SPRAWOZDANIE nr 15pop, Studia, Politechnika


Zakład Chemii Fizycznej

Laboratorium Studenckie

ĆWICZENIE 15

EKSCES OBJĘTOŚCI MOLOWEJ W UKŁADZIE WODA - METANOL

Wyposażenie ćwiczenia

Aparatura i urządzenia :

waga analityczna

suszarka

ultratermostat

2 piknometry

2 pipety o poj. 25 ml

Odczynniki :

roztwory metanol - woda o zawartości metanolu :

0.2, 0.4, 0.6 i 0.8 ułamka molowego

aceton cz. (do przemywania piknometrów)

Ćwiczenie wykonali :

Jacek Cebulski

Bartłomiej Biba

Inż.Ch. rok II gr. I

Wstęp :

Roztwory rzeczywiste, we wszystkich stanach skupienia, nie spełniają równań słusznych dla układów rzeczywistych. aby tę trudność usunąć, wprowadza się pojęcie aktywności zaproponowane przez Lewisa i Randalla.

Aktywność pewnej substancji, w określonych warunkach, będzie to liczba, która podstawiona do dowolnego równania stanu doskonałego, zamiast wartości liczbowej jakiejś, dającej się zmierzyć własności danej substancji, spełni wraz z pozostałymi parametrami to równanie.

Jedną z najważniejszych funkcji w termodynamice chemicznej jest entalpia swobodna (potencjał termodynamiczny).

Potencjał chemiczny roztworu doskonałego wyraża się wzorem :

μdi = μ0i (T,p) + RTlnxi

gdzie : μdi - potencjał chemiczny składnika i w roztworze doskonałym

μ0i - potencjał standardowy ( potencjał chemiczny czystego składnika i)

xi - ułamek molowy

R - stała gazowa

T - temperatura bezwzględna

Równanie to można przystosować do mieszanin rzeczywistych wprowadzając zamiast xi aktywność składnika - ai, nazywaną aktywnością ułamkową lub aktywnością wyprowadzoną z ułamka molowego.

μi = μ0i (T,p) + Rtlnai

Równanie to definiuje aktywność :

lnai = μi - μ0i (T,p) / RT

Aktywność jest wielkością bezwymiarowa, jest ona funkcją temperatury, ciśnienia i składu roztworu.

Wygodnie jest wprowadzić współczynnik aktywności γ zdefiniowany równaniem :

γi = ai / xi

Związek współczynnika aktywności z potencjałem chemicznym w roztworze rzeczywistym μi i doskonałym μdi jest następujący :

RTlnγi = μi - μid

Funkcje termodynamiczne dla całego roztworu możemy uzyskać z ogólnej zależności :

z = Σ ni Zi

gdzie z - jest jedną z funkcji ekstensywnych

Funkcje mieszania dla roztworu definiujemy ogólnym równaniem :

zm = z - Σ ni Zio T,p = const.

Oprócz termodynamicznych funkcji mieszania opisujących własności roztworów ciekłych, wyróżniamy dużą grupę funkcji termodynamicznych, które nazywamy funkcjami nadmiaru (ekscesu).

Nadmiar danej funkcji z oznaczamy jako zE i określamy następująco :

zE = zm - zm,d

gdzie : zm - termodynamiczna funkcja mieszania danego roztworu

zm,d - funkcja mieszania tego roztworu traktowanego jako roztwór doskonały

Jeżeli roztwór jest doskonały, wtedy :

zE = 0

Jak więc widać, funkcje nadmiaru charakteryzują odchylenia danego roztworu od roztworu doskonałego. Możemy je stosować zarówno do roztworów doskonałych rozcieńczonych jak i do roztworów doskonałych stężonych.

Funkcja nadmiaru objętości w odniesieniu do roztworów doskonałych w całym zakresie stężeń dla jednego mola roztworu jest równa :

VE = V - Vd

Cel ćwiczenia :

Wyznaczenie ekscesu objętości molowej z pomiarów gęstości roztworów wodnych metanolu.

Wyniki pomiarów:

Ułamek molowy CH3OH w roztworze x2

Masa piknometru z roztworem

pom. I

pom. II

_

g

0,0

32.6781

32.2424

0,2

32.0504

31.6843

0,4

31.6862

31.2854

0,5

31.2941

30.8811

0,6

31.1595

30.7824

0,8

30.6350

30.2463

m0-

20.9064

20.5185

mw1=32,6781g mw2=32,2424g

0x01 graphic

Ip. d`0,0 = 0,9970(g/cm3)

IIp. d`0,0 = 0,9970(g/cm3)

Ip. d`0,2 = 0,9439(g/cm3)

IIp. d`0,2 = 0,9496(g/cm3)

Ip. d`0,4 = 0,9130(g/cm3)

IIp. d`0,4 = 0,9156(g/cm3)

Ip. d`0,5 = 0,8798(g/cm3)

IIp. d`0,5 = 0,8813(g/cm3)

Ip. d`0,6 =0,8684(g/cm3)

IIp. d`0,6 = 0,8729(g/cm3)

Ip. d`0,8 = 0,8240(g/cm3)

IIp. d`0,8 = 0,8273(g/cm3)

Gęstość ta obarczona jest błędem systematycznym wynikającym z nieuwzględnienia wyporu powietrza . Należy ją przeliczyć według wzoru:

di = d`i+0,0012(1 - d`i/dw)

Objętości molowe obliczmy :

0x08 graphic
0x01 graphic

Obliczenia :

Ułamek molowy CH3OH w roztworze

xmet

Gęstość roztworu

di [g/cm3]

Gęstość roztworu średnia

droz [g/cm3]

Objętość molowa roztworu

V [cm3/mol]

Objętość molowa roztworu doskonałego

Vd [cm3/mol]

Eksces objętości molowej

VE [cm3/mol]

pom. 1

pom. 2

0,2

0,4

0,5

0,6

0,8

0,9439

0,9130

0,8798

0,8729

0,8240

0,9496

0,9156

0,8813

0,8729

0,8273

0,9467

0,9143

0,8805

0,8729

0,8256

21,9710

25,8120

28,3929

30,2440

35,3682

22,5312

27,0096

29,2488

31,4880

35.9664

-0,5602

-1,1976

-0,8559

-1,2440

-0.5982

Wykres V=f(x) obrazujący odchylenie od roztworu doskonałego w układzie woda-metanol:

0x01 graphic

M1=18 mol/cm3

M2=32 mol/cm3

d1 =0,99707 g/cm3

d2 =0,7912 g/cm3



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
SPRAWOZDANIE nr 15, Studia, Politechnika
SPRAWOZDANIE nr 21, Studia, Politechnika
SPRAWOZDANIE nr 18(2), Studia, Politechnika
SPRAWOZDANIE nr 26, Studia, Politechnika
SPRAWOZDANIE nr 18(1), Studia, Politechnika
SPRAWOZDANIE nr 23(1), Studia, Politechnika
SPRAWOZDANIE nr 10, Studia, Politechnika
Sprawozdanie nr 24, 1 STUDIA - Informatyka Politechnika Koszalińska, Labki, sprawozdania fiza
Sprawozdanie nr 71, 1 STUDIA - Informatyka Politechnika Koszalińska, Labki, sprawozdania fiza
Sprawozdanie nr 27, 1 STUDIA - Informatyka Politechnika Koszalińska, Labki, sprawozdania fiza
sprawozdanie nr 2 leb, Studia budownictwo pollub, sem IV
Sprawozdanie nr 3 - zaprawa, Studia Budownictwo polsl, II semestr, Materiały budowlane, Sprawko 7
Sprawozdanie nr 1 - NoM, Studia materiały, NoM
Chemia fizyczn - nr 10, Studia, Politechnika

więcej podobnych podstron