U JK , Sieci komputerowe LAB 5

Sieci komputerowe – laboratorium.

LAB 5.

Temat:

Podstawy konfigurowania urządzeń Cisco – routing.

Cel ćwiczenia:

Zapoznanie z podstawowymi elementami routingu urządzeń Cisco.

Studenci w tym ćwiczeniu zapoznają się z:

• rodzajami routingu (statyczny, dynamiczny)

• rolą tablicy routingu,

• przykładowymi konfiguracjami urządzeń Cisco w zakresie routingu statycznego i dynamicznego.

Wprowadzenie.

Na poprzednim laboratorium z „Sieci Komputerowych” zostały omówione interfejsy route­rów i przykłady ich konfiguracji. Przy typowych połączeniach WAN routerów, wykonanie sa­mej konfiguracji interfejsów nie wystarczy dla umożliwienia odpowiedniego przepływu danych w sieci. Routerowi należy zatem wskazać „gdzie ma przekazać” przychodzący pakiet, który jest zaadresowany do określonego miejsca w sieci. Za ten element pracy routera jest od­powiedzialna tablica routingu wraz z określonymi protokołami routingu.

Założenia wstępne i definicje:

• Routing – proces znajdowania drogi pakietu do docelowego hosta w sieci. W małych i prostych sieciach zwykle stosowany jest routing statyczny. Określone miejsca w sieci są wskazywane stałymi wpisami w tablicy routingu. W sieciach dużych i skomplikowanych, tam gdzie ścieżka docelowego hosta może przebiegać różnymi drogami (poprzez wiele pośrednich punktów docelowych), stosuje się rou­ting dynamiczny. Wpisy w tablicy rou­tin­gu są dokonywane autonomicznie przez router w wy­niku uruchomionych na nim i od­po­wiednio skonfigurowanych usług, tj. protokołów routingu.

• Tablica routingu – zawiera adresy najlepszych tras do wybranych miejsc w sieci. Może zawierać wpisy statyczne, wprowadzone przez administratora, jak również – dynamiczne uzyskane na podstawie działania protokołów routingu. Wpisy statyczne mają wyższy prio­ry­tet od dynamicznych.

• Protokół routingu – odpowiada za wpisy w tablicy routingu, realizuje proces routingu za pomocą wybranego algorytmu routingu, tj. np. stanu łącza (link state), wektora odległości (distance vector) itp. Przykładem protokołów routingu mogą być RIP v1, v2, IGRP, EIGRP, OSPF itp.

Realizacja laboratorium:

Połączyć się do routera za pomocą kabla rollover. Uruchomić HyperTerminal (Lab 4). Włącz router.

Ćwiczenie 1.

Odłączyć przewód sieciowy od jednego z komputerów i podłączyć do interfejsu ethernet rou­tera. Uruchomić w/w interfejs wykorzystując adres IP uprzednio odłączonego komputera.

Wykonać polecenie:

Router>show ip route

Codes: C - connected, S - static, I - IGRP, R - RIP, M - mobile, B - BGP

D - EIGRP, EX - EIGRP external, O - OSPF, IA - OSPF inter area

E1 - OSPF external type 1, E2 - OSPF external type 2, E - EGP

i - IS-IS, L1 - IS-IS level-1, L2 - IS-IS level-2, * - candidate default

U - per-user static route

Gateway of last resort is not set

xxx.xxx.xxx.xxx/xx is subnetted, 1 subnets

C xxx.xxx.xxx.xxx is directly connected, Ethernet0

Polecenie show ip route wyświetla aktualną tablicę routingu urządzenia. W listingu opisane są także symbole, które używa urządzenie do oznaczania kolejnych wpisów w tablicy. Osta­tnia linia listingu pokazuje trasę podłączoną bezpośrednio do interfejsu ethernet routera (C – connected). Ponieważ został uruchomiony jeden tylko interfejs, w tablicy routingu została standardowo dodana trasa do sieci podłączonej do w/w interfejsu. Adres xxx.xxx.xxx.xxx oznacza adres bazowy sieci / podsieci, do której jest podłączony interfejs.

Wykonać jeszcze raz powyższe polecenie, po uprzednim odłączeniu przewodu UTP od inter­fejsu ethernet routera. Czy wystąpiły zmiany w listingu? Jeśli tak to jakie? Zapisz wnioski.

Wyłącz router.

Ćwiczenie 2.

Zmontuj sieć komputerową według powyższego rysunku. Wtyczka łącząca routery mająca wyraźne nadruki "CISCO" powinna być przyłączona do routera R2.

Ćwiczenie 3.

Konfigurowanie nazw routerów.

W wierszu poleceń trybu użytkownika wpisz enable

yourname>enable

yourname#configure terminal

yourname (config)#hostname R1

R1(config)#

Ćwiczenie 4.

Konfigurowanie interfejsu szeregowego Serial 0 routera R1

R1(config)#interface serial 0/0/0

R1(config-if)#ip address 172.17.0.1 255.255.255.252

R1(config-if)#clock rate 64000

R1(config-if)#no shutdown

Ćwiczenie 5.

Konfigurowanie interfejsu fastethernet 0 routera R1

R1(config)#interface fastethernet 0/0

R1(config-if)#ip address 192.16.0.1 255.255.255.0

R1(config-if)#no shutdown

R1(config-if)#exit

Ćwiczenie 6.

Wyświetlić informacje o interfejsach

R1#show ip interface brief

Zanotować otrzymane informacje.

Ćwiczenie 7.

Konfigurowanie interfejsu sieciowego dla hosta H1. Adres bramy ma być adresem interfejsu fastethernetowego routera R1

Ćwiczenie 8.

Powtórzyć ćwiczenia 3-7 dla routera R2 i hosta H2. Uwaga w ćwiczeniu 4 nie dajemy komendy clock rate 64000.

Ćwiczenie 9.

Konfigurowanie rutingu statycznego na routerze R2:

R2(config)#ip route 192.16.0.0 255.255.255.0 172.17.0.1

Powyższy zapis znaczy: aby dostać się do sieci o adresie bazowym 192.16.0.0 i masce 255.255.255.0 pakiety będą wysyłane na adres 172.17.0.1

Ćwiczenie 10.

Sprawdzenie działania intersieci przez wysłanie pakietów ping.

Z hosta H2 przyłączonego do R2 wykonaj ping do interfejsu FastEthernet routera R1.

Ćwiczenie 11.

Powtórz ćwiczenia 10 i 11 dla routera R1. Analogicznie zmieniając adresy IP.

Ćwiczenie 11.

Wykonaj polecenie route print z konsoli komputera H1 i H2. Zanotuj i przeanalizuj otrzymany wynik.

– 5 –