywane są też gotowe spody i materiały wykańczające tj. :

• sznurowadła

• wkładki

oraz także zakupywany jest klej.

3. Personel

Firma zatrudnia 30 pracowników.

Personel zarządzający to dwie osoby – właściciele. Oni także stanowią personel inżynieryjno-teczniczny. Kompetencje są podzielone. Jedna osoba odpowiada za dział montażowy, druga zaś za dział krajalniczy i szwalniczy. Personel administracyjno-biurowy stanowi jedna osoba.

Personel wykonawczy to 17 osób:

dział krajalniczy – 3 osoby

dział montażowy – 6 osób

szwalnia – 8 osób

Personel wykonawczy został przeszkolony odpowiednio do swoich kompetencji.

4. Informacje

„Unibut” ma dwa sezony produkcyjne: letni i zimowy. Ta sezonowość dostarcza informacji dotyczących czasu rozpoczęcia produkcji danego rodzaju obuwia (letniego bądź zimowego). Asortyment oferowanych produktów musi być dopasowany do oczekiwań rynku docelowego. W rzeczywistości jest to kluczowy element rywalizacji pomiędzy podobnymi zakładami produkcyjnymi. Informacje o zaopatrzeniu są zgłaszane bezpośrednio od odbiorców w formie zamówień. O jakości wyrobów firma dowiaduje się od swoich klientów. Informacje dotyczące konkurencji są pozyskiwane poprzez spostrzeżenia.

5. Kapitał

Kapitał na rozpoczęcie działalności był pozyskany z własnych środków założycieli z banków pod postacią kredytu oraz z pożyczek z Rejonowego Biura Pracy.

Struktura kapitału:

- kapitał własny

- kapitał obcy

Obecnie kapitał ten jest zamrożony w urządzeniach wcześniej wymienionych, w surowcach i materiałach oraz w przyrządach pomocniczych tj.: kopyta, wykrojniki. Kapitał ulokowany jest także w wyrobach gotowych znajdujących się w magazynach oraz u klientów (należności).

Firma posiada środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym.

Aby lepiej zobrazować wartość majątkową firmy przedstawimy skróconą analizę bilansu w latach 1997 – 1999

Stan na dzień	31.12.1997		31.12.1998	31.12.1999
AKTYWA
I. Majątek trwały	80783		99272	109386
1. Wartości niematerialne i prawne
2. Rzeczowy majątek trwały	41258		54127	60250
3. Finansowy majątek trwały	35204		39017	43710
4. Należności długo terminowe	4321		6128	5426
II. Majątek obrotowy	387117		434994	433003
1. Zapasy	28711		37470	46012
2. Należności krótko terminowe	302623		334511	317172
3. Akcje własne do zdobycia
4. Papiery wartościowe przeznaczone do obrotu
5. Środki pieniężne	55783		63013	69819
III. Rozliczenia międzyokresowe	14361		10426	13497
1. Z tytułu odroczonego podatku dochodowego
2. Pozostałe rozliczenia międzyokresowe	14361		10426	13497
AKTYWA RAZEM:	482261		544692	555886
PASYWA
I. Kapitał własny	325626		353131	374125
1. Kapitał akcyjny
2. Należne wpłaty na poczet kapitału akcyjnego (wart. ujemna)
3. Kapitał zapasowy	93128		96305	99896
4. Kapitał rezerwowy z aktualizacji wyceny	61072		60166	63618
5. Pozostałe kapitały rezerwowe	29968		36594	37299
6. Różnice kursowe z przeliczenia oddziałów zagranicznych
7. Nie podzielny zysk lub nie pokryta strata z lat ubiegłych	24648		18786	20542
8. Zysk (strata) netto	116810		141280	152770
II. Rezerwy	83312		112221	101268
1.Rezerwy na podatek dochodowy	62173		75498	78369
2. Pozostałe rezerwy	21139		36723	22899
III. Zobowiązania	35311		38728	38678
1. Długoterminowe	24013		25103	25787
2. Krótkoterminowe	11298		13625	12891
IV. Rozliczenia międzyokresowe i przychody przyszłych okresów	38012		40612	41815
PASYWA RAZEM:	482261		544692	555886

PROCES PRZETWARZANIA

1. Badania i rozwój

Kierownictwo musi ustalić czy sprzedaż będzie dostatecznie wysoka, aby zapewnić odpowiedni zysk. Metody szacowania wielkości sprzedaży zależą od tego czy produkt ten jest nabywany często. Z przeprowadzonych badań wynika, iż najczęściej nabywanym obuwiem damskimi jest obuwie o numeracji 37 – 39 , natomiast obuwie męskie o numeracji 42 – 44. Najbardziej „chodliwymi” kolorami pozostają kolory tradycyjne: brąz, czerń.

Produkt ciągle jest doskonalony. Wprowadza się coraz bardziej wytrzymałe materiały. Prowadzi się obserwacje na rynku odnośnie różnorodnych nowinek w fasonach, rodzajach tworzyw, z których są wykonane buty.

2. Proces przetwarzania

Przygotowanie materiału do krojenia: składanie i zwijanie.

Wycinanie materiału za pomocą wykrojników (na prasie hydraulicznej).Wielkość wykrojników jest uzależniona od numeracji obuwia.

Przygotowanie wykrojów do szycia: składanie w pary.

Szycie cholewek.

Smarowaniem klejem gotowych cholewek, wkładanie podnosków i zapiętek.

Ćwiekowanie na maszynach: naciąganie na kopyto.

Przygotowanie do sklejania: okrasanie.

Smarowanie klejem podeszew i zaćwiekowanych cholewek.

Klejenie.

Polerowanie, pastowanie.

Zdjęcie z kopyt.

Wklejanie wyściółek, wkładanie sznurowadeł.

Kontrola wyrobów gotowych.

Pakowanie do pudełek.

3. Dystrybucja

Sprzedażą wyrobów gotowych zajmuje się jeden z właścicieli. Obuwie jest sprzedawane hurtem. Właściciel dostarcza je bezpośrednio do sklepów, bądź też sami handlowcy przyjeżdżają do zakładu po obuwie, aby potem sprzedać je we własnych sklepach. Są to stali nabywcy. Zapłata następuje z chwilą odebrania towarów. Drugą grupę odbiorców stanowią pośrednicy, którzy przyjeżdżają do zakładu po obuwie a potem sami rozprowadzają towar. Pośrednicy zobowiązują się do zapłaty za towar po jego sprzedaży.

Zdarza się, że niewielkie ilości obuwia są zwracane, co związane jest z zakończeniem sezonu. Z chwilą wykrycia wady produkcyjnej przez klienta, co zdarza się bardzo rzadko, serwis naprawczy jest zagwarantowany.

Firma reklamowana jest w prasie lokalnej, regionalnej. Wyroby gotowe są oznaczone emblematami z nazwą firmy, produkowanymi na specjalne zamówienia.

WEKTOR WYJŚCIA

1. Kapitał

Kapitał uległ powiększeniu o zysk jaki firma uzyskała ze sprzedaży obuwia.

2. Wyrób gotowy

Otrzymany wyrób jest sprawdzany. Kontrolowana jest jego jakość wykonania, opiera się ona o szeroki zakres standardów i norm. Towary nie spełniające wymogi są odrzucane. Otrzymuje się, więc towary dobrej jakości, wysoko konkurencyjne, o czym świadczyć może fakt, iż firma od kilku lat posiada stałych klientów.

Odpady stanowią ścinki skór, tworzyw sztucznych. Są one pakowane w worki i wywożone na miejskie wysypisko śmieci.

3. Personel

W czasie trwania procesu produkcyjnego personel staje się coraz bardziej wydajniejszy. Praca przebiega zwinnie i bez większych zakłóceń. Podczas pracy każdy z pracowników może wypracować sobie swoją metodę pod warunkiem, że jest ona zgodna z ogólnie przyjętymi założeniami.

4. Informacje

Mając gotowy wyrób można stwierdzić jaka jest jego jakość. Po zakończeniu produkcji dyrektorzy uzyskują informacje o faktycznym koszcie wytworzenia wyrobu. Wówczas dowiadują się, czy możliwe jest obniżenie kosztów tak, aby wyrób był dalej dobry jakościowo. Jeśli tak to stosują to przy następnej produkcji danego sezonu. Dowiadują się też o ilości braków i odpadów. Zarządzający zwracają także uwagę na wydajność załogi.

ZARZĄDZANIE

1. Planowanie

Planowanie – wskazuje, że kierownicy z góry obmyślają swoje cele i działania. Działania te są zazwyczaj oparte na jakiejś metodzie, planie czy logice, a nie na przeczuciu.

Funkcję planowania pełnią dyrektorzy – właściciele. To oni decydują jak ma być realizowana działalność.

Choć firma należy do średniej wielkości to można w niej wyróżnić:

plany strategiczne

plany taktyczne

plany operacyjne

Plany strategiczne stawiają sobie za cel osiągnięcie wysokiej pozycji na rynku.

Planem taktycznym jest wytwarzanie obuwia wysoko konkurencyjnego. Plany operacyjne są pomocne przy realizacji planów taktycznych. Zalicza się do nich np. pozyskiwanie dostawców, którzy dostarczają jakościowo dobry materiał, opracowywanie nowych fasonów obuwia.

Branża obuwnicza to branża, w której wyroby poddawane są ciągłym zmianom. Związane jest to z różnymi trendami i modą preferowaną przez klientów. Planowanie i wdrażanie nowych fasonów to okres np. 6 miesięcy.

2. Organizowanie

Organizowanie – oznacza, że kierownicy koordynują ludzkie i materialne zasoby organizacji. Efektywność organizacji zależy od jej umiejętności gospodarowania zasobami dla osiągnięcia celów. Jest oczywiste, że im bardziej będzie zintegrowana i skoordynowana praca , tym większe będą jej efekty.

Kierownicy – właściciele mają bardzo szeroki zakres kompetencji. Ich uprawnienia to uprawnienia decyzyjne, planistyczne, kadrowo-płacowe i kontrolne. Do ich pracy należy także prowadzenie takich spraw jak: marketing, kontakty z dostawcami, koordynacja produkcji np.

Sprawami administracyjno-biurowymi zajmuje się odrębny pracownik. Do jego kompetencji należy prowadzenie księgowości.

W firmie występują bezpośrednie stosunki pomiędzy kierownikiem a podwładnymi. Zakład charakteryzuje się niskim poziomem formalizacji działalności – tylko część spraw regulowana jest dokumentami i regulaminami.

3. Motywowanie

Motywowanie – określa w jaki sposób kierownicy kierują podwładnymi i wpływają na nich, doprowadzając do tego, by wykonywali potrzebne zadania.

Sterowanie – proces ukierunkowany na zapewnienie celowego działania systemu w zmieniających się warunkach zewnętrznych, realizowany poprzez zmianę pożądanych norm.

W naszej firmie obuwniczej motywowanie odgrywa dużą rolę. Pracownicy motywowani są głównie finansowo. Do niedawna działanie to oparte było o czasowe formy wynagradzania tj. stawka godzinna. Tak motywowani byli pracownicy szwalni. W ostatnim czasie ta forma została zamieniona na motywowanie za pomocą akordu. Odbiło się to pozytywnie, gdyż liczba wyrobów uszytych została zwiększona. Właściciel mógł pozwolić sobie na taką decyzję. Związane to było z tym, że dotychczasowe doświadczenia zdobyte przez tych pracowników pozwoliły wytwarzać cholewki szybciej i dobrej jakości.

Nasze motywowanie oparte jest też o dodatkowe składniki wynagrodzeń tj.:

premia uznaniowa przyznawana przez szefa

premia uznaniowa za właściwe wykonanie pracy (np. za jakość)

dodatkowe nagrody przyznawane okolicznościowo np. upominki z okazji świąt, możliwość korzystania z produktów firmy

4. Kontrola

Kontrolowanie – oznacza, że kierownicy starają się zapewnić to, by organizacja zmierzała do swoich celów. Jeśli jakaś część organizacji podąża w złym kierunku, kierownicy starają się wykryć tego przyczyny i poprawić sytuację.

Kontrola jest istotną sprawą. Działając na rynku, gdzie jest duża konkurencja nie można sobie pozwolić, aby wyroby były gorszej jakości. Kontrola dokonywana jest przez kierowników. Kierownik odpowiedzialny za dział szwalniczy sprawdza jakość wykonywania cholewek. Kierownik odpowiedzialny za dział krajalniczy i montażowy sprawdza jak zostały wykonane wykroje oraz jakość gotowego wyrobu. W poszczególnych działach, kontroli jakościowej dokonują także sami pracownicy. Obok kontroli dotyczącej jakości duże znaczenie ma także kontrola finansów, rzetelności i efektywności pracy pracowników, przebiegu procesu produkcji.

OTOCZENIE SYSTEMU PRODUKCYJNEGO

OTOCZENIE I STOPNIA

1. Zaopatrzenie

Wielkość zapotrzebowania ustalana jest na podstawie zamówień. Powiększa się ją o nowe, dodatkowe zamówienia. W związku z tym, że firma należy do firm rozwijających się z roku na rok zapotrzebowanie na materiały rośnie. Dotyczy ono głównie skór oraz podeszew. Zakupuje się je z około dwumiesięcznym wyprzedzeniem, ponieważ wówczas cena jest niższa i większy wybór w asortymencie. Pozostałe surowce zakupywane są na bieżąco w miarę potrzeb produkcyjnych. Większość materiałów jest pobierana od stałych i sprawdzonych dostawców na rynku. Dostawami zajmuje się osobiście jeden z właścicieli. Przy dostawach stosowane są własne środki transportu, dzięki czemu koszty zmniejszają się.

Rodzaj zapasów można określić jako sezonowe. Wiąże się to z sezonowością zapotrzebowania na produkt (obuwie letnie, zimowe).

Zarządzający starają się, aby zapasy materiałów i półwyrobów były optymalne względem planowanej produkcji. Zbyt wysoki ich poziom wiąże się z dużymi kosztami magazynowania, zbyt niski może doprowadzić do zakłóceń w procesie produkcyjnym.

2. Handel

Jak już wcześniej wspomniałyśmy zbyt zapewniany jest głównie przez stałych hurtowników – właścicieli sklepów obuwniczych. Osoba zajmująca się zbytem prowadzi także działalność mającą na celu pozyskiwanie nowych odbiorców. Polega to na tym, że obuwie dostarczane jest do nowych klientów – właścicieli sklepów. Gdy towar jest „chodliwy” wówczas nawiązywana jest umowa na większą partię wyrobów.

Firma prowadzi także obsługę serwisową. Czas realizacji reklamacji trwa 14 dni. Jednakże są to sporadyczne przypadki, gdyż obuwie naprawiane jest przeważnie w ciągu jednego lub dwóch dni. Gdy reklamacji nie da się zrealizować w zamian oferuje

się nowy wyrób lub zwrot pieniędzy. Dla firmy bardzo ważne jest zadowolenie klienta.

2. Wyposażenie techniczne

Dzieli się na produkcyjne (prasy hydrauliczne, maszyny do szycia, ćwiekarki i drasarki) i biurowe (komputery, biurka). Zakład posiada sprzęt wysokiej jakości dzięki czemu praca przebiega sprawnie i szybko, a jednocześnie bez utraty na jakości i wartości wyrobów. Sprawność urządzeń jest systematycznie kontrolowana.

2. Badania i rozwój

Aby oszacować wielkość sprzedaży zarząd firmy bada okres utrzymywania się dystrybucji swojego produktu na rynku. Po przygotowaniu prognozy sprzedaży kierownictwo oszacowuje spodziewane koszty i zyski przedsięwzięcia.

OTOCZENIE II STOPNIA

1. Środowisko naturalne

Przy produkcji obuwia stosuje się kleje, które mogą mieć ujemny wpływ na środowisko, a przede wszystkim na zdrowie pracowników. Problem ten został rozwiązany w ten sposób, że zamiast tych klejów stosuje się tzw. kleje „ekologiczne” (np. VARIOPLAST ).

Firma względem ochrony środowiska reprezentuje strategię defensywną. Polega ona na częściowej rezygnacji z technik nie spełniających kryteriów ekologicznych (wspomniane wyżej kleje ), a także na podnoszeniu ich „ekologiczności” dzięki uprawnieniu i modyfikowaniu stosowanych procesów produkcyjnych i ich organizacji (wykorzystywanie naturalnych tworzyw).

Odpady nie są spalane w piecach, lecz wywożone na składowiska odpadów i tam specjalistycznie utylizowane.

2. Zamożność społeczeństwa

Firma stara się trafić w gusta, potrzeby oraz w „portfele” swych klientów. Z badań marketingowych preferencji społeczeństwa wynika, iż coraz więcej osób nabywa modne, wygodne i niedrogie obuwie. Firma „Unibut” może im to zagwarantować przez co pozyskuje coraz większe grono klientów.

3. Konkurencja

Firma działa na regionalnym rynku. Branża obuwnicza okręgu krakowskiego jest dobrze rozwinięta. Rynek charakteryzuje się łatwością wejścia na niego. Nawet producenci tacy jak UNIBUT mogą skutecznie konkurować z wielkimi firmami. Głównymi konkurentami firmy są: Krisbut, Andrebut, Batbut. Są to duże zakłady. Ich asortyment jest większy niż asortyment UNIBUT-u. Mimo to firma może się pochwalić rosnącą liczbą klientów. Spowodowane jest to głównie tym, iż wyroby są dobrej jakości, a cena choć, w niewielkim stopniu, jest jednak niższa.

ANALIZA SWOT

SILNE STRONY

• Dobra pozycja na rynku

• duża oferta asortymentowa i sprawna sieć dystrybucji

• jasna i precyzyjna strategia rozwoju, zakładająca ekspansję na rynku zaopatrzenia sklepów obuwniczych

• dobra pozycja finansowa

• dobra opinia u klientów

• doświadczona kadra pracownicza

• wysoki poziom kadry kierowniczej

SŁABE STRONY

• brak środków zwłaszcza na rozwój

• błędy we wdrażaniu strategii

• podatność na naciski konkurencji

• słaby poziom marketingu

SZANSE

• pojawianie się nowych grup klientów

• możliwość poszerzenia asortymentu

• wzrost popytu na produkty firmy

• przejście do lepszej grupy strategicznej

• powiększenie udziału spółki w rynkach lokalnych

ZAGROŻENIA

• wzrost konkurencji ze strony dużych firm obuwniczych

• możliwość penetracji rynku przez dużych dystrybutorów zachodnich. Z czasem mogą oni przystąpić do tworzenia w Polsce własnych struktur lub wykupu istniejących przedsiębiorstw

• zmiana potrzeb i gustów nabywców

21

Szukasz gotowej pracy ?

To pewna droga do poważnych kłopotów.

Plagiat jest przestępstwem !

Nie ryzykuj ! Nie warto !

Powierz swoje sprawy profesjonalistom.