Wzór na obliczenie amortyzacji:

- liniowa: Ar=100%/(przewidywany czas użytkowania środka trwałego)x (wart. pocz.- odzysk)

- degresywna mal. salda: Ar= podwójna roczna stopa amortyzacji x wart. bieżąca śr. trw. (przechodzimy na stawke liniową, wspólczynnik!!!)

- degresywna sumy liczb rocznych: Ar= A%tx (wp-o); A%t =[ T+ (1-t)]/[T(T+1)/2]

- wydajność pracy: Ar =[(wp-o)/(ydajność całkowita)]x wydajnosc w danym okresie; (wp- o)/wydajność całkowita -> stawka amortyzacji na jednostkę produkcji.

Aktywa:

A. Aktywa trwałe

1. wartości niematerialne i prawne

2. Rzeczowe aktywa trwałe

a) środki trwałe

b) środki trwałe w budowie

3. należności długoterminowe

4. Inwestycje długoterminowe

a) nieruchomości

b)wartości niematerialne i prawne

c) długoterminowe aktywa finansowe

5. długoterminowe rozliczenia międzyokresowe

B. Aktywa obrotowe

1. Zapasy

2. Należności krótkoterminowe

3. Inwestycje krótkoterminowe

a) papiery wartościowe i udziały

b)udzielone pożyczki

c)środki pieniężne

4. Krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe

Pasywa:

A. Kapitały własne

1. Kapitał podstawowy

2. Kapitał zapasowy

3. Kapitał rezerwowy

4. Zysk (strata) z lat ubiegłych

5.Zysk (strata (netto)

B. Kapitały obce

1. rezerwy na zobowiązania

2. Zobowiązania długoterminowe

a) Kredyty bankowe

b) pożyczki otrzymane

c) zobowiązania z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych

d) zobowiązania z tytułu dostaw

e) zobowiązania wekslowe

f) zobowiązania publicznoprawne

g) zobowiązania z tytułu wynagrodzeń

h) fundusze specjalne

4. Rozliczenia międzyokresowe

Zasada obiektywizmu oznacza, że wszystkie zdarzenia ewidencjonowane w rachunkowości opierają się na możliwych do stwierdzenia faktach. Zasada współmierności dotyczy kosztów i przychodów. Zasada ostrożnej wyceny w rachunkowości nakazuje nie zaniżać kosztów i zobowiązań, nie zawyżać majątku i przychodu. Zasada kosztu historycznego polega na ewidencjonowaniu zdarzeń w odpowiedniej do daty zdarzenia wartości. Zasada memoriału w rachunkowości polega na ujęciu w księgach rachunkowych danego roku wszystkich przychodów i związanych z nimi kosztów, niezależnie od terminu ich zapłaty. Zasada realizacji w rachunkowości oznacza, że przychód jest zrealizowany, gdy przekazano dobra lub przeniesiono prawo własności dóbr. Podmiotami rachunkowości są jednostki majątkowo wyodrębnione, które zgodnie z przepisami prawnymi mają obowiązek prowadzenia rachunkowości. Bilans księgowy jest zestawieniem środków gospodarczych i źródeł ich finansowania. Źródłem finansowania majątku są pasywa. Sumę finansową min. zmieni przyjęcie nowego pracownika. Zmianę zdarzeń w bilansie spowoduje min. otrzymanie od dłużnika obcego weksla. Kapitał podstawowy to bezterminowe zobowiązanie podmiotu gospodarczego wobec właścicieli. Kapitał samofinansowania to min. kapitał zapasowy, kapitał rezerwowy, zysk netto. Ciągłość bilansu oznacza: bilans końcowy jest bilansem początkowym w nowym roku obrotowym. Zasada równowagi bilansowej oznacza: A=P. Pasywa oznaczają zobowiązania wobec właścicieli podmiotu gospodarczego i osób trzecich. Inwestycje długoterminowe to aktywa finansowe, nieruchomości nie używane na własne potrzeby firmy, nabyte w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych takich, jak odsetki, dywidendy i inne pożyczki. Aktywa netto to aktywa firmy pomniejszone o zobowiązania, odpowiadające wartościowo kapitałowi własnemu. Rezerwy na zobowiązania to zobowiązania, których termin wymagalności lub kota nie są pewne. Wyemitowane obligacje- kapitał obcy. Dzień bilansowy to dzień, na który jednostka sporządza sprawozdanie finansowe. Równanie konta księgowego: sp+ zwiększenia= sk+ zmniejszenia. storno- podwójny zapis księgowy eliminujący błąd. Księgowanie na kontach syntetycznych dokonywane jest wg zasady podwójnego księgowania. Podzielność pozioma konta- tworzenie obok konta syntetycznego dodatkowych kont analitycznych. Storno czerwone polega na wprowadzenie kont ujemnych w stosunku do zapisanych wyżej błędnie kwot na kontach. Storno czarne polega na dokonaniu zapisu po przeciwnej stronie konta w stosunku do zapisu błędnego. Konta kosztów i przychodów nie posiadają sald na początek roku obrotowego. Konta pozabilansowe nie są ujmowane w zestawieniu obrotów i sald kont syntetycznych. Saldo konta to różnica między obrotami debetowymi a kredytowymi. Konta pasywów otwiera się dla każdego składnika kapitałów własnych i obcych. Konto księgowe jest to podstawowe urządzenie w rachunkowości służące do klasyfikacji i rachunkowej ewidencji majątku oraz procesów gospodarczych danej firmy. Podatek od towarów VAT jest częścią ceny sprzedaży brutto. Wypłata wynagrodzeń pracownikom powoduje zmniejszenie aktywów i pasywów. Podatek naliczony VAT, który podlega odliczeniu od podatku należnego VAT, to podatek VAT do zapłaty przy zakupie towarów lub usług. Saldo Dt na koncie „Rozrachunki publicznoprawne” oznacza należności publicznoprawne. Kosztem dla firmy są min. wynagrodzenia brutto. Należnościami są zagwarantowane umową lub innymi przepisami świadczenia od dłużników na rzecz wierzyciela. Konto rozrachunki z dostawcami i odbiorcami powstaje z połączenia kont bilansowych aktywów. Roszczenie sporne w rachunkowości to należność kwestionowana przez dłużnika. Na dzień powstania rozrachunku, należności i zobowiązania wycenia się w wartości nominalnej. Na dzień bilansowy zgodnie z zasada ostrożności, należności i zobowiązania wycenia się w kwocie wymagającej zapłaty. Ewidencja wynagrodzeń brutto (składki emerytalne, rentowe, chorobowe, zdrowotne) powoduje zwiększenie zobowiązań i kosztów. Środki trwałe ujmowane są w wartości bieżącej. Amortyzacji podlegają środki trwałe, wartości niematerialne i prawne. Wartość księgowa środka trwałego, to różnica między wartością początkową, a dotychczasowym umorzeniem. Konto „Umorzenie środków trwałych” jest kontem korygującym do konta „ Środki trwałe”. Amortyzacja to koszt prosty, rodzajowy. Do ewidencji analitycznej środków trwałych służą książka inwentarzowa, karty szczegółowe, tabele amortyzacyjne. Metoda degresywna sumy liczb rocznych do obliczenia rocznych odpisów amortyzacyjnych wykorzystuje stopę amortyzacyjną wyrażoną ułamkiem. Środki trwałe w momencie przyjęcia ich do użytkowania ewidencjonowane są według wartości początkowej. Grunty nie podlegają amortyzacji. Amortyzacja jest to równowartość zużycia środka trwałego w kolejnych okresach sprawozdawczych. W wyniku aktualizacji wartości środków trwałych zmienia się kapitał rezerwowy z aktualizacji wyceny. Umorzenie jest to równowartość dotychczasowego zużycia środka trwałego. Metoda malejącego salda zakłada zmniejszające się kwoty amortyzacji w okresie umarzania środka trwałego. Metoda degresywna malejącego salda wykorzystuje wartość bieżącą (księgową) środka trwałego do obliczenia rocznych odpisów amortyzacyjnych. Nieplanowana wartość odpisów amortyzacyjnych jest dla firmy pozostałym kosztem operacyjnym.

Ewidencja rozrachunków z tytułu wynagrodzeń i publicznoprawnych: 220, 231, 404, 405. Rozrachunki w walutach obcych: 203, 204 (x2 w walucie obcej jescze), koszty finansowe, przychód finansowy, wynik finansowy, 131, 133, Umorzenie i VAT: 032, 075, 080, 070, 807, 223, 202, koszty operacyjne, 408, należności od odbiorców, pozostałe przychody operacyjne. Bilansowa wartość środków trwałych: sk śr. trw. - um. sr.trw.

---