ADHEZJA - PRZYCZEPNOŚĆ ASFALTU DO KRUSZYWA
Wyróżniamy 2 rodzaje przyczepności:
Mechaniczną (bierną lub względną) - zazębienie i zaklinowanie w porach powierzchni materiału mineralnego błonki lepiszcza
Fizykochemiczną (właściwą, czynną) - wzajemne oddziaływanie sił przyciągania między cząsteczkami błonki bitumicznej i cząsteczkami powierzchni mineralnej, stanowiącej podłoże tej błonki
Przyczepność można rozpatrywać w 2 formach:
Bez obecności wody - zależy od czystości ziaren kruszywa
W obecności wody - opór przeciwko usuwaniu błonki lepiszcza z kruszywa w obecności wody
Adhezja warunkuje wytrzymałość mechaniczną mieszanek mineralno-asfaltowych (mma), szczelność i odporność na procesy zachodzące podczas eksploatacji nawierzchni pod wpływem warunków atmosferycznych.
Asfalt ma dobrą adhezję do kruszyw zasadowych takich jak: wapień, dolomit, gabro, bazalt (zawartość SiO2 <55%).
Kruszywa kwaśne (zawartość SiO2 >65%) mają złą przyczepność np.: granit, sjenit, piaskowiec o lepiszczu kwarcytowym, porfir.
W przypadku niezadowalających właściwości adhezyjnych kruszywa należy stosować środki adhezyjne zmniejszające napięcie powierzchniowe, poprawiające zwilżalność.
Czynniki wpływające na adhezję asfaltu do powierzchni kruszywa
Właściwości kruszywa |
Właściwości asfaltu |
Właściwości mieszanek mineralno-asfaltowych |
Wpływy zewnętrzne |
Skład mineralogiczny Tekstura powierzchni Porowatość Zapylenie Trwałość Powierzchnia właściwa Właściwości absorpcyjne Stopień wilgotności Zwietrzałość skał |
Reologia Skład asfaltu Polarność elektryczna |
Zawartość wolnych przestrzeni Zawartość asfaltu Grubość otoczki asfaltu na ziarnach kruszywa Rodzaj wypełnienia Uziarnienie kruszywa Typ mieszanki Przepuszczalność |
Opady atmosferyczne Wilgotność, pH wody Zanieczyszczenie solami Temperatura Cykl. zmiany temperatury Obciążenie ruchem Odwodnienie Projektowanie
|