Wzrost gospodarczy i cykl koniunkturalny
Cyklem koniunkturalnym nazywamy:
periodycznie powtarzające się długookresowe wahania podstawowych wielkości gospodarczych;
okres dobrej koniunktury, w którym gospodarka narodowa osiąga najwyższy poziom produkcji;
proces równomiernego rozwoju gospodarczego danego kraju;
sporadycznie występujące wahania produkcji, zatrudnienia i cen.
Dno cyklu koniunkturalnego wyznacza punkt, w którym:
poziom inwestycji spada do zera;
stopa zysku cały czas spada;
poziom wykorzystania zasobów w gospodarce jest najniższy;
występuje szczególnie ostry spadek aktywności gospodarczej.
Tendencja rozwojowa produkcji to:
wahania faktycznego poziomu produkcji wokół hipotetycznego trendu;
rytmiczne wahania produkcji o określonym cyklu przebiegu;
jednokierunkowe zmiany (wzrost lub spadek) poziomu produkcji w długim okresie z pominięciem przypadkowych wahań;
wyłącznie wzrost produkcji w dłuższym okresie.
Stopa wzrostu gospodarczego wyraża:
procentową zmianę realnego PNB w stosunku do jego poziomu w okresie bazowym;
absolutne zmiany realnego PNB w danym czasie;
względne zmiany nominalnego PKB w danym czasie;
przeciętny wzrost nominalnego PKB w ostatnich trzech badanych latach.
Koncepcja wzrostu zerowego zakłada, że najlepszym rozwiązaniem jest zredukowanie tempa wzrostu gospodarczego do zera, gdyż:
wzrost gospodarczy związany jest z dodatkowymi kosztami, takimi jak zanieczyszczenie środowiska naturalnego;
kraje wysoko rozwinięte powinny pomagać krajom ubogim, a nie skupiać się wyłącznie na własnym rozwoju;
jest to społecznie najbardziej optymalne;
wzrost gospodarczy nie zwiększa konsumpcji bieżącej.
Kosztem wzrostu gospodarczego może być na przykład:
ochrona środowiska naturalnego;
wyczerpywanie się zasobów naturalnych;
poprawa poziomu życia;
postęp techniczny.
W okresie recesji gospodarczej powinno się stosować następującą politykę budżetową:
zmniejszenie wydatków na roboty publiczne;
zwiększanie wydatków rządowych;
zwiększanie podatków;
obniżanie zamówień publicznych.
8. Wskaż, które z zasobów są odnawialnymi:
a) uprawy pszenicy;
b) złoża ropy naftowej;
c) ryby morskie;
d) rudy miedzi;
e) lasy.
9. Które z przedsięwzięć polityki gospodarczej służą przyspieszeniu wzrostu gospodarczego w długim okresie?
a) Stymulowanie prac badawczych;
b) Obniżka podatku dochodowego wprowadzona w celu zwiększenia podaży pracy;
c) Dotacja na sfinansowanie inwestycji;
d) Przedsięwzięcia w sferze oświaty mające na celu podniesienie poziomu wykształcenia i kwalifikacji zatrudnionych.
e)Wspieranie postępu technicznego i organizacyjnego;
f) Pobudzanie popytu globalnego w celu zwiększenia poziomu zatrudnienia.
10) Model akceleratora służy do:
a) mierzenia stopy wzrostu PNB;
b) objaśnienia zależności pomiędzy wzrostem stopy procentowej i wzrostem wolumenu oszczędności;
c) pokazania wpływu zmian poziomu dochodu narodowego na rozmiary inwestycji.
11) Które z twierdzeń jest prawdziwe?
a) Realny produkt krajowy brutto na 1 mieszkańca jest wiarygodnym wskaźnikiem poziomu życia obywateli danego kraju.
b) Wynalazki są bezowocne, jeśli nie towarzyszą im innowacje, które jednak wymagają nakładów inwestycyjnych;
c) W perspektywie długookresowej wahania produkcji wokół trendu tracą na znaczeniu.
12) Zastosowanie nowej wiedzy w procesach produkcyjnych (nowe technologie i metody produkcji, nowe lub ulepszone produkty, usprawnienia), to:
a) uprzedmiotowiony postęp techniczny;
b) innowacje;
c) badania i rozwój;
d) wynalazki.
13) Postęp wiedzy uprzedmiotowiony w nowych maszynach, technologiach i produktach, to:
a) uprzedmiotowiony postęp techniczny;
b) innowacje;
c) badania i rozwój;
d) wynalazki.
14) Odkrycie nowej wiedzy stosowanej, to:
a) badania i rozwój;
b) wynalazki.
c) postęp techniczny;
30