gr.6 14.05.2002
Olga Gajdamowicz
Maciej Klawe
Michał Majchrzak
LABORATORIUM NR. 10
Nasze pierwsze ćwiczenie polegało na zbadaniu koagulacji zolu As2S3 za pomocą elektrolitów. W tym celu do 30 probówek wprowadziliśmy kolejno 0.5 , 1.0 , 1.5 , 2.0 , 2.5 , 3.0 , 3.5 , 4.0 , 4.5 , 5.0 ml elektrolitów ( 0,5 M KCl , 0,005 M BaCl2 , 0,0005 M AlCl3 ) i dopełniliśmy wodą destylowaną do 5 ml . Następnie dodaliśmy do każdej 10 ml zolu As2S3 i po wymieszaniu odstawiliśmy na około 30 min. Po tym czasie obserwowaliśmy w których probówkach zaszła koagulacja. Wyniki przedstawiliśmy w tabelce :
Nr probówki |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
Obj. roztworu elektrolitu |
0,5 |
1 |
1,5 |
2,0 |
2,5 |
3,0 |
3,5 |
4,0 |
4,5 |
5,0 |
KCl |
- |
- |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
BaCl2 |
- |
- |
- |
- |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
AlCl3 |
- |
- |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
Wartość koagulacyjna jest to średnia arytmetyczna maksymalnego stężenia elektrolitu w probówce, w której koagulacja nie zaszła i minimalnego stężenia elektrolitu w probówce w której koagulacja zaszła.
KCl
0,5 M - 1000ml
x - 1 ml
więc x = 0,0005 M, Cm1=
0,1 mol/l
0,5 M - 1000ml
x - 1,5 ml
więc x = 0,00075 M, Cm2=
0,15 mol/l
C=(Cm1+Cm2)/2 = 0,125 mol/l
BaCl2
0,005 M - 1000ml
x - 2 ml
więc x = 0,00001 M, Cm1=
0,002 mol/l
0,005 M - 1000ml
x - 2,5 ml
więc x = 0,0000125 M, Cm2=
0,0025 mol/l
C=(Cm1+Cm2)/2 = 0,00225 mol/l
AlCl3
0,0005 M - 1000ml
x - 1 ml
więc x = 0,0000005 M, Cm1=
0,0001 mol/l
0,0005 M - 1000ml
x - 1,5 ml
więc x = 0,0000007 M, Cm2=
0,00014 mol/l
C=(Cm1+Cm2)/2 = 0,00012 mol/l
Widzimy , że zol As2S3 jest najbardziej wrażliwy na AlCl3, natomiast najmniej na KCl, koagulacja zolu As2S3 zależy od wartościowości użytego elektrolitu .
W drugiej części ćwiczenia mieliśmy zbadać wzajemną koagulacje dwóch zoli liofobowych - trójsiarczku arsenu i wodorotlenku żelaza. Do 6 probówek wprowadziliśmy odpowiednie ilości zoli Fe(OH)3 i As2S3 (podane w tabelce ). Po wymieszaniu i odstawieniu na 30 min obserwowaliśmy czy zaszła koagulacja, w jakim stopni i określiliśmy barwę roztworu.
Nr probówki |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
Zol Fe(OH)3 |
0,1 |
0,5 |
1 |
3 |
5 |
5,5 |
Zol As2S3 |
5,9 |
5,5 |
5 |
3 |
1 |
0,5 |
Stopień koagulacji |
- |
+ |
+ |
+ |
- |
- |
Barwa osadu |
Brak osadu |
miedziany |
miedziany |
miedziany (intensywny) |
Brak osadu |
Brak osadu |
Barwa nad osadem |
- |
mętna żółta |
mętna żółta |
mętna pomarańczowa |
- |
- |
Z doświadczenia tego wynika iż te dwa zole koagulują wzajemnie w stopniu zależnym od stężenia tych zoli. Zauważamy że już niewielka ilość Fe(OH)3 powoduje koagulacje As2S3. Potrzeba dużo więcej zolu trójsiarczku arsenu by zaszła koagulacja wodorotlenku żelaza .