Kłopoty Króla Gwoździka - Igor Sikirycki

W państwie Pampampa za siódmą górką

żył w starym zamku król Gwoździk z córką.

Zamek był stary, bardzo wysoki,

a na nim komin piął się w obłoki.

Dzielny król Gwoździk, choć starowina,

bardzo był dumny z tego komina.

Mówił do córki: - Patrz, moje dziecię,

to jest najwyższy komin na świecie.

Raz, gdy w tronowej spoczywał sali,

spostrzegł, że drzwiami gęsty dym wali.

Wpada minister: - Królu kochany!

Strasznie się dymi, komin zatkany!

Wtedy król Gwoździk rzekł gromkim głosem:

- Komin oczyścić natychmiast proszę.

Kto go oczyści, młody czy stary,

otrzyma cztery złote talary.

I nie minęła jeszcze godzina,

a już tłum śmiałków stał u komina.

Lecz nawet rycerz, co nie zna strachu,

trząsł się okropnie na stromym dachu.

Lęk wielki wszystkich w zamku ogarnął,

bo już od dymu stało się czarno.

Wtedy król Gwoździk krzyknął z rozpaczą:

- Nie mogę słuchać, jak wszyscy płaczą!

Żal mi mej córki, dorodnej panny,

której łzy płyną niby z fontanny.

Jeśli ktoś skróci królewny mękę,

temu natychmiast oddam jej rękę.

Mieszkał w tym kraju Janek Niecnota,

który miał bardzo mądrego kota.

Przyszedł do zamku i rzekł: - Ministrze,

ja bardzo chętnie komin oczyszczę.

Potem przed kotem lekko się skłonił:

- Słuchaj, mój kotku, wdrap się na komin.

Taki w swym kocie obudził zapał,

że kot się szybko na komin wdrapał.

Gdy był na szczycie, nagle z komina

kawek uciekła cała rodzina.

A kłęby dymu słupem wysokim

znów popłynęły prosto w obłoki.

Król się ucieszył: - Jankowi chwała!

Widzę, że komin wspaniale działa.

Więc, co przyrzekłem, będzie spełnione.

Oto ma córka - bierz ją za żonę.

Na kotka także nagroda czeka:

wielka butelka pysznego mleka

---