Święty Alojzy Gonzaga,

patron młodzieży, zwłaszcza studiującej.

Alojzy Gonzaga urodził się 9 marca 1568 roku w Castiglione delle Stiviere (jest to miejscowość i gmina w północnych Włoszech, w regionie Lombardia, w prowincji Mantua). Jego rodzina należała do najznakomitszych rodów książęcych i najstarszego syna szykowała do kariery rycerskiej lub dworskiej. Szczególnie pragnął tego ojciec.

Już jako siedmiolatek widział nędzę świata i tęsknił za Bogiem. Alojzy jak sam to później wyznał, poczuł niechęć do życia świeckiego. Zrodziło się w nim pragnienie służenia Bogu. Kiedy miał lat 9, ślubował dozgonną czystość. Spotykając się z zepsuciem i beztroską własnego środowiska, postanowił je kontestować modlitwą i pokutą. Odtąd duch modlitwy, otrzymany od matki, wzrósł w nim jeszcze silniej. Codziennie z budującą pobożnością odmawiał na klęczkach oprócz normalnych pacierzy rannych i wieczornych siedem psalmów pokutnych i oficjum do Matki Bożej. Zmartwiło to wielce jego ojca, który zabierał syna na różne dwory, chcąc odciągnąć go od tego postanowienia. Młody Gonzaga spędzał jednak wiele godzin na modlitwie, czytał książki religijne. Rozczytywał się w dziełach św. Piotra Kanizego i w Ćwiczeniach duchowych św. Ignacego. Pilnie zdobywał wiedzę kształcąc się w najlepszych szkołach.

Wytrwałością i uporem dążył do realizacji swych zamierzeń, aż wreszcie w 1585 roku zdecydował się Święty na wstąpienie do zakonu Jezuitów. Opuszczając dom rodzinny, zrzekł się swojego majątku na korzyść brata. 25 Listopada 1585 roku wstąpił do nowicjatu jezuitów w Rzymie W zakonie odznaczał się gorliwością, a szczególnie umiłowaniem cnoty czystości. Na rok przed święceniami kapłańskimi, (w latach 1590-1591) Rzym nawiedziła epidemia dżumy. Alojzy prosił przełożonych, by mu zezwolili posługiwać zarażonym. Wraz z innymi klerykami udał się na ochotnika do szpitala św. Sykstusa oraz do szpitala Matki Bożej Pocieszenia. Alojzy posługując ofiarom epidemii, będąc wyczerpanym studiami i umartwieniami organizmu uległ zarazie i zmarł dnia 21 czerwca 1591 roku, mając 23 lata.

Sława jego świętości była tak duża, że 19 października 1605 roku papież Paweł V ogłosił go błogosławionym. Natomiast kanonizował go, razem ze św. Stanisławem Kostką, papież Benedykt XIII dnia 31 grudnia 1726 roku.

W ikonografii św. Alojzy przedstawiany jest w sutannie jezuickiej, w białej komży z szerokimi rękawami. Jego atrybutami są: czaszka, Dziecię Jezus w ramionach, mitra książęca u stóp, krzyż, lilia, czaszka.

Liturgiczne wspomnienie Św. Alojzego przypada 21 czerwca.

---