Środowisko – ogół elementów nieożywionych i ożywionych, zarówno naturalnych, jak i powstałych w wyniku działalności człowieka, występujących na określonym obszarze.
Ekosystem – jedno z podstawowych pojęć w ekologii. Na ekosystem składają się dwa składniki:
• biocenoza – czyli ogół organizmów występujących na danym obszarze powiązanych ze sobą w jedną całość różnymi zależnościami,
• biotop – czyli nieożywione elementy tego obszaru, a więc: podłoże, woda, powietrze (środowisko zewnętrzne).
Ekosystem stanowi funkcjonalną całość, w której zachodzi wymiana materii między biocenozą i biotopem. Ekosystem stanowi największą jednostkę funkcjonalną biosfery.
Proksemika jest to nauka zajmująca się badaniem wzajemnego wpływu relacji przestrzennych między oraz między osobami a otoczeniem materialnym. Zajmuje się badaniem różnic pomiędzy tymi relacjami w różnych kulturach.
Przestrzeń odspołeczna to taka przestrzeń (mieszkalna, użytkowa), która skłania do izolowania się, unikania kontaktów. Rozmowy w takiej przestrzeni zwykle nie pojawiają się lub są zdawkowe i krótkotrwałe. Ludzie nie czują się w niej komfortowo i bezpiecznie, taki typ przestrzeni daje poczucie chłodu i izolacji.
Przestrzeń dospołeczna to taka, która skłania ludzi do kontaktowania się ze sobą, rozmowy, wydłużania kontaktu. Na takie zachowania wpływa m.in. umeblowanie, kolory i przestrzenne zorganizowanie tej przestrzeni.
Przestrzeń termiczna-skóra odczuwa wzrosty i spadki temperatury, wyczuwa ciepło promieniujące jaki i to przekazywane bezpośrednio.
Przestrzeń węchowa-chodzi o zróżnicowanie przestrzeni zapachowej, pomaga zlokalizować pożywienie ,jest sposobem oznaczania terytorium.
Przestrzeń dotykowa- możność odreagowanie na dotknięcie,
Bagno behawioralne- rażące wypaczenia w zachowaniu, wynik każdego procesu behawioralnego , który skupia zwierzęta w nienaturalnie dużej grupie. Wzmaga wszelkie dające się zaobserwować w grupie formy patologii.
Antropocentryzm - pogląd filozoficzny i religijny, według którego człowiek stanowi centrum i cel wszechświata.