ADHEZJA - PRZYCZEPNOŚĆ ASFALTU DO KRUSZYWA

Wyróżniamy 2 rodzaje przyczepności:

• Mechaniczną (bierną lub względną) - zazębienie i zaklinowanie w porach powierzchni materiału mineralnego błonki lepiszcza

• Fizykochemiczną (właściwą, czynną) - wzajemne oddziaływanie sił przyciągania między cząsteczkami błonki bitumicznej i cząsteczkami powierzchni mineralnej, stanowiącej podłoże tej błonki

Przyczepność można rozpatrywać w 2 formach:

• Bez obecności wody - zależy od czystości ziaren kruszywa

• W obecności wody - opór przeciwko usuwaniu błonki lepiszcza z kruszywa w obecności wody

Adhezja warunkuje wytrzymałość mechaniczną mieszanek mineralno-asfaltowych (mma), szczelność i odporność na procesy zachodzące podczas eksploatacji nawierzchni pod wpływem warunków atmosferycznych.

Asfalt ma dobrą adhezję do kruszyw zasadowych takich jak: wapień, dolomit, gabro, bazalt (zawartość SiO₂ <55%).

Kruszywa kwaśne (zawartość SiO₂ >65%) mają złą przyczepność np.: granit, sjenit, piaskowiec o lepiszczu kwarcytowym, porfir.

W przypadku niezadowalających właściwości adhezyjnych kruszywa należy stosować środki adhezyjne zmniejszające napięcie powierzchniowe, poprawiające zwilżalność.

Czynniki wpływające na adhezję asfaltu do powierzchni kruszywa

Właściwości kruszywa	Właściwości asfaltu	Właściwości mieszanek mineralno-asfaltowych	Wpływy zewnętrzne
Skład mineralogiczny Tekstura powierzchni Porowatość Zapylenie Trwałość Powierzchnia właściwa Właściwości absorpcyjne Stopień wilgotności Zwietrzałość skał	Reologia Skład asfaltu Polarność elektryczna	Zawartość wolnych przestrzeni Zawartość asfaltu Grubość otoczki asfaltu na ziarnach kruszywa Rodzaj wypełnienia Uziarnienie kruszywa Typ mieszanki Przepuszczalność	Opady atmosferyczne Wilgotność, pH wody Zanieczyszczenie solami Temperatura Cykl. zmiany temperatury Obciążenie ruchem Odwodnienie Projektowanie

---