o(/3 l.Omów indywidualne programy oddziaływań i ich rolę w pracy wychowawczej.

Indywidualny program jest pochodną diagnozy i prognozy, celów wykonania kary, potrzeb wychowawczych oraz właściwości systemu penitencjarnego. Będzie spełniał warunki, gdy zostaną w nim określone : cele, metody, techniki, zasady, narzędzia, strategie, harmonogram działania, możliwości modyfikacji, kontrole efektów. Elementy te muszą być udokumentowane, by mogły stać się przedmiotem analizy i oceny.

Wl. Przedstaw podtrzymywanie kontaktów z rodziną i światem zewnętrznym jako środek oddziaływań wychowawczych.

Dzięki temu może być realizowana zasada otwartości, odpowiedzialności, normalizacji. W tych ramach jest realizowane tzw. Wychowanie równoległe włącznie z terapią rodzin i środowiska.

Skazany ma prawem zagwarantowaną możliwość kontaktów ze światem zewnętrznym, a zwłaszcza zachowanie więzi z najbliższymi. Nie można przygotować do życia w społeczeństwie izolując całkowicie jednostkę od społeczeństwa. Inicjowanie kontaktów ze społeczeństwem jest obowiązkiem administracji. Kontakty te mają być różnorodne. Zdecydowanie najwięcej uwagi przywiązuje się do współpracy z rodzinami osadzonych. Rodziny pozyskuje się do współudziału w resocjalizacji osadzonych - i nie tylko młodocianych, lecz dotyczy to wszelkich ról rodzinnych i społecznych.

'/I l.Omów udział społeczeństwa w procesie resocjalizacji.

Dzięki temu może być realizowana zasada otwartości, odpowiedzialności, normalizacji. W tych ramach jest realizowane tzw.

Wychowanie równoległe włącznie z terapią rodzin i środowiska.

Skazany ma prawem zagwarantowaną możliwość kontaktów ze światem zewnętrznym, a zwłaszcza zachowanie więzi z

najbliższymi. Nie można przygotować do życia w społeczeństwie izolując całkowicie jednostkę od społeczeństwa. Inicjowanie

kontaktów ze społeczeństwem jest obowiązkiem administracji. Kontakty te mają być różnorodne. W praktyce są to działania

wolontariuszy, organizacji i instytucji rządowych i poza rządowych związków wyznaniowych. Współpraca z załogami zakładów

zatrudniających, szkołami, placówkami KO. Zdecydowanie najwięcej uwagi przywiązuje się do współpracy z rodzinami

osadzonych. Rodziny pozyskuje się do współudziału w resocjalizacji osadzonych - i nie tylko młodocianych, lecz dotyczy to

wszelkich ról rodzinnych i społecznych.

Także społeczne rady penitencjarne, placówki naukowe, studencki ruch naukowy.

Środki masowego przekazu.

'i/3^,1. Problem opieki postpenitencjarnej w kontekście readaptacji społecznej skazanych.

Pomoc postpenitencjarna polega przede wszystkim na powodowaniu: wydania dokumentów tożsamości, uzyskania odpowiedniego mieszkania, pracy i odzieży odpowiedniej do pory roku.

Bezrobocie wpłynęło na ograniczenie możliwości efektywnego świadczenia pomocy postpenitencjarnej, ponieważ głównym źródłem środków finansowych na ten cel są potrącenia z należności za pracę skazanych. Braki nie mogą być w pełni uzupełniane przez pomoc społeczną ze względu na wzrost zapotrzebowania na tę pomoc ze strony znacznej części społeczeństwa.

Fundusz tworzy się ze środków pochodzących z potrąceń w wysokości 10 % wynagrodzenia za pracę lub dochodu za

wykonywanie pracy na własny rachunek osób skazanych na karę pozbawienia wolności oraz środki pochodzące z

dotacji, darowizn, zapisów, zbiórek i innych źródeł. Z funduszu tego udziela się pomocy osobom pozbawionym

wolności, zwalnianym z ZK i AS oraz ich rodzinom. W wyjątkowych wypadkach można udzielić pomocy również

osobom pokrzywdzonym przestępstwem i ich rodzinom.

Kkw wyodrębnia okres do 6 miesięcy przed przewidywanym zwolnieniem na przygotowanie skazanego do życia po

zwolnieniu, zwłaszcza dla nawiązania kontaktu z kuratorem sądowym lub podmiotami współdziałającymi w

wykonywaniu kary. Okres ten ustala, za zgodą skazanego, komisja penitencjarna jak również może wyznaczyć sąd

penitencjarny w postanowieniu o udzieleniu lub odmowie warunkowego zwolnienia, jeżeli uzna to za niezbędne.

Przewiduje się, że skazany w okresie przed zwolnieniem będzie miał możliwość opuszczenia ZK na czas do 14 dni i

dysponowania swoimi pieniędzmi, w celu podejmowania starań o uzyskanie po zwolnieniu możliwości zamieszkania i

pracy.

Skazani zwalniani z ZK, którzy nie dysponują wystarczającymi środkami własnymi, będą otrzymywali w chwili

zwolnienia 1/3 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia pracowników lub odpowiedni ekwiwalent. Skazanym

zwalnianym, mającym trudności w znalezieniu zatrudnienia, zakwaterowania oraz otrzymania niezbędnej pomocy

lekarskiej, właściwe organy lub instytucje udzielają niezbędnej doraźnej pomocy.

Skazany ma prawo zwrócenia się przed zwolnieniem do sądu penitencjarnego o zastosowanie dozoru sądowego

kuratora zawodowego, zwłaszcza jeżeli oczekujące go warunki życia po zwolnieniu mogą mu utrudniać społeczną

readaptację. Skazanemu oddanemu pod dozór i wypełniającemu nałożone na niego obowiązki zapewnia się w miarę