Zwierzęta zestresowane są bardziej agresywne. To jest wpływ hormonu stresu, który jest uwalniany. Dzisiaj znany jest anty-CRH, farmakologiczny związek, który zmniejsza uwalnianie CRH i jest w stanie go eliminować. Nie ma nazwy farmakologicznej, ale firmy farmakologiczne nazywają go R12-1919. Zwierzęta, które były poddawane w klatkach stresowi i zostaną ponownie w tych klatkach umieszczone, to nie wystarczy hałas, prąd czy jakiś inny czynnik wywołujący stres, wystarczy umieścicć je w klatce i od razu pojawia się u nich strach, agresja, bo kojarzą środowisko z przyszłym stresorem, który zacznie działać. Podanie anty-CRH powoduje, że zwierzęta zapominają, że były uprzednio w stanie stresu, nie wykazują stanów depresji, agresji czy strachu.
ACTH jest pobudzane również przez wazopresyne (hormon antydiuretyczny-ADH lub wazopresyna argininowa), oksytocyne, adrenaline i noradrenaline. Są dodatkowe neurony, które są w stanie aktywizować komórki gruczołowe przysadki wydzielające ACTH. Taki wpływ na uwalnianie ACTH przez różne dodatkowe drogi, oprócz zasadniczej CRH powoduje, że są różne, specyficzne czynniki zwiększające odpowiedź stresową, np. podczas krwawienia rośnie CRH, ADH, oksytocyna, katecholaminy, natomiast podczas stanu hypotensji, która jest czynnikiem stresowym dochodzi do wzrostu ACTH tylko poprzez CRH, a więc zmienia się to zależnie od czynnika przyczynowego stresu.
Wpływ stresu na oś somtotropową- u szczurów, gryzoni jest taka zasada, że kazdy stres wiąże się ze wzrostem hormonu wzrostu i zmniejszeniem uwalniania IGF 1. Dygresja: drugim przekaźnikiem w anaboliczych efektach hormonu wzrostu jest IGF 1 (Insulin Life Growth Factor). Hormon wzrostu wytwarzany w części gruczołowej przysadki nie działa bezpośrednio anabolicznie i pobudzająco na proliferacje komórek, a więc na wzrost kości, mięśni i w ogóle na nabolizm białek przez działanie docelowe komórki. Mianowicie działa na wątrobe , w której wytwarzany jest IGF 1 i dopiero on powoduje efekty anaboliczne. Natomiast hormon wzrostu oprócz działania anabolicznego poprzez IGF, również działanie kataboliczne hamując insuline. U gryzoni hormon wzrostu i IGF 1 są hamowane przez wszystkie stresory, wobec tego dochodzi do zachamowania wzrostu, ale tylko u gryzoni. Natomiast u innych ssaków jest inaczej. Zasadniczo wszytskie stresory pobudzają wydzielanie hormonu wzrostu a hamują wydzielanie IGF 1, wobec tego odpowiedź w stresie hormonu wzrostu jest następująca- nie jest anaboliczna tylko kataboliczna. Hormon wzrostu jest wydzielany ale nie moze pobudzic IGF 1, ale hamuje insuline, która jest nadrzędnym hormonem anaboliczny, wiec w stresie ujawnia się działanie kataboliczne. U świn rosnący poziom hormonu wzrostu w czasie stresu, tylko swinia zamiast rosnąc traci wage, ponieważ efekty anaboliczne są zachamowane, nie ma tego przekaźnika, a efekty kataboliczne są zwiększone bo jest insulina zachamowana i dochodzi do hamowania wzrostu.
Oś laktotropowa-głównym hormonem laktotropowym jest prolaktyna, jest tropiną z części gruczołowej przysadki, która nie ma czynnika, który wpływa na jej pobudzenie z podwzgórza. Prolaktyna pobudza po części TRH a ona TSH, neurofizyne i substancje P. Natomiast odwrotnie do czynników pobudzających, których nie ma z podwzgórza, silnym inhibitorem wydzielania prolaktyny jest dopamina i włókna dopaminergiczne. Prolaktyna oprócz zwiększania wydzielnia mleka, również działa dodatkowo, np. u świn utrzymuje aktywność ciałka żółtego (normalnie jest podtrzymywane brakiem czynnika luteolitycznego- prostaglandyny z macicy). Poza tym prolaktyna jest aktywna w sensie utrzymywania równowagi wodno-elektrolitowej, jest silnym supresorem stresu. Czynniki pobudzające wydzielanie dopaminy hamują uwalnianie prolaktyny i osobnik staje się stresogenny. Stres chroniczny zmniejsza wydzielanie prolaktyny, a ostry pobudza, co działa antystresowo.
Oś gonadotropowa-ostry, krótki stres pobudza wydzielanie LH, samice w czasie rui są kryte ale nie zachodza w ciąże. Czasami zdarza się, że nie ma synchronizacji owulacji z objawami rui. Chroniczny stres zmniejsza uwalnianie LH powodując opóźnienie owulacji, mimo występowania rui nie ma zapłodnienia.
Oś tyreotropowa-u różnych gatunków odpowiada różnie na stres, ostry stres u kobiet powoduje wzrost TSH (pobudza T3i T4) ciągu 20 minut, a spadek TSH występuje u gryzoni po spowodowaniu stresu. Niska temp. aktywuje tą oś, a stres żywieniowy, np. głodzenie zmniejsza jej aktywność. W stanach chronicznego niedożywienia aktywowana jest oś HPA, co powoduje supresje aktywności osi tarczycowej.
Postępowanie ze stresem-dzielimy na postępowanie doraźne (krótkofalowe) i długookresowe (długofalowe). Polega na zmniejszeniu biologicznego kosztu stresu. W postępowaniu doraźnym zwracamy uwagę na 4 zagadnienia: we wszystkich stanach, w których spodziewamy się wystąpienia stresu, np. pobieranie krwi, należy nauczyć zwierze przekonywać, że nic mu nie grozi.