Kolejne odkrycia na płaskowyżu, na którym stoją egipskie piramidy wskazują, że ta starożytna cywilizacja nie tylko kryje przed nami wiele tajemnic, ale niekoniecznie jest taką jaką opisuje ją współczesna historia. Na terenie Sakkary, odnaleziono właśnie podwójny grobowiec skrybów (ojca i syna) z dworu faraona Pepi II. Grobowiec został co prawda okradziony dawno temu, ale malowidła pozostały nietknięte i zdumiewają żywością swoich kolorów. Obecnie cały teren Sakkary został wyłączony z ruchu turystycznego i przeprowadza się tam szereg wykopalisk archeologicznych. Już teraz wiadomo, że ich wyniki mogą przejść najśmielsze oczekiwania. Cały szereg niezidentyfikowanych staroegipskich struktur architektonicznych, leży przysypany piachem pustyni na głębokości zaledwie 3 metrów. Jest to znacznie płycej niż słynne grobowce faraonów odnalezione w Dolinie Królów.
To co w badaniach prowadzonych na Sakkarze fascynuje najbardziej to fakt, że większość grobowców, (Sakkara jest drugą co do wielkości starożytną nekropolią w Egipcie) pochodzi z czasów powstawania egipskiej państwowości, z czasów które zwane są niekiedy Złotym Wiekiem. Wielu egiptologów podejrzewa, że pod zasypaną nekropolią Saqqary znajduje się coś jeszcze, coś co być może zbudowano 10 tys. lat temu lub nawet wcześniej. Gdyby przypuszczenia te znalazły potwierdzenie, oznaczałoby to, że trzeba od nowa napisać podręczniki szkolne o początkach ludzkiej cywilizacji.
Już teraz wiadomo, że Egipt wyglądał zupełnie inaczej 10 tys. lat temu a teren wokół piramid pokrywał tropikalny las. Klimat jednak uległ jakiejś bliżej nieznanej gwałtownej zmianie. Rzeka Nil zmieniła swoje koryto, zabierając ze sobą cały podziemny system wód gruntowych. Te radykalne zmiany zaczęły zachodzić ok 60 tys. lat temu i istnieją przypuszczenia, że to właśnie wtedy rodziła się staroegipska cywilizacja. Aby się o tym przekonać trzeba się wkopać głęboko w piaski Sahary, co nie jest wcale takie łatwe. Współcześni Egipcjanie przejęli pełną kontrolę nad wykopaliskami archeologicznymi w rejonie Wielkich Piramid i wielu naukowców nie jest tam po prostu wpuszczanych. Człowiekiem, który decyduje o tym co może być odkopane a co nie, jest Zahi Hawass, kurator Muzeum Egipskiego w Kairze, który oszczędnie dozuje informacje na temat nowych odkryć, starając się utrzymać jak najdłużej ekscytację świata starożytnym Egiptem i przy okazji wysoki poziom ruchu turystycznego, będącego poważnym źródłem dochodu egipskiej gospodarki. Zahi Hawass jak niemalże każdy wysokiej rangi urzędnik państwowy, ma wysokie mniemanie o własnej wyjątkowej wartości i lubi to okazywać wobec innych. Bez niego nic nie ma prawa się wydarzyć na terenie wokół piramid. Nie jest także łatwo spotkać się z nim osobiście, dlatego przyprawia on wielu egiptologów o skrajną rozpacz, bo nie są oni w stanie zdobyć pozwoleń na rozpoczęcie prac wykopaliskowych.
Coraz więcej współczesnych znalezisk archeologicznych burzy kompletnie podręcznikowe podejście do historii. Ci którzy pisali te podręczniki nie mieli pojęcia o wielu aspektach życia i historii opisywanej cywilizacji i dlatego wymyślali na ten temat rozmaite teorie. Teorie te powtarzane przez pokolenia utrwaliły się jako „niezbite, historyczne fakty”. Dziś jednak są one bezwzględnie weryfikowane przez znaleziska archeologiczne jak te w Saqqarze. Nieoczekiwanie okazuje się przy tym, że wiedza starożytnych nie tylko nie była prymitywna, ale w wielu przypadkach przewyższała naszą współczesną. Co wydaje się trudne do uwierzenia i zaakceptowania, starożytni dysponowali technologiami o których nam się nie śniło i poruszali się w wymiarach, których istnienie dopiero kilka lat temu potwierdziła fizyka kwantowa.
Dziś wielu historyków nie ma wątpliwości, że piramidy egipskie zbudowano na szczycie czegoś innego, czegoś co jest znacznie starsze od tego co widzimy na powierzchni. Wciąż nie wiemy co to jest, ale już teraz widać uderzającą symetrię piramid z gwiazdozbiorem Oriona, Syriusza a także Plejadami. Gwiezdnym Nilem nazywano dzisiejszą Drogę Mleczną. Nadal nie rozumiemy pełnego znaczenia tych ciał niebieskich dla cywilizacji Egiptu, ale niewątpliwie istniał bardzo poważny powód dlaczego zdecydowano się je zbudować w takim a nie w innym miejscu. Położenie piramid sprawia wrażenie jakby Egipcjanie chcieli przez to zaznaczyć swoje własne miejsce w galaktyce. Jesteśmy tak bezsilni wobec wiedzy zawartej w piramidach, że nawet dziś, w XXI wieku nadal nie potrafimy zbudować podobnej budowli nawet używając współczesnych zdobyczy techniki. Układając jeden kamień na minutę, 24/7, potrzeba ok. 20 lat żeby odtworzyć egipską piramidę. Trzeba do tego zbudować drogi dojazdowe, którymi kamienie transportowane byłyby z kamieniołomów na miejsce budowy. Same rampy, którymi bloki skalne musiałyby być wywożone na wyższe piętra piramidy, pochłonęłyby więcej materiału budowlanego niż sama piramida. Tak więc starożytni Egipcjanie musieli posiadać jakąś nieznaną nam technologię, która potrafiła pokonać grawitację. Wygląda też na to, że potrafili oni także transmutować atomy metali w coś innego, a także znali teleportację. Być może także same piramidy to pozostałości po jakiejś starożytnej elektrowni.
Niektórzy uważają, że to starożytny Egipt był mityczną Atlantydą. Nie jest to wcale wykluczone. Jednak wszystko wskazuje na to, że Atlantyda nie była jednym, konkretnym miejscem na świecie, a raczej całą kulturą rozwijającą się w rozmaitych zakątkach Ziemi. Atlanci z pewnością podróżowali morzem a być może nawet i powietrzem. Ale aby się o tym przekonać, należy nie tylko sprawdzić co leży pod piaskiem Sahary, lecz także zmienić nasz sposób myślenia o Egipcie. Być może właśnie przez to nie potrafimy rozwikłać jego zagadki.
1