I przerwa
05.02.2010
W 1836 roku Chopin zaczął poważnie chorować na gruźlicę (niedawno pojawił się pogląd, że przyczyną "chorowitości" i śmierci kompozytora była nie gruźlica, a mukowiscydoza, ). Wraz ze swoją przyjaciółką George Sand wyjeżdza na Majorkę. Wita ich bardzo deszczowa pogoda. Komponuje wtedy Preludium Des-dur zwane Deszczowym 5:35
W 1839 roku wrócili do Francji. Fryderyk był wówczas bardzo chory, . Mieszkał w Nohant, w posiadłości George Sand.
Chwilowa poprawa zdrowia wniosła okres spokoju do życia przyjaciół, wkrótce jednak nastąpiło ponowne pogorszenie.
W wyniku konfliktu , Sand zrywa znajomość z Fryderykiem. Mimo to owstają wówczas najpiękniejsze z jego nokturny
i mazurki.Wysłuchajmy Nokturnu nr. 9 4:45
Leopold Staff napisał: "Gdyby fiołki i konwalie zamiast pachnąć grać umiały byłaby to muzyka Chopina". Romantyk i patriota -
słychać to w jego muzyce, wrażliwy i niezwykle utalentowany - na tematach prostych melodii ludowych potrafił tworzyć wartościowe
dzieła, ponadczasowy - jego utwary grane i doceniane są na całym świecie. Posłuchamy mazurka D -dur 2:18
II przerwa
„Bogactwo brzmienia zepołów kameralnych"
Wybieramy się na koncert, który nosi tytuł: "Koncert muzyki kameralnej". Co to znaczy? Na koncercie możemy spodziewać się kilkuosobowego
zespołu muzyków, którzy zwykle grają bez dyrygenta. Cowiemy się że na przestrzeni dziejów muzyka kameralna zmieniała się pod względem
kolorystyki brzmieniowej, harmonii i stylistyki wykonawczej, a wykonywana była w różnych miejscach: raz to była komnata, innym razem salon,
lub sala koncertowa.
Luigi Boccherini włoski kompozytor i wiolonczelista epoki klasycyzmu, dzięki któremu wiolonczela awansowała do rzędu
instrumentów solowych. Uważany za jednego (obok Haydna) za twórców kwartetu smyczkowego.Skomponował około 600 utworów, w tym m.in.
20 symfonii, liczne koncerty wiolonczelowe, setki utworów kameralnych, oratoria, kantaty, operę. Z ogromnego dorobku Boccheriniego największą
popularność zdobył Menuet z Kwintetu smyczkowego nr 13, zwłaszcza kiedy wykorzystany został jako muzyka filmowa. 3:39
Jan Sebastian Bach napisał cztery Suity Orkiestrowe . W czasach współczesnych Bachowi nosiły nazwę Uwertur od nazwy pierwszych,
otwierających części utworów. Trzecia Uvertura D- dur jako całość nie wyróżnia się zbytnio wśród wielkiego dorobku Bacha.
Wyjątkiem jest część druga - aria. Stało się to za przyczyną Augusta Wilhelmj. Pod koniec XIX wieku Wilhelmj dokonał transkrypcji arii na skrzypce i fortepian.
Przetransponował również tonację z D-dur na C-dur. Wilhelmj lubił się popisywać swoją biegłością, więc dla efektu grał tę arię tylko na strunie G
i stąd wzięła się, powszechnie dziś znana nazwa,
W historii muzyki Aria jest jednym z najsławniejszych i najpopularniejszych utworów jakie kiedykolwiek powstały.
Arię na strunie G słyszał każdy, nawet jak o tym nie wie. Jest ona wszechobecna.
Zaaranżowana na wszystkie możliwe sposoby, wykorzystywana w filmach fabularnych i animowanych programach TV i w reklamach.
W muzyce popularnej inspirowała wielu twórców, najsłynniejsza jest chyba piosenka zespołu Procol Harum „A Whiter Shade of Pale”.