PROJEKT INTEGROWANEJ TECHNOLOGII PRODUKCJI
Gatunek		Koniczyna czerwona
Kierunek użytkowania		Paszowy
Planowany poziom plonu		130t/ha
Gleba (kompleks przydatności rolniczej		3
Zawartość przyswajalnych form składników:	P2O5	Wysoka
		K2O	Średnia
		pH	6.0
Miejsce w zmianowaniu:	1. Burak cukrowy 2. Owies + wsiewka koniczyny czerwonej 3. Koniczyna czerwona
Uzasadnienie: Koniczynę czerwoną najczęściej wsiewa się w roślinę ochroną w zboże jare (Owies), po roślinach okopowych (burak cukrowy). Stanowisko to jest odpowiednie zarówno dla rośliny ochronnej, jak i wsiewki. Gleba na której planujemy uprawiać koniczynę należy ją również dobrze odchwaścić, a przede wszystkim wyeliminować perz, który skutecznie konkuruje z koniczyną o składniki pokarmowe i wodę, ograniczając jej rozwój a także plony. Koniczyna czerwona jest idealnym przedplonem dla wszystkich roślin(z wyjątkiem innych motylkowych), stanowisko po niej jest pozostawione w dobrej kulturze i zasobne w azot. Aby zapobiec tzw. wykoniczynieniu nie wysiewa się koniczyny na tym samym polu wcześniej niż przed upływem 4-5 lat. Wykoniczynienie gleby jest powodowane przez wiele czynników, takich jak: rozwój bakteriofagów pasożytujących na bakteriach brodawkowych, jednostronne wyczerpanie składników pokarmowych z gleby, nagromadzenie się szkodników i patogenów, z których szczególnie groźny jest rak koniczynowy. Jeśli na polu pojawi ta choroba, to przerwa w uprawie koniczyny powinna wynosić 6-7 lat.
Odmiana:	Raba, Szakal
Uzasadnienie: Odmiana koniczyny czerwonej - Raba - Rok wpisania do rejestru: 1986. Odmiana owsa - Szakal Młode rośliny o półstojącym typie wzrostu. Wiecha średniej długości, o bocznych rozgałęzieniach ułożonych wielokierunkowo pośrednio. Ziarno oplewione żółte. Odmiana przeznaczona do uprawy w całym kraju, z wyjątkiem wyżej położonych terenów górskich. Plon nasion: 103% wzorca, wzorzec 61,6dt/ha. 61,6dt/ha - 100% x - 103% x= 63,4dt/ha= 6,34t/ha Ważniejsze cechy rolnicze: - Reakcja na Al^+++ 78% - Wysokość roślin 106 cm - Wyleganie (skala 9̊) 6,4 - Wiechowanie 168 dni - Dojrzałość woskowa 212 dni Krzysztof Posłuszny gr.2 rok IV ZIP - Masa 1000 ziaren 38,3 g - Wyrównanie ziarna 85 % - Zawartość białka 12,2 % s.m Porażenie przez choroby (skal 9̊): - Mączniak prawdziwy 7,6 - Rdza wieńcowa 8,1 - Rdza źdzbłowa 7,5 - Helmintosporioza 6,9 - Septorioza liści 7,5
Uprawa roli (przed zimą, wiosną), następstwo zabiegów i ich opis	1.Zespół uprawek przedzimowych - orka przedzimowa 2.Zespół uprawek wiosennych -włóka + brona
Uzasadnienie: Zespół uprawek przedzimowych: Mają na celu przygotowanie gleby do okresu zimy a także powiązane są z nawożeniem fosforowo- potasowym. Przed zimą należy zastosować nawozy fosforowe i potasowe , a następnie należy zastosować orkę przedzimową (1/X) (pozostawiając rolę w ostrej skibie) - jest ona najważniejszym zabiegiem uprawowym jesienią ma na celu: równomierne rozmieszczenie składników organicznych w glebie, zniszczenie chwastów przez głębokie ich przyoranie, zwiększenie możliwości magazynowania wody z opadów zimowych, spulchnienie gleby i ułatwienie głębszego przymarzania gleby. Zespół uprawek wiosennych: Wiosenne przygotowanie roli może polega na wykonaniu takich zabiegów uprawowych jak: włókowanie i bronowanie. Wiosenne zabiegi mają przygotować rolę do siewu i wschodów nasion, zapobiegać stratom wody.
Siew (masa, termin, sposób technika):	Masa wysiewu: koniczyna czerwona-12 kg/ha, owies-156,4kg/ha Termin siewu: 1/IV, Głębokość siewu: koniczyna 1,5cm, owies na 3cm, Ilość wysiewu 10kg/ha, Rozstawa: 20cm, Obsada: koniczyna czerwona-120szt/m^2, owies- 500szt./m^2 Siew jednoczesny-rozdzielny siewnikiem zbożowym.
Uzasadnienie: Wymagania koniczyny dotyczą zdolności kiełkowania, czystości, zanieczyszczeń chwastami i nasionami innych gatunków oraz wilgotności. Najlepszą metodą siewu jest siew jednoczesny- rozdzielny, (najpierw sieje się roślinę ochronną w rozstawie 20cm, a następnie koniczynę w międzyrzędzia), który umożliwia wysiew każdej rośliny na odpowiednią głębokość (zboża na 3cm, koniczyna 1,5). Nasiona koniczyny czerwonej należy wysiać w roślinę ochronną, ponieważ łączny zbiór tej rośliny i ściernianki jest większy w porównaniu z wydajnością samej koniczyny. Ilość wysiewu zależy od warunków siedliskowych (gleba, pogoda) i czynników agrotechnicznych (sposób siewu i roślina ochronna). Wysiew koniczyny w owies wynosi od 10-12 kg/ha nasion koniczyny w I klasie jakości. Obsada rzędu 120 szt/m^2 gwarantuje dużą konkurencyjność wobec chwastów. Aby zabezpieczyć koniczynę przed zgorzelą siewek wywoływaną przez różne patogeny grzybowe, należy nasiona zaprawić preparatem Funaben T. Nasiona należy także zaprawić nitraginą ma to na celu pobudzenie współżycia bakterii brodawkowych z systemem korzeniowym rośliny motylkowej. Zabieg ten wykonujemy tuż przed siewem. Wysiew owsa obliczono ze wzoru: Masa wysiewu = (zamierzona obsada roślin szt/m^2 * MTN g) / (wartość użytkowa m.s. %) Przy uprawie owsa w siewie współrzędnym z koniczyną czerwoną należy masę wysiewu zmniejszyć o 20%. Masa wysiewu = (500 szt/m^2 * 38,3g)/ 98% = 195,4kg/ha - 39 kg/ha= 156,4kg/ha
Nawożenie (dawki, sposób, technika):	N:			K2O: 86,9kg/ha
		P2O5: 86,9kg/ha			inne:
Uzasadnienie: Dawkę fosforu i potasu pod koniczynę uprawianą w pierwszym roku jako wsiewka w zboże należy zwiększyć o 50% w stosunku do dawki nawozowej dla rośliny zbożowej. Nawozy te należy zastosować jesienią pod orkę przedzimową. Natomiast nawożenie azotem stosuje się przedsiewnie w dawce 60kg/ha N. Mocznik 46% N 100kg - 46kg N x - 60kg N/ha x= 130kgnawozu /ha Wielkość pobrania poszczególnych składników z plonem owsa 3,8t/ha: P 5,5 * 3,8= 20,9 kg/ha K 32,6 * 3,8= 123,88kg/ha Fosfor Wp= 20,9kg/ha φ= 0,6 Op= 0 kg/ha Pp= Wp * φ - Op- Rp Pp= 20,9 * 0,6 Pp= 12,54kg P/ha Pp= 12,54/ 0,436= 28,76kg P2O5/ha Potas Wk= 76,36 kg/ha φ= 1,1 Pk= Wk * φ - Ok- Rk Pk= 123,88* 1,1 Pk= 136,26kg K/ha Pk=136,26/ 0,830= 164,17kg K2O/ha Dawkę fosforu i potasu zwiększamy o 50 % co stanowi dla: - fosforu = 28,76+ 14,38 = 43,14 kg P2O5/ha - potas kg 164,17 + 82,08 = 246,2K2O/ha Ze względu na udział w mieszańce rośliny motylkowatej zastosowano jedynie 60 kg N/ha: Saletra amonowa 34% N 100kg - 34kg N x- 60kg N/ha x= 176,47kg nawozu/ha Sól potasowa 60% K2O 100kg - 60kg K2O x - 82,8 kg K2O x= 138 kg nawozu /ha Superfosfat potrójny granulowany borowany: 44% P2O5 100kg - 44kg P2O5 x -142,8 kg P2O5 x= 324,5 kg nawozu /ha Potas i fosfor zastosowano przedsiewnie jesienią pod orkę głęboką. W roku pełnego użytkowania należy zastosować 80 kg/ha potasu i 80 kg/ha fosforu. Nawozy te zastosowano w dwóch terminach: 50% na wiosnę przed ruszeniem wegetacji (86,9 kg/ha superfosfatu potrójnego granulowanego i 80 kg/ha soli potasowej) i 50% po zbiorze 1 pokosu (86,9 kg/ha superfosfatu potrójnego granulowanego i 80 kg/ha soli potasowej). Superfosfat potrójny granulowany: 46% P2O5 100kg - 46kg P2O5 x -80 kg P2O5 x= 173,9kg nawozu /ha Sól potasowa 50% K2O 100kg - 50kg K2O x - 80 kg K2O x= 160 kg nawozu /ha W latach pełnego użytkowania koniczyny czerwonej nie należy stosować nawozów azotowych.
Regulacja zachwaszczenia (metoda, sposób, technika):	Metoda chemiczna
Uzasadnienie: Aby zwalczyć chwasty dwuliścienne w koniczynie czerwonej (pierwszy rok uprawy) należy zastosować herbicyd Basagran 480 SL .Zbieg należy przeprowadzić w fazie pierwszego liścia właściwego koniczyny i 2-3 liści jęczmienia. Do zwalczenia perzu właściwego należy zastosować późną jesienią Kerb 500 SC. W roku pełnego użytkowania koniczyny owies głuchy i chwasty prosowate niszczy się Iloxan 36 EC. Należy go zastosować w fazie 2-3 liści właściwych koniczyny, a chwasty dwuliścienne należy zwalczać herbicydem (Basagran).
Ochrona przed chorobami (metoda, sposób, technika):	Metoda chemiczna
Uzasadnienie: Patogenami najczęściej porażającymi koniczynę czerwoną są: fuzaryjna zgorzel siewek, rak koniczyny, oraz mączniaki rzekomy i prawdziwy. Do zwalczania tych chorób służą różne selektywne środki, zwalczające różne z tych chorób. Przed zgorzelą siewek i innymi chorobami we wczesnych fazach rozwojowych chroni zaprawa nasienna Sarfun T 65DS. Jeśli stwierdzimy że w uprawie koniczyny czerwonej występują ogniska raka koniczyny należy bezzwłocznie zniszczyć całą uprawę i nie wysiewać na tym polu koniczyny przez 6-7 lat (choroba kwarantannowa)
Ochrona przed szkodnikami (metoda, sposób, technika):	Metoda chemiczna
Uzasadnienie: Najgroźniejszymi szkodnikami upraw koniczyny czerwonej są chrząszcze z rodziny pędrusi. Niszczymy je chemicznie preparatami takimi jak Zolone 350EC, czy też Patriol 2,5EC. Zabieg opryskiwania przeprowadzamy po rozpoczęciu wegetacji koniczyny i wykonujemy go powtórnie po 2 tygodniach. Groźne dla upraw koniczyny są kanianki - rośliny pasożytnicze. po stwierdzeniu ich występowania należy skosić miejsce w którym się znajdują i wykonać oprysk środkiem o działaniu totalnym np: Reglone 200SL
Inne zabiegi
Uzasadnienie:
Zbiór (sposób, technika):	Zbiór:- koniczyna czerwona: mechaniczny, wieloetapowy - owsa: mechaniczny, jednoetapowy
Uzasadnienie: W pierwszym roku użytkowania należy zebrać ziarno owsa w 1/VIII oraz należy dokonać zbioru ściernianki. W roku pełnego użytkowania zbiera się dwa lub trzy pokosy zielonki. Zależy to od okresu zapotrzebowania na paszę i jej jakości oraz następstwa roślin. Aby uzyskać dobry surowiec do produkcji suszu lub wysokowartościowe siano, koniczynę należy kosić trzy razy. Należy zebrać ją w fazie pąkowania roślin. Pierwszy etap to koszenie przy użyciu kosiarki dolnonapędowej Z-265 rotacyjnej. Zielonkę przed zbiorem należy jeszcze podsuszyć na polu do momentu, aż wilgotność osiągnie 45-50%, następnie grabienie zgrabiarką karuzelową Z-514, zbiór zielonki z pola należy wykonać przy użyciu przyczepy samozbierającej. Następnie należy ją dosuszyć w gospodarstwie zimnym lub ogrzanym powietrzem za pomocą wentylatora. Stosując taką metodę, można obniżyć straty do 12-15%.

Krzysztof Posłuszny gr.2 rok IV ZIP

---