Lipiec 7, 2011
Ho Chi Minh
Rewolucja Chińska i Rewolucja Wietnamska
(1 lipca 1961)
Zwycięstwo rosyjskiej Rewolucji Październikowej wstrząsnęło całym światem.
Marksizm-leninizm zaczął przenikać do Chin, jednego z największych państw świata, który imperialiści nazywali pogardliwie „śpiącym lwem”.
1 lipca 1921 roku w małym pokoju w luksusowym mieście Szanghai dwunastu rewolucjonistów (między nimi był Towarzysz Mao Tse-Tung) odbyło spotkanie i założyło Komunistyczną Partię Chin, która liczyła wtedy 50 członków (teraz ma ich ponad 17 milionów). To właśnie wtedy przeznaczenie Chin zaczęło się zmieniać.
Po 28 latach niezwykle heroicznej walki pod przywództwem Partii Komunistycznej kierowanej przez Mao Tse-Tunga, Armia Wyzwoleńcza rozbiła liczące 8 milionów, uzbrojone przez USA oddziały Czang Kai-Szeka i wypędziła z kraju imperialistów amerykańskich. Została założona Chińska Republika Ludowa (1949).
Podczas 12 lat budownictwa narodowego Komunistyczna Partia prowadziła 650-milionowy lud chiński do bezinteresownej pracy w kierunku rozwoju, zmieniając Chiny z zacofanego rolniczego kraju, przepełnionego nędzą i analfabetyzmem w potężne państwo socjalistyczne.
Czterdzieści lat chwały - czterdzieści lat zwycięstw. Wielu towarzyszy pisało już o wielkiej historii braterskiej Komunistycznej Partii Chin.
Podkreślę tylko kilka spraw:
- Wietnam i Chiny są dwoma sąsiadującymi państwami, które utrzymują ze sobą bliskie relacje od wielu stuleci. Oczywiście, więzy pomiędzy Rewolucją Chińską, a Rewolucją Wietnamską są wyjątkowo bliskie. Oto kilka przykładów:
- Wpływ rosyjskiej Rewolucji Październikowej i teorii marksistowsko-leninowskiej doszedł do Wietnamu głównie przez Chiny
- Wietnamskie Stowarzyszenie Młodych Rewolucyjnych Towarzyszy (1925), konferencja zjednoczeniowa wietnamskich grup komunistycznych w partię marksistowsko-leninowską (1930), pierwszy zjazd Komunistycznej Partii Indochin (1935) wszystkie były zorganizowane w Chinach i cieszyły się serdeczną pomocą chińskich towarzyszy
- Rozgromienie sił japońskich militarystów przez Armię Czerwoną na północnym-wschodzie pomogło Chinom zwyciężyć. Zwycięska chińska wojna stworzyła doskonałe warunki dla sukcesu Wietnamskiej Rewolucji Sierpniowej.
- Od 1946 roku Komunistyczna Partia Chin musiała kontynuować nieustającą walkę przeciwko wspomaganym przez USA oddziałom Czang Kai-Szeka (w chwili rozpoczęcia wojny domowej licząca 4 300 000 osób armia Czanga została zaopatrzona w najnowocześniejszy sprzęt dostarczony przez Stany Zjednoczone oraz sprzęt skonfiskowany od miliona japońskich żołnierzy) W 1947 roku klika Czang Kai-Szeka zaatakowała i zdobyła Yenan. W tak trudnych warunkach Komunistyczna Partia Chin nadal wspierała naszą wojnę wyzwoleńczą do kompletnego zwycięstwa.
- Dzisiaj, wraz ze Związkiem Radzieckim i innymi braterskimi państwami, Chiny nieustannie udzielają nam pomocy przy budowie socjalizmu na północy, oraz pokojowego zjednoczenia kraju.
W ten sposób relacje między Rewolucją Chińską a Rewolucją Wietnamską są stworzone z:
Tysiąca więzi wdzięczności, zaangażowania i miłości.
Wspaniałej przyjaźni, która będzie trwała wiecznie!
Jeśli chodzi o mnie, to miałem honor pracować w Komunistycznej Partii Chin dwa razy.
Podczas mojego pobytu w Kantonie w latach 1924-27, staranne przyglądałem się rewolucyjnemu ruchowi w naszym kraju kiedy wykonywałem zadanie powierzone mi przez Komunistyczną Partię Chin. Ruch robotniczo-chłopski wzrastał w siłę w Chinach. Od maja 1925 roku zaczęły się polityczne strajki w dużych miastach. Największy był strajk przeciwko imperializmowi brytyjskiemu w Hongkongu w którym uczestniczyło więcej niż 250 000 robotników i który trwal 16 miesięcy. Ruch chłopski także zaczął się rozwijać, zwłaszcza w Hunan (gdzie był prowadzony przez Towarzysza Mao Tse-Tunga) i Kwantungu (gdzie był prowadzony przez Towarzysza Peng Baia). Aby pchnąć ruch chłopski naprzód Towarzysz Mao zorganizował Biuro do spraw Mobilizacji i Szkolenia Chłopów by nauczać kadry chłopskie w 19 prowincjach.
Wziąłem udział w tłumaczeniu materiałów dla użytku wewnętrznego i do „zewnętrznej propagandy”, tj. poprzez przygotowanie materiałów ruchu robotniczo-chłopskiego do angielskojęzycznej gazety.
Drugi raz przybyłem do Chin (w 1938 roku) w czasie wojny antyjapońskiej. Jako szeregowiec Ósmej armii, byłem kierownikiem klubu jednostkowego w Kwelinie. Następnie zostałem wybrany sekretarzem komórki partyjnej (z zadaniem nasłuchu radiowego) w jednostce w Hengyangu.
(W ten sposób zdołałem nabyć doświadczenie budownictwa partyjnego kiedy byłem w Związku Radzieckim, a doświadczenie walki przeciwko kolonializmowi i feudalizmowi podczas pobytu w Chinach.) W międzyczasie chińscy towarzysze nieustannie próbowali pomóc mi w skontaktowaniu się z towarzyszami z naszego kraju. Komitet Centralny wysłał Towarzysza X do Longzhou by mnie spotkał. Niestety x został obrabowany przez swojego „przyjaciela” i nie mając pieniędzy na pobyt musiał wrócić do domu zanim dotarłem do Longzhou.
Jednak w późniejszym czasie chińscy towarzysze zdołali pomóc mi skontaktować się z domem i wrócić do kraju.
Mówiąc krótko; ponieważ podzielają wzniosły cel, komuniści na całym świecie łączą sie na bazie marksizmu-leninizmu i proletariackiego internacjonalizmu, dzieląc się sympatią i braterską miłością.
Korzystam z tej okazji, by przesłać w imieniu naszej Partii, Rządu i ludu gorące i serdeczne pozdrowienie dla Komunistycznej Partii Chin i ukochanego Towarzysza Mao Tse-Tunga.