Powój polny (Convolvulus arvensis L.) – gatunek byliny należący do rodziny powojowatych. Występuje w prawie całej Europie z wyjątkiem północy. W Polsce pospolity na niżu i pogórzu.
Pokrój
Rośnie rozesłana na ziemi, jak długo ma dostateczną ilość światła.
Łodyga
Pełzająca lub wijąca się, długości 20-80 cm. Naziemna część owija się wokół innych roślin czy przedmiotów zawsze w lewo. Pod ziemią roślina posiada nitkowate i rozgałęzione kłącze.
Liście
Pojedyncze, na ogonkach, skrętoległe, u nasady strzałkowate lub lancetowate.
Kwiaty
O lejkowatej kornie, w białoróżowe smugi, albo całkiem białe lub całkiem różowe. W pewnej odległości od kwiatu występują małe podkwiatki. Kwiaty otwierają się tylko przy słońcu i przekwitają po jednym dniu. Podczas kwitnienia wydzielają zapach migdałów. Kwiaty o długości do 26 mm zapylane przez motyle, roślina miododajna. Kwitnie od maja do października.
Owoc
Torebka zawierająca 4-5 ciemnobrunatnych nasion.
Biotop
Pola, przydroża, tereny ruderalne, nasypy kolejowe. W uprawach rolnych uporczywy chwast, w zbożach powoduje ich wyleganie. Hemikryptofit, geofit. . Jest to chwast występujący w zbożach, w lnie, oraz w innych uprawach rolniczych i w ogrodach.
Korzenie
Tworzy niezwykle rozwinięty system korzeniowy. Silne korzenie główne wrastają w głąb ziemi na 2-4 m. Odrastające od nich poziomo, na dużej głębokości korzenie boczne w odległości 1-2 m od korzenia głównego ponownie pionowo wrastają w ziemię. Na korzeniach bocznych jesienią wyrastają pączki przybyszowe, a z nich roślina tworzy nowe odrosty.
Roślina trująca
Ziele i korzeń zawierają flawonoidy, kwas kawowy, żywice, garbniki i związki kumarynowe. Najsilniej trujące są nasiona.
Roślina lecznicza.
Ponieważ zawiera garbniki i glikozydy,wykorzystywana w lecznictwie ludowym i homeopatii.
Ma właściwości bakteriostatyczne i antyseptyczne. Korzenie i kwitnące pędy zawierają żywice i alkaloidy. Stosowane są te części roślin jako środek przeczyszczający, a także wpływają na przemianę materii, żółciopędnie, moczopędnie i przeciwgorączkowo