Prawo zgłaszania kandydatów na posłów i senatorów przysługuje wyborcom, a także partiom i organizacjom politycznym oraz organizacjom społecznym. Czynności wyborcze w imieniu partii i organizacji politycznych oraz społecznych wykonują organy upoważnione do ich reprezentowania przy czynnościach prawnych (zwane dalej komitetami wyborczymi). W przypadku wyborców oraz koalicji wyborczych (mogą je tworzyć jedynie partie polityczne oraz organizacje polityczne i społeczne) czynności wyborcze w ich imieniu wykonują utworzone w tym celu komitety wyborcze. Według ordynacji wyborczych dokonane na piśmie przez pełnomocnika komitetu wyborczego zgłoszenie listy okręgowej kandydatów na posłów (lub kandydatów na senatorów) powinno co najmniej zawierać nazwę komitetu wyborczego, a w przypadku komitetu wyborczego utworzonego przez wyborców - również listę osób go tworzących w liczbie nie mniejszej niż 15 oraz nazwiska, imiona, wiek, zawód, miejsce zamieszkania kandydatów, a także w przypadku komitetu wyborczego wyborców - ich przynależność partyjną. Zgłoszenie powinno też zawierać: a) pisemne oświadczenie każdego kandydata o zgodzie na kandydowanie z danej listy okręgowej (lub w danym okręgu wyborczym w przypadku kandydatów na senatorów), b) pisemne oświadczenie każdego kandydata, o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa albo współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne. Ponadto do zgłoszenia dołączyć należy wykaz podpisów wyborców zamieszkujących w danym okręgu wyborczym, zawierający nie mniej niż 3 tys. podpisów popierających listę okręgową kandydatów na posłów lub kandydata na senatora.
Na tym etapie postępowania wyborczego wyborca może udzielić poparcia więcej niż jednej liście albo więcej niż jednemu kandydatowi.
Poparcia okręgowej listy kandydatów na posłów przez 3 tys. wyborców, jako warunku rejestracji listy, ordynacja wyborcza do Sejmu nie wymaga od:1 ) komitetu wyborczego, który z zachowaniem wymienionego warunku zarejestrował listy okręgowe w co najmniej połowie okręgów wyborczych; 2) komitetu wyborczego partii, organizacji lub koalicji wyborczej, które bezpośrednio po poprzednich wyborach zgłosiły Prezydium Sejmu istnienie klubu liczącego co najmniej 15 posłów lub które w dniu rozwiązania Sejmu przed upływem kadencji posiadały taki klub (art. 79 ust. 2-5).
Liczba kandydatów na posłów zgłaszanych na liście okręgowej nie może być mniejsza niż 3 i większa niż dwukrotność ogólnej liczby posłów wybieranych w danym okręgu wyborczym. Kandydować można tylko w jednym okręgu wyborczym. Okręgowa komisja wyborcza unieważnia listę, jeżeli w efekcie skreślenia kandydata z listy z innej przyczyny niż śmierć lub nieuzupełnienia listy w terminie najpóźniej 10 dni przed dniem wyborów na liście pozostało mniej niż 3 kandydatów. Komisja wyborcza podejmuje podobną decyzję w razie rozwiązania komitetu wyborczego.
Prawo zgłaszania listy ogólnopolskiej kandydatów na posłów, na której powinno być umieszczonych co najmniej 69 nazwisk kandydatów zarejestrowanych także na listach okręgowych, przysługuje tylko tym komitetom wyborczym, które spełniając jeden z warunków określonych w art. 79 ordynacji wyborczej nie muszą legitymować się poparciem 3 tys. wyborców przy zgłaszaniu listy okręgowej. Jest to istotne ułatwienie dla dużych ugrupowań politycznych, w szczególności parlamentarnych, które równocześnie z listami okręgowymi mogą zarejestrować swoją listę ogólnopolską kandydatów na posłów. Warunkiem rejestracji listy ogólnopolskiej przez komitety wyborcze organizacji mniejszości narodowych jest zarejestrowanie list okręgowych w co najmniej 5 okręgach wyborczych albo posiadanie klubu parlamentarnego liczącego co najmniej 15 posłów. Ordynacja wyborcza do Senatu (art. 9-10) przyznaje komitetom wyborczym prawo zgłaszania kandydatów na senatorów w liczbie odpowiadającej tej, ilu senatorów wybiera się w danym okręgu wyborczym.