SPRAWOZDANIE nr 21, Studia, Politechnika


ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ

LABORATORIUM STUDENCKIE

SPRAWOZDANIE Z ĆWICZENIA NR 21

„Kinetyka autokatalitycznej reakcji jodowania acetonu”

Aparatura:

Termostat

Termometr cyfrowy

2 kolby miarowe poj. 250 cm3

2 probówki

4 kolby stożkowe poj. 250 cm3

biureta

pipeta 25 cm3

Odczynniki:

4% roztwór KJ

1 n roztwór HCl

0,01 n roztwór Na2S2O3

0,1 n roztwór NaHCO3

roztwór skrobi

WYKONALI:

Krystian Siodłak Sebastian Trochim

Inżynieria procesowa

grupa I rok II

Kinetyka zajmuje się zmiennością w czasie regulujących układów chemicznych. Badania kinetyczne dostarczają informacji o przebiegu reakcji chemicznych oraz stanowią podstawę teoretycznego projektowania reaktorów.

Wyniki pomiarów kinetycznych opisujemy równaniami, które w większości przypadków wyrażają zależność szybkości reakcji r od stężeń regentów i od temperatury.

Według Boudarta celem podstawowych badań kinetycznych jest:

Równanie kinematyczne jest zależnością często empiryczną, którą można się bezpiecznie posługiwać tylko w warunkach, dla których została ona wyznaczona.

Stała szybkości reakcji zależy wyłącznie od temperatury (równanie Arrheniusa):

0x01 graphic

gdzie R jest stałą gazową, E energią aktywacji, a A - czynnikiem przedwykładniczym. Równanie Arrheniusa jest równaniem wykładniczym , co wykazuje na znaczny wypływ temperatury na szybkość reakcji chemicznej. Im większa jest energia aktywacji tym większa jest ten wpływ. Logarytmując równanie Arrheniusa otrzymujemy

0x01 graphic

W celu wyznaczenia stałych E i A bada się szybkość reakcji w różnych temperaturach, a znalezione stałe szybkości reakcji k przedstawia się na wykresie na układzie współrzędnych: logarytm k- odwrotność temperatury bezwzględnej 1/T.

Szybkość pewnych reakcji jest większa w obecności katalizatora . Katalizatorami nazywamy substancje przyśpieszające reakcji. Charakterystyczne jest przy tym, że bardzo małe ilości substancji katalitycznej, w porównaniu z ilościami substratów, mogą mieć bardzo silny wpływ na szybkość reakcji. Katalizator nie zmienia stanu równowagi termodynamicznej reakcji.

W przypadku katalizy jednorodnej (homo fazowej) substrat reakcji tworzy połączenie przejściowe z katalizatorem. Szybkość reakcji zależy od stężenia katalizatora. Ponieważ jednak stężenie nie zmienia się w czasie, możemy je włączyć w eksperymentalnie wyznaczoną stałą szybkości reakcji. Efekty takie noszą nazwę katalizy zasadowo- kwasowej. Jest ona szczególnie rozpowszechnionym przypadkiem katalizy homogenicznej w roztworach rozpuszczalników protonowych, takich jak np. woda. W reakcjach katalizowanych uczestniczą protony. Przyłączenie lub oderwanie protonu od cząsteczki zmienia w istotny sposób jej reaktywność. Reakcje, w których uczestniczą protony przebiegają szybko dzięki temu, że jon wodorowy jest bardzo mały i brak jest utrudniających reakcje czynników sferycznych oraz jest on pozbawionych elektronów, w związku z czym podczas tworzenia kompleksu aktywnego nie występują siły odpychania pomiędzy protonami i innymi cząsteczkami uczestniczącymi w reakcji. Siły takie powstają zawsze pomiędzy powłokami elektronowymi substratów wchodzących w skład kompleksu aktywnego.

Kataliza kwasowo-zasadowa wymaga jednoczesnej obecności tak kwasu jak i zasady. Tak więc reakcja jest katalizowana przez wszystkie obecne w układzie substancje, które są donorami i akceptorami protonów, a więc wszystkie kwasy i zasady Bronsteda.

Stałe szybkości reakcji katalizowanych jednocześnie przez kwasy i zasady obecne w układzie.

0x01 graphic

gdzie k0 jest stałą szybkości reakcji w nieobecności katalizatora, a stałe kkwas i kzasada noszą nazwę stałych katalitycznych , [kwas] - stężenie kwasu, [zasada]- stężenie zasady. Powyższe równanie jest zależnością ogólną. Z uwagi na ogromne znaczenie roztworów wodnych z obu sum występujących w równaniu wyodrębnia się dwa wyrażenia, które opisują efekt katalityczny wywołany obecnością jonów wodorowych i wodorotlenkowych.

0x01 graphic

W powyższym równaniu dla uproszczenia symboli zamiast kHO+ i H3O+ pisze się często kH+i [H+]. Jeżeli dominują składniki sumy kH3O+[H3O+]lub kOH-[HO-], a zatem jeżeli efekt katalityczny jest uwarunkowany przez jony H+ lub OH, mówimy o specyficznej katalizie kwasowej lub specyficznej analizie zasadowej. Dzięki amfoterycznemu charakterowi rozpuszczalnika jakim jest woda, w środowisku kwaśnym odgrywa ona rolę zasady, a w środowisku zasadowym woda spełnia rolę kwasu i dlatego ta sama reakcja w środowisku silnie kwaśnym może być przykładem katalizy kwasowej a w silnie alkaicznym- przykładem analizy zasadowej.

Reakcję katalizowaną przez kwas można przedstawić w sposób bardzo uogólniony za pomocą schematu:

0x01 graphic

S- symbolizuje substrat, a P - produkt reakcji. Działanie katalityczne kwasu, zgodnie z powyższym schematem, zależy od łatwości odszczepiania od niego protonu, tzn. od stałej równowagi dysocjacji

0x01 graphic

a nie od rodzaju kwasu. Wniosek ten potwierdza znaleziona przez Bronsteda empiryczny zależność pomiędzy stałą katalityczną kwasu kkwas a jego stałą dysocjacji Ka:

0x01 graphic

Rozważając kinetykę poszczególnych etapów reakcji można stwierdzić, że jeżeli stała szybkości k3 jest znacznie większa od k4 , to niemal wszystkie cząsteczki SH+ przekształcają się zaraz po utworzeniu w cząsteczki produktu P. Pierwszy etap reakcji, jako najpowolniejszy, decyduje o kinematyce całej reakcji.

0x01 graphic

Stała szybkości reakcji k= k1[AH] jest w ty przypadku proporcjonalna do stężenia kwasu. Jeżeli szybkość rozpadu kompleksu aktywnego SH+ (ze stałą szybkości k2) jest dużo większa od szybkości powstawania produktu (ze stałą szybkości k3), to w pierwszym etapie reakcji ustala się równowaga, a w szybkości decyduje druki etap reakcji tzn.

0x01 graphic

Stężenie [SH+] kompleksu przejściowego określone jest przez dwie współistniejące ze sobą równowagi reakcji:

0x01 graphic

0x01 graphic

i wynosi

0x01 graphic

przy czym K jest stosunkiem stałych równowagi reakcji (a) i (b). Ostatecznie szybkość reakcji można zapisać w formie:

0x01 graphic

W tym przypadku stała szybkości reakcji jest proporcjonalna do stężenia jonów wodorowych. Przykładem katalizy kwasowo - zasadowej jest przemiana ketonowej formy acetonu w postać eolową (tautomeryczna przemiana acetonu). Reakcja ta przebiega w dwóch etapach. W pierwszym aceton reaguje z protonem dając połączenie pośrednie, w drugim etapie powstaje postać enolowa, gdyż połączenie to traci proton (inny).

W wyniku addycji jonu H3 O+ tworzy się przejściowy kompleks z kolejno powstającymi i rwącymi się wiązaniami. Przejście przez taki stan wymaga pokonanie znacznie niższej bariery energetycznej niż w przypadku rozrywania określonych wiązań. Można powiedzieć, że przegrupowanie atomów tworzących się pierścieniach jest procesem kolektywnym.

Reakcja jodowania acetonu jest przykładem reakcji autokatalitycznej, jeden z produktów reakcji- jodowodór, który jako mocny kwas- przyśpiesza enolizację acetonu- spełnia rolę katalizatora. Dopiero forma enolowa acetonu podlega reakcji jodowania. Ogólne wyrażenie na szybkość reakcji autokatalitycznej ma postać:

0x01 graphic

gdzie k0- jest stałą szybkości reakcji bez katalizatora, a k1 jest stałą szybkości reakcji z udziałem katalizatora; przy czym p jest liczbą cząsteczek produktu uczestniczących w elementarnej reakcji katalitycznej, n jest rzędem reakcji , c0 -stężeniem początkowym reagenta, x- stężenia produktu. Najczęstszym jest przypadek, gdy p=1, a k0 jest bardzo miłe, tzn. prostej autokatalizy. Równanie kinetyczne ma wówczas postać :

0x01 graphic

Jodowanie acetonu jest reakcją autokatalizowaną przez jony wodorowe będącym jednym produktów reakcji.

0x01 graphic

dla t=0 stężenie reagentów

są równe odpowiednio coac coJ2 0 0 0

dla t coac-x coJ2-x x x x

gdzie coac- początkowe stężenie acetonu, coJ2 - początkowe stężenie jodu, x- ubytek stężenia acetonu . Jest to proces złożony z trzech etapów:

I etap- enolizacja ketonu pod wpływem kwasu:

0x01 graphic

Jest to etap powolny i decyduje o szybkości całej reakcji. W rezultacie szybkość całego procesu zależy od stężenia acetonu caci kwasu ckw i równanie kinetyczne ma postać:

0x01 graphic

gdzie x jest ubytkiem stężenia acetonu ilościowo równym przyrostowi stężenia kwasu po czasie t.

Równanie kinetyczne ma postać:

0x01 graphic

II etap - odszczepienie jonu H+:

0x01 graphic

III etap reakcja postaci enolowej acetonu z jodem:

0x01 graphic

Dodając stronami powyższe reakcje otrzymuje się równanie reakcji sumarycznej.

Celem ćwiczenia jest wyznaczenie stałej szybkości reakcji jodowania acetonu w oparciu o pomiary stężeń jodu w funkcji czasu podczas jodowania acetonu w środowisku kwaśnym. Stężenie jodu wyznacza się metodą miareczkowania tiosiarczanem sodowym, który ma własności redukujące jod. Reakcja przebiega zgodnie z równaniem

0x01 graphic

Wykonanie pomiarów

  1. Do dwóch kolb miarowych o pojemności 250 cm3wprowadza się po 25 cm3 0.1m roztwory jodu w 4% KJ.

  2. Do każdej z kolb dodaje się po 25 cm3 1n roztworu kwasu solnego i tyle wody, aby do kreski miarowej kolby pozostało około 20 cm3 .

  3. Kolby z roztworem umieszcza się w termostacie w temperaturze 30 C. W termostacie umieszcza się również dwie zamknięte próbówki , zawierające po 2 cm3 acetonu każda.

  4. Wykonanie tzw. „ślepej próby” w celu wyznaczenia stężenia początkowego jodu.

  1. Do kolby miarowej o pojemności 50 cm3 należy wprowadzić 5 cm3 roztworu jodu o stężeniu jak używany do reakcji;

  2. Dopełnić wodą destylowaną do kreski, pobrać próbę 10 cm3 do analizy;

  3. Mianowanie roztworem tiosiarczanu sodowego do otrzymania koloru roztworu lekko żółtego;

  4. Dodać z kolei kilka kropel skrobi, w wyniku czego roztwór staje się granatowy.

  5. Miareczkujemy dalej do całkowitego odbarwienia się roztworu.

  6. Zanotować objętość zł użytego do miareczkowania tiosiarczanu .

  1. Po 10-15 min termostatowania wlewa się aceton do roztworu jodu, notuje czas dodania jako moment rozpoczęcia reakcji(t=0), uzupełnia wodą do kreski miarowej i miesza.

  2. Pobiera się próbki o objętości 10 cm3 porcjami 0.1 n roztworu NaHCO, notując czas przerwania reakcji t1 .

  3. Miareczkuje się próbki 0.01 n roztworem tiosiarczanu sodowego w obecności skrobii- tak jak „ślepą próbę”.

  4. Notujemy objętość roztworu tiosiarczanu zużytego do miareczkowania.

Roztwór NaHCO3 ma za zadanie zobojętnienie jonu H+ znajdujących się w roztworze i stanowiących katalizator reakcji, a tym samym zahamowanie reakcji.

  1. Kolejne próbki roztworu reakcyjnego należy pobierać w odstępach co 15 min i miareczkować jak poprzednio.

  2. Wykonać 7 oznaczeń do każdej kolby.

TAB. I. Zestawienie pomiarów.

Nr pom.

godz. pomiaru

czas trwania

[min]

objętość

Na2S2O3

stężenie jodu c0x01 graphic

ubytek stężenia acetonu

x

y

A

B

A

B

A

B

A

B

A

B

A

B

1

1236

1226

0

0

10,4

10,1

5,2

0x01 graphic

5,05

0x01 graphic

5,0

0x01 graphic

2,0

0x01 graphic

9,26

0x01 graphic

3,7

0x01 graphic

2

1250

1243

14

17

9,8

9,5

4,9

0x01 graphic

4,75

0x01 graphic

3,5

0x01 graphic

5,0

0x01 graphic

6,47

0x01 graphic

9,24

0x01 graphic

3

1305

1255

29

29

8,8

8,8

4,4

0x01 graphic

4,4

0x01 graphic

8,5

0x01 graphic

8,5

0x01 graphic

15,69

0x01 graphic

15,69

0x01 graphic

4

1320

1308

44

42

8,0

8,1

4,0

0x01 graphic

2,05

0x01 graphic

12,5

0x01 graphic

12,0

0x01 graphic

23,03

0x01 graphic

22,11

0x01 graphic

5

1335

1323

59

57

7,2

7,4

3,6

0x01 graphic

3,7

0x01 graphic

16,5

0x01 graphic

15,5

0x01 graphic

30,35

0x01 graphic

28,52

0x01 graphic

6

1350

1338

74

72

6,5

6,7

3,25

0x01 graphic

3,35

0x01 graphic

20,0

0x01 graphic

19,0

0x01 graphic

36,74

0x01 graphic

34,92

0x01 graphic

7

1405

1353

89

87

5,6

5,8

2,8

0x01 graphic

2,9

0x01 graphic

24,5

0x01 graphic

23,5

0x01 graphic

44,93

0x01 graphic

43,11

0x01 graphic

0x01 graphic
0x01 graphic

0x01 graphic
0x01 graphic

Stężenie początkowe jodu c 0J0x01 graphic
obliczymy ze wzoru:

0x01 graphic

gdzie:

0x01 graphic
- stężenie roztwór Na2S2O3[gR/dm3]

0x01 graphic
- objętość roztwór Na2S2O3 zużytego na analizę ślepej próby[cm3]

Vpr - objętość próbki wziętej do analizy [cm3]

Stężenie aktualne jodu c J0x01 graphic
:

0x01 graphic

0x01 graphic
- objętość roztwór Na2S2O3 zużytego na analizę próbki pobranej po czasie t [cm3].

Stad zmianę stężenia jodu po czasie t , równą ubytkowi acetonu „x” można obliczyć z różnicy

0x01 graphic
0x01 graphic
0x01 graphic

Stężenie początkowe acetonu coac obliczamy ze wzoru:

0x01 graphic
[mol/dm3]

gdzie -Vac - objętość acetonu wziętego do reakcji [cm3]

ρac - gęstość acetonu [g/cm3]

M.ac - masa cząsteczkowa acetonu [g/mol]

Vkol - objętość kolby, w której prowadzono reakcję [cm3]

Stężenie początkowe jonów wodorowych cokw, wynikające z ilości kw. solnego

dodanego do reakcji obliczamy w następujący sposób:

0x01 graphic

gdzie - VHCl - objętość dodanego kw. solnego [cm3]

cHCl - stężenie roztworu kw. solnego [mol/dm3]

Stąd

0x01 graphic

Wyznaczanie stałej szybkość reakcji metodą najmniejszych kwadratów ze wzoru:

0x01 graphic

ΣtiA⋅yiA= Σt2iA= 19851 (Σti)2=95481

ΣtiB⋅yiB= Σt2iA= 18896 (Σti)2= 92416

kA= kB=

1

9



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
SPRAWOZDANIE nr 15, Studia, Politechnika
SPRAWOZDANIE nr 18(2), Studia, Politechnika
SPRAWOZDANIE nr 26, Studia, Politechnika
Chemia fizyczna - nr 21, Studia, Politechnika
SPRAWOZDANIE nr 18(1), Studia, Politechnika
SPRAWOZDANIE nr 15pop, Studia, Politechnika
SPRAWOZDANIE nr 23(1), Studia, Politechnika
SPRAWOZDANIE nr 10, Studia, Politechnika
Sprawozdanie nr 24, 1 STUDIA - Informatyka Politechnika Koszalińska, Labki, sprawozdania fiza
Sprawozdanie nr 71, 1 STUDIA - Informatyka Politechnika Koszalińska, Labki, sprawozdania fiza
Sprawozdanie nr 27, 1 STUDIA - Informatyka Politechnika Koszalińska, Labki, sprawozdania fiza
sprawozdanie nr 2 leb, Studia budownictwo pollub, sem IV
Sprawozdanie nr 3 - zaprawa, Studia Budownictwo polsl, II semestr, Materiały budowlane, Sprawko 7
Podstawy Teorii Okrętów Sprawozdanie nr 3 (21)
Sprawozdanie nr 1 - NoM, Studia materiały, NoM

więcej podobnych podstron